ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Νέα επέλαση στο Ασφαλιστικό

Ο κουρνιαχτός, που σηκώθηκε τις τελευταίες μέρες για το διαχειριστικό έλεγχο στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων (ΤΕΑΥΕΚ), μόνο αθώος δεν είναι. Ο υπουργός Εργασίας επικαλείται τον κατακερματισμό του ασφαλιστικού συστήματος που επέτρεπε εστίες κακοδιαχείρισης και κομπορρημονεί ότι θα δοθεί τέλος. Πίσω, όμως, από τις πομπώδεις φράσεις για «νοικοκύρεμα», βρίσκεται το σχέδιο για νέα επίθεση στις επικουρικές συντάξεις και γενικά σε ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και τις παροχές των Ταμείων.

Αλλωστε, δεν πρωτοτυπούν. Κάθε φορά που ετοιμάζονται να ...εκδράμουν κατά των συντάξεων και των ασφαλισμένων, «ανακαλύπτουν» σκάνδαλα, κακοδιαχείριση κ.λπ. Ετσι και τώρα. Ενώ επί θύραις βρίσκεται η διαμόρφωση του νέου τρόπου υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων για το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), με τον οποίο ό,τι απέμεινε από τις επικουρικές συντάξεις θα ριχτεί βορά στο βωμό της «δημοσιονομικής σταθερότητας», άρχισε το κυνήγι μαγισσών. Αλλά για την κακοδαιμονία του Ασφαλιστικού, τις «μαύρες τρύπες» της διαχείρισής του, την πρώτη και κύρια ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις και οι διοικήσεις που αυτές διόριζαν. Η εισφοροδιαφυγή των επιχειρήσεων είναι η μεγάλη μάστιγα, την οποία όμως όχι μόνο ανέχονται, αλλά θέλουν και να τη νομιμοποιήσουν μειώνοντας επιπλέον τις ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών. Δεν μπορούν, λοιπόν, αυτοί να εμφανίζονται σήμερα ως εξυγιαντές του συστήματος.

Υπενθυμίσουμε ότι το ΤΕΑΥΕΚ ήταν από τα πιο εύρωστα επικουρικά ταμεία. Ομως, με ευθύνη των διοικήσεων, στις οποίες πλειοψηφούν οι εκπρόσωποι της εκάστοτε κυβέρνησης, εδώ και 15 χρόνια σταμάτησαν επί της ουσίας οι έλεγχοι στους εργοδότες και οι διασταυρώσεις στοιχείων για την καταβολή των εισφορών που παρακρατούνται από τους εργαζόμενους. Επιπλέον, τα αποθεματικά του λεηλατήθηκαν από την κυβέρνηση και από 1,2 δισ. ευρώ πριν το «κούρεμα» των ομολόγων του Δημοσίου, σήμερα δεν απομένουν παρά 350 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι εργαζόμενοι περιμένουν πάνω από τρία χρόνια για να λάβουν την επικουρική τους σύνταξη. Τέλος, και το ΤΕΑΥΕΚ, όπως και όλα τα μεγάλα επικουρικά ταμεία, εντάχθηκε στο ενιαίο Επικουρικό του ιδιωτικού τομέα, έγιναν αναλογιστικές μελέτες και μάλιστα, με πρόσχημα αυτές, επιβλήθηκαν σημαντικές μειώσεις στις συντάξεις. Τώρα, «ανακαλύπτουν» ότι το Ταμείο δεν εισπράττει τις εισφορές από τους εργοδότες;

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ...τσιμπήσουν στην κυβερνητική προπαγάνδα. Καμιά εξυγίανση δεν προωθείται. Το αντίθετο, βρισκόμαστε πάλι ενόψει νέων μέτρων, νέων περικοπών στις επικουρικές και στη συνέχεια μπροστά σε συνολικές ανατροπές στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, υπό το πρόσχημα του εξορθολογισμού των νόμων που ψηφίστηκαν από το 2010. Η στρατηγική, όμως, παραμένει η ίδια. Μείωση στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, και ταυτόχρονα μείωση της όποιας κρατικής χρηματοδότησης δίνεται προς τα Ταμεία. Νέες απαλλαγές στους εργοδότες για συμπίεση του «μη μισθολογικού κόστους», μέχρι και την ολοκληρωτική απαλλαγή τους από τις ασφαλιστικές εισφορές. Μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά βοηθήματα μετά από 40 ολόκληρα χρόνια δουλειάς και εισβολή της ιδιωτικής ασφάλισης και σε αυτόν τον τομέα.

Απέναντι σε αυτήν τη στρατηγική, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα πρέπει να αντιτάξουν τη δική τους γραμμή σύγκρουσης και πάλης, απαιτώντας την πλήρη κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών, την επαρκή χρηματοδότηση των Ταμείων από κράτος και εργοδότες, την άμεση αποκατάσταση όλων των περικοπών και την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.

«Επιδιώκουν ταξική παιδεία»

«Στην ουσία, ταξική παιδεία επιδιώκουν όσοι προασπίζονται ένα δημόσιο σχολείο υποβαθμισμένο, χαμηλών απαιτήσεων, της "ήσσονος" προσπάθειας, ώστε ευκαιρίες στη γνώση, στην πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, να έχουν οι έχοντες και κατέχοντες, που μπορούν να διαθέτουν για τα ακριβοπληρωμένα ιδιαίτερα. Εμείς ενισχύουμε τις απαιτήσεις της φοίτησης στο Γενικό Λύκειο με στόχο αποφοίτους με εφόδια Γενικής Παιδείας, που θα μπορούν να διεκδικούν την αριστεία στη ζωή τους».

Δε διευκρινίζει εναντίον ποιων καταφέρεται ο υπουργός Παιδείας, στο παραπάνω απόσπασμα από τη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», όπου επιχειρεί να «απαντήσει» στην κριτική για τις αλλαγές στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Σίγουρα όχι στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που ποτέ δεν υπερασπίστηκε το σημερινό και χτεσινό σχολείο, που ποτέ δεν είδε τη γνώση σαν κάτι που κατακτιέται αβασάνιστα. Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να παρουσιάσει ως πρόοδο και απάντηση στους ταξικούς φραγμούς το σχολείο που οικοδομεί, ενώ χαρακτηρίζει ...φυγόπονους όσους ζητούν περισσότερη πραγματική μόρφωση.

Ο λαός και τα παιδιά του είναι αυτοί που έχουν «υψηλές απαιτήσεις» από το σχολείο, το οποίο παραμένει πίσω από τις πραγματικές ανάγκες. Ζητούν να μορφώνει πραγματικά τα παιδιά και όχι να τα στέλνει από τα 15 τους να φτιάχνουν καφέδες σε κάποια επιχείρηση κάνοντας «μαθητεία». Για την εργατική τάξη, μάλιστα, η κατάκτηση της γνώσης μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, στην πορεία για αλλαγές πραγματικά προς όφελος του λαού.

Τελειώνουν τα επιχειρήματα...

Με το φοβερό «επιχείρημα» «ο λαός μας ψήφισε, τι να κάνουμε;», απάντησε χτες το πρωί ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή (MEGA) με συνδικαλιστές κι εργαζόμενους της Πολυκλινικής.

Σε καμία από τις πραγματικές αγωνίες του λαού δεν έδωσε απάντηση επί της ουσίας, όπως για παράδειγμα πού και αν θα μεταφερθούν τα εκατοντάδες κρεβάτια των 8 νοσοκομείων που καταργούνται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στην Πολυκλινική τα 120 κρεβάτια της θα «εξατμιστούν» και οι ασθενείς θα πάνε στα νοσοκομεία - κορμούς, όπου οι λίστες αναμονής είναι πολύμηνες. Στον «Ευαγγελισμό» τα ράντζα είναι σε μόνιμη βάση στους διαδρόμους και ασθενείς που δεν χωρούσαν μεταφέρονταν στην Πολυκλινική. Μίλησε για «αναβαθμισμένη Πολυκλινική» την ώρα που από νοσοκομείο μετατρέπεται σε ένα Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου και ήδη έχει μπει λουκέτο στο 3ο Θεραπευτήριο ΙΚΑ. Εξάλλου, το σχέδιο, οι νόμοι που ήδη υπάρχουν και υλοποιούνται, κάνουν λόγο για συγχωνεύσεις και περικοπές και όχι για ανάπτυξη νέων δομών και υπηρεσιών.

... αρχίζει ο αντικομμουνισμός

Αφού, λοιπόν, δεν απαντά σε αυτά, επιδίδεται σε αντικομμουνισμό, απειλές και προσπάθειες να στρέψει ένα κομμάτι εργαζομένων ενάντια σε ένα άλλο. «Από τη Σοβιετική Ενωση που προέρχεστε προφανώς δεν σας αρέσουν αυτά τα συστήματα». «Εσείς είστε των σοβιετικών γκούλακ, εγώ είμαι της αστικής δημοκρατίας». Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε θα μπορούσε να πει κανείς. Ομως, πίσω από τα λόγια του υπουργού Υγείας δεν μπορεί να κρυφτεί το άγχος του για λαϊκές αντιδράσεις, γιατί ξέρει πως και τα νέα μέτρα θα επιδεινώσουν την κατάσταση στις υπηρεσίες Υγείας, ενώ γι' αυτές θα πληρώνει ο ασθενής ακόμη περισσότερα. Δεν κρύβεται η ανησυχία για τις διεκδικήσεις που υπάρχουν και θα μεγαλώσουν για δωρεάν αναβαθμισμένη Υγεία για όλους. Γι' αυτό προσπάθησε να διαχωρίσει τους εργαζόμενους από τους χρήστες των υπηρεσιών Υγείας και να παρουσιάσει ως «ιδιοτελή» τα κίνητρα των κινητοποιήσεων:

«Είστε ΚΚΕ, δεν είστε εργαζόμενοι. Είστε εκεί για το κόμμα σας, όχι για την Υγεία. Αντιπολίτευση κάνετε για να φέρετε στην Ελλάδα κομμουνισμό. Ε, δε θα σας κάνουμε το χατίρι, τι να κάνουμε; Εμείς είμαστε της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι αντιπαράθεση για την Υγεία, είναι κομματικό αυτό που βλέπετε».

Μάλιστα, δε δίστασε να «παίξει με τον πόνο» των εκατομμυρίων ανέργων λέγοντας προς τους εργαζόμενους της Πολυκλινικής: «Επειδή θα πάει η δουλειά σας από την Ομόνοια στον "Ευαγγελισμό" κάνετε όλη αυτή την ιστορία. Σήμερα χιλιάδες κόσμος μένει στην ανεργία χωρίς να μπορεί να βρει δουλειά. Ντροπή!», «έπρεπε να τους απολύσουμε δηλαδή για να καταλάβουν», «ο λαός δεν σας ακολουθεί γιατί ο κόσμος χάνει τη δουλειά του και σεις μετακινείστε ένα χιλιόμετρο». Τα προβλήματα των ανέργων, προφανώς, θα ...«λυθούν» αν απολυθούν και μερικές χιλιάδες υγειονομικοί. Φοβερό κι αυτό το «επιχείρημα». Λες και οι τελευταίοι δεν ζουν σε οικογένειες με ανέργους, με ανασφάλιστους, με φτωχούς ασθενείς που όλο και δυσκολεύονται να πάνε στο γιατρό, στο νοσοκομείο, να αγοράσουν φάρμακα. Λες και τα προβλήματα των ανέργων δεν προέρχονται από την πολιτική της κυβέρνησης με τα επιδόματα πείνας, με τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους, να μείνουν χωρίς ρεύμα και άλλα βασικά αγαθά. Ισως γι' αυτό θα θυμήθηκε ο υπουργός τον κομμουνισμό. Σε μια αξιολύπητη προσπάθεια να αντιπαραθέσει τη βάρβαρη πολιτική με μια κοινωνία όπου όλα τα παραπάνω ήταν και θα είναι εξασφαλισμένα για όλους.