Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα ΝΕΑ

Αυτός που το ονομάζει «ταμείο σύνταξης», που δήθεν φτιάχτηκε από τα συνδικάτα, είναι δημοσιογράφος που γράφει συνειδητά ένα μεγάλο ψέμα, για να συκοφαντήσει συνολικά το συνδικαλιστικό κίνημα και να συμβάλει στον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι τέτοια φαινόμενα φταίνε για το ασφαλιστικό πρόβλημα και ότι τέτοια προβλήματα επιχειρεί να λύσει η κυβέρνηση.

Η μισή αλήθεια δε βοηθάει, γιατί επιτρέπει να αντιμετωπίζονται ως δημοσιογράφοι αυτοί που χτυπάνε κόσμο κάθε μέρα. Οπως αυτός χτες το βράδυ, που τηλεοπτικά έδωσε βήμα σε ένα νεοφασίστα για να ισχυριστεί ότι 80 μαθητές κατέστρεψαν το σχολείο, ενώ γνώριζε το μέγεθος της προβοκάτσιας που στήθηκε στο Παγκράτι για να συκοφαντηθεί ο αγώνας των μαθητών.

Οι μισές αλήθειες δε βοηθάνε κανέναν αγώνα. Το πρόβλημα του Ασφαλιστικού δεν είναι συναισθηματικής φύσης, για να λυπηθείς κάποιον και να μη λυπηθείς κάποιον άλλο. Οι εργαζόμενοι στον Τύπο, πράγματι, πάνε από καρδιακό και εγκεφαλικό. Ισχύει και γι' αυτούς ό,τι και για τους άλλους εργαζόμενους.

Με τι μούτρα, όμως, θα βγει να ζητήσει αλληλεγγύη αυτός που 365 μέρες το χρόνο γράφει ότι οι κομμώτριες ρίχνουν έξω τα Ταμεία και δε δικαιούνται να έχουν βαριά και ανθυγιεινά; Με τι μούτρα θα παρουσιαστεί αυτός που μιλάει για «Ζωνιανά των Πανεπιστημίων», εξισώνοντας την παρανομία και το έγκλημα της υψηλής των αστών κοινωνίας με τις κινητοποιήσεις που διεκδικούν Παιδεία για όλους, και ο άλλος που αξιώνει κάθε πολίτης να στέκει σούζα στον κάθε αυθαίρετο αστυνόμο;

Ο κλάδος μας τα γράφει αυτά. Πολλές φορές, πριν καν το ζητήσει κανένα αφεντικό. Ναι, ο κλάδος δεν είναι οι δέκα τύποι των πρωινάδικων, αλλά αυτοί οι δέκα τύποι θα είναι σήμερα το πρωί στην πρώτη γραμμή να παριστάνουν τους διαδηλωτές. Κι άμα φύγει καμιά ντομάτα θα μιλάνε για τραμπούκους, ενώ θα είναι μια δίκαιη αγανάκτηση ενός διαδηλωτή προς κάποιον που θεωρεί 365 μέρες το χρόνο τη διαδήλωση κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Οι δημοσιογράφοι - και οι δημοσιογράφοι - έχουν να κερδίσουν - τουλάχιστον σε λαϊκή συμπαράσταση - αν έστω και τώρα στη βράση ανοίξουν όλο το θέμα, που μέρος του είναι και το Ασφαλιστικό: Εργασιακές σχέσεις, μισθοί, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Πάμε γι' άλλα: Σύννεφο πάνε οι ψευδεπίγραφοι στόχοι: Επηξε ο τόπος από ρεπορτάζ και ρεπορτάζ για την περίφημη πρωτοβουλία Γκορ για το κλίμα. Και στα ψιλά περνάει η πραγματικότητα: Οτι η περίφημη «απορρύπανση» είναι καπιταλιστική επιχείρηση, που κι απ' το θάνατό σου κερδίζει. Ψευδεπίγραφο είναι και το ενδιαφέρον για τις καταστροφές στο Παγκράτι. Αυτό που θέλει να χτυπήσει είναι οι αγώνες. Ψευδεπίγραφη και η αντιπολίτευση της αναβαπτισμένης στη λαϊκή ψήφο «αριστεράς», η οποία για το μόνο που νοιάζεται είναι η διαχείριση του καπιταλισμού, έτσι που η ταξική σύγκρουση να μη φτάνει στην έμπρακτη αμφισβήτηση του συστήματος.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλης έκτασης επίθεση. Είναι καιρός να ξεχωρίζει - με πράξεις - η ήρα από το στάρι, για να μπορεί ο αγώνας να είναι αγώνας κι όχι τρικλοποδιά.