Η πρέσβειρα της Κούβας, Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες Γκονζάλες Κορτίνα

Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, η πρέσβειρα της Κούβας, Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες Γκονζάλες Κορτίνα, ευχαρίστησε για τη διαρκή αλληλεγγύη στη χώρα της και σημείωσε ότι παρά τις δυσκολίες λόγω του αποκλεισμού και της επιθετικής πολιτικής και της νέας αμερικανικής κυβέρνησης του Ντ. Τραμπ, «η Κούβα συνεχίζει με την επικαιροποίηση του οικονομικού και κοινωνικού της μοντέλου και θα συνεχίζει να παλεύει για μια πατρίδα κυρίαρχη, ανεξάρτητη, σοσιαλιστική, δημοκρατική, βιώσιμη και ευημερούσα».

Σημείωσε, επίσης, ότι δεν θα κάνει συμβιβασμούς στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία της. «Θα διατηρήσουμε τις θέσεις και τις αρχές μας σε όλους τους τομείς στις διεθνείς μας σχέσεις, για τα δικαιώματα των λαών, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη με τις καλύτερες ιδέες της ανθρωπότητας. Κανείς και με τίποτα δεν θα μας βγάλει από αυτήν την πορεία, να είστε σίγουροι γι' αυτό», τόνισε. Στο πλαίσιο αυτό, εξέφρασε την αλληλεγγύη της χώρας της στην Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και στο δικαίωμα του λαού της να επιλέγει αυτός το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει.

Ο πρόεδρος του Ελληνικουβανικού Συνδέσμου, Νίκος Καρανδρέας

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου, Νίκος Καρανδρέας, ο οποίος έκανε μια εκτενή αναφορά στις επαναστατικές παραδόσεις του κουβανικού λαού, από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας ενάντια στην ισπανική αποικιοκρατία, τον πρωτοπόρο ρόλο του επαναστάτη διεθνιστή και εθνικού ήρωα της Κούβας Χοσέ Μαρτί (στις 28 Γενάρη συμπληρώθηκαν 165 χρόνια από τη γέννησή του), μέχρι τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Εκανε αναφορά και στο κορυφαίο γεγονός της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα στο Σαντιάγκο στις 26 Ιούλη 1953, για να καταλήξει: «Στις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της νεοαποικιακής εξάρτησης, τα πλαίσια του επαναστατικού προγράμματος της Μονκάδα είχαν ήδη ξεπεραστεί. Η ομοιότητα, η ταυτότητα, καλύτερα, του προγράμματος αυτού με τα πρώτα μέτρα που πήρε η επαναστατική κυβέρνηση μετά τη νίκη το 1959, είναι πασιφανής. Ηταν μέτρα που δεν ξεπερνούσαν ουσιαστικά τα πλαίσια μιας καλοπροαίρετης αστικής δημοκρατίας. Ηταν όμως ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας και κυρίως των βορειοαμερικανικών μονοπωλίων και της αμερικανικής κυβέρνησης, που αντέδρασαν βίαια.

Αποψη από την εκδήλωση

Ετσι, σηματοδοτήθηκε το ξεπέρασμα της πρώτης απελευθερωτικής - αντιιμπεριαλιστικής φάσης. Λαός και ηγεσία συνειδητοποίησαν πως οποιεσδήποτε, έστω και μικρές, αποκλίσεις από το μοντέλο της εξάρτησης και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης δεν είναι δυνατές μέσα στα πλαίσια της αστικής κυριαρχίας και απαιτούν την ανατροπή της, πως η επανάσταση στην Κούβα, αλλά και σ' ολόκληρη τη Λατινική Αμερική δεν μπορεί παρά να είναι σοσιαλιστική».

Ακολούθησε το ντοκιμαντέρ του Βίκτορ Πάλεν, του 1959, με τίτλο: «Η αλήθεια για την επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο», με αφηγητή τον προοδευτικό ηθοποιό Ερολ Φλιν.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Σταύρος Τάσσος, βουλευτής του Κόμματος, και ο Νίκος Σερετάκης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, ενώ από την ΚΝΕ ο Πασχάλης Καγιάννης, μέλος του ΚΣ, και η Ναταλία Γεράνιου, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ. Επίσης, παραβρέθηκαν ο Γρηγόρης Αναγνώστου από την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Υφεσης και Ειρήνης, ο δήμαρχος Χαϊδαρίου, Μιχάλης Σελέκος, και πολλοί εκπρόσωποι φορέων του λαϊκού κινήματος.

Εκλογές για την ανάδειξη των 605 μελών της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας και των 1.265 μελών των επαρχιακών συμβουλίων που εκλέγονται κάθε 5 χρόνια (ενώ κάθε 2,5 χρόνια εκλέγονται τα μέλη των τοπικών συμβουλίων) πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή στην Κούβα. Τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης θα εκλέξουν στις 19 Απρίλη το νέο Κρατικό Συμβούλιο και τον νέο Πρόεδρο της χώρας, ενώ όπως έχει ήδη ανακοινώσει ο σημερινός Πρόεδρος και Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, Ραούλ Κάστρο, δεν θα είναι πάλι υποψήφιος.

Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία (λόγω και της διαφοράς της ώρας) που ανακοίνωσε η Εθνική Εκλογική Επιτροπή, ενώ υπολειπόταν μία ώρα για να ολοκληρωθεί η ψηφοφορία και λόγω της παράτασης κατά μία επιπλέον ώρα σε 41 δήμους της χώρας όπου υπήρχε για μεγάλο διάστημα ισχυρή βροχόπτωση, η συμμετοχή του κόσμου στις εκλογές είχε ξεπεράσει το 78,5% από τα 8.740.569 εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους πολίτες ηλικίας άνω των 16 ετών.

Με βάση το εκλογικό σύστημα, το ΚΚ Κούβας, η ΚΝ Κούβας, οι μαζικοί φορείς, συνδικάτα, αγροτικές ενώσεις, ενώσεις γυναικών, φοιτητών κ.λπ. κάνουν προτάσεις χωρίς να καταρτίζουν λίστες και ψηφοδέλτια και από τις Λαϊκές Συνελεύσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, τα πρόσωπα που προτείνονται για να είναι υποψήφιοι θα πρέπει να πάρουν το 50% συν 1. Επίσης, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι είναι ανακλητοί. Αυτή η διαδικασία των εκλογών (προτάσεις, ανάδειξη υποψηφιοτήτων) ξεκίνησε με τις εκλογές για τα τοπικά συμβούλια τον περασμένο Νοέμβρη.

Η όλη διαδικασία και η χτεσινή ψηφοφορία χαρακτηρίστηκε από την Εθνική Εκλογική ως απόλυτα πετυχημένη και μαζική. Σε δηλώσεις τους, στελέχη της ηγεσίας της χώρας, μετά την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος, υπογράμμισαν την αξία που έχει ο λαός να στηρίζει τις κατακτήσεις του, την κυριαρχία του και το σοσιαλισμό.

«Νικητής» στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν την Κυριακή στην Κολομβία αναδείχθηκε η αποχή, που έφτασε το 53% για τη Γερουσία (το 2014 ήταν στο 56%) και το 52,4% για τη Βουλή των Αντιπροσώπων (από 56%), στο σύνολο του εκλογικού σώματος που ήταν κάπου 36 εκατομμύρια. Στους κερδισμένους είναι το αντιδραστικό «Δημοκρατικό Κέντρο» του πρώην Προέδρου της χώρας Αλβαρο Ουρίμπε, από τους κύριους πολέμιους της ειρηνευτικής συμφωνίας με το αντάρτικο κίνημα «Eνοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας - Στρατός του Λαού» (FARC - ΕP) του Νοέμβρη του 2016, που ήταν από τα βασικά θέματα της εκλογικής αναμέτρησης. Το κόμμα αυτό πήρε για τη Γερουσία των 107 εδρών 19 έδρες και για τη Βουλή των 171, 32 έδρες, ενώ ο Ουρίμπε είναι ο γερουσιαστής με τις περισσότερες ψήφους (875.544). Δεύτερη δύναμη αναδείχθηκε το επίσης αντιδραστικό κόμμα «Ριζοσπαστική Αλλαγή» με 16 γερουσιαστές και 30 βουλευτές και ακολουθούν: Το Συντηρητικό Κόμμα με 15 γερουσιαστές και 12 βουλευτές, το Φιλελεύθερο με 14 και 35, το Κόμμα της Ενότητας (του νυν Προέδρου της χώρας Χ. Μ. Σάντος, που τίθεται υπέρ της συμφωνίας ειρήνης ως μέσου για να εξυπηρετηθούν οι επενδύσεις του κεφαλαίου) με 14 γερουσιαστές και 25 βουλευτές (έχοντας απώλειες από το 2014), η Συμμαχία των Πρασίνων με 10 γερουσιαστές και 9 βουλευτές, ο «Δημοκρατικός Εναλλακτικός Πόλος», σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης, με 5 γερουσιαστές και 2 βουλευτές, η «Συμμαχία της Αξιοπρέπειας» (εκλογική συνεργασία που συσπειρώνει την «Πατριωτική Ενωση», όπου συμμετέχουν το Κολομβιάνικο ΚΚ και διάφορες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις) με 4 γερουσιαστές και 2 βουλευτές, και άλλες μικρότερες δυνάμεις. Το κόμμα FARC (Επαναστατική Εναλλακτική Δύναμη της Πλειοψηφίας), που προήλθε από το αντάρτικο κίνημα των FARC - EP, με επίσης σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, στο όνομα της «εθνικής συμφιλίωσης», έχει 5 γερουσιαστές και 5 βουλευτές, όπως προβλεπόταν στην ειρηνευτική συμφωνία για την επόμενη και μεθεπόμενη κοινοβουλευτική περίοδο, αφού σε αυτές θα αποφασιστούν οι εφαρμοστικοί νόμοι της ειρηνευτικής συμφωνίας. Στην κάλπη της Κυριακής συγκέντρωσε γύρω στο 1%.

Από τα αποτελέσματα των εκλογών καταγράφεται ένας κατακερματισμός, με ενίσχυση συντηρητικών δυνάμεων, ενώ αυτά αποτέλεσαν το πρώτο βήμα για τις προεδρικές εκλογές που έρχονται το Μάη. Πραγματοποιήθηκε επίσης μια παράλληλη διαδικασία για την επιλογή των προεδρικών υποψηφίων στις επικρατέστερες λίστες της «αριστεράς» και της «δεξιάς». Στην πρώτη επικράτησε ο Γκουστάβο Πέτρο, σοσιαλδημοκράτης, πρώην δήμαρχος Μπογκοτά, ο οποίος τη δεκαετία του '80 συμμετείχε στο ένοπλο κίνημα «M-19» (που στη συνέχεια προσαρμόστηκε στο σύστημα) και τώρα ηγείται του κινήματος «Ανθρώπινη Κολομβία», παίρνοντας 2,8 εκατομμύρια ψήφους ή 89,69%, έναντι του Κάρλος Καϊσέδο, πρώην δημάρχου Σάντα Μάρτα, πόλης στα βόρεια της χώρας, ο οποίος πήρε 514.978 ψήφους και 15,30%. Στη διαδικασία της «δεξιάς» επικράτησε ο Ιβάν Ντούκε από το κόμμα του Ουρίμπε με 4.038.101 ψήφους ή 67,74%, έναντι των άλλων δύο υποψηφίων, Μάρθα Λουσία Ραμίρεζ (25,79%) και Αλεχάντρο Ορντονιές (6,45%). Στις προεδρικές εκλογές κατεβαίνουν επίσης με σημαντικές δυνάμεις ο Σέρχιο Φαχάρντο, που στηρίζεται από τη Συμμαχία Πρασίνων και τον «Δημοκρατικό Εναλλακτικό Πόλο», και ο Ουμπέρτο ντε λα Κάγιε, που ήταν διαπραγματευτής στην ειρηνευτική συμφωνία κατά τις συζητήσεις στην Αβάνα και στηρίζεται από το Φιλελεύθερο Κόμμα.

Θυμίζουμε επίσης ότι η FARC έχει αποσύρει τον υποψήφιο για προεδρία ηγέτη της, Ροντρίγκο Λοντόνιο ή Τιμολέον Χιμένες, λόγω μη εγγυήσεων διεξαγωγής της προεκλογικής καμπάνιας και προβλημάτων υγείας του ίδιου, αλλά δεν έχει ανακοινωθεί ποιον υποψήφιο θα στηρίξουν.