Από τη συγκέντρωση του ΤΚΡ στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Μάρτη

Σε ένα πλαίσιο σοβαρών γεωπολιτικών αναδιατάξεων, η τουρκική πλουτοκρατία προσπαθεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα και τον ρόλο της, γι' αυτό και επαναδιαπραγματεύεται πολύχρονες συμμαχίες της (όπως αυτή με τις ΗΠΑ), αναπτύσσοντας όλο και στενότερες σχέσεις με ιμπεριαλιστικά κέντρα όπως η Ρωσία.

Οι εκλογές αυτές γίνονται ενώ εκδηλώνονται όλο και περισσότερο οι διαφωνίες για τις προτεραιότητες του τουρκικού κεφαλαίου, ειδικά στην εξωτερική αλλά και τη δημοσιονομική πολιτική. Δεν είναι τυχαία η συγκρότηση νέων πολιτικών δυνάμεων, όπως το κεντροδεξιό «Yeni Parti» («Νέο Κόμμα»), που αυτοσυστηνόμενο στην ιστοσελίδα του ανέφερε: «Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων με υψηλή αίσθηση ευθύνης, που θεωρεί ότι την τελευταία 16ετία η κυβέρνηση του ΑΚΡ έγραψε Ιστορία με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της, αλλά τώρα έχει κουραστεί, και άλλα νεότερα εκλέξιμα και αδιάφθορα στελέχη θα πρέπει να αναλάβουν την υπόθεση των εθνικών μας συμφερόντων».

Επίσης, πρόσφατα δημιουργήθηκε και το DSP (Δημοκρατικό Αριστερό Κόμμα), με δυνάμεις που αποχώρησαν από το σοσιαλδημοκρατικό CHP, διαφωνώντας με την ηγεσία του Κ. Κιλιντσάρογλου. Ακόμα, χαρακτηριστικές είναι και οι δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τους υποψήφιους του (κυβερνώντος ισλαμοσυντηρητικού) ΑΚΡ να δίνουν μάχη στήθος με στήθος με τους αντιπάλους τους. Οπως συμβαίνει στην Κωνσταντινούπολη (προπύργιο του ΑΚΡ και του Ερντογάν προσωπικά για σχεδόν μια 20ετία), όπου οι υποψήφιοι των ΑΚΡ και CHP εμφανίζονταν στις τελευταίες έρευνες με 48,4% και 49,2%, 48,3% και 49,3%, 49,3% και 48,6%, αντίστοιχα.

Από τη μεριά του, το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ) έδωσε την εκλογική μάχη με ζητούμενο την ανάδειξη και υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, όπως και τη συγκέντρωση δυνάμεων για τη γενικότερη ενίσχυση της λαϊκής οργάνωσης και πάλης.

Σε κεντρική ανακοίνωση για τις τοπικές εκλογές, η ΚΕ του ΤΚΡ τόνισε από την αρχή ότι η ίδια η συμμετοχή του στις εκλογές σηματοδοτεί την ήττα όσων προσπάθησαν να το αποκλείσουν ακόμα μια φορά και τονίζει ότι από τη μεριά του θα αξιοποιήσει την εκλογική μάχη «ώστε να αποτραπεί η στροφή του λαού σε ψεύτικες λύσεις και να χρησιμοποιηθεί η δύναμή του για τη σοσιαλιστική προοπτική που αποτελεί τη μόνη εναλλακτική (στη σημερινή κατάσταση)», αλλά και ώστε «να δυναμώσει η δύναμη του οργανωμένου λαού». Αναφέροντας ότι «η αλλαγή του (καπιταλιστικού) συστήματος είναι ζήτημα που αφορά το σήμερα όχι το αύριο», το ΤΚΡ αναδεικνύει ότι ζητούμενο και των τοπικών εκλογών είναι η πάλη ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Οπως εξηγεί «οι τοπικές κυβερνήσεις έχουν μετατραπεί σε θεσμούς που μεταφέρουν (κι άλλους) πόρους στους καπιταλιστές και δημιουργούν νέες διεξόδους για τους μεγαλοεισοδηματίες, αντί να υπηρετούν το δημόσιο όφελος». Ανάμεσα σε άλλα, καταλήγει λέγοντας ότι «τέλειωσε ο καιρός της εναπόθεσης ελπίδας στα κόμματα της πλουτοκρατίας» και ότι «αν το χρήμα έχει το βασιλιά του, ο εργαζόμενος λαός έχει το Κομμουνιστικό του Κόμμα».

Προεκλογικές συγκεντρώσεις οργανώθηκαν σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργατόκοσμου αλλά και νέων, γυναικών, άλλων τμημάτων λαϊκών στρωμάτων. Ξεχώρισε η μεγάλη συγκέντρωση που έγινε στην πλατεία Καρτάλ, στην Κωνσταντινούπολη, στις 10/3, με τη συμμετοχή λαϊκών - εργατικών οικογενειών από πολλές περιοχές της χώρας.

Σε μήνυμά του προς το ΚΚ Τουρκίας, μπροστά στις εκλογές, το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει ανάμεσα σε άλλα:

«Οι κομμουνιστές σε Τουρκία και Ελλάδα δίνουμε αυτές τις μέρες παράλληλα, αλλά από κοινού, μια εκλογική μάχη, ώστε ο οργανωμένος λαός, η εργατική τάξη που αγωνίζεται, να δίνουν από αύριο από καλύτερες θέσεις τον αγώνα ενάντια στις επιζήμιες αντιλαϊκές πολιτικές της αστικής εξουσίας, για να πολλαπλασιαστούν οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις και τα κέντρα αντίστασης, που αμφισβητούν, αντιπαλεύουν, παρεμποδίζουν την αντιλαϊκή πολιτική. Για να ανοίξει ο δρόμος, ώστε οι εργαζόμενοι να κάνουν πραγματικά κουμάντο στην οικονομία και την κοινωνία.

Το ΚΚΕ χαιρετίζει το ΚΚ Τουρκίας και τη σημαντική του συνεισφορά στο εργατικό - λαϊκό κίνημα της Τουρκίας, στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα. Καλούμε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα της Τουρκίας να στηρίξουν αποφασιστικά στις εκλογές της 31ης Μάρτη το ΚΚ Τουρκίας».

ΚΙΕΒΟ.--

Προεδρικές εκλογές διεξάγονται την Κυριακή στην Ουκρανία, ενώ η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία και την Κριμαία έχει «φουντώσει» στον «απόηχο» του επεισοδίου στον πορθμό Κερτς, που ενώνει την Αζοφική με τη Μαύρη Θάλασσα. Η Ουκρανία αποτελεί «προκεχωρημένο φυλάκιο» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ απέναντι στη «ρωσική επιρροή και επιθετικότητα», με στρατηγική γεωπολιτική σημασία ως ανατολικό σύνορο της Ευρώπης με τη Ρωσία και με ακτογραμμή στην «κρίσιμη» Μαύρη Θάλασσα. Παράλληλα, η Ουκρανία είναι κόμβος διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, ενώ ΕΕ και ΗΠΑ πιέζουν τη Ρωσία να συνεχίσει να μεταφέρει αέριο μέσω αυτής και μετά την ολοκλήρωση του αγωγού «Nord Stream 2».

Σε αυτό το φόντο προωθείται η μελλοντική ένταξή της σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ ενισχύουν με εξοπλισμούς την «αμυντική της ικανότητα», ΝΑΤΟ και ΗΠΑ αυξάνουν τη στρατιωτική παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα. Σε μια «συμβολική» κίνηση, δύο ΝΑΤΟικά πλοία θα πλεύσουν την 1η Απρίλη, την επομένη των εκλογών, στο ουκρανικό λιμάνι της Οδησσού στη Μαύρη Θάλασσα, όπου θα ενταχθούν στον σταθμευμένο ΝΑΤΟικό στόλο «Group 2». Αποτέλεσμα αυτών των σφοδρών ανταγωνισμών είναι και η σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία και η ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία το 2014. Στο μεταξύ, ολοκληρώθηκαν την Πέμπτη, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, μεγάλης κλίμακας ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις στην Κριμαία.

Οι επικρατέστεροι από τους υποψηφίους είναι: Ο σημερινός «ανεξάρτητος» Πρόεδρος, Πέτρο Ποροσένκο, που ηγείται μιας φιλοναζιστικής κυβέρνησης, θερμός υποστηρικτής της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και φιλοαμερικανός, που καλεί τις ΗΠΑ και την ΕΕ να αυξήσουν την πίεση προς τη Ρωσία. Ο ηθοποιός και τηλεοπτικός παραγωγός, Βολοντομίρ Ζελένσκι, με το κόμμα «Υπηρέτης του λαού», που έχει υποδυθεί τον Πρόεδρο της Ουκρανίας στην ομώνυμη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά και έχει δηλώσει υπέρμαχος της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Ορισμένα ΜΜΕ τον παρουσιάζουν σαν «άνθρωπο» του μεγιστάνα Ιγκόρ Κολομόισκι, ιδιοκτήτη - μεταξύ άλλων - του καναλιού «Channel 1+1», όπου προβλήθηκε η εν λόγω σειρά, και αντίπαλο του Ποροσένκο. Με το κόμμα «Πατρίδα», η Γιούλια Τιμοσένκο, πρώην πρωθυπουργός της Ουκρανίας (και ονομαζόμενη «βασίλισσα του φυσικού αερίου», που πλούτισε από την καταλήστευση του δημόσιου πλούτου με την ανατροπή του σοσιαλισμού) που είχε φυλακιστεί για διαφθορά και έχει πρωτοστατήσει στην ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ.

Ο Γιούρι Μπόικο, που στηρίζεται από την «Πλατφόρμα Αντιπολίτευσης - For Life» και δηλώνει υπέρ της «εξομάλυνσης» των σχέσεων με τη Ρωσία, ενώ την περασμένη βδομάδα συναντήθηκε στη Ρωσία με τον πρωθυπουργό, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, και συνομίλησαν για το φυσικό αέριο. Επίσης, ο Ανατόλι Γκρίτσενκο, από το κόμμα «Πολιτική Θέση», ο Ολεγκ Λιάσκο, από το εθνικιστικό «Ριζοσπαστικό Κόμμα» κ.ά. Το υπουργείο Δικαιοσύνης απαγόρευσε στον υποψήφιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, Πέτρο Σιμονιένκο, να συμμετάσχει στις εκλογές, επειδή το καταστατικό, το όνομα και τα σύμβολα του ΚΚ Ουκρανίας δεν συμμορφώνονται με τον νόμο περί «αποκομμουνιστικοποίησης».

Σε περίπτωση που κανένας από τους (39) υποψήφιους Προέδρους δεν συγκεντρώσει απόλυτη πλειοψηφία θα ακολουθήσει δεύτερος γύρος στις 21 Απρίλη. Να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος της Ουκρανίας έχει σημαντικές εξουσίες στην ασφάλεια, στην άμυνα και την εξωτερική πολιτική της χώρας.

Πρώτος στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται ο Βολ. Ζελένσκι με ποσοστό 20% - 32,7%, ενώ στη δεύτερη και τρίτη θέση εναλλάσσονται οι Π. Ποροσένκο με ποσοστό μεταξύ 14% - 17,5% και Γ. Τιμοσένκο, με 12% - 18,8%.