Γρηγοριάδης Κώστας

Για όσους δε γνωρίζουν λεπτομέρειες: Δώδεκα άνθρωποι θα συμβιώνουν για διάστημα μερικών μηνών σε ένα διαμέρισμα, απομονωμένοι από τον έξω κόσμο. Δεκάδες ειδικές κάμερες και μικρόφωνα θα καταγράφουν μέρα - νύχτα τη ζωή αυτών των ανθρώπων!! Τι λένε, τι κάνουν, πώς κοιμούνται και τα λοιπά!! Κι αυτές οι σκηνές της ζωής τους, μέσα στο κοινόβιο, θα παρακολουθούνται από το κοινό (του ΑΝΤΕΝΝΑ, στη συγκεκριμένη περίπτωση)! Και όσοι από τους συμμετέχοντες σ' αυτόν τον στάβλο, που θα είναι εκτεθειμένος στο ...φιλοθεάμον κοινό, αντέξουν, θα αμείβονται σύμφωνα με τα συμβόλαια που θα έχουν υπογράψει! Στα οποία συμβόλαια, εννοείται, θα υπάρχουν οι ιδιαίτερες απαιτήσεις του τηλεοπτικού σταθμού, για το ποια πρέπει να είναι η ...συμπεριφορά των δώδεκα, ώστε να ικανοποιείται το κοινό!!!

Αυτή είναι η «ιδιωτική πρωτοβουλία»! Αυτή είναι η ελευθερία του ατόμου στον ιμπεριαλισμό! Για τα κέρδη, να σουβλίζονται οι φουκαράδες! Πουλώντας ό,τι διαθέτουν! Οχι μόνο την εργατική τους δύναμη, που κι αυτήν μπορούν να την πουλάνε όσο όσο, μόνο στο βαθμό που δεν είναι άνεργοι! Αλλά πουλώντας και την ψυχή τους, την αξιοπρέπειά τους, ό,τι, τέλος πάντων, διαθέτει ένας άνθρωπος, πέρα από το κορμί του!!

Αυτός είναι ο «ελεύθερος κόσμος» Δύσης και περιχώρων. Γιατί απέξω έρχεται και αυτό το φρούτο, που, ανεξήγητα πώς, δε βγήκε από τους εδώ εγκεφάλους της πλουτοκρατίας, της προπαγάνδας της ζούγκλας, που κατατρώει τα πάντα! Για τα κέρδη και για να υποχρεώσουν τους ανθρώπους να σέρνονται σαν τα σκουλήκια!

Τουλάχιστον, ας σηκωθεί ανάστημα...

Ως «ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό, που θα παραμείνει υπό δημόσια ευθύνη» χαρακτηρίζεται η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη συμφωνία που υπέγραψαν τις προάλλες οι 32 υπουργοί Παιδείας - ανάμεσά τους και ο Π. Ευθυμίου - στη σύνοδο της Πράγας. Τι σημαίνει, όμως, στην πραγματικότητα η διακήρυξη αυτή, που προβάλλεται, μάλιστα, από διάφορες πλευρές ως «μια νίκη της κοινωνίας ενάντια στην αγορά»; Το πρώτο της μέρος είναι μόνο λόγια, αφού οι πάντες γνωρίζουν, ότι συνολικά η Παιδεία και, ιδιαίτερα, η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, γίνονται όλο και λιγότερο «ένα δημόσιο, κοινωνικό αγαθό», καθώς οι πολύμορφοι ταξικοί και οικονομικοί φραγμοί συνεχώς μεγαλώνουν και εντείνονται. Καθώς, όλο και περισσότερα παιδιά, οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών δεν έχουν τις απαιτούμενες δυνατότητες και ευκαιρίες. Καθώς, η Παιδεία συνολικά και η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ειδικότερα προσαρμόζονται όλο και περισσότερο στην «αγορά» και τους «νόμους» της. Φροντίζουν οι κυβερνώντες γι' αυτό...

Οσο, για τη... δέσμευση, ότι η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση «θα παραμείνει υπό δημόσια ευθύνη», δεν αποτελεί στην ουσία, παρά την έμμεση, αλλά σαφή τοποθέτηση των 32 υπουργών Παιδείας, υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η διατύπωση είναι σαφής και δεν επιτρέπει την παραμικρή εκμετάλλευση. Αλλωστε, όπως αναφέρουν τα σχετικά ρεπορτάζ, στη σύνοδο διευκρινίστηκε, ότι «δημόσια ευθύνη» δε σημαίνει αποκλειστικά δημόσια πανεπιστήμια, αλλά θέσπιση κανόνων από την πολιτεία, για τη λειτουργία των πανεπιστημίων.

Εντάξει, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κάνει τη «δουλιά» του και, ίσως, τη μόνη, που γνωρίζει καλά. Με άλλα λόγια, δηλαδή, προβάλλει ξανά και ξανά τις ίδιες - έστω και πολύ ωραίες - μακέτες των διάφορων «μεγάλων» και «μικρών» δημοσίων έργων. Οι εφημερίδες και τα υπόλοιπα ΜΜΕ, όμως, γιατί προβάλλουν το γεγονός, με ολόκληρα κατεβατά; Μήπως, για παράδειγμα, αποτελεί είδηση η παρουσίαση της μακέτας της πλατείας Ομονοίας, που ξαναπαρουσιάστηκε προχτές - δε ξέρουμε για ποια φορά; Οχι, βέβαια. Αντίθετα, είδηση αποτελεί το γεγονός, πως η ίδια μακέτα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1998, συνοδευόμενη από τις υποσχέσεις του ίδιου υπουργού, ότι το έργο θα έχει τελειώσει, μέχρι το τέλος του 1999 και αισίως βαδίζουμε προς στα μέσα του 2001.

Εκτος και δημοσιογραφία είναι η αναπαραγωγή της κυβερνητικής προπαγάνδας...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκτός πια κι έχει υιοθετήσει την τακτική - «πολυβόλο» και όπου βρει εφαρμόζει τις γνωστές τακτικές του με υψηλούς τόνους και ύβρεις, μήπως και επαναφέρει στην πολιτική σκηνή το «δεξιά - αντιδεξιά».

Φοβούμαστε, όμως, ότι η πρακτική της κυβέρνησης έχει κάνει τον κόσμο να αντιλαμβάνεται μόνο το «δεξιά - ακόμα πιο δεξιά» και, μάλιστα, δυσκολεύεται πολύ να προσδιορίσει σε ποιον από τους δυο πόλους ανήκει το ΠΑΣΟΚ.

ΣΩΣΤΗ η απορία που εκφράστηκε από αρκετές εφημερίδες. Πώς τα κατάφεραν οι Χατζηνικολάου και Κύρτσος και αφού κοντραρίστηκαν άγρια προχτές, στο τέλος αντάλλαζαν φιλοφρονήσεις;

Εχει, όμως, τη λογική του εξήγηση το φαινόμενο και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Αρκεί να θέλει κανείς να δει τα πράγματα πίσω από το προπέτασμα της δημόσιας εικόνας του καθενός, που ράγισε, ομολογουμένως, μ' αυτήν την υπόθεση.

Σ' αυτές τις δουλιές, βλέπετε (των μιντιοδιαπλεκομένων), ο Νο 1 κανόνας είναι «να κρατάς πισινή»! Δεν έχεις να κάνεις, βλέπετε, με την προσωπική σου αξιοπρέπεια, με την υστεροφημία σου ή με κάποιου τέτοιου είδους αξία. Ασχέτως αν αυτές προβάλλονται ως κίνητρα για τη μια η την άλλη αγανακτισμένη δήλωση.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τώρα πού χωράνε η τιμιότητα, η ακεραιότητα, το ήθος και ό,τι άλλο ακούμε να ευαγγελίζονται, ειλικρινά είναι δύσκολο να το εντοπίσει κανείς. Από δύσκολο έως αδύνατο...

Είναι εκ του πονηρού το ερώτημα και σκοπίμως αποπροσανατολιστική η απάντηση, διότι - ακόμη κι αν αφαιρέσουμε το γενικότερο πλαίσιο του «κοινωνικού διαλόγου» και μιλήσουμε για διαπραγμάτευση - δεν είναι μόνο το «πού και πώς», αλλά και το «με ποιους και γιατί». Ο καθένας, δε, αντιλαμβάνεται πως η όποια διαπραγμάτευση θα είναι αποτελεσματική, όταν γίνει στους δρόμους της πάλης για την επίλυση των προβλημάτων και όχι στα σαλόνια της εξουσίας, όπου το «παιχνίδι» είναι «στημένο» σε βάρος των εργαζομένων. Ούτε, βεβαίως, το δίλημμα είναι «ναι, ή όχι στο διάλογο» γενικώς, καθότι το πρόβλημα δεν αφορά σε δημόσιες σχέσεις και στο «σαβουάρ βίβρ», αλλά άπτεται ταξικών συμφερόντων. Επομένως, ούτε αθώοι, ούτε αφελείς, οι «κατήγοροι».

Είστε καχύποπτοι και άδικοι με τη ΓΣΕΕ, η οποία οργάνωσε τις δυο επιτυχημένες απεργιακές κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό, προκαλώντας τεράστιο πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση, απαντούν οι «κατήγοροι». Και συνεχίζουν το «κατηγορώ»: Είστε άδικοι και έναντι της κυβέρνησης, επειδή δεν της αναγνωρίζετε το δικαίωμα να κυβερνά εν ονόματι του ελληνικού λαού που την ψήφισε και να συναποφασίζει με τους εκπροσώπους των εργαζομένων για θέματα κυβερνητικής πολιτικής που τους αφορούν. Κι αυτή η θέση, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σωστή. Η αλήθεια, όμως, είναι διαφορετική, καθώς...

Τα απαράδεκτα και αντιδημοκρατικά περιστατικά είναι πολλά. Και είναι μόνον όσα έγιναν γνωστά. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, γίνεται φανερό, πως δεν μπορεί να οφείλονται μόνον ή κυρίως στον υπερβάλλοντα ζήλο κάποιων... θερμόαιμων οργάνων της τάξης. Προφανώς, υπάρχουν ανάλογες κατευθύνσεις και εντολές. Ισως είμαστε μάρτυρες μιας επιχείρησης «προθέρμανσης» της κοινωνίας, ώστε να «πέσει στα μαλακά» η εφαρμογή του «τρομονόμου», του άλλου νομοσχεδίου, περί απαγόρευσης των διαδηλώσεων, κλπ. κλπ. Ισως έτσι καταλαβαίνει ο Κ. Σημίτης τη νεκρανάσταση των ψεύτικων διλημμάτων, τις διαχωριστικές γραμμές και τα όσα λέει για το παρελθόν της Δεξιάς...

Ανεξάρτητα απ' όλ' αυτά, όμως, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και η κυβέρνηση συνολικά χρεώνονται με σοβαρότατες ευθύνες. Ο δρόμος που τραβούν είναι ιδιαίτερα ολισθηρός και κατηφορικός. Κι ακόμη περισσότερο, είναι επικίνδυνος! Αν πιστεύουν, πάντως, ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός, γενικότερα, θα δεχτούν αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα την ωμή παραβίαση και αφαίρεση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών είναι βαθιά νυχτωμένοι...

Διπλή ήταν η υποκρισία απ' το Σπ. Βούγια, ο οποίος στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για την παρουσίαση της πρότασης πήρε φόρα και κατήγγειλε τη δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης για την απόφασή της να μην επιτρέψει τη λειτουργία Συμβουλευτικού Σταθμού στα Λαδάδικα.

Κι όμως, ο κ. Βούγιας, ως δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, δεν παραβρέθηκε ούτε σε ένα απ' τα δύο Δημοτικά Συμβούλια της Θεσσαλονίκης στα οποία συζητήθηκε η αλλαγή της πρότασης.

Ομως η καταγγελία εις Αθήνας «πουλάει». Οπως άλλωστε «πουλάει» και η πραμάτεια της πρότασης νόμου.

Την απαγκίστρωση των τοξικομανών απ' το κύκλωμα της εμπορίας, αλλά και το δικαίωμα της αυτοπροσβολής - δηλαδή της αυτοκαταστροφής - επικαλούνται οι βουλευτές Στ. Μπένος και Σπ. Βούγιας (ΠΑΣΟΚ), Π. Τατούλης (ΝΔ) και σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του Συνασπισμού, που συνυπέγραψαν την πρόταση νόμου για την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών, το διαχωρισμό «σκληρών» και «μαλακών» ουσιών και την ελεγχόμενη χορήγηση ναρκωτικών, ακόμα και «σκληρών», από δημόσιες μονάδες.

Είναι αναπαλαίωση της παλιάς πρότασης, που είχαν καταθέσει το Μάη του 1992 και πάλι 8 βουλευτές απ' τα ίδια κόμματα, ενώ αποτελεί τη νομική έκφραση της άποψης που είχε εκφράσει το Δεκέμβρη του 1999 ο τότε - υφυπουργός Υγείας - Θ. Κοτσώνης και υπερθεμάτισε ο Γ. Παπανδρέου.

Οποία υποκρισία, λοιπόν. Οι νέοι, οι στερημένοι κάθε δικαιώματος - όπως η δουλιά, η παιδεία και ο πολιτισμός - έχουν το ...δικαίωμα της αυτοκαταστροφής. Εχουν το ...δικαίωμα να πεθάνουν οι άνθρωποι, που έχουν καταντήσει κουρέλια, που έχουν στερηθεί τη δυνατότητα της επιλογής, που όλη τους η ζωή είναι η απόκτηση της ουσίας.

Δοξάστε τους σύγχρονους ...ριζοσπάστες, που θα σώσουν τα παιδιά μας!

Δεν έχουμε ουσιαστική αντίρρηση σ' αυτά που είπε προχτές ο κ. Λαλιώτης. Πράγματι, υπάρχει «μια τάξη αργόσχολων», που έχουν... ανακαλύψει και ασχολούνται συνεχώς με «το λεγόμενο μεσαίο χώρο», τη «σούπα», όπως είπε χαρακτηριστικά. «Ξέχασε», όμως, να πει, ότι συμπεριλαμβάνεται στους «μαγείρους» αυτής της «σούπας». 'Η, μήπως, δε θυμάται τι έλεγε πριν τις περσινές εκλογές;

Δόκτωρ

μας βγήκε

ο αρχηγός

και θα εννοούσε

χειρουργός,

έτσι που άσος

δίχως ταίρι

είναι από χρόνια

στο «νυστέρι»

και του λαού,

την «κάτω» τάξη

για τα καλά

την έχει «σφάξει».

* * *

Δόκτωρ

μας βγήκε

ο Κωστής,

άλλαξε

επάγγελμα

ο ληστής,

πρώτα εδούλευε

την κάννη

τώρα «εγχειρήσεις»,

λέει, θα κάνει

και θα κρατάει

πια στο χέρι

αντί για δίκαννο,

μαχαίρι!

Τη μία, καταγγέλλονται έρευνες σε πολίτες στους δρόμους, όπου τα αστυνομικά όργανα τούς ζητούν να γδυθούν δημόσια. Την άλλη, συλλαμβάνονται αναίτια ΚΝίτες, επειδή μοιράζουν κάποια προκήρυξη, ή κολλούν κάποια αφίσα, όπου εξαντλούνται όλα τα όρια τρομοκράτησής τους. Τους συμπεριφέρονται σαν σε εγκληματίες, ακριβώς γιατί θέλουν να είναι «έγκλημα» η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Τα ΜΑΤ παρεμβαίνουν για «ψύλλου πήδημα» στις αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις, ή στις εργατικές κινητοποιήσεις (πρόσφατα τα γεγονότα στη Λάρισα, αλλά και ενάντια στους απεργούς της επιχείρησης «Γ. Γεωργιάδης» στη Θεσσαλονίκη). «Εγκλημα», λοιπόν, και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που έχει μάθει να σηκώνει κεφάλι ενάντια στον ιμπεριαλισμό... «Εγκλημα» και η τίμια διεκδίκηση του ψωμιού σου και του δίκιου σου, με την απεργία.

Ακούς για κάμερες, όπου η ζωή σου θα μετατρέπεται σε σκηνές του «Μεγάλου αδερφού» για τους ειδικούς, ακούς για ελέγχους DNA, για «νόμιμους» τρόπους παρακολούθησης της προσωπικής σου ζωής, για ανώνυμους μάρτυρες και τόσα άλλα, που, για να εφαρμοστούν, προϋποθέτουν άλλη κοινωνία και άλλους ανθρώπους.

Αυτή τη μετατροπή θέλουν να πετύχουν. Μαζί με τη μαζική μετατόπιση της ανεκτικότητας, να έρθουν οι φοβισμένοι άνθρωποι, που δεν αντιστέκονται. Εκείνοι, που θα θεωρούν λογικό τον παραλογισμό της εξουσίας. Εκείνοι, που δε θα νιώθουν στένεμα με «τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι...».

Το να μην τους γίνει το χατίρι, και να μην περάσει ο «τρομονόμος» και η ατμόσφαιρα που κουβαλάει, σημαίνει προστασία των ανθρώπινων χαρακτηριστικών. Σημαίνει πως διατηρούμε το δικαίωμα να αντιστεκόμαστε στο άδικο, που θα μας περνάνε για «δίκιο». Η μοναχική αγανάκτηση δεν ωφελεί. Χρειάζεται μαζική συντονισμένη αντίδραση ενάντια στην εφ' όλης της ύλης κρατική τρομοκρατία. Να μη λείψει κανείς από τη συγκέντρωση σήμερα στην πλατεία Κάνιγγος.