Εντείνονται οι διεργασίες στα παρουσιαζόμενα σαν «νέα» κόμματα, με στόχο να ενισχύσουν μπροστά στις κάλπες το ρόλο τους ως ανάχωμα του συστήματος, να εκτονώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια ανώδυνα για την εξουσία της πλουτοκρατίας και να αναβαθμιστούν μετεκλογικά στην προωθούμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.

Ταυτόχρονα, τα κόμματα - παραφυάδες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όσο και αν για ευνόητους λόγους αποφεύγουν προεκλογικά να τοποθετηθούν ευθέως, είναι ολοφάνερο ότι είναι πανέτοιμα να συμμετέχουν σε μια συμμαχική κυβέρνηση της πλουτοκρατίας μετά τις εκλογές, αφού συμφωνούν πλήρως με τη στρατηγική της πλουτοκρατίας και τον ευρωμονόδρομο.

Χαρακτηριστικές είναι οι θέσεις που εξέφρασε ο Π. Καμμένος, πρόεδρος του κόμματος «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Μιλώντας χτες (στον «Σκάι») δήλωσε ότι «λέει ναι στην Ευρώπη που προβλέπεται από την γέννησή της και από το σύμφωνο εισόδου της Ελλάδος στην Ευρώπη», ενώ δήλωσε «ευρωσκεπτικιστής στην Ευρώπη που πάει να διαμορφωθεί, καταργώντας την εθνική κυριαρχία» και στην «επικυριαρχία των Γερμανών».

Επιχειρεί, δηλαδή, πίσω από κορόνες για «κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας» να κρύψει τη στήριξή του στην πολιτική και οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων. Την ίδια ώρα, καλλιεργεί και αυτός αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να υπάρξει μια άλλη, φιλολαϊκή ΕΕ και ότι η λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων ήταν τέτοια κατά τη γέννησή της, όταν είναι γνωστός ο αντιδραστικός ρόλος που έπαιξε από τα γεννοφάσκια της, και τον οποίο από πρώτο χέρι γνώρισε και ο ελληνικός λαός.

Ο ίδιος πρόβαλε σαν «υπόδειγμα επένδυσης» την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά στην Cosco, όπου επικρατούν συνθήκες εργασιακού γκέτο, ενώ παρά τους λεονταρισμούς για άρνηση πληρωμής του «παράνομου» - όπως είπε - χρέους, έσπευσε να διαβεβαιώσει τους διεθνείς τοκογλύφους ότι θα πληρωθούν «μετρητά, τιτλοποιώντας προσφορές που ήδη υπάρχουν στη χώρα π.χ. στον ορυκτό πλούτο». Αρα, υποθηκεύει και αυτός τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, όπως κάνει και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Από την πλευρά του, ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κ. Μαρκόπουλος, που έχει δηλώσει ότι προσχωρεί στο κόμμα του Π. Καμμένου εμφανίστηκε χτες αισιόδοξος ότι τελικά στο νέο κόμμα θα ενταχθούν τουλάχιστον δέκα από τους διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ, ώστε να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική ομάδα.

Τα αστικά επιτελεία συντηρούν ταυτόχρονα και τα σενάρια περί «κεντροαριστεράς». Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης, είχε χτες συνάντηση με πέντε διαγραφέντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στην οποία, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε, «διαπιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό η ταυτόσημη άποψη σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα». Σύμφωνα με όσα διέρρεαν, οι πέντε διαγραμμένοι του ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ θα προχωρήσουν σε εκλογική σύμπραξη.

Στο μεταξύ, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής ο πρόεδρος της ΝΔ Α. Σαμαράς, ενημερώνει ότι εντάσσονται εκ νέου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, πέντε βουλευτές από τους 21 που είχαν διαγραφεί, λόγω της άρνησής τους να υπερψηφίσουν το νέο μνημόνιο. Πρόκειται για τους βουλευτές, Αλ. Δερμετζόπουλο, Α. Καρυπίδη, Μ. Κεφαλογιάννη, Θ. Λεονταρίδη και Ζ. Τζηκαλάγια, οι οποίοι είχαν καταψηφίσει το δεύτερο Μνημόνιο, αλλά υπερψήφισαν στη συνέχεια τους εφαρμοστικούς του νόμους.

Στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα παρεμβαίνουν ανοιχτά και οι σύμμαχοι της ντόπιας πλουτοκρατίας, εκφράζοντας τις ανησυχίες ή και τους μύχιους πόθους τους, αναπαράγοντας ταυτόχρονα την εγχώρια προπαγάνδα περί «ενίσχυσης των άκρων». Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του γνωστού οργάνου του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, του Economist, που εκτιμά ότι οι πρόωρες εκλογές θα βγάλουν σταθερότητα, παρά αναστάτωση, θεωρώντας σχεδόν βέβαιο ότι θα σχηματιστεί κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Μεταξύ άλλων, γράφει: «Οι κινδυνολόγοι θεωρούν ότι θα ενισχυθούν τα τρία κόμματα της Αριστεράς ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, αλλά και κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή, η οποία για πρώτη φορά ενδέχεται να μπει στη Βουλή. Συνολικά μέχρι και δέκα κόμματα μπορεί να καταφέρουν να μπουν στο Κοινοβούλιο. Πόση αξία θα έχουν όμως;».

Παράλληλα, εκτιμά ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παραμένουν «μεγάλα κόμματα», με τη ΝΔ να έχει σαφές προβάδισμα και τον Ευ. Βενιζέλο ενδεχομένως να συσπειρώσει και πάλι ένα σημαντικό κομμάτι της βάσης του κόμματος. Αναφέρει επίσης ότι η ΝΔ με το μπόνους των 50 εδρών που δίνει ο εκλογικός νόμος, θα σχηματίσει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ενώ εκτιμά ότι «ακόμα και ο κ. Παπαδήμος μπορεί να πειστεί από τον κ. Σαμαρά να παραμείνει, ίσως και ως αντιπρόεδρος. Θα ήταν μια διαβεβαίωση στην Ευρώπη ότι η χώρα εξακολουθεί να βαδίζει στο σωστό δρόμο».

-- «Εξανάγκασε με στοχευμένες κινητοποιήσεις και μαξιμαλιστικές θέσεις μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις να βάλουν "λουκέτο", καταδικάζοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Αναφέρουμε για παράδειγμα ότι στις αρχές της 10ετίας του 1990 Pirelli και Goodyear αποχώρησαν από την Ελλάδα επειδή τα συνδικάτα δεν δέχθηκαν τη μείωση του προσωπικού κατά 10%. Μέχρι τότε το 80% των ελαστικών αυτοκινήτων κατασκευαζόταν στην Ελλάδα και γίνονταν και εξαγωγές, ενώ σήμερα εισάγονται όλα». Κατηγορούν με θράσος τους εργατικούς αγώνες για τις συνέπειες της δικής τους πολιτικής. Λένε πως οι εργάτες και οι διεκδικήσεις τους κλείνουν τα εργοστάσια, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ επιδοτούσαν μέχρι και την αγορά fax (!) για τις επιχειρήσεις που εγκατέλειπαν την Ελλάδα τη δεκαετία του 1990, στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης των Βαλκανίων, της επέλασης δηλαδή των μονοπωλίων στη διαμελισμένη Γιουγκοσλαβία και αλλού. Η πολιτική τους και το σύστημα που υπηρετούν παράγει και διογκώνει την ανεργία, επιτρέπει την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, (Συνθήκη Μάαστριχτ), για επενδύσεις όπου υπάρχει κέρδος για τον καπιταλιστή, καταστρέφει μικροπαραγωγούς και μικροεπαγγελματίες, ρίχνοντάς τους και αυτούς στην ανεργία. Λένε ψέματα ότι οι εργατικοί αγώνες έκλεισαν «Pirelli» και «Goodyear». Αν έτσι έχουν τα πράγματα, ας εξηγήσουν στο λαό γιατί σε στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα τα ναυπηγεία, όπου κυριαρχεί ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός και δεν κουνιέται φύλλο, σήμερα δεν ακούγεται ούτε σφυριά.

-- «Ακύρωσε επενδυτικές δραστηριότητες, έδιωξε επενδυτές και δημιούργησε σε παγκόσμιο επίπεδο την εικόνα μιας χώρας εχθρικής στις επενδύσεις λόγω των "κοινωνικών" αντιδράσεων που υποδαύλιζε». Οι επενδύσεις που θέλει η ΝΔ έχουν για προϋπόθεση εργάτες δούλους. Γι' αυτό παρουσιάζει σαν υπόδειγμα το γκέτο της «Cosco» και επιτίθεται σε όποιον ζητάει αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και αμοιβής. Το ομολογούν άλλωστε στο πρόγραμμά τους και στις προτάσεις για την ανάπτυξη που ευαγγελίζονται, λέγοντας ότι αυτή θα προέλθει από την παραπέρα μείωση του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους και τις φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο. Οσο για την «εικόνα της χώρας», ο καθένας τη βλέπει ανάλογα με το πού δίνει εξετάσεις. Ο λαός στην Ελλάδα, με καθοριστική συμβολή του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, έχει κάθε λόγο να είναι περήφανος που μετέφερε στην Ευρώπη και παγκόσμια την εικόνα της αντίστασης και της ανυπακοής στη βαρβαρότητα, εμπνέοντας αγωνιστικές κινητοποιήσεις και σε άλλες χώρες, όπου τα αντιλαϊκά μέτρα προελαύνουν με ή χωρίς μνημόνια. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι δίνουν εξετάσεις στην πλουτοκρατία και τους διεθνείς συμμάχους της, γι' αυτό και επιτίθενται στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες και στο ΚΚΕ.

-- «Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως το ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο, ο οποίος στο όχι μακρινό παρελθόν κυριολεκτικά ανθούσε, φέρει βαριά ευθύνη για την κατάρρευσή του». Ψέμα πάνω στο ψέμα από τη ΝΔ. Ας εξηγήσει ο προπαγανδιστικός της μηχανισμός την αντίφαση του δικού τους καπιταλιστικού συστήματος: Πώς γίνεται η ελληνική ναυτιλία να είναι πρώτη παγκόσμια και τα ναυπηγεία να μαραζώνουν; Και πώς γίνεται η ανεργία στους ναυτεργάτες να τσακίζει κόκαλα; Τι θέλουν στην πραγματικότητα; Μισθούς και συνθήκες δουλειάς Κίνας, για να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους οι εφοπλιστές. Γι' αυτό εχθρεύονται τους εργατικούς αγώνες για καλύτερα μεροκάματα και για το δικαίωμα να γυρνάει ο εργάτης ζωντανός στο σπίτι από τη δουλειά.

-- «Καθοδήγησε διαμαρτυρίες που πλήγωσαν καίρια τον τουριστικό τομέα, τόσο στην πρωτεύουσα, η οποία πλήττεται από την κατακόρυφη μείωση τουριστικών αφίξεων όσο και στον τομέα της κρουαζιέρας, που ως συνέπεια έχει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας (...) Εδωσε τη χαριστική βολή, κυριολεκτικά, στην εμπορική κίνηση στο κέντρο της πρωτεύουσας με συνεχείς κινητοποιήσεις, στις περισσότερες περιπτώσεις λίγων δεκάδων διαδηλωτών, που εμπόδιζαν την κίνηση, και απέτρεπαν τους καταναλωτές να πάνε στα καταστήματα». Εχει ξεφτίσει πια η προπαγάνδα που ακόμα και με την προβοκάτσια επιχειρεί να βάλει το κίνημα στο γύψο στο όνομα του να ανακάμψει ο τουρισμός. Τι έχουν όμως να πουν για τις περιοχές εκτός του κέντρου της Αθήνας και στην υπόλοιπη Ελλάδα όπου δεν γίνονται κινητοποιήσεις και οι «μικροί» της αγοράς πεθαίνουν στην κυριολεξία; 'Η τι έχουν να πουν για το 2011 που ήταν η χρονιά με τις περισσότερες αφίξεις και το μεγαλύτερο τζίρο και κέρδη;