Σπάνια μια θεατρική παράσταση αναδεικνύεται σαν πολιτικό θέμα. Συνέβη αυτό προχτές με τους «Αχαρνής» στην Επίδαυρο.

Ομως, από το αυθεντικό «μπράβο» των θεατών στους συντελεστές, μέχρι την ωμή απόπειρα της αστικής δημοσιογραφίας να παρουσιάσει τους θεατές ως υποστηριχτές της κυβερνητικής πολιτικής, η απόσταση είναι χάος.

Οσοι είδαν την παράσταση βεβαιώνουν πως χτύπαγε ευθέως και συγκεκριμένα τόσο την κυβερνητική πολιτική όσο και τη σύμμαχό της αντιπολίτευση. Δε δήλωσε η παράσταση σύμμαχος του Παπανδρέου, όπως ούτε λίγο ούτε πολύ μας βεβαιώνει το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ. Η λαθροχειρία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο αρθρογράφος βάζει δίπλα δίπλα την παράσταση, με τις δηλώσεις Παπούλια, που με τη σειρά του δικαιώνει το σύστημα, ισχυριζόμενος πως για όλα φταίνε κάποιοι πολιτικοί.

Θέλει μια προσοχή η γενικούρα «οι πολιτικοί φταίνε». Το σύστημα δε διστάζει να αλλάξει ακόμα κι όλο το πολιτικό προσωπικό του, έχει εφεδρείες. Αυτό που κύρια όμως θέλει είναι να μη φτάσει ο εργαζόμενος να σκεφτεί ότι μπορεί - έχει το δικό του κόμμα. Με τη γενίκευση, περί ευθύνης των πολιτικών, το σύστημα μένει στο απυρόβλητο και οι εργάτες περιμένουν τους επόμενους σωτήρες.

Σε άλλο θέμα, αναφερόμενος, ο Γ. Τριάντης στην «Ελευθεροτυπία», έκλεινε το κείμενό του, με τη φράση «εργάζονται νυχθημερόν τα "ωραία πλυντήρια"». Ισχύει απόλυτα για διάφορες καταστάσεις. Οπως κάτι κείμενα που σε καλούν να κλάψεις για το δράμα του πρωθυπουργού, ο οποίος για το καλό της χώρας «αρνήθηκε τον εαυτό του». `Η τη σύζυγο του υπουργού Οικονομικών που βεβαιώνει πως η οικογένειά της πλήττεται από τα κυβερνητικά μέτρα. Κι έτσι δικαιώνεται η αξίωση στο κύριο άρθρο στα ΝΕΑ που ζητάει να νιώθει ο λαός ότι οι κυβερνώντες μοιράζονται τα ίδια πάθη με αυτόν.

Κάποτε κάναν άγιες διάφορες πόρνες που σε τελευταία ανάλυση το μόνο τους «αμάρτημα» ήταν ότι πουλούσαν το κορμί τους.

Σήμερα μάς ζητάνε να ανάψουμε κερί σε αυτούς που τσακίζουν ολόκληρη την εργατική τάξη και έχουν το θράσος να αξιώνουν να δεχτούμε ότι αμάρτησαν για το καλό μας. «Αποδέχτηκε μείωση μισθών», λέει, ο πρωθυπουργός. Λες και αφορά τον δικό του μισθό, ή κάτι που του επιβλήθηκε απέξω, όταν ένα προς ένα τα μέτρα φέρνουν τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ από τις προεκλογικές του εξαγγελίες ακόμα.

Στο ίδιο πλυντήριο ανήκει και το βγάλσιμο στη σέντρα ορισμένων «επίορκων» κρατικών υπαλλήλων, για να φανεί ότι το σύστημα λειτουργεί. Αρκεί να έχεις δει μια οποιαδήποτε από τις «αντιεξουσιαστικές» αμερικάνικες ταινίες, για να ξέρεις πού θα καταλήξει το σενάριο: Σκληρή και άγρια η διαφθορά, αλλά πάντα ο έντιμος πατέρας παραδίδει το άτιμο παιδί του στη Δικαιοσύνη.

Η ζωή μας όμως δεν είναι σενάριο. Οσο θα γίνεται δεκτό ότι το σύστημα λειτουργεί για το κοινό καλό, τόσο θα ισχύει για την «κάθαρση» ό,τι και για τα ναρκωτικά: σε κάθε φορτίο που ανακοινώνει η αστυνομία ότι πιάνει, αντιστοιχούν τόνοι φορτίου που αφέθηκαν να περάσουν στην αγορά.

Ασχετο: Ποιος θυμάται ότι η Φαλούτζα βομβαρδίστηκε για να σωθεί η ανθρωπότητα από τα χημικά του Σαντάμ; Αυτά δε βρέθηκαν ποτέ, οι άνθρωποι όμως στη Φαλούτζα πεθαίνουν ακόμα από τα χημικά που ρίχτηκαν, για να σώσουν εμάς τους υπόλοιπους από τα χημικά. Από τη Σούδα ξεκίναγαν τα βομβαρδιστικά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ πάλη για κατάργηση της ρύθμισης στην πράξη

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Πιο επώδυνο το 2011, μετά ανάκαμψη»

ΤΑ ΝΕΑ: Κόβονται στο μισό οι νέες προσλήψεις

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΤΡΟΪΚΑ νέων μέτρων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «ΦΩΤΙΑ» ΣΕ 12 ΦΟΡΟΥΣ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Χιλιάδες οι συνταξιούχοι «ανάπηροι - μαϊμούδες»

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ των ελεγκτών νοσοκομεία και ΔΕΚΟ

ΕΘΝΟΣ: ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ «εξπρές» με αναγνώριση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Ανάκριση» για 6 υπουργούς

Η ΑΥΓΗ: Γην και ύδωρ δίνει η κυβέρνηση

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Πάει για Ειδικό ο Ρουσόπουλος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΔ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΑΛΛΕΣ 2 ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ κατά Χρυσοχοΐδη

ΤΟ ΒΗΜΑ: Τα μυστικά της «Σέχτας»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ κυβέρνησης - συντεχνιών

«Δεν μπορέσαμε, παρά τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, να φτιάξουμε μια υγιή και ευρεία παραγωγική βάση για τη χώρα. Ούτε δομές διαφανούς διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας (...) παρά τη διεθνή συγκυρία, αν είμαστε ειλικρινείς, θα αναγνωρίσουμε ότι η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη, που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις» (ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).

«Η συμπεριφορά του κοινού στην παράσταση με τους αριστοφανικούς "Αχαρνής", που ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου, ήταν πρωτοφανής. Παρακινημένοι από τα επικαιρικά στοιχεία της "μεταγραφής" ενός από τα γνωστότερα έργα του μεγάλου σατιρικού, οι θεατές χειροκρότησαν έντονα τις αναφορές στη σύγχρονη πολιτική ζωή. Οι μίζες, η διαφθορά, η ξύλινη γλώσσα, το ιδεολογικό κενό και ο αμοραλισμός των πολιτικών εκπροσώπων τροφοδότησαν με θεατρικές ατάκες την παράσταση (...) Η τόσο ηχηρή συμπεριφορά των θεατών μιας μεγάλης λαϊκής παράστασης ισοδυναμεί με καμπανάκι (...) Οι πολίτες, δυσφορώντας, αποσύρουν όλο και πιο εμφατικά την εμπιστοσύνη τους από το πολιτικό σύστημα. Τυχαία - αλλά μόνον ως προς τον χρόνο - συνέπεσε και η ηχηρή παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρ. Παπούλια (...) ο Πρόεδρος συμπύκνωσε το αίσθημα της πλειονότητας των πολιτών. Επειδή ακριβώς δέχτηκαν τις θυσίες (...) δικαιούνται να γνωρίζουν πώς θα πιάσουν τόπο οι θυσίες τους (...) Θέλουν να τους λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Θέλουν τους πολιτικούς πλάι τους, συμμέτοχους στις θυσίες τους» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).