ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πότε το κατάλαβαν;

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπόλικη -αν και άσφαιρη...- κριτική άσκησε χτες ο Χρ. Παπουτσής στον απερχόμενο δήμαρχο Αθήνας, Δ. Αβραμόπουλο, μιλώντας για 16 χαμένα χρόνια και άλλα παρόμοια. Και μπορεί ο εκλεκτός της κυβέρνησης για το Δήμο Αθήνας, να... ξεχνάει, αλλά δεν έχουν όλοι τη δική του κοντή μνήμη. Του θυμίζουμε, λοιπόν, ότι στην περίοδο αυτή των 16 χρόνων δημαρχίας του Δ. Αβραμόπουλου -αρκετά από τα οποία ήταν και πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ)- ο τελευταίος συνεργάστηκε και συνέπλευσε σε όλα τα σημεία με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και η τελευταία μαζί του. Του θυμίζουμε ακόμη, ότι ποτέ δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική διαφωνία και αντιπαράθεση του νυν δημάρχου με το ΠΑΣΟΚ ή με τους δημοτικούς συμβούλους της κυβερνητικής παράταξης στο δήμο. Του θυμίζουμε, επίσης, ότι -εκτός των παραπάνω- η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ είχαν στα όπα όπα τον Δ. Αβραμόπουλο, όταν δεν ήταν μόνο δήμαρχος Αθήνας, αλλά και πρόεδρος του Κινήματος Ελεύθερων Πολιτών (ΚΕΠ) και διαμορφώνονταν προϋποθέσεις αυτόνομης καθόδου του τελευταίου στις βουλευτικές εκλογές.

Θέλει, άραγε, να του γράψουμε κι άλλα; Είμαστε σίγουροι ότι τα παραπάνω είναι υπερ-αρκετά. Εμείς, όμως, έχουμε μια απορία: Πότε κατάλαβε το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπουτσής ότι είναι τόσο κακός δήμαρχος ο κ. Αβραμόπουλος..;

Η συμπολιτευόμενη «αντιπολίτευση»

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν εξ ολοκλήρου και για τη ΝΔ και τα δικά της συνθήματα, περί «αποστολής μηνύματος» και «χαμένης εικοσαετίας». Οχι μόνο, γιατί οι υποστηριζόμενοι απ' αυτή νομάρχες και δήμαρχοι Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, κλπ., κλπ., δε διαφώνησαν ουσιαστικά ποτέ, τα προηγούμενα χρόνια, με την κυβέρνηση και την πολιτική της, τόσο τη γενικότερη, όσο και μ' αυτή στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Αντίθετα, την πολιτική της κυβέρνησης εφάρμοζαν, όλ' αυτά τα χρόνια και, μάλιστα, μερικές φορές αποτελεσματικότερα κι από τους «πράσινους» συναδέλφους τους.

Αλλα και το κόμμα της ΝΔ, τι κάνει τόσα χρόνια, ως αξιωματική δήθεν αντιπολίτευση; Μήπως, δε συμπλέει με την κυβέρνηση στα ίδια ακριβώς κανάλια των «ευρω-μονόδρομων» και της «νέας τάξης»; Μαζί δεν ψήφισαν το νέο Σύνταγμα της χώρας; Δε βαδίζουν χέρι χέρι στο δρόμο της «ελεύθερης αγοράς», της «ανταγωνιστικότητας», των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών και όλων των συναφών φιλομονοπωλιακών πολιτικών και μέτρων, ανταγωνιζόμενοι αποκλειστικά και μόνο, για το ποιος είναι ο αποτελεσματικότερος εκφραστής του μεγάλου κεφαλαίου και των διάφορων μερίδων του;

Δίδυμο ανερυθρίαστων

Βήμα σε ορισμένους υποψήφιους δημάρχους, εκλεκτούς του Μεγάρου Μαξίμου έδωσε χτες από το ραδιοσταθμό «Φλας» ο Ν. Κακαουνάκης, μεταξύ των οποίων και ο Ανδρέας Καράβολας, υποψήφιος δήμαρχος Πάτρας.

-Θα χάσετε το δήμο, επειδή θα συνεργαστεί το ΚΚΕ με τη ΝΔ, πέταξε την «πάσα» ο Ν. Κακαουνάκης. Και ο Α. Καράβολας συμπλήρωσε: «Αυτό δε θα συμβεί, γιατί αυτή η συνεργασία ανήκει στο παρελθόν». Και συνέχισε ο αθεόφοβος, κάνοντας κριτική στον Π. Κοσιώνη: «Η τοποθέτησή του δε διέφερε απ' τη διαχείριση του Φλωράτου», είπε ο Α. Καράβολας.

Οταν έχει βουίξει το πανελλήνιο για την αποδεδειγμένη πια πριμοδότηση του Φλωράτου απ' το ΠΑΣΟΚ, στις προηγούμενες εκλογές, ώστε να μην μπει στο δεύτερο γύρο ο Π. Κοσιώνης, ο Κακαουνάκης με τον Καράβολα το «παίζουν» αυτιστικοί και μιλάνε για φαντάσματα.

Αλλά, τι μπορεί να περιμένει κανείς από ανερυθρίαστους που είναι βουτηγμένοι στη συκοφαντία, στη συναλλαγή και στην εκδούλευση...

Ενδιαφέρον της ξεφτίλας

Το διατροφικό επίδομα των νεφροπαθών διαμορφώθηκε στο... δυσθεώρατο ύψος των 40.000 δραχμών ((117,39 ευρώ) από την 1.7.2000 με την υπουργική απόφαση Υ3β/οικ5220/23.10.2000.

Την αναπροσαρμογή - αναδρομική μάλιστα - τη θυμήθηκαν προχτές, στις 25.10.2002, με τη διαμόρφωση του επιδόματος στα 123,26 ευρώ (ή 42.000 δραχμές) από 1.1.2002 μέχρι 31.8.2002 και σε 154,07 ευρώ (ή 52500 δραχμές). Αύξηση, την οποία θα πάρουν οι νεφροπαθείς, όταν θ' αρχίσουν να πληρώνουν οι νομαρχίες.

Νομίζουν, ότι με τις ολοφάνερα προεκλογικές αυτές αυξήσεις της ξεφτίλας, σ' ένα επίσης επίδομα της ξεφτίλας, οι νεφροπαθείς θα τους χρωστούν και ευγνωμοσύνη και θα τους την ξεπληρώσουν στις δημοτικές εκλογές.

Ε, ρε μαύρο που τους χρειάζεται.

Τα ψηφοθηρικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΦΤΑΙΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ Αθηναίων για τα προβλήματα που υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη με τους εκλογικούς καταλόγους, δηλώνει τώρα ο Κώστας Σκανδαλίδης, προκαλώντας ...νέο γύρο αντιπαράθεσης για το γνωστό σε όλους πλέον θέμα.

Ο καθένας καταλαβαίνει ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ αρέσκονται πολύ στα τέτοια θέματα. Οσο λιγότερο μιλούν για την πολιτική ουσία των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, τόσο περισσότερο τους βολεύει...

Οχι, βέβαια πως έχει κανείς σε υπόληψη τις ...οργανωτικές δυνατότητες του υπουργείου Εσωτερικών. Εχουν κι αυτές πλέον αποδειχθεί πολλάκις (και με τις τελευταίες πλημμύρες στον Κηφισό και νωρίτερα).

Οσο για το... ενδιαφέρον του νυν δημάρχου Αθήνας για τους δημότες της πόλης, απλά σημειώνουμε το εξής: Οταν η «Συμπαράταξη» αντιπάλευε την τακτική του Δ. Αβραμόπουλου και τον κατάγγελλε, οι κυβερνώντες τού έκαναν υποκλίσεις και παζάρευαν την εκλογική συνεργασία μαζί του...

Δε νομίζει ο κ. Σκανδαλίδης ότι παραείναι αργά για να κάνει την όποια κριτική στο δήμαρχο της Αθήνας..;

ΣΤΟ... ΥΨΟΣ ΤΗΣ συνεχίζει να πορεύεται η κόντρα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, σχετικά με τις σχέσεις αμφοτέρων με την ...ακροδεξιά. Ρουσόπουλος και Πρωτόπαππας ανταλλάσσουν... φιλοφρονήσεις, κάνοντας διαφήμιση στον Καρατζαφέρη.

Γίνεται, όμως, πίσω από την όποια ακροδεξιά να κρυφτεί η στενή και ιδιαίτερη σχέση αμφοτέρων με τη ...δεξιά και συγκεκριμένα τη δεξιά πολιτική που ακολουθούν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και γενικώς; Μάλλον όχι.

Μπορεί να κρυφτεί ο εξόφθαλμα υποκριτικός και ψηφοθηρικός χαρακτήρας αυτής της «κοκορομαχίας»; Με τίποτε, αφού και οι φιλικές τους εφημερίδες το ομολογούν.

Και, τέλος πάντων, πόσους νομίζουν ότι θα κοροϊδέψουν και θα τους υφαρπάξουν την ψήφο, με τις άθλιες, ανούσιες και αποπροσανατολιστικές δήθεν διαμάχες τους; Ας έχουν υπόψη τους ότι ακόμη περισσότεροι τους γυρίζουν την πλάτη, αηδιασμένοι από τις βρώμικες τακτικές τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο οι εργαζόμενοι πληρώνουν

Κάθε Οκτώβρη η εκάστοτε κυβέρνηση παρουσιάζει τον λεγόμενο κοινωνικό προϋπολογισμό του έτους. Δε θα σχολιάσουμε εδώ την πρωτοτυπία ο προϋπολογισμός να εμφανίζεται με 10 μήνες καθυστέρηση. Θα σταθούμε μόνο στο γεγονός, ότι αυτό που οι κυβερνήσεις εμφανίζουν ως κοινωνικό προϋπολογισμό δεν είναι τίποτα περισσότερο -κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του - από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων στα ασφαλιστικά τους ταμεία για σύνταξη, υγεία και πρόνοια.

Επιχειρείται, λοιπόν, μεθοδικά να υποβληθεί στην κοινή γνώμη η άποψη, ότι το κράτος ασκεί κοινωνική πολιτική, και μπροστά στα μάτια της παρελαύνουν τα δισεκατομμύρια ευρώ της ευαίσθητης κοινωνικά και φιλεύσπλαχνης κυβέρνησης. Αυτό προσπάθησε και προχτές η κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό που παρουσίασε η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Να κάνει, δηλαδή, «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα», που λέει και ο λαός μας.

Και η απάτη αυτή γίνεται πιο ξεκάθαρη όταν σκύψουμε στις πηγές των εσόδων που παρουσιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η συμμετοχή του κράτους σε αυτά τα έσοδα περιορίζεται στο 5,65%, όταν μόνον οι πρόσοδοι περιουσίας των Ταμείων αποδίδουν 4,93% και όταν οι καταβολές των εργαζομένων αγγίζουν το ένα τρίτο των συνολικών εσόδων (33,24%) όλων των Ταμείων που υπάγονται στο υπουργείο Εργασίας.

Ειδικότερα, στα έσοδα του κλάδου κύριας ασφάλισης το κράτος συμμετέχει μόνον κατά 6,39%, στα έσοδα του κλάδου ασθένειας κατά 0,83%, ενώ δε συμμετέχει στην επικουρική και στην πρόνοια. Συνολικά, σε έσοδα 20 δισ. ευρώ που έχουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί το 2002, το κράτος δίνει μόνον το 1.1 δισ. ευρώ. Να, λοιπόν, ποιο είναι το μέγεθος της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης. Το 1/20 των συνολικών εσόδων των Ταμείων.

Αποδεικνύεται, και με αυτόν τον τρόπο, ποιοι είναι πραγματικά οι στυλοβάτες και αιμοδότες του ασφαλιστικού συστήματος. Το κράτος και οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις του όχι μόνο δεν το στήριξαν και δεν το στηρίζουν αλλά συνεχίζουν να το χαντακώνουν. Πολύ περισσότερο, συνεχίζουν τη λεηλασία των αποθεματικών που δημιουργούν οι εισφορές των εργαζομένων, είτε σε δάνεια - δανεικά και αγύριστα - προς τους εργοδότες, είτε σπρώχνοντάς τα στο χρηματιστήριο.

Εκεί που αποτυπώνεται η όποια συμμετοχή του κράτους είναι στις επιχορηγήσεις των Ταμείων μέσα από τον τακτικό προϋπολογισμό. Και σ' αυτή, όμως, την περίπτωση οι επιχορηγήσεις του 2002 είναι κάτω από τις ανάγκες των Ταμείων και των ασφαλισμένων και στην προκειμένη περίπτωση είναι μειωμένες σε σχέση με το 2001. Η μείωση κατά 9 δισεκατομμύρια ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς τον πληθωρισμό αλλά και την αύξηση του ΑΕΠ. Να, λοιπόν, πώς εκφράζεται η περίφημη αναδιανομή μέσω του τακτικού προϋπολογισμού και στην περίπτωση των ασφαλιστικών ταμείων. Η απώλεια, ταυτόχρονα, 300 δισ. δραχμών μόνον το 2001 στο χρηματιστήριο επιβεβαιώνει την προειδοποίηση των κομμουνιστών για τον επικίνδυνο δρόμο που ανοίγει η κυβέρνηση προωθώντας περισσότερα αποθεματικά στο χρηματιστήριο.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

«Καίει» το πετρέλαιο θέρμανσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Καλός είναι ακόμη ο καιρός, όπως και οι θερμοκρασίες και δεν υπάρχει ακόμη ανάγκη θέρμανσης και, επομένως, πετρελαίου, αλλά ο χειμώνας έρχεται. Ετσι, από τη Δευτέρα, οι καταναλωτές θα μπορούν να προμηθεύονται πετρέλαιο θέρμανσης, μια και αναμένεται άμεσα η υπογραφή της σχετικής απόφασης του υπουργείου Οικονομικών, για τη μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης. Η τιμή του αναμένεται να κυμανθεί στα 0,32 - 0,33 ευρώ το λίτρο και παρά τα όσα λένε μερικοί μερικοί, περί φτηνής τιμής μέσα στη δοσμένη διεθνώς συγκυρία, αυτό που μετράει, είναι πως η τιμή αυτή είναι κατά 15% ακριβότερη από την αντίστοιχη περσινή. Κι όπως όλοι καταλαβαίνουμε, η τιμή αποτελεί την αφετηρία της χειμωνιάτικης περιόδου. Πού θα πάει και πού θα φτάσει, μετά από μερικές βδομάδες ή λίγους μήνες, ανάλογα με τα σχέδια του Τζ. Μπους και τα «κόλπα» των μεγάλων πολυεθνικών του πετρελαίου, κανείς δεν το ξέρει. Κι από κοντά, κάποιοι ηλικιωμένοι προβλέπουν βαρύ χειμώνα για φέτος...

Η απάνθρωπη ιμπεριαλιστική λογική

Ο Σαντάμ Χουσεΐν ενδέχεται να καταστεί «αισθητά πιο επικίνδυνος», αν και εφόσον βρεθεί αντιμέτωπος με τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Η απολύτως λογική - έτσι κι αλλιώς - αυτή εκτίμηση αποτελεί ένα από τα συμπεράσματα έκθεσης της ΣΙΑ, η οποία δόθηκε στο αμερικανικό Κογκρέσο και είδε προχθές το φως της δημοσιότητας. Η ηγεσία του Λευκού Οίκου, όμως, έχει τα δικά της σχέδια και στόχους, τα οποία πολύ μικρή ή και καμία σχέση έχουν με την κοινή λογική. Οι πολύμορφες ανά τον κόσμο επεμβάσεις, ωμές ή όχι, ο πόλεμος και η χρήση στρατιωτικής βίας αποτελούσαν πάντα και συνεχίζουν, ακόμη περισσότερο σήμερα, να αποτελούν τα βασικά στοιχεία της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της. Τα όποια θύματα, καταστροφές κλπ., αποτελούν γι' αυτή απλά στατιστικά στοιχεία και, μάλιστα, σε πολύ κατώτερη θέση από τα κέρδη των αμερικανικών πολυεθνικών.

Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση του Αλι Φλέτσερ, εκπροσώπου του Λευκού Οίκου: «Η έκθεση του κ. Τένετ (σ.σ. διευθυντής της ΣΙΑ) δε λέει ότι όλα είναι εντάξει», δήλωσε ο Φλέτσερ και συμπλήρωσε: «Επιπλέον, όλοι θα συμφωνήσετε, ότι οι εκθέσεις αυτού του είδους αποτυπώνουν στην καλύτερη περίπτωση απλές εκτιμήσεις»...

Σε ποια χώρα ζει..;

«Απ' όσο γνωρίζω, πουθενά αλλού, σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης, τόσο πολλοί άνθρωποι δεν περνούν τόσο καλά, όσο στην Ελλάδα». Η ...μνημειώδης αυτή δήλωση ανήκει στον υπουργό Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλο, και την... αφιερώνουμε στους ...τόσους πολλούς πλούσιους και καλοπερασάκηδες Ελληνες, μαζί με τα παρακάτω στοιχεία, για να κανονίσουν ανάλογα την ψήφο τους μεθαύριο:

Το 30% των πλουσιότερων Ελλήνων απολαμβάνει περισσότερο κοινωνικό πλούτο από το υπόλοιπο 70% (στοιχείο της ΓΣΕΕ, του 1998)
Το 22% των Ελλήνων ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας («Γιουροστάτ» - επίσημη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ)
Το ποσοστό της επίσημης φτώχειας στην Ελλάδα είναι πενταπλάσιο του αντίστοιχου της Δανίας και διπλάσιο του μέσου όρου των υπολοίπων χωρών-μελών της ΕΕ («Γιουροστάτ»)

Στο πλευρό της μεγαλοεργοδοσίας

«Η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας που διαπνέει το κεφάλαιο αυτό του νομοσχεδίου ειδικότερα, προωθείται με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Προσφέρει το πλαίσιο και την απαραίτητη ευελιξία για την ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών...». Τάδε έφη Φώφη Γεννηματά πριν δύο χρόνια στη συζήτηση του αντεργατικού νόμου 2874/ 2000 στη Βουλή.

Οπως καταλαβαίνετε, η υποψήφια υπερνομάρχης, ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, στήριξε ανεπιφύλακτα τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και την υπονόμευση του οχτάωρου. Δεν πάει πολύ τώρα, να ζητάει και την ψήφο των εργαζομένων; Ας τη ζητήσει απ' αυτούς για τους οποίους έδινε μάχη στη Βουλή προκειμένου να ψηφιστεί ο αντεργατικός νόμος του Γιαννίτση. 'Η, μήπως, έχοντας δεδομένη την ψήφο των επιχειρηματιών, επιχειρεί να υφαρπάσσει και αυτή των εργαζομένων;

Πλαστά διλήμματα - βρώμικες μέθοδοι

Εγκαίρως, αρκετά πριν μπει η εκλογική μάχη στην τελική της ευθεία, το κυβερνών κόμμα αλλά και αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχαν δώσει αρκετά δείγματα των μεθόδων που θα χρησιμοποιούσαν για την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου. Στις πολλές και διάφορες αθλιότητες που παρατηρήθηκαν σε όλη την Ελλάδα προσφάτως προστέθηκε και η επιχείρηση πόλωσης και εγκλωβισμού λαϊκών στρωμάτων σε τεχνητά και πλαστά διλήμματα του τύπου «Δεξιά - αντι-Δεξιά».

Το ΠΑΣΟΚ, φοβούμενο πως θα εισπράξει την υπαρκτή και διαρκώς διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, αποφάσισε να υψώσει τις αντιχουντικές σημαίες, κραδαίνοντας τον κίνδυνο ενίσχυσης ακροδεξιών στοιχείων και προσφέροντάς τους, ομολογουμένως, καλές υπηρεσίες, μια και η αρνητική διαφήμιση είναι σίγουρα προτιμότερη από την καθόλου διαφήμιση. Ο στόχος της υποκριτικής του όσο και όψιμης ανησυχίας είναι αυτονόητος, το ψάρεμα ψήφων από όλο το πολιτικό φάσμα, ανεξαρτήτως που θα καταλήξουν στο δικό του και μόνον ταμείο για να τις προσμετρήσει και να τις μεταφράσει την επομένη των εκλογών ως επιβράβευση της πολιτικής του και ως εντολή συνέχισής της.

Από την άλλη, η ηγεσία της ΝΔ, διαπιστώνοντας ακριβώς το μέγεθος της λαϊκής δυσαρέσκειας, επιδιώκει να την καρπωθεί. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, ευθύνεται εξίσου για την κάθετη πτώση του επιπέδου της πολιτικής αντιπαράθεσης, μια και συζήτηση επί της ουσίας θα αποκάλυπτε τις ανύπαρκτες διαφορές της από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Ο καθένας για τον εαυτό του προσπαθεί να χρωματίσει όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές της χώρας γαλάζιες ή πράσινες. Και οι δύο μαζί, όμως, μοιράζονται το στόχο να μην υποστεί κανένα απολύτως ρήγμα ο σημερινός συσχετισμός δύναμης, να παραμείνει ο λαός εγκλωβισμένος στην πολιτική τους. Και είναι αυτή η πολιτική ακριβώς που δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη ακροδεξιών παράσιτων και γι' αυτό το λόγο, στο βαθμό που υπάρχουν, δεν αντιμετωπίζονται αν δε δεχτεί ένα αποφασιστικό πλήγμα η γενεσιουργός αιτία, η πολιτική δηλαδή που πρεσβεύουν οι εταίροι του δικομματισμού.

Την Κυριακή των εκλογών η λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή πρέπει να εκφραστούν. Ο λαός να κατευθυνθεί στην κάλπη όχι κινούμενος από πολωτικά πλαστά διλήμματα, ούτε έχοντας υποκύψει σε άλλες βρώμικες μεθόδους που «ανθούν» αυτή την περίοδο, αλλά σκεπτόμενος τα συμφέροντά του, τα δικαιώματά του που βάναυσα καταπατιούνται, τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που ολοένα μεγαλώνουν και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι. Να κατευθυνθεί στην κάλπη έχοντας το βλέμμα του στην επομένη των εκλογών και στο νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων που καραδοκεί τότε. Να ψηφίσει τους αγωνιστικούς συνδυασμούς που στηρίζει το ΚΚΕ, γιατί μόνον έτσι στις 14 του Οκτώβρη θα έχει στο πλευρό του έναν πολύτιμο σύμμαχο, μια αγωνιστική ΤΑ, μόνον έτσι θα έχει επιφέρει ένα πραγματικό πλήγμα στις αιτίες των προβλημάτων του. Η καταδίκη και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι επιτακτικά αναγκαία, για να μη βρεθούν τα λαϊκά συμφέροντα οριστικά καταδικασμένα την επαύριο των εκλογών.

Εάν τυχόν

έχεις στο νου

τους ίδιους να ψηφίσεις

τι να σου πω,

μωρέ λαέ,

να 'σαι καλά να ζήσεις,

αλλά από τώρα

κόψε το

το χέρι πέρα ως πέρα,

τι κοψοχέρης

σήμερα,

τι τάχα τη Δευτέρα!