Με το βλέμμα στραμμένο στην «κατοχύρωση της δεσπόζουσας και κεντρικής θέσης του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική σκηνή» προχωρά το κυβερνητικό κόμμα στην πορεία προς τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και με «κερασάκι» αυτής της τακτικής την επανέκδοση της γνωστής θεωρίας - επανέρχεται κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ αναζητά δεκανίκια - περί του «διαλόγου» και της «συνεργασία» με τα άλλα κόμματα...
Στην παραπάνω γραμμή κινήθηκε η ομιλία του πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, που συγκλήθηκε με θέμα την εκλογή γραμματέων των τομέων δράσης και πολιτικής του κόμματος. Ο Κ. Σημίτης δεν παρέλειψε να μιλήσει για «θεσμική κατοχύρωση ενός διαρκή και ανοιχτού διαλόγου με τα άλλα κόμματα» στο πλαίσιο των «πρωτοβουλιών» για τη διατήρηση από το ΠΑΣΟΚ αυτής της περίφημης «δεσπόζουσας θέσης»...
Κατά τα λοιπά, στη σύντομη παρέμβασή του, ο πρωθυπουργός συνέστησε «άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία», «κινητοποίηση των στελεχών και των οργανώσεων» ώστε να γίνει «πιο αισθητή και αδιαμφισβήτητη η διαφορά του ΠΑΣΟΚ από τη συντηρητική παράταξη»! Βασικός βέβαια στόχος, όπως ξεκαθάρισε ο Κ. Σημίτης, δεν είναι άλλος από την ενεργητικότερη υποβοήθηση για την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής από τον κομματικό μηχανισμό, σε όλη την Ελλάδα. Μια πολιτική, που όπως επανέλαβε, έχει για προμετωπίδα της την «ευρωπαϊκή προοπτική» και τον περιβόητο «εκσυγχρονισμό». Εξ ου και η εντολή του το ΠΑΣΟΚ να μετατραπεί σε «κίνημα κοινωνικής παρέμβασης»...
Πιο αναλυτικός ως προς τα προηγούμενα ήταν ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος στην τοποθέτησή του μίλησε για «συνεχή διάλογο με προσδιορισμένους στόχους», που πέρα από συνδικαλιστικούς, κοινωνικούς φορείς και φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» θα γίνει και με ηγεσίες κομμάτων, με στόχο, όπως είπε «ουσιαστικές συνεργασίες για συγκεκριμένα ζητήματα». Μάλιστα, είχε την... ευφυή έμπνευση σε όλα αυτά περί του «ειλικρινούς και γόνιμου διαλόγου» να συμπεριλάβει εκτός από τις ηγεσίες του ΣΥΝ και του ΚΕΠ, και την ηγεσία του ΚΚΕ...
Ο Κ. Λαλιώτης χαρακτήρισε «ορόσημο» για το ΠΑΣΟΚ τις δημοτικές εκλογές, τις οποίες χαρακτήρισε «κρίσιμη μάχη» και ανέφερε ότι αρχές Γενάρη θα συγκληθεί ειδικά η ΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα, όπου και «θα αποσαφηνιστούν οι στόχοι και οι κανόνες των συνεργασιών, είτε κατά τον πρώτο είτε κατά το δεύτερο γύρο». Εσπευσε πάντως από χτες να προλάβει φαινόμενα «αντάρτικων ψηφοδελτίων», τονίζοντας ότι στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι «σε κάθε νομό και σε κάθε δήμο» να συσπειρωθεί «σε ένα ψηφοδέλτιο». Ταυτόχρονα ανέφερε ότι ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να λειτουργεί βάσει των προτεραιοτήτων που έχει θέσει η κυβέρνηση, όπως η ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι εκλογές του 2004, η «ενίσχυση του κοινωνικού κράτους» κλπ. Ενώ ανήγγειλε «εξορμήσεις» του κομματικού μηχανισμού στην περιφέρεια.
Παράλληλα, διεκδικώντας διευρυμένο ρόλο για τον ίδιο, ως γραμματέα του κόμματος, αναφέρθηκε σε «κοινούς σχεδιασμούς και τακτικές συνεργασίες του ΕΓ με τους υπουργούς και την Κοινοβουλευτική Ομάδα» του ΠΑΣΟΚ. Φρόντισε πάντως να διαβεβαιώσει ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ποτέ και δεν πρέπει να γίνει κόμμα του κράτους» ώστε να αποφύγει να «φτάσει σε ένα αργόσυρτο τέλος»...
Τελικά η «γραμμή» μοιράστηκε, αν και όχι παντού, με... επιτυχία, η σταυροδοσία περιορίστηκε στο 40%, οι ψηφοφορίες έγιναν και εκλέχτηκαν στους τομείς δράσεις οι: Κατσικαρέλης Λ. (οργανωτικής πολιτικής), Κουτσούκος Γ. (συνδικαλιστικού), Αθανασάκης Ν. (επικοινωνίας), Γείτονας Κ. (οικονομικού), Ευθυμίου Σ. (γυναικών), Δριβελέγγας Γ. (αγροτικού), Σαλαγιάννης Ν., (αυτοδιοίκησης), Λάμπρου Π. (ΕΒΕ). Στους τομείς πολιτικής εκλέχτηκαν οι: Μαδεμλής Ν. (οικονομίας και ανάπτυξης), Οικονόμου Π. (θεσμών και κράτους), Κανελλόπουλος Λ. (κοινωνικής πολιτικής), Κολιοπάνος Θ. (ποιότητας ζωής), Γεννηματά Φ. (παιδείας), Σμυρλής Χ. (αθλητισμού), Γερανίδης Β. (απόδημου ελληνισμού).
Στην επιτροπή δεοντολογίας εκλέχθηκαν οι Γρίβας Γ., Κουσελάς Δ., Θωμάς Γ., Σχιναράκη Ε., Παπανδρέου Μ., Τσιμπίδα Β., Βασιλακάκης Β., Βασιλικόπουλος Γ. και Ραυτόπουλος Γ.
Ερώτηση:
Μπορούν να συμμαχήσουν τα μικροαστικά στρώματα με την εργατική τάξη στο ΑΑΔ Μέτωπο αφού δεν έχουν τα ίδια μ' αυτήν συμφέροντα;
Απάντηση:
Το μεγάλο κεφάλαιο εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη, αλλά εκμεταλλεύεται πολύμορφα αν και όχι στον ίδιο βαθμό και τους ΕΒΕ και τη φτωχή και μεσαία αγροτιά. Πρώτα απ' όλα το μεγάλο κεφάλαιο, έχοντας την τάση και τη δυνατότητα να γίνεται μεγαλύτερο, εκτοπίζει τη μικρή ιδιοκτησία με πολλούς τρόπους. Η μικρή ιδιοκτησία δεν έχει τη δυνατότητα να ανταγωνίζεται τη μεγάλη ούτε στις τιμές των προϊόντων ούτε στις τιμές των πρώτων υλών ούτε στην ενέργεια κλπ. Για παράδειγμα η αγροτιά έχει υπέρογκα καλλιεργητικά έξοδα και πουλάει τα προϊόντα της σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από το κόστος, γιατί αυτό επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την κυβέρνηση. Βεβαίως οι μεγαλέμποροι που αγοράζουν τα προϊόντα τους τα πουλούν σε πολύ μεγαλύτερες τιμές.
Επίσης οι μικροϊδιοκτήτες, αγρότες ή ΕΒΕ, δεν έχουν τη δυνατότητα, αφού η ιδιοκτησία τους και το εισόδημά τους είναι μικρό, να πάρουν δάνεια από τις Τράπεζες προκειμένου να κινήσουν την επιχείρησή τους, σε αντίθεση με τα μονοπώλια. Αλλά και αν πάρουν αναγκάζονται συνεχώς να είναι χρεωμένοι σ' αυτές.
Υπάρχει λοιπόν ο κοινός εχθρός και το κοινό συμφέρον της αντιμετώπισής του, από την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα. Αλλά, υπάρχουν επίσης μια σειρά άλλα προβλήματα όπως της ειρήνης, της δημοκρατίας και των λαϊκών ελευθεριών, της υγείας, της εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος κλπ., που συγκινούν και ενδιαφέρουν ευρύτερα λαϊκά στρώματα πέρα από την εργατική τάξη.