Σάββατο 15 Νοέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η διεύρυνση του ωραρίου

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρόσφατη παραίνεση του υπουργού Εργασίας προς τους «κοινωνικούς εταίρους», να συζητήσουν τη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, αφιερώνεται σε όλους εκείνους που αντιμετωπίζουν το λεγόμενο «ολυμπιακό ωράριο» σαν μια προσωρινή ρύθμιση. Μεταξύ αυτών, στην Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου και τη νέα και εκλεγμένη, με διαβλητές διαδικασίες, πλειοψηφία στη διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ.

Το «ολυμπιακό ωράριο» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμη βήμα προς την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου. Την τελευταία θέλει η κυβέρνηση - εδώ και πολλά χρόνια το έχει δηλώσει - το θέλουν και οι πολυεθνικές του χώρου και οι μεγαλέμποροι, ενώ η ΝΔ έχει δηλώσει τη θετική της γνώμη και συμπαράσταση. Το αρνείται, όμως, και το αντιστρατεύεται η συντριπτική πλειοψηφία των ΕΒΕ, γι' αυτό και έχουν επιστρατευτεί διάφορα κόλπα για να περάσει. Είναι πια φανερό ότι οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται για το ωράριο λειτουργίας είναι εκ του πονηρού και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν μεγάλη ευθύνη απέναντι στα χιλιάδες μέλη τους. Και αν αυτές δεν αντιλαμβάνονται αυτή την ευθύνη, τότε πρέπει ο κάθε μικρός επαγγελματίας, βιοτέχνης και έμπορος να φροντίσει να γίνει αντιληπτό, με κάθε τρόπο και προς κάθε κατεύθυνση...

Τσουκάτος πόρτα - πόρτα

Χτες το πρωί μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε πολλούς από τους κατοίκους της Ν. Χαλκηδόνας Αττικής. Απαντώντας στο τηλέφωνο, ο καλών τούς ενημέρωνε ότι ήταν από το πολιτικό γραφείο του γνωστού Θ. Τσουκάτου, άλλοτε «στρατηγού» του Σημίτη. Μετέφεραν προφορικά πρόσκληση για την ομιλία του Τσουκάτου την Κυριακή στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ν. Χαλκηδόνας. Οι συνεργάτες του ρωτούσαν τους υποψήφιους ψηφοφόρους, αν μπορούν να παραβρεθούν στην εκδήλωση κι αν είναι όντως γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της Β` Αθηνών. Πόρτα - πόρτα και τηλέφωνο το τηλέφωνο, πασχίζουν να υφαρπάξουν γι' άλλη μια φορά την ψήφο των ανυποψίαστων.

Οι «τοπικοί άρχοντες»...

«Μαύρες πλερέζες» φόρεσε η Δημοτική Αρχή της Λάρισας, επειδή, στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων που αποφάσισε η κυβέρνηση, κατ' εντολήν του ΝΑΤΟ, καταργείται η 1η Στρατιά, που εδρεύει στην πόλη. Στο «πένθος για τη στρατιωτική ορφάνια» συμμετέχει, οδυρόμενη, και η ΠΑΣΟΚική αντιπολίτευση του δήμου, ενώ γοερό είναι το «κλάμα» της νεοδημοκρατικής Νομαρχιακής Αρχής. Και μόνο οι παρατάξεις που στηρίζει το ΚΚΕ στο δήμο και στη Νομαρχία, κρατούν την ψυχραιμία τους, θέτοντας το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις κι απαιτώντας ουσιαστικά ωφέλιμες για την πόλη λύσεις.

Αλλά, γιατί «κλαίνε και οδύρονται» οι εκπρόσωποι των Τοπικών Αρχών της Λάρισας; Διότι - λένε - με την αποχώρηση της 1ης Στρατιάς, η πόλη θα υποστεί σοβαρή οικονομική ζημιά, αφού θα φύγουν οι στρατιωτικοί που υπηρετούν εκεί, ενισχύοντας, ως καταναλωτές, την τοπική αγορά.

Είναι να λυπάται κανείς εκείνους τους «υπηρέτες του λαού», που μετρούν τα πάντα με τη λογική του οικονομικού οφέλους. Αντί οι «τοπικοί άρχοντες» να πάρουν θέση κατά της πλήρους ΝΑΤΟποίησης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που επιχειρείται με τη διαβόητη αναδιοργάνωσή τους, «μυξοκλαίνε» γιατί φεύγουν από την πόλη κάποιες στρατιωτικές υπηρεσίες και μερικοί αξιωματικοί. Κι αντί να οργανώσουν την αγωνιστική διεκδίκηση των χώρων του στρατοπέδου που απελευθερώνονται, προκειμένου να τους αξιοποιήσουν για ν' ανασάνει η πόλη τους, εκλιπαρούν την κυβέρνηση να φέρει και να εγκαταστήσει άλλο στρατιωτικό ΝΑΤΟικό μηχανισμό.

Φοβισμένοι και «κακόμοιροι» ντροπιάζουν μια πόλη, που δε βολεύεται στη «διακονιά» για τα «μικρά και τα τοπικά», αλλά ξέρει ν' αγωνίζεται για τα «μεγάλα και τα εθνικά»...

«Πολωνία» κι «Αλβανία»...

Τη μέρα της επίθεσης εναντίον του ιταλικού αρχηγείου των καραμπινιέρων στη Νασιρίγια και λίγες μέρες μετά το θάνατο ενός Πολωνού ταγματάρχη στο Ιράκ πάλι από επίθεση αντιστασιακών δυνάμεων, οι πρόεδροι της Πολωνίας και της Αλβανίας προέβησαν σε δηλώσεις. Οι Πρόεδροι, Αλεξάντερ Κβασνιέφσκι και Αλφρεντ Μοΐσιου (της Πολωνίας και της Αλβανίας αντίστοιχα), έκαναν λοιπόν σαφές ότι παραμένουν βέβαιοι για την «ανάγκη» συμμετοχής τους στην κατοχή του Ιράκ ακόμα και στην περίπτωση που υπάρξουν και νέες απώλειες μεταξύ των στρατιωτών τους! «Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αυτή την αποστολή», είπε χαρακτηριστικά ο Κβασνιέφσκι και συμπλήρωσε «και σε αυτό πρέπει να λάβουμε υπ' όψη μας ότι μπορεί να έχουμε απώλειες». Την ίδια στιγμή ο Μοΐσιου κουνούσε καταφατικά το κεφάλι...

Ενισχύεται το κράτος

«

Νέο» κράτος - εγγυητή της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου «στήνει» η κυβέρνηση, με τις αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας που ανακοίνωσε προχτές. Η όποια ελάχιστη αυτονομία διατηρούσαν τα επίπεδα διοίκησης (κυβέρνηση - νομαρχίες - δήμοι) στη διαμόρφωση αποφάσεων και την υλοποίηση πολιτικών, καταργείται. Οπως έκανε σαφές ο πρωθυπουργός, «οι αποφάσεις θα πρέπει να είναι σύμφωνες με όσα προδιαγράφει η ΕΕ». Ρόλο - κλειδί στην προώθηση αυτής της επιλογής αναλαμβάνουν οι περιφέρειες, οι οποίες υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική στα όρια της δικαιοδοσίας τους, αλλά και στους νομούς και τους δήμους που ελέγχουν. Το κράτος, έχει πλέον ισχυρούς μοχλούς δράσης του την αιρετή περιφέρεια και τους δήμους. Αυτό το νέο σχήμα από το 2006, αναλαμβάνει την υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ, δηλαδή της πολιτικής της πλουτοκρατίας, με την επιδίωξη να εφαρμόζεται πιο αποτελεσματικά και αν είναι δυνατό χωρίς αντιστάσεις. Ο χρόνος δεν είναι τυχαίος. Σχετίζεται με την έναρξη του Δ' ΚΠΣ, το οποίο από το 2006 θα κληθούν να διαχειριστούν οι περιφέρειες. Για το σκοπό αυτό προωθείται η μείωσή τους, σε 7 - 10 από 13 που είναι σήμερα και η ενσωμάτωση σε αυτές της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, η οποία ουσιαστικά καταργείται.

Το τι εξυπηρετεί το εν λόγω σχήμα είναι σαφές. Από τη μια, επιδιώκεται η όσο γίνεται πιο αποτελεσματική και ενιαία εφαρμογή των πολιτικών που ασκούνται από τα κράτη - μέλη της ΕΕ και από την άλλη την «εκτόνωση» των λαϊκών αντιδράσεων στην ένταση εφαρμογής της πολιτικής της ολιγαρχίας που είναι αναμενόμενες. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η κεντρική διοίκηση μεταθέτει υποχρεωτικά στους δήμους την άσκηση κρατικών αρμοδιοτήτων και πολιτικών και αναθέτει στις «αιρετές» περιφέρειες την υλοποίηση επιλογών της. Μάλιστα, οι αλλαγές αυτές προωθούνται και με το πρόσχημα της αιρετότητας, καθώς θεσμοθετείται αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο. Τις αποφάσεις, όμως, θα λαμβάνει εγκάθετος κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος θα προΐσταται όλων των υπηρεσιών της περιφέρειας.

Τα διοικητικά όρια δήμων και νομαρχιών παραμένουν ως έχουν, ωστόσο ο ρόλος τους προσαρμόζεται στις «ανάγκες» της διατήρησης του πολιτικού συστήματος. Στην κατεύθυνση αυτή υιοθετούνται μηχανισμοί ελέγχου της δράσης τους, ενώ προωθούνται πρωτοβουλίες παραπέρα συγκέντρωσης της τοπικής εξουσίας, με σκοπό την αποτροπή των δυνατοτήτων επηρεασμού της από τον λαϊκό παράγοντα. Ετσι προωθείται η Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση στα αστικά κέντρα Αττικής και Θεσσαλονίκης, η οποία θα αναλάβει να ασκεί κρατικές αρμοδιότητες ή να συμμετέχει σε σχήματα που υλοποιούν κεντρικές κρατικές πολιτικές. Την ίδια ώρα τα Δημοτικά Συμβούλια χάνουν τον πολιτικό τους ρόλο, καθώς οι δήμοι εξωθούνται υποχρεωτικά σε Συμπολιτείες, δηλαδή σε διαδημοτικές συνεργασίες, οι οποίες αναλαμβάνουν την υλοποίηση μιας σειράς υπερτοπικών αρμοδιοτήτων και λειτουργιών.

Αυτή η διοικητική ανασυγκρότηση που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στην οποία συμφωνεί ουσιαστικά η ΝΔ έρχεται για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει με την ψήφο τους στις ερχόμενες εκλογές να καταδικάσουν και αυτήν την πολιτική.


Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Μάθημα γραμματικής: Οι παρενθέσεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ υπάρχει θέμα «δεξιάς παρένθεσης» όπως είπε και ο Κώστας Σημίτης στο Υπουργικό Συμβούλιο χτες. Αλλωστε υπάρχει και ο γραμματικός κανόνας που λέει ότι παρένθεση μέσα στην παρένθεση... δεν πάει.

Οπως και να έχει το πράγμα πάντως, η «δεξιά» πολιτική με κάποια εκδοχή της φροντίζουν να είναι στα πράγματα. Εξ ου και ο εκλογικός νόμος που δημοσιοποίησε χτες το ΠΑΣΟΚ και που η ΝΔ δεν τόλμησε να κάνει κριτική στην ουσία του.

Οσο γι' αυτό το «αναλογικότερος» που χρησιμοποιούν οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, καλό θα είναι να... συγκρατηθούν. Δεν υπάρχει «αναλογικότερος» νόμος, ας το καταλάβουν. 'Η η ψήφος όλων των πολιτών είναι ισότιμη ή δεν είναι.

Τουναντίον δηλαδή, όπως ομολογούν ανοιχτά και πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ή της Νέας Δημοκρατίας, τέτοιες ψήφοι είναι πολλές φορές αποτέλεσμα πιέσεων ή ρουσφετολογικής «υποχρέωσης».

ΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ότι θα υπάρχουν πάρα πολλοί, χιλιάδες αστυνομικοί στην πορεία. Μπορούν να πάψουν να μας το λένε οι τηλεοπτικοί σταθμοί και μάλιστα με μπόλικη ένταση και σάλτσα.

Γνωρίζουμε άλλωστε πως ζούμε στη χώρα με τους περισσότερους αστυνομικούς ανά πολίτη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οπότε έχουν μπόλικο προσωπικό να διαθέσουν ή να χρησιμοποιήσουν με όποιο τρόπο θέλουν, φανερό ή μυστικό.

ΣΧΕΔΟΝ 1 δισεκατομμύριο ευρώ απέδωσαν οι περίφημοι έλεγχοι της Εφορίας στους μικρομεσαίους και τους επαγγελματοβιοτέχνες σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, αφού πρώτα τους απείλησαν με το κλείσιμο των εκκρεμοτήτων των φορολογικών υποθέσεων.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που διαβάζουμε, η κυβέρνηση με αυτά τα χρήματα θα μπαλώσει μπόλικες τρύπες του προϋπολογισμού αφού σε κάτι τέτοιο προσδοκούσε. Ετσι για να ξέρουμε από πού βρέθηκαν τα χρήματα...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια διδακτική ιστορία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη μέχρι σήμερα πορεία της χώρας μας στην πρώην ΕΟΚ και νυν ΕΕ υπάρχουν πολλές διδακτικές ιστορίες. Οπως και η παρακάτω, η οποία είναι ιδιαίτερα επίκαιρη, μια και οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν τις μέρες αυτές για την αύξηση της ποσόστωσης στο αγελαδινό γάλα.

Το 1992, όταν έγινε η προηγούμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ και επιβλήθηκε ποσόστωση 629.000 τόνων αγελαδινού γάλακτος -παρότι οι εγχώριες ανάγκες ξεπερνούσαν τους 1,2 εκατ. τόνους- υπήρχαν στην Ελλάδα 32.000 αγελαδοτρόφοι. Σήμερα, μετά μια δεκαετία δηλαδή, υπάρχουν μόνον 9.500 κι όπως γνωρίζουν οι πάντες δυο - τρεις μεγάλες επιχειρήσεις (ΦΑΓΕ, ΔΕΛΤΑ, κλπ) ελέγχουν πλήρως την παραγωγή, επεξεργασία και εμπορία των γαλακτοκομικών προϊόντων, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Αφού, λοιπόν, εφαρμόστηκε και ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό μια πολιτική εξαναγκασμού των αγελαδοτρόφων σε απόσυρση και ο τομέας «πέρασε» εξ ολοκλήρου στον έλεγχο του μεγάλου κεφαλαίου, η κυβέρνηση φρόντισε για την αύξηση της ποσόστωσης. Η τελευταία, πήγε φέτος στους 700.000 τόνους και από 1/4/2004 θα φτάσει στους 820.000. Ποιος δεν καταλαβαίνει, άραγε, ότι οι αυξήσεις αυτές δεν αφορούν πλέον στους αποδεκατισμένους αγελαδοτρόφους, αλλά τις εγχώριες μεγάλες επιχειρήσεις;

Κι άλλη μία

Τα αναφερόμενα, πάντως, για τους αγελαδοτρόφους δεν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα. Το αντίθετο συμβαίνει, ιδιαίτερα για τους φτωχούς και μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους. Σαν το σκυλί... στην ΕΕ, για παράδειγμα, πήγαν και τ' αμπέλια της Ελλάδας τη δεκαετία 1989 -1999. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ (Γιουροστάτ), στο χρονικό διάστημα 1989 -1999, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις με αμπέλια στην Ελλάδα είχαν τη μεγαλύτερη μείωση σε επίπεδο χωρών της ΕΕ.

Επίσης, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Γιουροστάτ, υπάρχει μείωση κατά 20% -σε σχέση με το 1989- των εκτάσεων της ΕΕ, που καλλιεργούνται αμπέλια για την παραγωγή σταφίδας. Μείωση, που αφορά σχεδόν αποκλειστικά την Ελλάδα, μια και η χώρα μας έχει υποτίθεται το πλεονέκτημα να είναι ουσιαστικά ο αποκλειστικός παραγωγός σταφίδας στην ΕΕ.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε εκείνο το παλιό σύνθημα «είδες η ΕΟΚ;», με το οποίο οι κυρίαρχες δυνάμεις διαφήμιζαν πριν δυο δεκαετίες την ένταξη της χώρας στο «λάκκο των λεόντων» και όσα υπόσχονταν για τη μεγάλη αγορά των 360 εκατομμυρίων και τα... χρυσά κουτάλια;

Τα πανεπιστήμια και η δήθεν αντιμετώπιση της ανεργίας

Με περισσή υπερηφάνεια, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ανακοίνωσε χτες την απόφαση της Συγκλήτου του να προχωρήσει στη δημιουργία τμήματος Διοίκησης Τεχνολογίας στη Νάουσα. Σύμφωνα με το πανεπιστημιακό ίδρυμα, κριτήριο για την επιλογή του συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου αποτέλεσε και η «υψηλή πιθανότητα απορρόφησης των αποφοίτων από την αγορά εργασίας»(!), ενώ σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης, το αντικείμενο του νέου τμήματος προσδιορίζεται στο συνδυασμό των γνώσεων οργάνωσης και διοίκησης επιχειρήσεων και των τεχνολογικών γνώσεων.

Το δόγμα της κυβέρνησης «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο» και «τρεχάτε ποδαράκια μου, έχουμε εκλογές», καλά κρατεί και μετά από πολλές πόλεις έρχεται να προστεθεί και η Νάουσα. Η «ανάπτυξη» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση καμία σχέση δεν έχει με την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, αφού τα εργοστάσια της περιοχής κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αφήνοντας έναν στους δύο κατοίκους της πόλης άνεργο. Η Νάουσα της «Τρικολάν» και της ανεργίας με την ίδρυση του νέου τμήματος, θα εξασφαλίσει για τους άνεργους εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας και τους ...άνεργους επίδοξους διευθυντές τους.

Δασοκτόνοι...

«'Η μας παραχωρείτε τα δάση για να τα τσιμεντώσουμε και να τα "αξιοποιήσουμε", ή τα καίμε»! Αυτό ήταν το προκλητικό μήνυμα που εξέπεμπαν οι κάθε είδους εμπρηστές και καταπατητές εδώ και χρόνια, που, δυστυχώς, δεν έμειναν μόνο στις απειλές. Το έκαναν και πράξη αποδεκατίζοντας τα δάση της χώρας, εκμεταλλευόμενοι την ανυπαρξία Δασικού και Εθνικού Κτηματολογίου, αλλά και την ένοχη ανοχή των κυβερνήσεων πότε της ΝΔ και πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε και των δύο μαζί, όπως έδειξε και η αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.

Πώς απαντάει, λοιπόν, η σημερινή κυβέρνηση σ' αυτήν την απειλή των καταπατητών και «επιχειρηματιών»; Με το δασοκτόνο νομοσχέδιο που αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο, απλώς... ξεβρακώνεται! Ενδίδει, δηλαδή, πλήρως στην πίεση όλων αυτών των συμφερόντων.

Το άσχημο, όμως, είναι ότι με την πολιτική αυτή επιχειρεί να απογυμνώσει και τη χώρα από το δασικό της πλούτο και να υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενεών που θα υποχρεωθούν να ανέβουν το δικό τους «Γολγοθά», στο δικό τους «κρανίου τόπο».

Αν αυτό δεν είναι το έγκλημα του αιώνα, όπως εύστοχα τόνισε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, τότε ποιο είναι;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Βαδίζουμε στο δρόμο του Νοέμβρη

Τριάντα χρόνια πέρασαν από την ηρωική λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, κορυφαίο σταθμό στην αντιδικτατορική πάλη, που και σήμερα φλογίζει τις καρδιές των νέων και της εργατιάς. Πολλοί και φέτος θα φορέσουν το υποκριτικό γιορτινό τους χαμόγελο και θ' αρχίσουν τις παρλάτες για ρομαντικές εποχές. Κάποιοι θα πούνε πως η δημοκρατία αποκαταστάθηκε, πως ήρθε η αλλαγή με τον «αγώνα» τους, τον εκσυγχρονισμό και άλλα... ωραία και κενά. Πλάι τους και διάφοροι ανανήψαντες, που τα «γύρισαν», που προσπαθούν να μας πείσουν πως είδαν το φως το αληθινό.

Οσο και αν προσπαθήσουν δεν μπορούν να ξεπεράσουν αυτή τη λαϊκή εξέγερση. Γιατί ο αγώνας του Πολυτεχνείου είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρος από ποτέ, πρώτα και κύρια για τα αδικαίωτα αιτήματά του. Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία συμπυκνώνουν και τα σύγχρονα αιτήματα του λαού, της νέας γενιάς. Σε άλλες συνθήκες πιο εκσυγχρονισμένες, δηλαδή πιο αποδοτικές για το κεφάλαιο, το μεροκάματο δε φτουρά, η ημιαπασχόληση σημαίνει μισή ζωή, οι κοινωνικές κατακτήσεις χτυπιούνται βάναυσα. Η δήθεν δημόσια και δωρεάν Παιδεία χρυσοπληρώνεται και το μόνο που προσφέρει είναι γενικευμένη ημιμάθεια και αμάθεια. Χιλιάδες νέοι ξεβράζονται έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα, τα πτυχία των ΑΕΙ γίνονται κουρελόχαρτα. Ποια ελευθερία, με την ουσιαστική της έννοια όταν και σήμερα χιλιάδες αγωνιστές κάθε ηλικίας στέλνονται στα δικαστήρια... Εργάτες, αγρότες, μαθητές, με τα ίδια χουντικά διατάγματα. Οταν η κάθε απεργία κρίνεται παράνομη και καταχρηστική, όταν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά συνθλίβονται από την ανεργία και την ανέχεια.

Ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της λαϊκής πάλης είναι σήμερα ζωντανός και πιο επίκαιρος. Βρίσκει συνέχεια στην πάλη ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων, ενάντια στο αιματοκύλισμα των λαών από τους ιμπεριαλιστές σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, ενάντια στα γεράκια των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ που στόχο έχουν τους λαούς που σηκώνουν κεφάλι και αγωνίζονται. Η κυβέρνηση του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» και οι συνοδοιπόροι τους, πάλι θα μας μιλήσουν για ρεαλισμούς, για εθνικό συμφέρον. Πάλι θα προσπαθήσουν να κρύψουν την υποτέλεια και το ραγιαδισμό τους, το ότι η στάση τους σήμερα είναι αποτέλεσμα ταξικής επιλογής.

Λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία, ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, απαίτησε λαός και νεολαία το Νοέμβρη του '73 γιατί έβλεπαν πως η λύση που απαιτούνταν ήταν πολιτική. Και σήμερα η λύση στα λαϊκά προβλήματα δεν μπορεί να έρθει παρά μόνο με την πάλη των εργατών, των αγροτών, των μικροεπαγγελματιών, της νεολαίας για την οικοδόμηση του μετώπου που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία. Ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ είναι η προοπτική της σύγκρουσης με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Οπως και τότε, έτσι και σήμερα δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Γιατί και σήμερα, το κόστος της υποταγής στον ιμπεριαλισμό είναι μεγαλύτερο από το κόστος της ρήξης μ' αυτόν. Αυτή την προοπτική του αγώνα μας θα διατρανώσουμε και πάλι στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Στις δεκάδες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Γι' αυτό σ' αυτό το προσκλητήριο δεν πρέπει να λείψει κανείς.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ