ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 12 Νοέμβρη 2009
Σελ. /32
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πάλη σε αντιμονοπωλιακή ρότα

Σαφείς κατευθύνσεις για την επιτάχυνση της επίθεσης σε εργασιακά, ασφαλιστικά και όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων έδωσε, στην πρόσφατη συνεδρίασή του, το ΕΚΟΦΙΝ, όπως αποτυπώνει και το Κείμενο Συμπερασμάτων. Αλλά και όπως απέδειξε χτες ο Γ. Παπακωνσταντίνου, που διασαφήνισε ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να γίνουν όλα όσα απαιτεί η υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, οι υποστηρικτές του κεφαλαίου εστιάζουν στην προώθηση της «απασχολησιμότητας», δηλαδή στην επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης σε βάρος της σταθερής και μόνιμης εργασίας. Στην εξίσωση προς τα κάτω εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων σε ολόκληρη την περιφέρεια της ΕΕ. Στην αύξηση της «ενεργητικής απασχόλησης», που σημαίνει αντικατάσταση των μέτρων στήριξης για τους ανέργους (επιδόματα κλπ.) με νέες παροχές για επιχειρήσεις που θα αξιοποιούν την τσάμπα ή φτηνή εργασία των ανέργων. Στη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, που σημαίνει ότι η αμοιβή του εργαζομένου θα εξαρτάται από το αν και πόσο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του εργοδότη. Στην επέκταση της εργάσιμης ζωής, δηλαδή άμεση εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που ανεβάζουν τα όρια συνταξιοδότησης μέχρι και τα 70.

Η επίθεση δεν είναι προσωρινή, όσο κι αν η ΕΕ προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την ανάγκη - όπως λέει - αντιμετώπισης της κρίσης. Η αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση δε θα σταματήσει όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της καπιταλιστικής κρίσης. Θα οξύνεται συνέχεια, αφού είναι προϋπόθεση για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, είναι συνυφασμένη με την ίδια την καπιταλιστική οικονομία.

Ενώ, όμως, στοχοποιούνται τα δικαιώματα και οι ανάγκες των εργαζομένων, η συνεχής πρόοδος, η ανάπτυξη των μέσων παραγωγής τραβάει την ανθρωπότητα προς ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή την υπεράσπιση, αλλά και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτό ανέδειξε το ΚΚΕ και με την Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε προχτές η ΓΓ της ΚΕ προς τον πρωθυπουργό, ζητώντας άμεση κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, διασφάλιση του δικαιώματος όλων σε μόνιμη και σταθερή εργασία. Στην Ερώτηση σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «ανεξάρτητα, όμως, και από τη συγκυρία της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η πραγματικότητα αναδεικνύει ότι οι επιστημονικές - τεχνικές δυνατότητες και η παραγωγικότητα της εργασίας, με την αλματώδη πρόοδο που σημειώνουν, επιτρέπουν σήμερα λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερες αμοιβές και περισσότερο ελεύθερο χρόνο».

Από αυτήν την αφετηρία πρέπει να ξεκινούν κι οι εργάτες: Από το ότι όλα όσα οι ίδιοι παράγουν όχι μόνο επαρκούν για τη διατήρηση όσων έχουν σήμερα, αλλά και για τη διεύρυνσή τους. Σ' αυτήν τη βάση πρέπει να διαμορφώνουν τα αιτήματά τους και να καθορίζουν τη γραμμή πάλης τους. Εχοντας καθαρό ότι οι αγώνες τους θα συναντούν την ολόπλευρη προσπάθεια του κεφαλαίου να διασφαλίσει τα δικά του ταξικά συμφέροντα, φανερώνοντας ότι η ρήξη είναι αναπόφευκτη.

Να γιατί το ΚΚΕ επισημαίνει τον επείγοντα χαρακτήρα που αποκτά η οργάνωση της πάλης. Οχι μόνο γιατί εντείνεται η αντεργατική επίθεση, όχι μόνο γιατί απειλούνται ακόμα και τα τελευταία εναπομείναντα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, αλλά και γιατί κάθε αναμονή, κάθε καθυστέρηση, αφήνει χώρο και χρόνο ελεύθερο για τα μονοπώλια και τους υπηρέτες τους. Αλλά και γιατί πρέπει, επιτέλους, να τεθεί στην υπηρεσία των εργατών ο πλούτος που παράγουν τα δικά τους χέρια κι ο δικός τους νους, γι' αυτό και ανήκει αποκλειστικά σε αυτούς.

«Ελευθερία τίνος;»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κύριοι, μη σας ξεγελά η αφηρημένη λέξη ελευθερία. Ελευθερία τίνος; Δεν πρόκειται για την ελευθερία ενός απλού ατόμου σε σχέση με ένα άλλο άτομο. Πρόκειται για την ελευθερία που έχει το κεφάλαιο να συντρίβει τον εργάτη». Το απόσπασμα αυτό από την «Αθλιότητα της Φιλοσοφίας», γραμμένο πριν από 162 χρόνια, το 1847, από τον Κ. Μαρξ, είναι μια εξόχως επίκαιρη και αποστομωτική απάντηση στους θιασώτες της «ελευθερίας» των ιμπεριαλιστών να εκμεταλλεύονται άγρια και να μακελεύουν τους λαούς. Η ελευθερία έχει πάντα ταξικό περιεχόμενο και στον καπιταλισμό η ελευθερία είναι «προνόμιο» των καπιταλιστών, ώστε να εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη και να αποσπούν ολοένα και μεγαλύτερη υπεραξία. Αυτήν ακριβώς την ελευθερία υπερασπίζονται τα θορυβώδη «παπαγαλάκια» των ιμπεριαλιστών με αφορμή την πτώση του Τείχους. Γι' αυτήν αισθάνονται περήφανοι και μάλιστα εμφανίζουν ως το δυνατό σημείο υπεροχής του καπιταλιστικού συστήματος. Κάνουν δηλαδή ό,τι μπορούν για να μη συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα ότι η δική τους ελευθερία, η πανανθρώπινη ελευθερία, περνά ακριβώς πάνω από τα ερείπια της ελευθερίας των εκμεταλλευτών.

Υπερκέρδη και κοροϊδία

Εντυπωσιάζουν τα σούπερ υπερκέρδη που κατέγραψε εν μέσω της κρίσης η ΔΕΗ το α' 9μηνο του 2009. Ξεπέρασαν τα 642 εκατομμύρια ευρώ τα καθαρά κέρδη, ενώ τα προ φόρων κέρδη ανήλθαν σε 869 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση της εταιρείας, που λειτουργεί ως καθαρά καπιταλιστική επιχείρηση και άρα επιδιώκει μόνον τα κέρδη, αποδίδει την κερδοφορία στην πτώση των διεθνών τιμών των καυσίμων και στη λειτουργία των υδροηλεκτρικών μονάδων. Ξεχνούν όμως ότι τα τιμολόγια της ΔΕΗ αυξήθηκαν απανωτά μέσα σε ενάμιση χρόνο περίπου 20%, γονατίζοντας τα λαϊκά νοικοκυριά, στο όνομα της ανόδου των διεθνών τιμών των καυσίμων και της «ενεργειακής κρίσης». Καιρός, λοιπόν, να δώσουν πίσω τα «κλεμμένα», μειώνοντας ανάλογα τα τιμολόγια, τα οποία όπως φάνηκε από τα στοιχεία της ΔΕΗ δεν μπορούν να τα αντέξουν τα λαϊκά νοικοκυριά και γι' αυτό έχουν περιορίσει την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος. Η κυβέρνηση, που ως αξιωματική αντιπολίτευση κατήγγειλε τις αυξήσεις στα τιμολόγια, τώρα «ποιεί την νήσσαν» και πιστεύει ότι έχει καθαρίσει με το «πάγωμα» των τιμολογίων. Ομως, αυτό είναι μια σκέτη κοροϊδία. Αν πραγματικά ήθελε να ανακουφίσει ελάχιστα έστω τα λαϊκά νοικοκυριά, το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει είναι να καταργήσει αμέσως τον ΦΠΑ που πληρώνουν αυτά στα καύσιμα και τη ΔΕΗ, στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και βέβαια στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

Είναι προκλητικοί

«Η ελληνική δικτατορία 1967 - 1974 θεωρείται διεθνώς ένα ακόμα επεισόδιο του Ψυχρού Πολέμου στη μάχη μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η προσπάθεια της Σοβιετικής Ενωσης να προσεταιριστεί έθνη που ανήκαν στη Δύση, ενισχύοντας φιλοσοβιετικές και φιλοκομμουνιστικές ομάδες οδηγούσε σε αντίδραση των Δυτικών και κυρίως των Αμερικάνων, που ήταν επικεφαλής του δυτικού συνασπισμού. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όπως και στην Ισπανία και την Πορτογαλία, οι στρατιωτικοί ανέλαβαν να αντιμετωπίσουν αυτό που εκλάμβαναν ως κομμουνιστικό κίνδυνο με περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών και εγκαθίδρυση δικτατοριών».

Το συγκεκριμένο απόσπασμα δε βρίσκεται σε κάποια απ' τα «ιστορικά εγχειρίδια» που κυκλοφορούν για το αναποδογύρισμα της Ιστορίας. Είναι απόσπασμα απ' το πλαίσιο της ΠΑΣΠ για τη Γενική Συνέλευση του συλλόγου φοιτητών Μαθηματικού. Η παράταξη του ΠΑΣΟΚ, χωρίς ντροπή - και γιατί, άλλωστε, να έχει; - σχεδόν μας λέει ότι για τη χούντα στην Ελλάδα είχε την ευθύνη η Σοβιετική Ενωση επειδή, όπως αναφέρει, «προσπάθησε να προσεταιριστεί έθνη που ανήκαν στη Δύση»! Υποστηρίζει ότι η δικτατορία «είναι ένα ακόμα επεισόδιο του ψυχρού πολέμου»! Με άλλα λόγια, σύμφωνα με την ΠΑΣΠ, η επιβολή της χούντας ήταν μια μορφή «άμυνας» ενάντια στους «εισβολείς» Σοβιετικούς στο πλαίσιο του «ψυχρού πολέμου».

Δεν είναι μόνο ότι τοποθετούν την ιστορία με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω. Είναι ακόμα μεγαλύτερη η αγανάκτηση και η οργή όταν σκέφτεται κανείς ότι αυτοί οι τύποι που κάνουν ωμό αντικομμουνισμό (πώς δεν είπαν ότι φταίει ο Στάλιν), μιλώντας για τη χούντα των μονοπωλίων που εγκαθιδρύθηκε με τη συνδρομή των ΗΠΑ, (σύμμαχος του ΠΑΣΟΚ είναι) έχουν καπηλευτεί τη ματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ