Κατάμεστος ήταν ο χώρος στο Στέκι Νέων Εργαζομένων και Ανέργων, την Πέμπτη, όταν συζητήθηκε το μεγάλο θέμα της ανεργίας. Ατομα κάθε ηλικίας παρακολούθησαν τη συζήτηση, καθώς το ζήτημα αφορά πλέον κάθε οικογένεια.

Ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μισθωτών Τύπου και Χάρτου, ξεκαθάρισε εισηγητικά πως η ανεργία δεν είναι πρόσκαιρο φαινόμενο, αλλά σύμφυτο του καπιταλισμού, και επεσήμανε πως αποτελεί όπλο για τη μεγαλοεργοδοσία, που χρησιμοποιείται για να προωθηθούν τα αντεργατικά μέτρα που διαχρονικά φέρνουν όλες οι κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή: «Με πρόσχημα τις θέσεις εργασίας, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία εκβιάζουν και ζητούν να βάλουμε πλάτη με την εντατικοποίηση της δουλειάς, τα διευρυμένα ωράρια, τη μείωση των μισθών, ακόμα και τις καθυστερήσεις των πληρωμών, για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι». Οπως είπε, «τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά: Το 2015, το 60% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα αλλάζουν δουλειά έστω και μία φορά. Το 33,4% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως 600 ευρώ μεικτά, ενώ το 2009 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν στο 13,7%».

Καταλήγοντας, ανέφερε αναλυτικά τα άμεσα αιτήματα για τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους και είπε πως «παλεύουμε για να σταματήσουν οι απολύσεις, να καταργηθεί η ελαστική και ανασφάλιστη εργασία και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι. Να μπει ένα τέλος στα σκλαβοπάζαρα των προγραμμάτων απασχόλησης και να καταργηθούν κάθε μορφής δουλεμπορικά γραφεία».

Από την πλευρά του, ο κομμουνιστής δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, έκανε αναφορά στη μεγαλειώδη πορεία αγώνα ενάντια στην ανεργία, που διοργάνωσε ο Δήμος της Πάτρας τον περασμένο Απρίλη, τονίζοντας πως «αφού είναι μεγάλο το πρόβλημα, έπρεπε να είναι μεγάλη η μορφή του αγώνα. Εδειξε τη δύναμη της ομάδας αυτή η πρωτοφανής κινητοποίηση»! Παράλληλα, στάθηκε στις αντιδράσεις που υπήρξαν από φορείς του κεφαλαίου, ανησυχία που, όπως τόνισε, πέρασε και στους πολιτικούς του φορείς, που πολέμησαν και προσπάθησαν να υπονομεύσουν την πρωτοβουλία του δήμου. Υπογράμμισε, τέλος, γι' αυτούς που περπάτησαν τα 250 χιλιόμετρα από την Πάτρα στην Αθήνα, πως «αυτό που βάζει φτερά στα πόδια του λαού, είναι η ψυχική του ανάταση, η πίστη στο δίκαιο αγώνα».

Παρεμβάσεις στη συζήτηση έκαναν και οι Μπάμπης Τότσικας, πρόεδρος των εργαζομένων στο ξενοδοχείο «Ledra» και Νίκος Καραγιάννης, αντιδήμαρχος Χαϊδαρίου.

«Χτυπάτε αλύπητα! Η φοβερή εποχή μας, το καλεί. / Γεια και χαρά Σας! Οι ίδιοι πάντα. Και πιο καλοί!». Μ' αυτό το απόσπασμα από το ποίημα του λογοτέχνη του ΔΣΕ Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, που μοιραζόταν στους μαχητές της Μουργκάνας στη διάρκεια της μάχης του 1948, ξεκίνησε τη χτεσινοβραδινή ομιλία της στο Στέκι Πολιτισμού η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ, με θέμα τον ΔΣΕ, μέσα από τις σελίδες των λογοτεχνών μαχητών του. Η ομιλία, «ντυμένη» με συγκλονιστικά αποσπάσματα γραμμένα από τους λογοτέχνες του ΔΣΕ στη φωτιά της μάχης που διαβάζονταν από ηθοποιούς σε αντίστοιχα σημεία, κατάφερε να μιλήσει στην «ψυχή» όσων την παρακολούθησαν και να μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος από το μεγαλείο της πιο σκληρής ταξικής σύγκρουσης του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, αλλά κι εκείνων που, όπως τόνισε η ομιλήτρια, «πέρασαν απ' όλες σχεδόν τις δοκιμασίες της πιο αδυσώπητης ταξικής σύγκρουσης, πέφτοντας και με τα δυο όπλα - το αυτόματο και την πένα - στη φωτιά της». Η Ελ. Μηλιαρονικολάκη αναφέρθηκε στο πλούσιο αγωνιστικό παρελθόν των λογοτεχνών του ΔΣΕ, δοκιμασμένων αγωνιστών και κομμουνιστών στα μπουντρούμια και τις εξορίες του μεσοπολέμου και της μεταξικής δικτατορίας, μετέπειτα στον αγώνα του Κόμματος και των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ κατά των κατακτητών, στο ρόλο τους στον ΔΣΕ αλλά και στη θέση τους που τίποτα δε διέφερε απ' αυτή των υπόλοιπων μαχητών, στη στενή σχέση συνολικά των μαχητών του ΔΣΕ με το βιβλίο και με το διάβασμα, στοιχείο κι αυτό της ιδεολογικοπολιτικής και ηθικής υπεροχής ενός διαφορετικού, λαϊκού - επαναστατικού, στρατού όπως ήταν ο ΔΣΕ. Τα χαρακτηριστικά αυτού του στρατού, το ταξικό και διεθνιστικό περιεχόμενο της πάλης του, η συμμετοχή της γυναίκας, η δουλειά του στις γραμμές του εχθρού αλλά και οι δυσκολίες, οι ταλαντεύσεις και τα λάθη στη στρατηγική του Κόμματος, «ιχνηλατήθηκαν» μέσα από τις σελίδες των λογοτεχνικών έργων, που όπως επισήμανε η ομιλήτρια εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό, ενώ απαξιώνονται ή αποσιωπώνται από την αστική και οπορτουνιστική κριτική, «ακριβώς γιατί είναι πολύ επικίνδυνο όπλο για τα συμφέροντα της τάξης που υπηρετεί».

Με μεγάλη συμμετοχή νέων και πλούσια συζήτηση πραγματοποιήθηκε, την Πέμπτη, η συζήτηση με θέμα «Ιμπεριαλιστικός πόλεμος - προσφυγιά - δολοφονικές επιθέσεις στην Ευρώπη», στο χώρο της Διεθνούπολης.

Αρχικά παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε Πανεπιστήμια της Αθήνας μετά από πρωτοβουλία δυνάμεων της ΚΝΕ, κατά την οποία μοιράστηκαν ερωτηματολόγια σε φοιτητές Τμημάτων Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών. Πολλοί από αυτούς τους φοιτητές ήταν παρόντες στην εκδήλωση.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ. Ανάμεσα στα άλλα, τόνισε:

«Γιατί ξεσπούν πόλεμοι; Μας έχουν πει πολλά προσχήματα, όπως για παράδειγμα ότι στη Γιουγκοσλαβία ο πόλεμος έγινε για ανθρωπιστικούς λόγους, ενώ ταυτόχρονα όμως έριχναν τις βόμβες εμπλουτισμένου ουρανίου και πέθαιναν αθώοι άνθρωποι. Σήμερα, μας λένε ότι ο πόλεμος στη Συρία γίνεται για την αντιμετώπιση του "Ισλαμικού Κράτους". Ποιος όμως εξοπλίζει αυτές τις οργανώσεις; Τα στοιχεία που έχουν βγει είναι πολλά. Οι ομάδες αυτές έχουν τη στήριξη της Τουρκίας, του Ισραήλ, των ΗΠΑ και άλλων δυνάμεων. Στην πραγματικότητα, αποτελούν το πρόσχημα για την επέμβαση και πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε σαν κομμάτι της ιμπεριαλιστικής διαπάλης.

Οι πραγματικές αιτίες του πολέμου είναι η διαπάλη για τις πρώτες ύλες, το φυσικό πλούτο, για τους δρόμους μεταφοράς τους, ποιος θα έχει το πάνω χέρι στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, στις σιδηροδρομικές γραμμές και φυσικά για το ποια ιμπεριαλιστική δύναμη θα κερδίσει τα περισσότερα. Η σύγκρουση είναι τεράστια, βρίσκεται μέσα στο DNA του συστήματος».

Στη συνέχεια, ο Ελ. Βαγενάς αναφέρθηκε στο θέμα του Προσφυγικού ως συνέπεια αυτής της κατάστασης. Επισήμανε βέβαια και τις ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, που «έχουν δώσει εκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια σε αποστολές στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στο Μάλι». Πρόσθεσε ακόμα ότι «πολύ επικίνδυνες προμηνύονται οι εξελίξεις για τους λαούς και μετά την απόφαση της Συνόδου του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία». Γι' αυτό και κάλεσε «να δυναμώσει η πάλη ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς».

Ακολούθησε πλούσια συζήτηση, που στάθηκε ιδιαίτερα στο ρόλο της Ρωσίας στις εξελίξεις, αλλά και σε όσα διδάσκονται οι φοιτητές σε τμήματα διεθνών σπουδών, όπως για το λεγόμενο «πολυπολικό» κόσμο. Επίσης, δόθηκε τροφή για σκέψη μετά από ερωτήσεις σχετικά με το πώς πλασάρονται οι έννοιες της «ελευθερίας» και της «ασφάλειας» από την αστική τάξη, ειδικά μετά τις τελευταίες δολοφονικές επιθέσεις στην Ευρώπη.