ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Οχτώβρη 2011
Σελ. /40
Επικίνδυνοι για τα συμφέροντα των εργαζομένων

Γρηγοριάδης Κώστας

Περισσεύουν οι κοινότοπες και εν πολλοίς επιδερμικές διαπιστώσεις στις ανακοινώσεις που εκδόθηκαν χτες από τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ αναφορικά με το ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας και των μαζικών απολύσεων στο Δημόσιο. Εμφανής είναι επίσης η προσπάθεια να αθωωθεί η κυβέρνηση και να φορτωθούν τα πάντα στην τρόικα και τους «κακούς» δανειστές. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στο διά ταύτα επιμένουν στη γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής των εργαζομένων στην κυρίαρχη πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι όχι μόνο δε σημαίνουν συναγερμό, δεν καλούν σε γενικό ξεσηκωμό τους εργαζόμενους, αλλά δε δείχνουν καμία διάθεση, ακόμα και τώρα, να μπουν μπροστά και να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων για να παρεμποδίσουν την υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων και της αντιλαϊκής πολιτικής. «Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, μαζί με ολόκληρη την κοινωνία, δηλώνουμε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε και να ανατρέψουμε τις βάρβαρες αυτές πολιτικές επιλογές, προφυλάσσοντας τα κοινωνικά αγαθά και την κοινωνική συνοχή», είναι η χαρακτηριστική κατάληξη της ανακοίνωσης της ΑΔΕΔΥ, ενώ οι ίδιοι κούφιοι φραστικοί λεονταρισμοί κυριαρχούν στην ανακοίνωση της ΓΣΕΕ που επιπλέον καλλιεργεί σύγχυση και αυταπάτες με την απόφασή της να παραπέμψει το θέμα της εργασιακής εφεδρείας και των απολύσεων στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια! Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Είναι επικίνδυνες για τα συμφέροντά τους. Πρέπει αποφασιστικά να τις παραμερίσουν και να συμπορευτούν με εμπιστοσύνη με το ΠΑΜΕ και να οργανώσουν την πάλη για να πληρώσει η πλουτοκρατία.

Χυδαίοι και είρωνες...

Μ' ένα χυδαίο και ειρωνικό ρεπορτάζ, τα «ΝΕΑ» «ενημερώνουν» τους αναγνώστες τους ότι στην προχθεσινή εκδήλωση του ΚΚΕ για την κομματική αποκατάσταση του Ν. Ζαχαριάδη, «οι διοργανωτές περίμεναν περισσότερο κόσμο», «το μάρκας Πεζό καμιόνι που μετέφερε κόκκινες σημαίες είχε πολύ στοκ αδιάθετο στην καρότσα», «καμιά πενηνταριά νέες και νέοι πουλάνε τον "Ριζοσπάστη"» και ότι «στις 11 ακριβώς, όπως έχει προγραμματιστεί, η Αλέκα Παπαρήγα ανεβαίνει στην πρόχειρη εξέδρα και εκφωνεί από χειρογράφου ό,τι με αδημονία περιμένει το πλήθος (...)». Αφού έφεραν την πραγματικότητα στα μέτρα της προπαγάνδας τους, τα «ΝΕΑ» σερβίρουν στους αναγνώστες τους την εκτίμηση ότι «όλα αυτά σημαίνουν ένα μονολιθικό κόμμα με ιεραρχημένες δομές, χωρίς τη δυνατότητα κυκλοφορίας της αντίθετης άποψης και της σύνθεσης (...) Σύμφωνα με όλα αυτά, το κόμμα δεν κάνει λάθη - κι αν κάνει, τα διορθώνει πολλά χρόνια μετά, "επιστημονικά", μέσω της μελέτης της Ιστορίας». Τα ΝΕΑ βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια των αστών, τα τζάκια και τα κόμματα των οποίων, όταν η Ελλάδα βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή, είτε έκαναν μπίζνες με τους κατακτητές, είτε έφυγαν για τη Μέση Ανατολή, είτε στράφηκαν οι ίδιοι με όσα μέσα διέθεταν ενάντια στο λαό. Είναι καρφί στο μάτι τους ότι το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί διαχρονικά με τη θεωρία και τη δράση του στο γράψιμο της Ιστορίας από την σκοπιά του λαού. Τους εξοργίζει ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει την ικανότητα αυτή τη δράση του και την ιστορία του να την προσεγγίζει κριτικά και συλλογικά, να βγάζει συμπεράσματα μακριά από τη λαθολογία, να προσεγγίζει το ρόλο της προσωπικότητας μέσα από το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο και με αυτή την ιστορική πείρα να εφοδιάζει το κίνημα στους σύγχρονους αγώνες. Τους φοβίζουν η ενιαία στρατηγική και οι αρχές του ΚΚΕ, κόντρα στη στρατηγική των αστικών κομμάτων που τους βολεύουν, για να κάνουν τη δουλειά τους οι αστοί.

... επειδή φοβούνται το ΚΚΕ

Από αυτή τη σκοπιά, καμιά εντύπωση δεν προκαλούν τα «ερωτήματα» που θέτει η εφημερίδα στο τέλος του ρεπορτάζ, όπως για παράδειγμα, «Πόσο καιρό οι πιστοί στο κόμμα χρειάζεται να περιμένουν για να αναγνωρίσει ενδεχόμενα λάθη του;», «Τι δικαίωμα έχουν τα σημερινά κομματικά μέλη στην κριτική της κομματικής ηγεσίας;». Ξέρουν ότι η εσωκομματική δημοκρατία στο ΚΚΕ δεν υπάρχει σε κανένα άλλο κόμμα. Και βεβαίως καμιά σχέση δεν έχει με το θέατρο που παίζουν τα αστικά κόμματα στα μάτια του λαού, κλείνοντας σε όλες τις πτώσεις τη «συμμετοχική δημοκρατία», όταν το κουμάντο γίνεται αποκλειστικά από τον αρχηγό και το επιτελείο του. Απόδειξη αυτού είναι άλλωστε και η συλλογική συζήτηση του Δοκιμίου της Ιστορίας του ΚΚΕ, που αγκάλιασε όλο το Κόμμα, μέχρι και το τελευταίο κομματικό και κνίτικο μέλος. Να πάνε αλλού να πουλήσουν τη σάπια πραμάτεια τους τα ΝΕΑ και οι άλλοι. Οι κουτοπονηριές και οι χυδαιότητες δε δείχνουν παρά μόνο το άχτι και την ανησυχία τους για το γεγονός ότι το ΚΚΕ στέκει απέναντί τους, παρά τις προσπάθειές τους με κάθε μέσο να σπάσουν τους δεσμούς αίματος που έχει με το λαό.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απεργιακός συναγερμός

Η αυριανή πανελλαδική απεργία των εργαζόμενων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και στις πρώην ΔΕΚΟ, είναι μάχη επιβίωσης για χιλιάδες εργατικές οικογένειες. Μπορεί και πρέπει να γίνει μια απεργία που θα βάλει φραγμό στις απολύσεις, που αποφασίστηκαν με τον φερετζέ της «εφεδρείας», στο τσεκούρωμα των μισθών με το νέο μισθολόγιο και βαθμολόγιο, στις καταργήσεις και «συγχωνεύσεις» δημόσιων οργανισμών που καταργούν παροχές υπηρεσιών Πρόνοιας, στην ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση - παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο κρίσιμης σημασίας επιχειρήσεων, αλλά και δημόσιας περιουσίας, στις νέες περικοπές στις συντάξεις και στα εφάπαξ. Είναι ταυτόχρονα αναμέτρηση για να μην περάσει η παραπέρα συρρίκνωση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, να μη γυρίσει το σχολείο μισόν αιώνα πίσω, να μη χειροτερέψουν οι δημόσιες συγκοινωνίες, οι υπηρεσίες των δήμων, συνολικά το επίπεδο διαβίωσης της εργατικής οικογένειας.

Γι' αυτό, η απεργία δεν αφορά στενά μόνο τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ. Εχει σχέση με τη ζωή του ελληνικού λαού, καθώς η υποβάθμιση του δημόσιου τομέα θα φορτώσει στις πλάτες του πρόσθετα βάρη και δυσκολίες, θα τον απογυμνώσει από κάθε μέσο για να μπορεί να καλύψει βασικές ανάγκες του. Ακόμα χειρότερα, οι απολύσεις στο Δημόσιο, η δραστική μείωση των μισθών, θα μεγαλώσουν τη στρατιά των ανέργων ενισχύοντας έτσι το οπλοστάσιο των εκβιασμών για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και για τις θέσεις εργασίας και για τους μισθούς. Οι χτεσινοβραδινές πληροφορίες για σχέδιο κατάργησης και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δηλαδή κατάργηση του κατώτερου μισθού και της ελάχιστης προστασίας των εργαζομένων και στον ιδιωτικό τομέα, που είναι απαίτηση των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών, όλων των μεγαλοεπιχειρηματιών, επιβεβαιώνουν ότι η αντιλαϊκή λαίλαπα δεν εξαιρεί κανέναν, ότι δεν θα έχει τέλος. Κυβέρνηση και τρόικα, για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, δεν υπάρχει έγκλημα που δεν είναι αποφασισμένοι να κάνουν.

Μπροστά σε αυτές τις δραματικές για τους εργαζόμενους της χώρας μας εξελίξεις, στην όξυνση της αντιλαϊκής επίθεσης που δεν αφήνει τίποτα όρθιο, που συνθλίβει με βία, ό,τι με θυσίες και αγώνες κατακτήθηκε, δεν φτάνει η οργή και η αγανάκτηση. Δεν αρκεί ο θυμός και τα ξεσπάσματα. Απαιτείται παλλαϊκός ξεσηκωμός, συναγερμός σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε επιχείρηση, γραφείο και υπηρεσία. Χωρίς προσωπική συμμετοχή, χωρίς ανάληψη προσωπικής ευθύνης από τον καθένα χωριστά και όλους μαζί, δεν μπορεί να βγει πέρα αυτός ο αγώνας.

Απαιτείται ενότητα ταξική, σε στέρεη βάση, χωρίς ψευδαισθήσεις και αυταπάτες που χρόνια καλλιέργησαν οι δυνάμεις του συμβιβασμού μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αγώνας με σχέδιο, με αποφασιστικότητα, με αυταπάρνηση και σθένος. Αγώνας που θα κλιμακωθεί, που δε θα μείνει στα μισά του δρόμου, αγώνας μακρόχρονος που απαιτεί και προσωπικές θυσίες. Είμαστε σε πόλεμο. Στήνουν στον τοίχο το λαό, για να σωθεί η πλουτοκρατία και τα συμφέροντά της. Με αυτά στο μυαλό, πρέπει αύριο να δοθεί η απεργιακή μάχη και να κλιμακωθεί τις επόμενες ημέρες, μέχρι τη γενική πανεργατική απεργία στις 19 Οκτώβρη, κόντρα στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική στο σύνολό της. Τώρα, συστράτευση με το ΠΑΜΕ. Ολοι στο πόδι, για να οργανωθεί αυτός ο αγώνας, να δοθεί παλλαϊκή απάντηση.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ