Είναι πραγματικά εξοργιστικό το να βλέπει κανείς σε ποιο σημείο έχει φτάσει η διατίμηση του δικαιώματος στη σταθερή δουλιά με πλήρη δικαιώματα - ελέω της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - αλλά και το θράσος των βαστάζων αυτής της πολιτικής. Το ΔΣ του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αρχάνων αποφάσισε να προχωρήσει σε απολύσεις εργαζομένων και να κλείσει το εμφιαλωτήριο για να δώσει δήθεν «λύση» στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, η διοίκηση τους κάλεσε να δεχτούν κάποιες απολύσεις. Και επειδή όλοι οι εργαζόμενοι είναι συγχωριανοί και γνωστοί, τους ζήτησε να δεχτούν να μοιράσουν τη δουλιά τους και κάθε εργαζόμενος να εργάζεται ανά μήνα! Δηλαδή, από πλήρη απασχόληση να γίνουν εξαμηνίτες!
Οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν κάθε απόλυση και κατήγγειλαν ότι η διοίκηση του Συνεταιρισμού προσπαθεί να μεταφέρει στις πλάτες των εργαζομένων τις ευθύνες για το οικονομικό αδιέξοδο και όχι στους πραγματικούς υπεύθυνους, τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τα προβλήματα του Συνεταιρισμού, καταγγέλλουν, προκύπτουν από την αντιαγροτική πολιτική, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το νόμο περί συνένωσης των συνεταιριστικών οργανώσεων που έφερε το 2001 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη της ΝΔ, βάζοντας ουσιαστικά την ταφόπλακα στους συνεταιρισμούς, επιβάλλοντας να εκποιήσουν περιουσιακά στοιχεία, να απολύσουν εργαζόμενους και, τελικά, να βάλουν λουκέτο. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτή η αλήθεια είναι φανερό ότι δε συμφέρει τη διοίκηση που προσπαθεί να τους κόψει το μεροκάματο.
Η ΤΕΔΚΝΑ γνωρίζει εδώ και χρόνια την τραγική κατάσταση που επικρατεί στη χωματερή Ανω Λιοσίων. Οχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να προωθηθούν τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες που να δίνουν λύση στο πρόβλημα, αλλά αντίθετα είτε συναίνεσε είτε σιώπησε σε πολιτικές που θέλουν το Θριάσιο να αποτελεί τη χαβούζα της Αττικής, που ιδιωτικοποιούν την ανακύκλωση και γενικά τη διαχείριση των σκουπιδιών.
Γιατί, λοιπόν, ανησυχεί η ΤΕΔΚΝΑ; Για το αδιέξοδο στο οποίο συνέβαλε με τις πράξεις της ή τις μη πράξεις; `Η μήπως για την επίσπευση άλλων λύσεων στο πρόβλημα...;
Δυστυχώς, όσο περισσότεροι μεγαλο-δημοσιογράφοι (έγκριτοι, ικανοί, χαρισματικοί!) μπερδεύονται στην ιστορία, τόσο πιο πολύ δυσκολευόμαστε να τη βρούμε.
Λέτε να έχει να κάνει με το αναμφισβήτητο γεγονός ότι όλοι αυτοί είναι ταυτοχρόνως (για να μην πούμε αποκλειστικά) διευθυντές και μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων;
Συγκεκριμένα, επιχειρήσεων «ενημέρωσης», που μόνο άσχετες δεν μπορεί να είναι με τις ευρύτερες επιχειρηματικές, πολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις των ιδιοκτητών τους;
Αν έχουμε καταλάβει καλά, εμείς τώρα πρέπει «να σπάσουμε το κεφάλι μας» για να απαντήσουμε στα εξής ερωτήματα:
Για ποιον ακριβώς λόγο αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει ο Ζαχόπουλος.
Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα στη διαμάχη Θ. Αναστασιάδη - Μ. Τριανταφυλλόπουλου.
Αν είναι ή δεν είναι ο Κ. Κουκοδήμος ο μεσολαβητής... βουλευτής στην υπόθεση των 5 εκατομμυρίων ευρώ (ποια υπόθεση ακριβώς, ουδείς έχει καταλάβει!).
Αν το ΜΕΓΚΑ έκανε εκστρατεία συκοφάντησης στελεχών άλλων τηλεοπτικών καναλιών ή όχι.
Ποιο ήταν το περιεχόμενο του DVD που είχε (αν είχε) το Μ. Μαξίμου, ποιο ήταν το περιεχόμενο του DVD που δόθηκε (αν δόθηκε) σε δημοσιογράφο, ποιο ήταν το περιεχόμενο του DVD που έδωσε (αν έδωσε) δημοσιογράφος στην κυβέρνηση.
Αντε και να τη βρούμε την άκρη (λέμε τώρα!). Σε τι ακριβώς θα μας βοηθήσει αυτό;
θα μάθουμε γιατί τα κονδύλια του υπουργείου Πολιτισμού πρέπει «ντε και καλά» να μοιράζονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις; Θα εξηγήσει το γιατί ο ελληνικός πολιτισμός πρέπει να είναι υπόθεση της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας»;
Φοβόμαστε ότι αυτήν την «είδηση» δε θέλει να την «ανακαλύψει» κανείς τους. Αντιθέτως, θέλουν να τη θάψουν όσο πιο βαθιά μπορούν. Και συγκεκριμένα ...στην κόπρο που παράγουν αυτές τις μέρες.