ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πότε το κατάλαβαν;

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπόλικη -αν και άσφαιρη...- κριτική άσκησε χτες ο Χρ. Παπουτσής στον απερχόμενο δήμαρχο Αθήνας, Δ. Αβραμόπουλο, μιλώντας για 16 χαμένα χρόνια και άλλα παρόμοια. Και μπορεί ο εκλεκτός της κυβέρνησης για το Δήμο Αθήνας, να... ξεχνάει, αλλά δεν έχουν όλοι τη δική του κοντή μνήμη. Του θυμίζουμε, λοιπόν, ότι στην περίοδο αυτή των 16 χρόνων δημαρχίας του Δ. Αβραμόπουλου -αρκετά από τα οποία ήταν και πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ)- ο τελευταίος συνεργάστηκε και συνέπλευσε σε όλα τα σημεία με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και η τελευταία μαζί του. Του θυμίζουμε ακόμη, ότι ποτέ δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική διαφωνία και αντιπαράθεση του νυν δημάρχου με το ΠΑΣΟΚ ή με τους δημοτικούς συμβούλους της κυβερνητικής παράταξης στο δήμο. Του θυμίζουμε, επίσης, ότι -εκτός των παραπάνω- η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ είχαν στα όπα όπα τον Δ. Αβραμόπουλο, όταν δεν ήταν μόνο δήμαρχος Αθήνας, αλλά και πρόεδρος του Κινήματος Ελεύθερων Πολιτών (ΚΕΠ) και διαμορφώνονταν προϋποθέσεις αυτόνομης καθόδου του τελευταίου στις βουλευτικές εκλογές.

Θέλει, άραγε, να του γράψουμε κι άλλα; Είμαστε σίγουροι ότι τα παραπάνω είναι υπερ-αρκετά. Εμείς, όμως, έχουμε μια απορία: Πότε κατάλαβε το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπουτσής ότι είναι τόσο κακός δήμαρχος ο κ. Αβραμόπουλος..;

Η συμπολιτευόμενη «αντιπολίτευση»

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν εξ ολοκλήρου και για τη ΝΔ και τα δικά της συνθήματα, περί «αποστολής μηνύματος» και «χαμένης εικοσαετίας». Οχι μόνο, γιατί οι υποστηριζόμενοι απ' αυτή νομάρχες και δήμαρχοι Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, κλπ., κλπ., δε διαφώνησαν ουσιαστικά ποτέ, τα προηγούμενα χρόνια, με την κυβέρνηση και την πολιτική της, τόσο τη γενικότερη, όσο και μ' αυτή στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Αντίθετα, την πολιτική της κυβέρνησης εφάρμοζαν, όλ' αυτά τα χρόνια και, μάλιστα, μερικές φορές αποτελεσματικότερα κι από τους «πράσινους» συναδέλφους τους.

Αλλα και το κόμμα της ΝΔ, τι κάνει τόσα χρόνια, ως αξιωματική δήθεν αντιπολίτευση; Μήπως, δε συμπλέει με την κυβέρνηση στα ίδια ακριβώς κανάλια των «ευρω-μονόδρομων» και της «νέας τάξης»; Μαζί δεν ψήφισαν το νέο Σύνταγμα της χώρας; Δε βαδίζουν χέρι χέρι στο δρόμο της «ελεύθερης αγοράς», της «ανταγωνιστικότητας», των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών και όλων των συναφών φιλομονοπωλιακών πολιτικών και μέτρων, ανταγωνιζόμενοι αποκλειστικά και μόνο, για το ποιος είναι ο αποτελεσματικότερος εκφραστής του μεγάλου κεφαλαίου και των διάφορων μερίδων του;

Δίδυμο ανερυθρίαστων

Βήμα σε ορισμένους υποψήφιους δημάρχους, εκλεκτούς του Μεγάρου Μαξίμου έδωσε χτες από το ραδιοσταθμό «Φλας» ο Ν. Κακαουνάκης, μεταξύ των οποίων και ο Ανδρέας Καράβολας, υποψήφιος δήμαρχος Πάτρας.

-Θα χάσετε το δήμο, επειδή θα συνεργαστεί το ΚΚΕ με τη ΝΔ, πέταξε την «πάσα» ο Ν. Κακαουνάκης. Και ο Α. Καράβολας συμπλήρωσε: «Αυτό δε θα συμβεί, γιατί αυτή η συνεργασία ανήκει στο παρελθόν». Και συνέχισε ο αθεόφοβος, κάνοντας κριτική στον Π. Κοσιώνη: «Η τοποθέτησή του δε διέφερε απ' τη διαχείριση του Φλωράτου», είπε ο Α. Καράβολας.

Οταν έχει βουίξει το πανελλήνιο για την αποδεδειγμένη πια πριμοδότηση του Φλωράτου απ' το ΠΑΣΟΚ, στις προηγούμενες εκλογές, ώστε να μην μπει στο δεύτερο γύρο ο Π. Κοσιώνης, ο Κακαουνάκης με τον Καράβολα το «παίζουν» αυτιστικοί και μιλάνε για φαντάσματα.

Αλλά, τι μπορεί να περιμένει κανείς από ανερυθρίαστους που είναι βουτηγμένοι στη συκοφαντία, στη συναλλαγή και στην εκδούλευση...

Ενδιαφέρον της ξεφτίλας

Το διατροφικό επίδομα των νεφροπαθών διαμορφώθηκε στο... δυσθεώρατο ύψος των 40.000 δραχμών ((117,39 ευρώ) από την 1.7.2000 με την υπουργική απόφαση Υ3β/οικ5220/23.10.2000.

Την αναπροσαρμογή - αναδρομική μάλιστα - τη θυμήθηκαν προχτές, στις 25.10.2002, με τη διαμόρφωση του επιδόματος στα 123,26 ευρώ (ή 42.000 δραχμές) από 1.1.2002 μέχρι 31.8.2002 και σε 154,07 ευρώ (ή 52500 δραχμές). Αύξηση, την οποία θα πάρουν οι νεφροπαθείς, όταν θ' αρχίσουν να πληρώνουν οι νομαρχίες.

Νομίζουν, ότι με τις ολοφάνερα προεκλογικές αυτές αυξήσεις της ξεφτίλας, σ' ένα επίσης επίδομα της ξεφτίλας, οι νεφροπαθείς θα τους χρωστούν και ευγνωμοσύνη και θα τους την ξεπληρώσουν στις δημοτικές εκλογές.

Ε, ρε μαύρο που τους χρειάζεται.

Τα ψηφοθηρικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΦΤΑΙΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ Αθηναίων για τα προβλήματα που υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη με τους εκλογικούς καταλόγους, δηλώνει τώρα ο Κώστας Σκανδαλίδης, προκαλώντας ...νέο γύρο αντιπαράθεσης για το γνωστό σε όλους πλέον θέμα.

Ο καθένας καταλαβαίνει ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ αρέσκονται πολύ στα τέτοια θέματα. Οσο λιγότερο μιλούν για την πολιτική ουσία των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, τόσο περισσότερο τους βολεύει...

Οχι, βέβαια πως έχει κανείς σε υπόληψη τις ...οργανωτικές δυνατότητες του υπουργείου Εσωτερικών. Εχουν κι αυτές πλέον αποδειχθεί πολλάκις (και με τις τελευταίες πλημμύρες στον Κηφισό και νωρίτερα).

Οσο για το... ενδιαφέρον του νυν δημάρχου Αθήνας για τους δημότες της πόλης, απλά σημειώνουμε το εξής: Οταν η «Συμπαράταξη» αντιπάλευε την τακτική του Δ. Αβραμόπουλου και τον κατάγγελλε, οι κυβερνώντες τού έκαναν υποκλίσεις και παζάρευαν την εκλογική συνεργασία μαζί του...

Δε νομίζει ο κ. Σκανδαλίδης ότι παραείναι αργά για να κάνει την όποια κριτική στο δήμαρχο της Αθήνας..;

ΣΤΟ... ΥΨΟΣ ΤΗΣ συνεχίζει να πορεύεται η κόντρα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, σχετικά με τις σχέσεις αμφοτέρων με την ...ακροδεξιά. Ρουσόπουλος και Πρωτόπαππας ανταλλάσσουν... φιλοφρονήσεις, κάνοντας διαφήμιση στον Καρατζαφέρη.

Γίνεται, όμως, πίσω από την όποια ακροδεξιά να κρυφτεί η στενή και ιδιαίτερη σχέση αμφοτέρων με τη ...δεξιά και συγκεκριμένα τη δεξιά πολιτική που ακολουθούν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και γενικώς; Μάλλον όχι.

Μπορεί να κρυφτεί ο εξόφθαλμα υποκριτικός και ψηφοθηρικός χαρακτήρας αυτής της «κοκορομαχίας»; Με τίποτε, αφού και οι φιλικές τους εφημερίδες το ομολογούν.

Και, τέλος πάντων, πόσους νομίζουν ότι θα κοροϊδέψουν και θα τους υφαρπάξουν την ψήφο, με τις άθλιες, ανούσιες και αποπροσανατολιστικές δήθεν διαμάχες τους; Ας έχουν υπόψη τους ότι ακόμη περισσότεροι τους γυρίζουν την πλάτη, αηδιασμένοι από τις βρώμικες τακτικές τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο οι εργαζόμενοι πληρώνουν

Κάθε Οκτώβρη η εκάστοτε κυβέρνηση παρουσιάζει τον λεγόμενο κοινωνικό προϋπολογισμό του έτους. Δε θα σχολιάσουμε εδώ την πρωτοτυπία ο προϋπολογισμός να εμφανίζεται με 10 μήνες καθυστέρηση. Θα σταθούμε μόνο στο γεγονός, ότι αυτό που οι κυβερνήσεις εμφανίζουν ως κοινωνικό προϋπολογισμό δεν είναι τίποτα περισσότερο -κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του - από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων στα ασφαλιστικά τους ταμεία για σύνταξη, υγεία και πρόνοια.

Επιχειρείται, λοιπόν, μεθοδικά να υποβληθεί στην κοινή γνώμη η άποψη, ότι το κράτος ασκεί κοινωνική πολιτική, και μπροστά στα μάτια της παρελαύνουν τα δισεκατομμύρια ευρώ της ευαίσθητης κοινωνικά και φιλεύσπλαχνης κυβέρνησης. Αυτό προσπάθησε και προχτές η κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό που παρουσίασε η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Να κάνει, δηλαδή, «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα», που λέει και ο λαός μας.

Και η απάτη αυτή γίνεται πιο ξεκάθαρη όταν σκύψουμε στις πηγές των εσόδων που παρουσιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η συμμετοχή του κράτους σε αυτά τα έσοδα περιορίζεται στο 5,65%, όταν μόνον οι πρόσοδοι περιουσίας των Ταμείων αποδίδουν 4,93% και όταν οι καταβολές των εργαζομένων αγγίζουν το ένα τρίτο των συνολικών εσόδων (33,24%) όλων των Ταμείων που υπάγονται στο υπουργείο Εργασίας.

Ειδικότερα, στα έσοδα του κλάδου κύριας ασφάλισης το κράτος συμμετέχει μόνον κατά 6,39%, στα έσοδα του κλάδου ασθένειας κατά 0,83%, ενώ δε συμμετέχει στην επικουρική και στην πρόνοια. Συνολικά, σε έσοδα 20 δισ. ευρώ που έχουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί το 2002, το κράτος δίνει μόνον το 1.1 δισ. ευρώ. Να, λοιπόν, ποιο είναι το μέγεθος της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης. Το 1/20 των συνολικών εσόδων των Ταμείων.

Αποδεικνύεται, και με αυτόν τον τρόπο, ποιοι είναι πραγματικά οι στυλοβάτες και αιμοδότες του ασφαλιστικού συστήματος. Το κράτος και οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις του όχι μόνο δεν το στήριξαν και δεν το στηρίζουν αλλά συνεχίζουν να το χαντακώνουν. Πολύ περισσότερο, συνεχίζουν τη λεηλασία των αποθεματικών που δημιουργούν οι εισφορές των εργαζομένων, είτε σε δάνεια - δανεικά και αγύριστα - προς τους εργοδότες, είτε σπρώχνοντάς τα στο χρηματιστήριο.

Εκεί που αποτυπώνεται η όποια συμμετοχή του κράτους είναι στις επιχορηγήσεις των Ταμείων μέσα από τον τακτικό προϋπολογισμό. Και σ' αυτή, όμως, την περίπτωση οι επιχορηγήσεις του 2002 είναι κάτω από τις ανάγκες των Ταμείων και των ασφαλισμένων και στην προκειμένη περίπτωση είναι μειωμένες σε σχέση με το 2001. Η μείωση κατά 9 δισεκατομμύρια ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς τον πληθωρισμό αλλά και την αύξηση του ΑΕΠ. Να, λοιπόν, πώς εκφράζεται η περίφημη αναδιανομή μέσω του τακτικού προϋπολογισμού και στην περίπτωση των ασφαλιστικών ταμείων. Η απώλεια, ταυτόχρονα, 300 δισ. δραχμών μόνον το 2001 στο χρηματιστήριο επιβεβαιώνει την προειδοποίηση των κομμουνιστών για τον επικίνδυνο δρόμο που ανοίγει η κυβέρνηση προωθώντας περισσότερα αποθεματικά στο χρηματιστήριο.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ