Τα αναφερόμενα, πάντως, για τους αγελαδοτρόφους δεν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα. Το αντίθετο συμβαίνει, ιδιαίτερα για τους φτωχούς και μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους. Σαν το σκυλί... στην ΕΕ, για παράδειγμα, πήγαν και τ' αμπέλια της Ελλάδας τη δεκαετία 1989 -1999. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ (Γιουροστάτ), στο χρονικό διάστημα 1989 -1999, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις με αμπέλια στην Ελλάδα είχαν τη μεγαλύτερη μείωση σε επίπεδο χωρών της ΕΕ.

Επίσης, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Γιουροστάτ, υπάρχει μείωση κατά 20% -σε σχέση με το 1989- των εκτάσεων της ΕΕ, που καλλιεργούνται αμπέλια για την παραγωγή σταφίδας. Μείωση, που αφορά σχεδόν αποκλειστικά την Ελλάδα, μια και η χώρα μας έχει υποτίθεται το πλεονέκτημα να είναι ουσιαστικά ο αποκλειστικός παραγωγός σταφίδας στην ΕΕ.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε εκείνο το παλιό σύνθημα «είδες η ΕΟΚ;», με το οποίο οι κυρίαρχες δυνάμεις διαφήμιζαν πριν δυο δεκαετίες την ένταξη της χώρας στο «λάκκο των λεόντων» και όσα υπόσχονταν για τη μεγάλη αγορά των 360 εκατομμυρίων και τα... χρυσά κουτάλια;

Με περισσή υπερηφάνεια, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ανακοίνωσε χτες την απόφαση της Συγκλήτου του να προχωρήσει στη δημιουργία τμήματος Διοίκησης Τεχνολογίας στη Νάουσα. Σύμφωνα με το πανεπιστημιακό ίδρυμα, κριτήριο για την επιλογή του συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου αποτέλεσε και η «υψηλή πιθανότητα απορρόφησης των αποφοίτων από την αγορά εργασίας»(!), ενώ σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης, το αντικείμενο του νέου τμήματος προσδιορίζεται στο συνδυασμό των γνώσεων οργάνωσης και διοίκησης επιχειρήσεων και των τεχνολογικών γνώσεων.

Το δόγμα της κυβέρνησης «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο» και «τρεχάτε ποδαράκια μου, έχουμε εκλογές», καλά κρατεί και μετά από πολλές πόλεις έρχεται να προστεθεί και η Νάουσα. Η «ανάπτυξη» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση καμία σχέση δεν έχει με την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, αφού τα εργοστάσια της περιοχής κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αφήνοντας έναν στους δύο κατοίκους της πόλης άνεργο. Η Νάουσα της «Τρικολάν» και της ανεργίας με την ίδρυση του νέου τμήματος, θα εξασφαλίσει για τους άνεργους εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας και τους ...άνεργους επίδοξους διευθυντές τους.

«'Η μας παραχωρείτε τα δάση για να τα τσιμεντώσουμε και να τα "αξιοποιήσουμε", ή τα καίμε»! Αυτό ήταν το προκλητικό μήνυμα που εξέπεμπαν οι κάθε είδους εμπρηστές και καταπατητές εδώ και χρόνια, που, δυστυχώς, δεν έμειναν μόνο στις απειλές. Το έκαναν και πράξη αποδεκατίζοντας τα δάση της χώρας, εκμεταλλευόμενοι την ανυπαρξία Δασικού και Εθνικού Κτηματολογίου, αλλά και την ένοχη ανοχή των κυβερνήσεων πότε της ΝΔ και πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε και των δύο μαζί, όπως έδειξε και η αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.

Πώς απαντάει, λοιπόν, η σημερινή κυβέρνηση σ' αυτήν την απειλή των καταπατητών και «επιχειρηματιών»; Με το δασοκτόνο νομοσχέδιο που αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο, απλώς... ξεβρακώνεται! Ενδίδει, δηλαδή, πλήρως στην πίεση όλων αυτών των συμφερόντων.

Το άσχημο, όμως, είναι ότι με την πολιτική αυτή επιχειρεί να απογυμνώσει και τη χώρα από το δασικό της πλούτο και να υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενεών που θα υποχρεωθούν να ανέβουν το δικό τους «Γολγοθά», στο δικό τους «κρανίου τόπο».

Αν αυτό δεν είναι το έγκλημα του αιώνα, όπως εύστοχα τόνισε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, τότε ποιο είναι;