Απέχουν αύριο και μεθαύριο από την εργασία τους οι εργαζόμενοι στη χωματερή, ζητώντας άμεση λήψη μέτρων
Σήμερα ο μόνος οργανωμένος χώρος διαχείρισης των απορριμμάτων βρίσκεται στα Ανω Λιόσια και αποκλειστικά υπεύθυνος γι' αυτόν είναι ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής (ΕΣΔΚΝΑ), ένας οργανισμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '70, ακριβώς γι' αυτόν το λόγο. Ωστόσο ο χώρος όλο και μικραίνει (προβλέπεται ότι σε τρία περίπου χρόνια θα έχει γεμίσει), ενώ αντιστρόφως ανάλογα μεγαλώνει η ανάγκη για τις τρεις τουλάχιστον νέες ΟΕΔΑ, που προβλέπει σχετική επιστημονική μελέτη και οι οποίες όχι μόνο δεν υπάρχουν, αλλά δεν έχουν οριστεί ούτε οι χώροι που θα δημιουργηθούν.
Ενα ακόμα πρόβλημα είναι η έλλειψη σταθμών μεταφόρτωσης των σκουπιδιών, δηλαδή των χώρων όπου οι δήμοι και οι κοινότητες της Αττικής θα αποθέτουν τα σκουπίδια και από εκεί σε συμπιεσμένη μορφή φορτηγά μεγαλύτερης χωρητικότητας θα τα μεταφέρουν στις εγκαταστάσεις τελικής διαχείρισής τους. Αυτή τη στιγμή λειτουργεί μόνο ένας σταθμός μεταφόρτωσης στο Σχιστό, ενώ οι ανάγκες είναι τουλάχιστον για τέσσερις.
Η κυβερνητική πολιτική έχει ως άμεσο αποτέλεσμα να εντείνεται η ιδιωτική κερδοσκοπία σε ένα αντικείμενο που παρά τα φαινόμενα είναι χρυσοφόρο. Πληθαίνει έτσι η εμφάνιση διαφόρων ιδιωτών, που έναντι χρηματικού αντιτίμου αναλαμβάνουν μεν τη μεταφορά των σκουπιδιών, αλλά προτιμούν να αποθέτουν τα βιομηχανικά απόβλητα σε δικές τους χωματερές για να αποφεύγουν να πληρώνουν το προβλεπόμενο χρηματικό αντίτιμο γι' αυτά (4.000 δρχ ανά τόνο). Ενα πρόσθετο αποτέλεσμα είναι και η ύπαρξη τεράστιων διαφυγόντων κερδών που θα εισέπραττε ο ΕΣΔΚΝΑ. Επιπλέον, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα μόλυνσης, γιατί είτε θάβουν τα απορρίμματα χωρίς να παίρνουν καμία προφύλαξη για την προστασία του εδάφους είτε τα καίνε μολύνοντας τον αέρα, εξαιτίας των τοξικών αερίων που παράγονται.
Καταγγέλλοντας την κυβερνητική αδιαφορία οι εργαζόμενοι στον ΕΣΔΚΝΑ προχωρούν σε 48ωρη αποχή εργασίας στις 18-19 Μάη, ζητώντας το σφράγισμα των ανεξέλεγκτων χωματερών. Ακόμα, τονίζουν την ανάγκη να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που υπάρχει με την παρουσία ρακοσυλλεκτών στους χώρους υγειονομικής ταφής των απορριμμάτων, γεγονός που εγκυμονεί τον κίνδυνο ατυχημάτων, ακόμα και θανατηφόρων, μια και βρίσκονται διαρκώς δίπλα στα τροχοφόρα μηχανήματα. Οι εργαζόμενοι ζητούν να απομακρυνθούν, αλλά και να ληφθούν μέτρα για την προστασία της υγείας τους και τη βελτίωση των συνθηκών επιβίωσής τους, που αυτή τη στιγμή είναι άθλιες, αφού οι καταυλισμοί τους είναι δίπλα στους χώρους υγειονομικής ταφής.
Η έκθεση της δευτεροβάθμιας επιτροπής των μηχανικών του ΥΠΕΧΩΔΕ υποδεικνύει ότι το μπαλκόνι πρέπει να κατεδαφιστεί και ότι υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης. Ομως παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των ενδιαφερομένων, το μπαλκόνι στέκι εκεί... Για να μας θυμίζει την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση των συνεπειών του σεισμού ή ίσως περιμένοντας κάποιο φύσημα του αέρα να ολοκληρώσει ό,τι άφησε στη μέση ο σεισμός...
Επομένως, το ...κλάμα των αρμοδίων για τον ακριβό «φόρο αίματος» που πληρώνουν οι Ελληνες στους δρόμους, όσο σπαραξικάρδιο κι αν φαίνεται, δεν πείθει ότι διαθέτουν «πονησιάρες» καρδιές οι, εξ επαγγέλματος, «μοιρολογίστρες».
Σκεφτείτε πόσο λιγότερα τροχαία δυστυχήματα - κι επομένως πολύ λιγότερα θύματα - θα είχαμε αν, π.χ., ο σιδηρόδρομος ήταν σε θέση να ικανοποιήσει τις ανάγκες μετακίνησης μέσα στη χώρα μας. Ομως, οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν παίρνουν τα αναγκαία μέτρα για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση της παροχής υπηρεσιών του σιδηροδρόμου - είναι χαρακτηριστικό ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο «κρατάει» από την εποχή του Τρικούπη - αλλά, αντιθέτως, κάνουν ό,τι μπορούν για να τον υποβαθμίσουν και, τελικά, να τον «βγάλουν από την κυκλοφορία». Ανάλογα ευεργετικά αποτελέσματα θα υπήρχαν, αν τα ΚΤΕΛ λειτουργούσαν υπό διαφορετικό καθεστώς με αναβαθμισμένες και οικονομικά προσιτές υπηρεσίες κι αν υπήρχαν σε επαρχιακές πόλεις αεροδρόμια για την αξιοποίηση της πολιτικής αεροπλοΐας.