Την απόφαση των εργαζομένων -όπως εκφράστηκε περίτρανα στις μεγάλες κινητοποιήσεις τους- να συνεχίσουν τους αγώνες τους, να κλιμακώσουν την πάλη τους, να διεκδικήσουν καθημερινά την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, μετέφεραν στη χτεσινή Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ τα στελέχη του ΠΑΜΕ, καταθέτοντας συγκεκριμένο πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Στον αντίποδα αυτής της θέσης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συμπλέοντας με τη γραμμή Σημίτη περί «τέλους της αντιπαράθεσης», επιχειρεί να παγώσει τις εργατικές κινητοποιήσεις και να εγκλωβίσει το συνδικαλιστικό κίνημα στο στημένο «κοινωνικό διάλογο». Στα πλαίσια αυτά, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποφάσισε να προσέλθει στη συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας στις 30 Μάη, αν και πρόεδρος και γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, προσπάθησαν να πείσουν ότι αυτή η συνάντηση δεν έχει σχέση με τον «κοινωνικό διάλογο».

Ανεξάρτητα, πάντως, από τη στάση της ηγετικής ομάδας της Συνομοσπονδίας, το σίγουρο είναι ότι τις επόμενες βδομάδες, οι εργαζόμενοι, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, οι συνδικαλιστές, όλοι αυτοί που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, δε θα αφήσουν ήσυχη την κυβέρνηση. Με δεδομένο ότι η αντιπαράθεση δεν έκλεισε, ότι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων δεν μπήκε τελεία, το γεγονός, τέλος, ότι η κυβέρνηση δεν εγκατέλειψε τα σχέδιά της, οι εργαζόμενοι και οι ταξικές δυνάμεις ξεκινούν νέο κύκλο πολύμορφων κινητοποιήσεων.

Το κέντρο βάρους τώρα πρέπει να περάσει μέσα στους χώρους δουλιάς, στα πρωτοβάθμια σωματεία στα εργατικά κέντρα και στις ομοσπονδίες. Με γενικές συνελεύσεις, περιοδείες σε χώρους δουλιάς, ενημερωτικές καμπάνιες, στήσιμο επιτροπών αγώνα, παραπέρα άνοιγμα της δράσης των επιτροπών που έχουν συγκροτηθεί, τα συνδικάτα μπορούν και πρέπει να αυξήσουν την πίεση προς την κυβέρνηση, να προωθήσουν τα δικά τους αιτήματα.

Η άρνηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε νέες κινητοποιήσεις, αλλά και η αποδοχή της πρόσκλησης του κ.Γιαννίτση έρχεται να δείξει ότι η «αγωνιστικότητα» της πλειοψηφίας «άντεξε» 30 ημέρες, ήταν το σκωπτικό σχόλιο των στελεχών της ΔΑΣ. Δείχνει επίσης ότι η πλειοψηφία περιφρονεί το μήνυμα των συγκλονιστικών κινητοποιήσεων και επανέρχεται στον επικίνδυνο δρόμο των στημένων διαλόγων και των παζαριών.

Ο επικεφαλής της ΔΑΣ Γ. Μαυρίκος ζήτησε να επιστραφεί η πρόσκληση και να πάει στο καλάθι των αχρήστων μαζί με τις αντιασφαλιστικές προτάσεις της κυβέρνησης. Θα είχε νόημα μια συνάντηση -υπογράμμισε ο συνδικαλιστής- αν το κίνημα είχε επιβάλει στην κυβέρνηση να συζητήσει το πώς θα γίνει η αύξηση των συντάξεων, η μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η κατάργηση των νόμων της ΝΔ η επιστροφή των κλεμμένων.

Το πλαίσιο της πλειοψηφίας επανέλαβε στις δηλώσεις του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος. Ανακοίνωσε τη διοργάνωση εθνικής συνδιάσκεψης για το Ασφαλιστικό τον Σεπτέμβρη και ζήτησε λύσεις στο Ασφαλιστικό και σύντομα. Υπογράμμισε ότι για την πλειοψηφία δεν υπάρχει ζήτημα να πει «Ναι» ή «Οχι» στο διάλογο, γιατί όπως ισχυρίζεται αυτό είναι ψευτοδίλημμα. «Η ΓΣΕΕ -είπε- είναι υπέρ οποιουδήποτε διαλόγου. Ομως σήμερα δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις για κοινωνικό διάλογο», αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτό, προφανώς όταν η πλειοψηφία κρίνει ότι οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Τέλος, για τη συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας υπεραμύνθηκε της άποψης, ότι δεν είναι κοινωνικός διάλογος, ούτε διμερής διάλογος. Πρόσθεσε ότι, οι απαντήσεις -οι όποιες απαντήσεις- του υπουργού θα εξεταστούν στην Ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ στις 31 Μάη.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν η τοποθέτηση και του γγ της ΓΣΕΕ Γ.Μανώλη, ο οποίος παρά τους υψηλούς «αγωνιστικούς τόνους» συνέπλευσε με τη γραμμή της ΠΑΣΚΕ. Μάλιστα, σε τόνο απολογητικό είπε ότι η συνάντηση με τον υπουργό δε συνιστά υποχώρηση, ούτε κοινωνικό διάλογο.

Στη γνωστική τακτική του «πατάμε σε δύο βάρκες» κινήθηκε η στάση της Αυτόνομης Παρέμβασης. Ετσι ο εκπρόσωπός της Α. Καλύβης, ενώ σε δήλωσή του αναφέρει ότι πρότεινε μορφές πάλης και νέα απεργιακή κινητοποίηση, ταυτόχρονα την έθεσε υπό την αίρεση, σε περίπτωση που η κυβέρνηση θα επιχειρήσει αιφνιδιασμό. Παράλληλα, ο Α. Καλύβης τάχτηκε υπέρ του «κοινωνικού διαλόγου» με τις τέσσερις προϋποθέσεις που έχει θέσει η παράταξή του. Τέλος, αρνήθηκε να τοποθετηθεί για το ζήτημα της επικείμενης συνάντησης με τον υπουργό Εργασίας και είπε ότι θ' αποφασίσουν τις επόμενες ημέρες.

Τους ζυγούς λύσατε, καλές διακοπές, ραντεβού στο τέλος Σεπτέμβρη, σε μια ημερίδα για το Ασφαλιστικό...

Αυτή είναι επί της ουσίας η προκλητική απόφαση που πήρε χτες η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, κάνοντας καθαρό πως πάνω απ' όλα είναι μια δράκα κυβερνητικών συνδικαλιστών, που ανταποκρίθηκε πάραυτα στην πρωθυπουργική εντολή για τέλος της αντιπαράθεσης και έναρξη διαλόγου.

Στη συνεδρίαση της ΕΕ οι εκπρόσωποι των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση εμφανίστηκαν «μακρά νυχτωμένοι» από τα μηνύματα που έστειλαν οι απεργοί υπάλληλοι μέσα από τις μεγαλειώδεις απεργιακές διαδηλώσεις. Πανηγυρικά απέρριψαν την ολοκληρωμένη πρόταση της ΕΣΑΚ Δημοσίου που ανάμεσα στ' άλλα πρόβλεπε και κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης στις 13-14 Ιούνη μαζί με την ΠΟΕΔΗΝ. Ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ, μάλιστα, κατέφυγε και σε επίθεση στο ΠΑΜΕ χαρακτηρίζοντας «υπερβολικό» το αίτημα για μείωση του χρόνου συνταξιοδότησης, ενώ «έξω από την πραγματικότητα» χαρακτήρισε το αίτημα για πάγωμα των εργατικών εισφορών.

Η ΕΕ με μια γενική διατύπωση αποφάσισε να γίνει δημόσια συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με όλους τους κοινωνικούς φορείς και στόχο την οργάνωση διάσκεψης το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη με ευθύνη και πρωτοβουλία ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ για την Κοινωνική Ασφάλιση. Σε φραστικό επίπεδο επαναλαμβάνει ως προϋπόθεση για τη διαμόρφωση πλαισίου συζήτησης με την κυβέρνηση την αναγνώριση από την πλευρά της «των ελλειμμάτων που έχουν δημιουργηθεί στα ταμεία από την καταλήστευση των αποθεματικών, αποδοχή για όλους τους ασφαλισμένους της τριμερούς χρηματοδότησης και δέσμευση για μη επαναφορά των προτάσεων γι' αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων». Για τη συνέχιση των αγώνων έμεινε να πλανάται στον αέρα μια πρόταση της ΠΑΣΚ για συλλαλητήριο ή συναυλία μέσα στον Ιούνη. Την αποδέχτηκε η ΔΑΚΕ, ενώ η Αυτόνομη Παρέμβαση πρότεινε κάποιας μορφής παρέμβαση την ημέρα συνάντησης ΓΣΕΕ - Γιαννίτση.

Σχολιάζοντας την εξέλιξη ο συνδικαλιστής της ΕΣΑΚ - Δημοσίου Δ. Αγκαβανάκης δήλωσε στο «Ρ»: «Οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση με την κοινή τους σημερινή απόφαση στην ΑΔΕΔΥ ουσιαστικά ενσωματώνονται στην κυβερνητική λογική για τ' ασφαλιστικά. Προτείνουν τη συμμετοχή τους στον κοινωνικό διάλογο - απάτη με βάση τη φενάκη της τριμερούς χρηματοδότησης. Ουσιαστικά αποδέχονται την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τη μείωση των συντάξεων, αφού αποδέχονται την υπάρχουσα αρνητική κατάσταση για τους εργαζόμενους στο ασφαλιστικό σύστημα. Ηδη με τους αντιασφαλιστικούς νόμους έχει νομοθετηθεί η αύξηση του ορίου ηλικίας γι' άντρες και γυναίκες στα 65, έχει μειωθεί η σύνταξη υπολογιζόμενη στο 60% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας 5ετίας. Αυτή είναι η "μηδενική βάση" που λέει η κυβέρνηση. Κατά συνέπεια, συνεχίζει ο συνδικαλιστής, η αποδοχή αυτής της "μηδενικής βάσης" και η έναρξη διαλόγου με βάση αυτό, λειτουργεί σαν προθάλαμος για να προωθηθούν τα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης».

«Με την απόφαση αυτή, κατέληξε ο Δ. Αγκαβανάκης, έρχονται σε αντίθεση με τα μηνύματα των μεγαλειωδών απεργιακών κινητοποιήσεων, για μη συμμετοχή στο διαβόητο κοινωνικό διάλογο και για ένταση και κλιμάκωση των αγώνων. Οι εργαζόμενοι εκ των πραγμάτων πρέπει να τους παραμερίσουν και να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους για την κατάκτηση νέων κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, αντίστοιχων με τις σύγχρονες ανάγκες τους».

Πεντακάθαρη και γραπτή προς άρση κάθε παρεξήγησης... κατατέθηκε στην ΕΕ η πρόταση της ΔΑΣ. Σ' αυτήν περιλαμβάνεται το πλαίσιο για την αγωνιστική συνέχεια, η πρόταση για τις πολύμορφες κινητοποιήσεις και ειδικότερα για την πρόσκληση Γιαννίτση αναφέρεται:

«Με την πρόσκληση για συνάντηση που έστειλε η κυβέρνηση διά του υπουργείου Εργασίας στη ΓΣΕΕ ουσιαστικά επιχειρείται να βγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από τη δύσκολη θέση που την έχουν φέρει οι απεργιακές κινητοποιήσεις, να εκθέσει το συνδικαλιστικό κίνημα και να στρώσει το τραπέζι του "Κοινωνικού Διαλόγου", μέσω των λεγόμενων εμπειρογνωμόνων και ειδικών συμβούλων στην αρχή και, με τις διοικήσεις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ αμέσως μετά.

Η αποδοχή της πρόσκλησης του κ. Γιαννίτση από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έρχεται να δείξει ότι η "αγωνιστικότητά" της άντεξε τριάντα μέρες. Ταυτόχρονα, αποδείχνει ότι περιφρονεί το μήνυμα των συγκλονιστικών κινητοποιήσεων και επανέρχεται στο επικίνδυνο για τα εργατικά συμφέροντα δρόμο των στημένων διαλόγων και παζαριών. Η στάση αυτή της πλειοψηφίας παραβιάζει και αυτές ακόμα τις πρόσφατες αποφάσεις τόσο του Γενικού Συμβουλίου, όσο και της ίδιας της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Η άρνηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε νέες κινητοποιήσεις έρχεται να επιβεβαιώσει τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτη, που την επομένη της απεργίας στις 17 Μάη δήλωνε ότι «έκλεισε ο κύκλος των κινητοποιήσεων και αρχίζει ο κύκλος του διαλόγου»...! Από πού, αλήθεια, ξεκινούσε η σιγουριά του κ. Σημίτη ότι άλλη απεργία δε θα γίνει; Κάποιοι οφείλουν να δώσουν πειστικές απαντήσεις.

Εμείς, σεβόμενοι την εντολή των εκατομμυρίων απεργών απαιτούμε την απόρριψη της πρόσκλησης Γιαννίτση και την άμεση επιστροφή της.

Αυτή είναι η μοναδική απόφαση που νομιμοποιείται να πάρει η Εκτελεστική Επιτροπή. Για οποιαδήποτε άλλη απόφαση αρμόδια είναι η διοίκηση της ΓΣΕΕ.

Η πρόσκληση του υπουργού Εργασίας πρέπει, επίσης, να απορριφθεί επειδή:

1. Δεν έχει προκύψει κανένα καινούριο στοιχείο που να οδηγεί στην αλλαγή της στάσης του συνδικαλιστικού κινήματος.

2. Η πιθανή αποδοχή της οδηγεί το κίνημα στο δικό της γήπεδο, του «διαλόγου», που τον προπαγανδίζει και τον προβάλλει σαν σωσίβιο για την πολιτική της.

3. Αλλοιώνει το μήνυμα και την εντολή των απεργιακών κινητοποιήσεων. Προσβάλλει τους εργαζόμενους και απογοητεύει τα πρωτοπόρα τμήματά τους.

4. Δεν αναλαμβάνονται από την κυβέρνηση ούτε εκείνες οι κουτσουρεμένες και συμβιβαστικές δεσμεύσεις που μέχρι χτες εναγωνίως αναζητούσε η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας.

5. Τέλος, νόημα θα είχε μια συνάντηση μόνο αν το κίνημα με τους αγώνες του είχε επιβάλει στην κυβέρνηση να συζητήσει με όρους και θέσεις που καλυτερεύουν τη θέση των εργαζομένων και όχι να τη χειροτερεύουν, όπως για παράδειγμα:

• Κατάργηση των νόμων της ΝΔ
• Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης
• Αύξηση μισθών και συντάξεων
• Αύξηση των εισφορών της εργοδοσίας
• Επιστροφή των κλεμμένων κ.λ.π.»