Ως μονόδρομο προσπάθησε να παρουσιάσει χτες στη Βουλή ο υπουργός Αμυνας Ε. Βενιζέλος τη συμφωνία μεταπώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στην «Αμπού Ντάμπι Μαρ», κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη σχετική σύμβαση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.

Είπε ότι στο υποβρύχιο «Παπανικολής», που έχει κατασκευαστικά προβλήματα, θα γίνουν νέες δοκιμές και εάν είναι πετυχημένες θα παραληφθεί από το Πολεμικό Ναυτικό και θα έρθει στην Ελλάδα, με την προοπτική να πουληθεί σε τιμή μεγαλύτερη από αυτή του τελικού κόστους.

Κατά τον Ε. Βενιζέλο, η σύμβαση ήταν «αποτέλεσμα σκληρής διαπραγμάτευσης» και συμφωνήθηκε να συνεχιστεί η σύμβαση των τριών νέων υποβρυχίων. Είπε ότι υπήρξε τον περασμένο Αύγουστο συμφωνία με την ΕΕ να αποχωριστούν από τον Σκαραμαγκά οι εγκαταστάσεις που δε συνδέονται με τα πολεμικά πλοία, τα οποία επισκευάζονται ή ναυπηγούνται εκεί και στη συνέχεια να πλειστηριαστούν και το ποσό να δοθεί στο Ελληνικό Δημόσιο.

Βάσει της συμφωνίας, που ολοκληρώθηκε την περασμένη βδομάδα και εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ, η κυβέρνηση:

-- Παραδίδει τους 1.300 εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά αναλώσιμο υλικό στα σαγόνια των πολυεθνικών, που θα τους «αξιοποιήσουν» κατά τα συμφέροντα της κερδοφορίας τους. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση (παρ. 12) του νομοσχεδίου, η γερμανική και η αραβική εταιρεία είχαν ζητήσει αρχικά «μείωση των θέσεων εργασίας και μάλιστα κατά 350».

-- Θεσμοθετεί τη συρρίκνωση των Ναυπηγείων, καθώς οι μόνες δραστηριότητες που θα πραγματοποιούνται πλέον, είναι αυτές που αφορούν στην κατασκευή πολεμικών σκαφών και αναλαμβάνεται για 15 χρόνια η δέσμευση να μη γίνεται καμία πολιτική κατασκευή ή επισκευή. Στο μεταξύ, θα διαλυθεί και θα εκποιηθεί το τμήμα αυτό των Ναυπηγείων (δεξαμενές κλπ.).

-- Διαιωνίζει την αβεβαιότητα και την ομηρία για τις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού. Προβλέπεται ότι σε περίπτωση καταγγελίας, ο ανάδοχος (η αραβική εταιρεία) νομιμοποιείται να μην επιστρέψει ούτε ένα ευρώ από όσα έχει εισπράξει σε προκαταβολές και χωρίς να έχει παραδώσει τις παραγγελίες, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο υποχρεούται να επιστρέψει αμέσως τις εγγυητικές επιστολές του αναδόχου! Το ίδιο ισχύει και για τις ποινικές ρήτρες σε περίπτωση καθυστέρησης παράδοσης των υποβρυχίων, με μέγιστο το 4% της παραγγελίας.

-- Προμηνύει νέες εξελίξεις σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Ηδη, έχουν καταβληθεί μέσα στη δεκαετία 2 δισ. και 33 εκατ. ευρώ, χωρίς να έχει παραδοθεί οτιδήποτε στο Πολεμικό Ναυτικό. Σημειώνεται πως συνολικά θα αγοραστούν 6 υποβρύχια τύπου «Τ-214» αντί 4 της αρχικής παραγγελίας (τα δυο επιπλέον είναι αξίας 1 δισ. ευρώ) και θα παραληφθεί ένα ακόμα παλαιότερου τύπου «Τ-209», που ανακατασκευάστηκε. Το συνολικό κόστος για αυτές τις παραγγελίες, μετά και τις αλχημείες που κάνει η κυβέρνηση, θα ανέλθει στα 3,4 δισ. ευρώ. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση χαρίζει στις πολυεθνικές ποινικές ρήτρες 400 εκατ. ευρώ για καθυστερήσεις μιας πενταετίας στην παράδοση των 4 υποβρυχίων, ενώ παραλαμβάνει και το υποβρύχιο «Παπανικολής», το οποίο δε θα έπρεπε ποτέ να παραληφθεί, αφού πρόκειται για το πρώτο υποβρύχιο της σειράς αυτής.

H συζητούμενη συμφωνία δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», αλλά αποτελεί συνέχεια της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την παράδοση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στο πολυεθνικό κεφάλαιο, τόνισε στην παρέμβασή του ο εισηγητής του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκος, καταψηφίζοντας τη σύμβαση.

Μέσα από αυτές τις πολιτικές, είπε, οι εργαζόμενοι παραδίδονται βορά στις ορέξεις των μονοπωλιακών ομίλων, ενώ επί της ουσίας, με τη σύμβαση αυτή, μοιράζονται τα 10 δισ. ευρώ των εξοπλιστικών αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού στις τσέπες του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Ο εισηγητής ανέφερε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια χτίστηκαν μόνο δύο πλοία από Ελληνες εφοπλιστές και είπε ότι τα προβλήματα των εργαζομένων στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, της Ελευσίνας και του Νεωρίου είναι κοινά και κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας.

Οι ευθύνες, συνέχισε, όλων των κυβερνήσεων για τη διάλυση της ναυπηγικής βιομηχανίας είναι τεράστιες και κάλεσε τους εργαζόμενους των ναυπηγείων να παλέψουν, ώστε τα ναυπηγεία να ενταχθούν σε έναν ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης με κοινωνική κρατική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κατέληξε, η ναυπηγική βιομηχανία, με την τεχνογνωσία, την υποδομή και το εργατικό δυναμικό μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες για γρήγορη και φθηνή ακτοπλοΐα.

Επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης μόνο για το υποβρύχιο «Παπανικολής» ζήτησε η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε κατά.

Στιγμιότυπο από την προχτεσινή εκδήλωση

Ο κλάδος της ναυπηγοεπισκευής είναι πανελλαδικός. Είναι και η Σύρος και η Εύβοια και εδώ εφάπτεται γενικότερα και με τη βιομηχανία μετάλλου. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Είχα πάει στην ΕΛΒΟ στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στην Εκθεση και τι μου λέγαν εκεί. Και αυτοί τώρα, βασικά έχει περιοριστεί, διεκδικούν η αυτόνομη τώρα ΕΛΒΟ να κατασκευάζει όλα τα αμαξώματα των οχημάτων του στρατού. Και είχαν τις προτάσεις τους, αυτό που λέμε επείγουσα πρόταση για να μην κλείσει το εργοστάσιο, να μη βγούμε στην ανεργία. Να γίνει διαγωνισμός.

Την ίδια ώρα, όμως, μου έλεγαν ότι αν θα πάει στο διαγωνισμό, θα πάρουν και τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, θα πάρουν και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, θα πάρουν και οι άλλες μονάδες σχετικές που υπάρχουν στην Ελλάδα, οι εναπομείνασες και άρα, λέει, θα κονταροχτυπηθούμε μεταξύ μας. Εμείς όμως έχουμε κάνει τόσα αμαξώματα, έχουμε πάρει τα αυτοκίνητα - δεν ξέρω πώς τα λένε στο στρατό - και έχουμε εμπειρία. Αρα, εμείς θα έρθουμε πρώτοι στο διαγωνισμό. Οπότε, καταλαβαίνετε τι κίνδυνοι - ας πούμε - υπάρχουν. Στο όνομα του να βρεθεί δουλειά, ακόμα και με ενιαίο φορέα θα έχεις ανταγωνιστικές μονάδες. Και με ανταγωνιστικές μονάδες, οδηγούμαστε σε ανταγωνιστές μεταξύ τους εργαζόμενους και καταλαβαίνετε, το κίνημα ξετινάζεται στον αέρα.

Πώς βλέπουμε εμείς τον κλάδο; Πρώτον, παραγγελίες για τους εφοπλιστές, παραγγελίες για τις Ενοπλες Δυνάμεις και κατανομή πανελλαδική βέβαια. Εκεί θα πάρεις υπόψη και την εμπειρία, αλλά θα υπάρχει μια ενιαία πολιτική, όχι ανταγωνιστική. Θα πάρεις μεταφορές, τρένα, αυτοκίνητα κλπ. Και να κάνεις ξεχωριστό το κομμάτι των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν έχει σημασία, ο κλάδος θα είναι ένας και μπορεί να έχει εξειδικευμένες μονάδες και με πανελλαδική κατανομή.

Αλλά κοιτάξτε να δείτε. Μπορείς να πεις στους εφοπλιστές, να τους υποχρεώσεις να τα κατασκευάσουν στην Ελλάδα; Εμείς τους ξεμπροστιάζουμε τους εφοπλιστές. Η κυβέρνηση ούτε θέλει να τους υποχρεώσει, ούτε μπορεί, γιατί ακριβώς τους έχει απελευθερωμένους, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε πανευρωπαϊκό.

Για να πάμε τώρα και στην αμυντική βιομηχανία, γιατί εμείς δε θέλουμε πολεμική μηχανή, θέλουμε αμυντική βιομηχανία. Πάρτε την εξής πλευρά: Υπάρχει απόφαση ευρωπαϊκή, δε θυμάμαι αν ήταν επί ΠΑΣΟΚ ή επί ΝΔ, πάντως έχουν συμφωνήσει όλοι στη συνένωση της ευρωπαϊκής αμυντικής ή πολεμικής - γιατί είναι και πολεμική δυστυχώς, έχουν και ιμπεριαλιστικούς στόχους οι Ευρωπαίοι - τη συνένωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Δηλαδή, ενιαίες ευρωπαϊκές μονάδες. Και κοιτάξτε να δείτε, αλλού μπορεί να μην τα βρούνε οι ανταγωνιστές, εδώ θα τα βρούνε. Και θα είναι και σε πορεία συνένωσης των βιομηχανικών μονάδων που κατασκευάζουν ας πούμε ό,τι έχει σχέση με τις Ενοπλες Δυνάμεις.

Με ποιο στόχο; Γιατί θέλουν να ανταγωνιστούν τις ΗΠΑ, θέλουν να ανταγωνιστούν τη Ρωσία. Και ποιος θα πάρει τη μερίδα του λέοντος και πού θα είναι η έδρα αυτών εάν φτιάξουν ενιαία ευρωπαϊκή βιομηχανία; Πού θα είναι η έδρα; Θα είναι στη Γερμανία, στη Γαλλία, δεν ξέρω αν δώσουν και στην Ιταλία κάτι, θα είναι στη Μεγάλη Βρετανία, δε θα είναι η Ελλάδα. Επομένως, απ' τα ίδια τα πράγματα δεν είμαστε εμείς μαξιμαλιστές που θέλουμε να τα βάλουμε όλα εφ' όλης της ύλης. Μπαίνουν αντικειμενικά.

Και κοιτάξτε να δείτε, όταν λέω πώς θα αναπτύξουμε τη βιομηχανία τη ναυπηγοεπισκευαστική, την ειρηνική, την αμυντική - και η αμυντική υπέρ της ειρήνης θα είναι, αλλά εν πάση περιπτώσει - εννοούμε το εξής πράγμα: Την απευθύνουμε στο λαό, αλλά ταυτόχρονα και στην κυβέρνηση όταν λέει στο Κοινοβούλιο δεν έχετε προτάσεις, δεν έχετε θέσεις. Και στα άλλα κόμματα, είναι και πεδίο αντιπαράθεσης με τα άλλα κόμματα. Δε σημαίνει ότι έχουμε αυταπάτες. Αλλά απαντάμε και σε αυτούς. Οτι, ναι κύριοι, βεβαίως η πρότασή μας έχει πρακτική αξία.

Τους εφοπλιστές πώς θα τους υποχρεώσεις; Οταν εν πάση περιπτώσει τα πλοία με ελληνική σημαία ή ό,τι υπάρχει εδώ στην Ελλάδα γίνει λαϊκή περιουσία. Δε θα κάναμε εμείς συμφωνία, με συγχωρείτε, με την Κίνα. Δε θα κάναμε συμφωνίες τέτοιες ούτε με την Κίνα, ούτε με τις ΗΠΑ, ούτε με την Τουρκία, ούτε με την ΕΕ, που θα άφηναν απέξω το πού θα κατασκευάζονται τα πλοία.

Επομένως, το πολιτικό ζήτημα μπαίνει. Βεβαίως δε θα λυθεί σήμερα, δεν υπάρχει ο συσχετισμός δύναμης. Κοιτάξτε να δείτε, όταν ένα πράγμα ωριμάζει αντικειμενικά στη ζωή, πρέπει να τίθεται και στο πολιτικό πεδίο και να συγκεντρώνονται δυνάμεις να το παλεύουν, έστω στην αρχή μειοψηφικές, μέχρι να γίνουν πλειοψηφικές.

Σήμερα, δηλαδή, η πρόταση που έχουμε για όλη την οικονομία, αλλά εν πάση περιπτώσει για τον κλάδο αυτό που συζητάμε σήμερα, αντικειμενικά αποδεικνύεται ότι μόνο όταν καταργηθεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην Ελλάδα και τα πλοία γίνουν λαϊκή περιουσία ή όταν απειθαρχήσουμε με την ΕΕ ή συγκρουστούμε με τις επιλογές της ΕΕ και ακολουθήσουμε μια πολιτική φιλολαϊκή, φιλεργατική, ανεξάρτητα απ' την ΕΕ, τότε θα υπάρχει δουλειά. Δεν είναι ώριμο με την έννοια ότι δεν έχει αποφασίσει ο λαός να την διεκδικήσει και να την επιβάλει στη ζωή. Ομως, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο όχι μόνο του Κόμματος, αλλά και των εργαζομένων στον κλάδο και του λαϊκού κινήματος.

Και να σας πω και ένα άλλο. Θα παράγω στην Ελλάδα. Και χρειάζεται να χτυπηθεί αυτό που εννοεί σήμερα και η κυβέρνηση και γενικότερα η άρχουσα τάξη της χώρας, το πού επενδύω. Κοιτάξτε, αυτή τη στιγμή εκεί που εστιάζουν είναι η ενέργεια και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Αυτά πάνε και τα λένε έξω τώρα στην Ουάσιγκτον. Δηλαδή, οι επενδύσεις θα γίνουν και από την ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ και από άλλες εταιρείες, ευρωπαϊκές, αμερικάνικες και τα λοιπά. Ακούσατε να λένε για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη; Ενώ εμείς μιλάμε από την κλωστοϋφαντουργία μέχρι βεβαίως τη ναυπηγοεπισκευή και τις νέες μορφές ενέργειας και τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, και νέες τεχνολογίες και ό,τι πιο νέο υπάρχει, είμαστε υπέρ.

Εκεί πάνε τα λεφτά και στον τουρισμό. Οχι για τον κοινωνικό τουρισμό και τις διακοπές σας, αλλά τον ιατρικό τουρισμό, τον εκκλησιαστικό τουρισμό, τον συνεδριακό τουρισμό κλπ. για τα μεγάλα κέντρα, και γεμίζουν την Ελλάδα φρουτάκια. Το ξέρετε αυτό, καζίνο, φρουτάκια. Και δε θα είναι μόνο το φρουτάκι. Θα είναι και το φρουτάκι της γειτονιάς, για να κάνει το μυαλό του άλλου πολτό, αλλά θα είναι μεγάλα κέντρα με τα φρουτάκια, εκεί γίνονται οι επενδύσεις.

Αρα, λοιπόν, δεν πρέπει οι εργαζόμενοι πανελλαδικά σε αυτό τον κλάδο να έχουν υπόψη και ποιοι κάνουν τις επενδύσεις και για ποιον σκοπό και πού; Σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχει ναυπηγοεπισκευή, θα φτιάξουν τίποτα συνεργεία για μαρίνες για να επιδιορθώνουν αν συμβεί κάτι στα κότερα κλπ. Και αυτά τα πλοία εδώ που φτιάχνουν τα φτιάχνουν για να παίρνουν λεφτά οι Γερμανοί και οι Αραβες. Τα έχουν πληρώσει ένα κάρο λεφτά πριν, δεν τα έχουν παραλάβει, άλλα γράφονται, τα προπληρώνουμε και ούτε ξέρουμε πότε θα τα πάρουμε. Και εν πάση περιπτώσει, όχι για την άμυνα της χώρας, αλλά για τη συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις εδώ και εκεί. Δεν αφορούν την άμυνα της χώρας.

Με αυτή την έννοια, να συμφωνήσουμε στο εξής πράγμα: Ενα είναι, ότι θέλει αρκετή δουλειά για να γίνει αυτό που επεξεργάζεται ο κλάδος, να γίνει πανελλαδική υπόθεση και πανελλαδικός συντονισμός. Χρειάζεται - βεβαίως η Αττική έχει τους μεγαλύτερους χώρους αλλά δεν είναι μόνο αυτό - για λόγους ταξικότητας του αγώνα και ουσίας πρέπει να κάνει κανείς συνεργασία και με τον πιο μικρό χώρο.

Δεύτερον, να ξεκαθαριστεί τι εννοεί ενιαίος φορέας. Καμία σχέση με τις κοινοπραξίες των επιχειρήσεων και βεβαίως επείγοντα μέτρα για τους ανέργους. Επείγοντα μέτρα ούτε συζήτηση. Αν δεν παρθούν επείγοντα μέτρα δε θα είναι εύκολος και ο αγώνας σε έναν κλάδο με τόση μεγάλη ανεργία. Και να ξεκαθαρίσουμε βεβαίως μέσα από εργατικές και λαϊκές συνελεύσεις πρέπει να αναδειχθούν και μορφές πάλης καινούριες. Αλλά εδώ πρέπει να υπάρχει η συμμετοχή όλων. Δεν είναι η ενιαία διοίκηση που αποφασίζει.

Πρέπει να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα. Και να συμμετέχουν στην υλοποίηση των μορφών πάλης. Και ταμεία ανεργίας, και όλα αυτά που είπατε - όχι στο στιλ της φιλανθρωπίας, να το ξεκαθαρίσουμε, σε καμία περίπτωση στο στιλ της επαιτείας και της φιλανθρωπίας. Αλλά να αντέξει ένας κλάδος για έναν αγώνα που σε τελευταία ανάλυση είναι πολιτικός. Χρειάζεται και επαφή με τους εργαζόμενους στο ναύσταθμο - τους έκοψαν το γάλα. Είναι μερικές αποκαλύψεις που πρέπει να γίνονται γνωστές. Ενιαίες αποκαλύψεις σε όλη την Ελλάδα. Εσείς τα ξέρετε. Δεν είναι γνωστά σε όλη την Ελλάδα αυτά. Και αν θέλετε μόνο το ΚΚΕ προσπαθεί να πανελλαδικοποιήσει την πείρα και να την μεταφέρει εδώ και εκεί.

Πιστεύουμε, όμως, και το ξαναλέμε, ότι ο λαός δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, αλλά πρέπει να την πει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Κι αν συρρικνωθεί αυτός ο κλάδος, αυτός ο τομέας, δεν ξαναστήνεται εύκολα ένας κλάδος από την αρχή. Καταλάβατε; Εμείς είμαστε υπέρ των εργοστασίων και κατά των ιδιοκτητών τους. Δε θέλουμε να κλείνουν εργοστάσια. Θέλουμε οι εργάτες να διώξουν τους ιδιοκτήτες τους. Η παραγωγική βάση της χώρας δε θέλουμε να χτυπηθεί. Αρκετά έχει χτυπηθεί. Γιατί μετά δεν είναι εύκολο. Δεν ξαναφτιάχνεις από την αρχή ναυπηγεία.

Σε ανακοίνωσή της για τη συμφωνία κυβέρνησης - πολυεθνικών σχετικά με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η αγωνιστική παράταξη «Εργοστασιακή Επιτροπή Ναυπηγείων Σκαραμαγκά» επισημαίνει:

«Η Εργοστασιακή Επιτροπή Ναυπηγείων Σκαραμαγκά θεωρεί την συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και των πολυεθνικών Thyssen Krupp και Abu Dhabi Mar, που κατατέθηκε για έγκριση στη Βουλή, σαν ένα ακόμα έγκλημα ενάντια στους εργαζόμενους και του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά αλλά και σαν ένα καίριο πλήγμα ενάντια στην Ναυπηγική Βιομηχανία της χώρας μας στο σύνολό της .

Η συμφωνία προβλέπει:

• Τη δραστική συρρίκνωση του Ναυπηγείου, καθώς οι μόνες δραστηριότητες που θα πραγματοποιούνται είναι αυτές που αφορούν πολεμικά πλοία για 15 ολόκληρα χρόνια.
• Οι εργαζόμενοι παραδίδονται στα σαγόνια των πολυεθνικών, αφού από τη μια λένε ότι δεν έγινε αποδεχτή η πρόταση των πολυεθνικών για 350 απολύσεις, ταυτόχρονα όμως θα εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία, η οποία προβλέπει 5% απολύσεις το μήνα (νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους).
• Με τους 160 εξαθλιωμένους συναδέλφους μας των Τρένων που είναι απλήρωτοι εδώ και 1,5 χρόνο, λένε ότι θα προσληφθούν όλοι. Με ποιους όρους θα πληρωθούν, από ποιον και πότε;
• Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι πολυεθνικές εξασφαλίζουν τα υπερκέρδη τους γι' άλλη μια φορά αφού όλες οι απαιτήσεις τους υλοποιούνται. Καινούρια προίκα δισ. ευρώ εξασφαλίζουν από κρατικές παραγγελίες που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός. Ακόμα και το υποβρύχιο Παπανικολής με τα γνωστά προβλήματα αγοράζεται!

Η λύση για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι η απεμπλοκή τους από το "δόκανο" των πολυεθνικών και η επαναφορά του κάτω από κρατικό έλεγχο, με προοπτική τον Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγικής Βιομηχανίας, στα πλαίσια ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης με κοινωνική κρατική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής.

Γι' άλλη μια φορά ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και στο Σκαραμαγκά, στην Ελευσίνα, στο Νεώριο, με δελτίο Τύπου έτρεξαν να ευθυγραμμιστούν με τις κυβερνητικές και εργοδοτικές επιλογές εκφράζοντας την απόλυτη ικανοποίηση για την συμφωνία! "Παλιά τους τέχνη κόσκινο". Οπως χειροκροτούσαν όλα αυτά τα χρόνια τις ιδιωτικοποιήσεις όλων των Ναυπηγείων, το 49% - 51%, όπου βάφτιζαν αφεντικά τους εργάτες και τους έβαζαν να πληρώνουν για να μην έχουν μεροκάματο!

Οπως τα πανηγύρια με τον κολοσσό HDW - Thyssen, τους "σωτήρες" του Ναυπηγείου, όπως έλεγαν τους Περατικούς, Ταβουλάρηδες και Σία. Οπως την υπογραφή τους στον τεμαχισμό του Σκαραμαγκά από την Thyssen, την ξεχωριστή "εταιρεία" Τροχαίου υλικού, με αποτέλεσμα σήμερα τους 160 εξαθλιωμένους εργάτες, απλήρωτους για 18 μήνες.

Σε όλα αυτά τα εγκλήματα έχουν βάλει τις υπογραφές τους. Εχουν συναινέσει και τα καθυστερημένα δάκρυά τους είναι ψεύτικα και υποκριτικά. Οι εργαζόμενοι πρέπει να κοιτάξουν την πραγματική κατάσταση κατάματα, να βγάλουν συμπεράσματα για τις πολιτικές που στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, για το πού οδήγησαν και τους εργαζόμενους, αλλά και τα Ναυπηγεία στη χώρα μας.

Η ΕΕΝΣ καλεί τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να οργανώσουν την πάλη τους και την αντίστασή τους ενάντια στα σχέδια και στις συμφωνίες που διαλύουν την Ναυπηγική Βιομηχανία στη χώρα μας. Να ετοιμαστούν από τώρα για να μπορέσουν αύριο να αποκρούσουν τα νέα χτυπήματα και βέβαια με κάθε τρόπο και με την ψήφο τους να τιμωρήσουν το ΠΑΣΟΚ, τους μηχανισμούς του και τους πολιτικούς συμμάχους του σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ενωμένοι θα νικήσουμε».