ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι «μαϊμούδες» και η εξαθλίωση των αναπήρων

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Λαβράκια» ισχυρίστηκε ο υφυπουργός Υγείας, Μάρκος Μπόλαρης, μιλώντας την Παρασκευή το πρωί στην εκπομπή «Κοινωνία Ωρα MEGA», ότι έβγαλε η διαδικασία της απογραφής των δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων, η οποία ολοκληρώθηκε και τα αποτελέσματά της θα ανακοινωθούν τη Δευτέρα. Ο υφυπουργός έκανε μεν λόγο για δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις που λαμβάνουν «μαϊμού ή διπλά και τριπλά επιδόματα», δεν είπε όμως κουβέντα για τα χιλιάδες άτομα με αναπηρία ή χρόνια πάσχοντες που δεν παίρνουν κανένα επίδομα ή παίρνουν εξευτελιστικά επιδόματα των 300 ευρώ.

Αλήθεια, γιατί δεν έκανε απογραφή το υπουργείο για να φανούν οι πραγματικές ανάγκες, η αναντιστοιχία στους ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες και σε αυτούς που παίρνουν επίδομα; Είναι ενδεικτικό ότι -σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Υγείας- οι δικαιούχοι ανέρχονται περίπου στους 220.000. Την ίδια ώρα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία ή με χρόνια πάθηση ανέρχεται στο 10% του πληθυσμού. Από αυτούς, οι 500.000 έχουν βαριά αναπηρία και οι μισοί και πλέον δεν παίρνουν κανένα επίδομα. Για να μη μιλήσουμε για τα χιλιάδες ΑμΕΑ που είναι αποκλεισμένα από την Ειδική Αγωγή. Την ίδια ώρα, που το υπουργείο κυνηγάει τους «ανάπηρους μαϊμού», στα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας έχει στηθεί ένα σωστό σφαγείο περικοπής ποσοστών αναπηρίας, προκειμένου οι ανάπηροι να χάσουν τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή να μειωθούν οι συντάξεις τους.

Οπως είπε ο Μ. Μπόλαρης, το επόμενο βήμα της απογραφής είναι ο έλεγχος, ώστε να διαπιστωθεί εάν αυτοί που απογράφηκαν δικαιούνται να παίρνουν τα επιδόματα. Δηλαδή, αν κάποιος εργαζόμενος με ανάπηρο παιδί παίρνει επίδομα και από το ασφαλιστικό του Ταμείο και το προνοιακό επίδομα, ενδέχεται να του κόψουν το ένα από τα δυο! Τι θέλει να μας πει το υπουργείο; Οτι δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο στην Πρόνοια των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αλλά τα χρήματα που θα εξασφαλίσει από τις «μαϊμούδες» θα τα πάρουν οι ανάπηροι;

Οταν η ΝΔ ζητά «αναπτυξιακά κίνητρα»...

Στην τελευταία Ερώτηση που κατέθεσε ο υπεύθυνος του τομέα Απασχόλησης της ΝΔ, Ν. Νικολόπουλος, με αφορμή την απόφαση της πολυεθνικής εταιρείας «COCA - COLA 3E» να κλείσει δύο από τα έξι εργοστάσια στην Ελλάδα, ρωτά την κυβέρνηση, δηλαδή και το κόμμα του, «αν σκοπεύει να δώσει αναπτυξιακά κίνητρα στην εταιρεία για την περαιτέρω βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών της και φυσικά πώς σκοπεύουν να στηρίξουν τους απολυμένους εργαζόμενους»!

Τι μας λέει, δηλαδή, η ΝΔ; Οτι η πολυεθνική εταιρεία COCA - COLA χρειάζεται «αναπτυξιακά κίνητρα»! Να ...θυμίσουμε ότι η «COCA - COLA 3E», είναι ο γνωστός πολυεθνικός κολοσσός. Οτι η «COCA - COLA 3Ε» είχε καθαρά κέρδη 330 εκατομμυρίων ευρώ και καθαρές ταμειακές ροές 438 εκατομμυρίων ευρώ, μόνο για το 2011. Κι όμως... Η ΝΔ προτείνει να δοθούν ...«αναπτυξιακά κίνητρα» για τη ...«βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών της»! Δηλαδή, να πάρει κι άλλα χρήματα η COCA - COLA, και μάλιστα αυτή τη φορά τσάμπα κρατικό χρήμα - γιατί αυτό ακριβώς σημαίνει «αναπτυξιακά κίνητρα».

... δουλεύει για τα μονοπώλια

Μα η «COCA - COLA 3E» αποφάσισε να κλείσει τα εργοστάσια στην Ελλάδα, όχι γιατί δεν έχει ρευστότητα (ίσα ίσα από κέρδη άλλο τίποτα), αλλά γιατί έχει μείωση των κερδών, τα οποία έπεσαν κατά 27% σε σχέση με το 2010 και διότι ο όγκος των πωλήσεων (ελέω κρίσης) μειώθηκε κατά 12% και γιατί βρίσκει «προσφορότερες αγορές». Ετσι είναι το κεφάλαιο - όπου κέρδος και «πατρίδα». Προκειμένου, λοιπόν, η «COCA - COLA» να αντισταθμίσει τη χασούρα της (δηλαδή τη μείωση των κερδών που προκύπτουν και απ' τη μείωση του όγκου των πωλήσεων, δηλαδή απ' τη συνολική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού, αλλά και απ' το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης), αποφασίζει να χτυπήσει ακόμη παραπέρα την εργατική τάξη, δηλαδή να φορτώσει το βάρος της δικής της απώλειας κέρδους στις πλάτες των εργαζομένων, κλείνοντας τις παραγωγικές μονάδες και πετώντας τους στην ανεργία.

Ερχεται, τώρα η ΝΔ και λέει στους εργάτες: Για να μην κλείσουν τα δύο εργοστάσια, πρέπει να δώσουμε «αναπτυξιακά κίνητρα» στην πολυεθνική! Τι λέει δηλαδή; Για να μην κλείσει τα εργοστάσια η «COCA - COLA», να κάνουμε ακόμη πιο φθηνούς τους εργάτες. Να δώσουμε κι άλλο χρήμα στην πολυεθνική. Να δημιουργήσουμε «ευνοϊκό περιβάλλον», που σημαίνει ακόμη χαμηλότερη φορολογία για το κεφάλαιο. Να ποια είναι η ...«απάντηση στην κρίση» που δίνει η ΝΔ: Ολα για το κεφάλαιο, όλα για τα μονοπώλια, να φορτώσουν ακόμη περισσότερο τα βάρη της κρίσης στην πλάτη των εργαζομένων και του λαού. Πολιτική που ούτε την ανεργία θα αντιμετωπίσει ούτε αυξήσεις μισθών θα δώσει. Μόνο κέρδος στο κεφάλαιο.

Να μην επιτρέψουμε τον Καιάδα

Στις 2 Μάη του 1976 οι μαθητές του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) κατέλαβαν το χώρο της σχολής. Επί πέντε μήνες έκαναν κινητοποιήσεις, διεκδικώντας καλύτερη εκπαίδευση. Αφορμή για εκείνον τον πολύμηνο αγώνα ήταν η αποβολή τεσσάρων συμμαθητών τους. Oι αιτίες βαθύτερες: Ελλείψεις στην υποδομή και αυταρχική συμπεριφορά των διοικούντων τη σχολή. Παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις που ακούγονται επί 36 χρόνια, τα προβλήματα και ο αυταρχισμός στο ΚΕΑΤ όχι απλά παραμένουν, αλλά διογκώνονται. Σήμερα, το μοναδικό δημόσιο Κέντρο για τυφλούς απειλείται με κλείσιμο, γεγονός που ώθησε για άλλη μια χρονιά τη μαθητική κοινότητα να αποφασίσει ομόφωνα την κατάληψή του, τους εργαζόμενους, τους γονείς και το αναπηρικό κίνημα, να στηρίζουν έμπρακτα κάθε κινητοποίησή της.

Υπενθυμίζεται ότι το ΚΕΑΤ λειτουργεί σαν δημοτικό σχολείο και ταυτόχρονα περιλαμβάνει τμήματα υποστήριξης παιδιών που βρίσκονται στο στάδιο της ένταξης. Είναι παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας που παρακολουθούν μαθήματα σε κοινά γυμνάσια και λύκεια και τα τμήματα υποστήριξης παίζουν το ρόλο του φροντιστηρίου. Τα τελευταία 16 χρόνια οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού έχουν παγώσει. Για την κάλυψη των αναγκών χρησιμοποιήθηκαν συμβασιούχοι, οι οποίοι αποτελούν το 50% του προσωπικού, είναι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο, και η συντριπτική τους πλειοψηφία πρόκειται να απολυθεί (ήδη έχουν απολυθεί 7 εργαζόμενοι), ενώ οι μόνιμοι εργαζόμενοι αποδεκατίζονται λόγω συνταξιοδότησης. Σήμερα στο ΚΕΑΤ υπάρχουν μόνο 3 εκπαιδευτικοί, οι παρεχόμενες εκπαιδευτικές υπηρεσίες λιγοστεύουν όλο και περισσότερο σε ποιότητα και ποσότητα, τα κτίρια που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για εξωσχολικές δραστηριότητες και να βελτιώσουν τις συνθήκες μάθησης και διαβίωσης αποτελούν φιλέτα για ιδιώτες και ΜΚΟ.

Πίσω από τις ανάγκες βρίσκεται και η λειτουργία του τυπογραφείου του ΚΕΑΤ, το οποίο θα έπρεπε να παράγει όλα τα απαραίτητα βιβλία και βοηθήματα σε γραφή braille και σε μεγέθυνση, με αποτέλεσμα παιδιά που είναι στη Γ' Λυκείου, μια ανάσα από τις πανελλαδικές, να μην έχουν βιβλία ούτε καν στα μαθήματα κατεύθυνσης. Το πάγιο αίτημα για Γυμνάσιο και Λύκειο τυφλών παραμένει ανικανοποίητο με αποτέλεσμα τα παιδιά με προβλήματα όρασης να μην έχουν δικαίωμα επιλογής, το καθημερινό ωράριό τους να είναι εξαντλητικό, καθώς πρέπει να παρακολουθούν δύο πλήρη σχολικά ωράρια, το πρωί στο κοινό σχολείο, το απόγευμα στο ΚΕΑΤ όταν υπάρχουν εκπαιδευτικοί. Οι προοπτικές τους πετσοκομμένες. Το 90% των αναπήρων είναι άνεργοι, οι «τυχεροί» ίσως δουλέψουν κάποια στιγμή ως τηλεφωνητές, ενώ από τους 2.000 τυφλούς και 4.000 - 5.000 ημιβλέποντες σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών, μόνο 100 παρακολουθούν οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης. Ολα αυτά μέχρι χτες.

Μέσα σε λίγους μήνες συμπυκνώνεται η υλοποίηση αποφάσεων που μετρούν χρόνια πίσω και ο Καιάδας χάσκει πλέον μπροστά μας. Και σέρνουν ως το χείλος του χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους, που βιώνουν στο δεκαπλάσιο τη βαρβαρότητα μιας εξουσίας που σκίζει τα ιμάτιά της ότι ενδιαφέρεται πρωτίστως για την «τύχη» τους. Η βαρβαρότητα και η εξαθλίωση δεν μπορεί να γίνεται τρόπος ζωής. Η ανατροπή αυτής της πραγματικότητας αποτελεί υπόθεση ολόκληρου του λαϊκού κινήματος.

Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Ψευτοδιλήμματα για να παγιδεύσουν συνειδήσεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ...περισπούδαστες αναλύσεις περί των δημοσιονομικών της χώρας! Η δημοσιονομική προσαρμογή θα προκύψει από το σκέλος της φορολογίας ή από το σκέλος των δαπανών; Διερωτώνται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και ανταλλάσσουν απόψεις.

Για το ίδιο θέμα ακούμε δηλώσεις από τους εκπροσώπους του ΔΝΤ, από τραπεζίτες, επιχειρηματίες και όλους τους γνωστούς «μνημονιακούς μαϊντανούς» που φιλοξενούνται στις τηλεοράσεις.

Λες και όποιο δρόμο και αν επιλέξουν δε θα είναι πάλι ο λαός που θα πληρώσει το μάρμαρο. Σαν να κάνει διαφορά για έναν συνταξιούχο το αν θα του βάλουν 100 ευρώ φόρο ή αν θα του περικόψουν 100 ευρώ από τα φάρμακα. 'Η αν ένας μισθωτός θα πληρώσει γιατί απέκτησε ένα σπίτι ή γιατί αγόρασε ένα αμαξάκι.

Οπως και να το παρουσιάσουν το πράγμα, όσες σάλτσες περί «φορολογικής δικαιοσύνης» ή «αντικειμενικών κριτηρίων» ή «αναλογικού επιμερισμού των βαρών» και αν προσθέσουν, η ουσία δεν αλλάζει.

Η πλουτοκρατία θα συνεχίσει να επιδοτείται πλουσιοπάροχα και ο εργαζόμενος θα φτωχαίνει, θα χάνει το μισθό και τη δουλειά του και κάθε είδος παροχής για την οποία έχει πληρώσει και με το παραπάνω.

(Τελικά -να το ξέρετε- όλα θα τα κάνουν: Και τους φόρους θα αυξήσουν και τις δαπάνες θα περικόψουν).

ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ του ΔΝΤ ήταν σαφέστατο: Πρέπει -είπαν- η Ελλάδα να κάνει πολλά ακόμη για την «ανταγωνιστικότητα», την «παραγωγικότητα» και την «ευελιξία στην αγορά εργασίας». Είναι προφανές ότι αυτό το βαρέλι όντως δεν έχει πάτο.

Ακόμη μικρότεροι μισθοί από όσους μέχρι τώρα θεσμοθέτησαν, ακόμη λιγότερα δικαιώματα, καθόλου συμβάσεις -ωράρια- συνθήκες εργασίας. Αυτά είναι ... βαρίδια στην παγκοσμιοποιημένη και «ελεύθερη» οικονομία τους.

Εννοείται φυσικά ότι χρειάζονται και νέες αγορές για το συσσωρευμένο χρήμα και γι' αυτό απαιτούν απελευθερώσεις. Βιάζονται βλέπετε οι «επενδυτές» να αξιοποιήσουν τους ...μισθούς των 400 ευρώ στα συντρίμμια της δημόσιας περιουσίας. Αυτό είναι ...ανάπτυξη!!!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού», όπως αυτός αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, δεν είναι και ο καλύτερος για την άρχουσα τάξη, θα ήθελε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ενισχυμένα, αλλά δε φαίνεται να την ανησυχεί όπως και τους συμμάχους της στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Η δημιουργία νέων κομμάτων - παραφυάδων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα χρησιμοποιηθούν για να παίξουν προεκλογικά το ρόλο του αναχώματος της λαϊκής δυσαρέσκειας «προς τα αριστερά», δηλαδή προς το ΚΚΕ, που είναι ο μεγάλος φόβος τους, και μετεκλογικά το ρόλο του συμπληρώματος σε μια συμμαχική κυβέρνηση του κεφαλαίου. Αυτός ο «κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού» συμβάλλει και στη μεταμφίεσή του, δηλαδή να φαίνεται κάτι το νέο, αλλά ταξικά να είναι το ίδιο το παλιό. Οσο για την πολιτική σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, τα επιμέρους κόμματα δεν αμφισβητούν την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων και της ΕΕ, άρα δεν κινδυνεύει. Ο διαχωρισμός «μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί» δε σημαίνει τίποτα και ήδη οι λεονταρισμοί περί «επαναδιαπραγμάτευσης» έχουν αποδειχθεί σκέτη κοροϊδία και απάτη. Είναι λοιπόν βέβαιο ότι την ώρα των κρίσιμων αποφάσεων όλοι όσοι φορούν την αντιμνημονιακή μάσκα θα στέρξουν να στηρίξουν το καπιταλιστικό σύστημα να παρατείνει την κυριαρχία του, βυθίζοντας πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση το λαό. «Το ζητούμενο από τις κάλπες θα είναι μια φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία, η οποία θα δώσει τη δύναμη στην επόμενη κυβέρνηση και να διαπραγματευτεί με τους εταίρους μας και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και απαραίτητες περικοπές σπατάλης», επισημαίνει χαρακτηριστικά στο χτεσινό κύριο άρθρο της η «Καθημερινή», εκφράζοντας τις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας. Ο λαός πρέπει να δώσει με τους αγώνες και την ψήφο του ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα. Οσο πιο αδύναμα βγουν τα κόμματα και τα αποκόμματα του κεφαλαίου, τόσο πιο ισχυρός θα είναι ο λαός. Με ισχυρό ΚΚΕ και οργανωμένο λαό θα ανοίξει ο δρόμος της φιλολαϊκής διεξόδου.

Η διαχείριση της εξουσίας των αστών...

Τον ίσκιο της για μπόι περνάει η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και προχτές ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε: «Βλέπουμε ότι ο κ. Σαμαράς έστρεψε τα βέλη στην αριστερά. Εχει δίκιο, του απαντάμε. Γιατί στην πολιτική ζωή του τόπου υπάρχουν δύο δρόμοι πια. Υπάρχει ο δρόμος της υποταγής και της εφαρμογής του μνημονίου τον οποίον επέλεξε ο κ. Σαμαράς να ακολουθήσει και υπάρχει και ο δρόμος της αξιοπρέπειας, τον οποίον προτείνει η αριστερά και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί εξ όσων βλέπω, η κυρία Παπαρήγα δε θέλει, προς το παρόν τουλάχιστον, πιστεύω ότι όταν έρθει η ώρα και βρεθεί στο δίλημμα, να στηρίξει μια κυβέρνηση ανατροπής του μνημονίου ή μια κυβέρνηση υποταγής, θα στηρίξει μια κυβέρνηση ανατροπής ή τουλάχιστον δε θα φύγει από την αίθουσα. Υπάρχει, λοιπόν, αυτό το δίλημμα. 'Η η κυβέρνηση του μνημονίου ή μια νέα κυβέρνηση, η οποία θα οδηγήσει τη χώρα εκτός. Και οι πόλοι στο πολιτικό σκηνικό είναι δύο. Είναι η αριστερά και η δεξιά (...) Αρα, λοιπόν, έχει δίκιο ο κ. Σαμαράς και μας επιτίθεται».

Απειλείται όμως πράγματι η ΝΔ, το αστικό πολιτικό σύστημα και κατά συνέπεια η άρχουσα τάξη που αυτό εκπροσωπεί, απ' τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του πρόταση; Τους φοβίζει η επιδίωξή του να κυβερνήσει, να ασκήσει δηλαδή τη διαχείριση και του ...επιτίθεται; Προφανώς και όχι. Ισα ίσα για την άρχουσα τάξη κάθε πρόταση, ακόμα και η πιο λάβρα «αντιμνημονιακή», στο βαθμό που δεν αμφισβητεί την εξουσία της, που καλλιεργεί αυταπάτες στο λαό ότι είναι δυνατόν στο πλαίσιό της να ασκηθεί φιλολαϊκή διαχείριση, που τον οδηγεί τελικά από άλλη πόρτα στην ενσωμάτωση, είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη.

... θα βρίσκει πάντα το ΚΚΕ απέναντι

Οπως και κάθε πρόταση που παραθέτει κίβδηλα διλήμματα για να συσκοτίσει το μοναδικό υπαρκτό δίλημμα: Με τα μονοπώλια ή το λαό. Και τέτοια ακριβώς είναι η πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που λειτουργεί σαν «ανάχωμα» στη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών συνειδήσεων, ώστε να μην ξεφύγουν απ' τα δεσμά που τους έχει «φορέσει» το σύστημα.

Η πλουτοκρατία και οι καθαρόαιμοι πολιτικοί της εκφραστές αλλού στοχεύουν. Συκοφαντούν, λοιδορούν, εξισώνουν με «χάος» την πρόταση που φοβούνται, ξέροντας ότι βρίσκει ανταπόκριση μέσα στο λαό και τον συνεγείρει για οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης του, την πρόταση του ΚΚΕ. Γιατί είναι πρόταση που στοχεύει κατευθείαν την καρδιά της εξουσίας τους, πρόταση κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, αποδέσμευσης απ' την ΕΕ, οικοδόμησης της λαϊκής εξουσίας. Το λαό και τη δύναμή του φοβούνται, την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ που μπορεί να την απελευθερώσει. Δεν ιδρώνει τ' αυτί τους από προτάσεις διαχείρισης. Αλλωστε ξέρουν καλά ότι αυτή απ' όποιον κι αν ασκηθεί, θα ασκηθεί προς όφελος των συμφερόντων τους. Ας γνωρίζουν πάντως όλοι, και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ότι το ΚΚΕ «πλάτες» δεν πρόκειται να βάλει. Οποιος κι αν διαχειριστεί την εξουσία των αστών θα το βρει απέναντί του, μαζί με το λαό, σε κάθε μάχη που θα προετοιμάζει τη μεγαλύτερη όλων, αυτήν για την κατάκτηση της εξουσίας απ' το λαό.

Για την υπεράσπιση της υγείας του λαού

Η πολιτική της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, Ευρωπαϊκής Ενωσης, τρόικας μεγαλώνει τους κινδύνους για την υγεία του λαού. Εδώ και χρόνια, αυτή η καλά σχεδιασμένη πολιτική οδηγεί στην εισβολή των επιχειρήσεων στα δημόσια νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα, στη συνεχή αύξηση του κόστους εξετάσεων, φαρμάκων, θεραπειών ακόμα και για πολύ συχνές ή σοβαρές παθήσεις. Πρόσφατα, με τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ και τον εφαρμοστικό νόμο του υπουργείου Υγείας, οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας δέχτηκαν νέο πλήγμα. Τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά π.χ. για χιλιάδες οικογένειες ανέργων, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων που φτάνουν ακόμα και να σταματούν τις θεραπείες τους, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν. Ολόκληρες δημόσιες δομές, όπως τα εργαστήρια του ΙΚΑ καταργούνται. Δημόσια νοσοκομεία συγχωνεύονται και οι εργαζόμενοι σ' αυτά καλούνται να δουλέψουν μέσα σε συνθήκες επικίνδυνες για την υγεία τη δικιά τους, αλλά και των ασθενών. Αυξάνονται οι ελλείψεις προσωπικού και μεγαλώνουν η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ελλείψεις σε υλικά - φάρμακα, πολλαπλασιάζονται οι εργολάβοι (π.χ. στην καθαριότητα) που προσφέρουν υπηρεσίες, κυνηγώντας το κέρδος και όχι υπηρετώντας την ασφάλεια όσων βρίσκονται στα νοσοκομεία.

Η εμπορευματοποίηση Υγείας - Πρόνοιας θα έχει όλο και πιο τραγικές συνέπειες για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, καθώς μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης αδυνατεί να καλύψει ακόμα και βασικές της ανάγκες. Από τη μία, οι μισθοί «κατρακυλούν», από την άλλη η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γίνεται όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα. Ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από Υγεία - Πρόνοια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν. Φάρμακο δωρεάν για όλους. Πρέπει να παλέψει για να μη συγχωνευτεί και να μην κλείσει κανένα νοσοκομείο, Κέντρο Υγείας, ιατρείο του ΙΚΑ και Ιδρυμα Πρόνοιας. Να καταργηθεί κάθε πληρωμή ασθενούς. Να μην απολυθεί κανείς υγειονομικός. Αυτούς τους αγώνες με αυτά τα αιτήματα τα επιβάλλουν πολύ περισσότερο οι συνθήκες που διαμορφώνει η ολομέτωπη επίθεση στο εισόδημά του, αλλά και η διαρκής επιδείνωση των συνθηκών ζωής του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σωματική και ψυχική του υγεία.

Τέτοια ζητήματα δεν αφορούν, και δεν πρέπει να αφορούν, μόνο τους εργαζόμενους του κλάδου. Αφορούν όλο το λαό. Οι προχτεσινές παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ στα δημόσια νοσοκομεία (αλλά και παρεμβάσεις όπως οι κινητοποιήσεις της ΠΑΣΕΒΕ για να μη μένει κανείς χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) έδειξαν με καθαρότητα τη μεγάλη αναγκαιότητα: Το ζήτημα της Υγείας - Πρόνοιας πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος και μάλιστα ως προτεραιότητά του. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τη λαϊκή οικογένεια. Πρέπει να συζητηθούν κάθε πρόβλημα και ζήτημα που αφορά στην Υγεία, στην Πρόνοια, στο Φάρμακο σε γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο και μαζικό φορέα, σε κάθε λαϊκή γειτονιά. Να παρθούν αποφάσεις για κοινές αγωνιστικές πρωτοβουλίες συνδικάτων, Λαϊκών Επιτροπών, άλλων μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος, των εργατών, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και των νέων των λαϊκών στρωμάτων. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, καλούνται να δράσουν και να οργανωθούν και οι εργαζόμενοι του κλάδου, συνειδητοποιώντας πως όσο Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο μπαίνουν στη ζυγαριά του κέρδους / κόστους, στην ίδια ζυγαριά θα μπαίνουν και τα δικά τους δικαιώματα και γι' αυτό και θα λεηλατούνται.