Παγκόσμια Μέρα της Τρίτης Ηλικίας σήμερα (1η Οκτώβρη) και από χτες άρχισαν να δίνουν και να παίρνουν τα μηνύματα υποκριτικής αλληλεγγύης και ευαισθησίας.

Στο μήνυμα της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, ανάμεσα στις προτεραιότητες της κυβέρνησης που αναφέρει, συμπεριλαμβάνονται η παραμονή στο οικογενειακό περιβάλλον, η ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα των ηλικιωμένων, η χωρίς κοινωνικό αποκλεισμό διαβίωση, ο εκσυγχρονισμός του νομικού πλαισίου των φορέων κλειστής περίθαλψης και η προώθηση της «Βοήθειας στο Σπίτι».

Ακούγονται πολύ ωραία αυτά. Οπως ακούγονταν ωραία και εκείνα που έλεγε και θεσμοθετούσε το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα το 70% των περήφανων γηρατειών να ζουν με συντάξεις πείνας από 300-500 ευρώ το μήνα. Κι ο νέος προϋπολογισμός έχει και πάλι ΕΚΑΣ για εκείνους που έχουν μεγάλες ανάγκες, όπως έλεγαν οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και επαναλαμβάνουν οι υπουργοί της ΝΔ.

Την απάντηση, όμως, τη δίνουν οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές οργανώσεις, οι συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΤΣΑ - ΝΑΤ - ΕΛΤΑ - ΤΑΕ - ΟΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ, που καλούν στο συλλαλητήριο του ΚΚΕ στις 9 Οκτώβρη 2004.

«Καμιά ανοχή στην κυβέρνηση της ΝΔ - Καμιά εμπιστοσύνη στο ΠΑΣΟΚ» φωνάζουν εδώ και καιρό, τόσο το ΚΚΕ, όσο και ο «Ριζοσπάστης». Κι έρχεται το χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιο του «Βήματος» να συμφωνήσει, επί της ουσίας, αλλά μόνο με το πρώτο μέρος του συνθήματος. Γράφει συγκεκριμένα: «Οσοι ψήφισαν με το χέρι στην τσέπη στις τελευταίες εκλογές είναι η ώρα να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Το σχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2005 δεν αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις: Ολες οι προεκλογικές υποσχέσεις της Νέας Δημοκρατίας, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναβάλλονται (για την επόμενη προεκλογική περίοδο;..)».

Και, όμως, υπάρχουν κι άλλες «παρεξηγήσεις», για τις οποίες, επίσης, δεν αφήνει περιθώρια το σχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2005. Κινείται, για παράδειγμα, στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με αυτήν των προηγούμενων προϋπολογισμών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Σφραγίζεται από την ίδια ακριβώς λογική και πολιτική. Με δυο λόγια, τα παίρνει από τους πολλούς, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, και τα δίνει στους λίγους, την πλουτοκρατία και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Με τις «παρεξηγήσεις» αυτές, όμως, δεν ασχολείται το «Βήμα». Προφανώς, πιστεύει ότι μόνον η «γαλάζια» αντιλαϊκή πολιτική είναι κακή. Η «πράσινη» είναι καλή, ακόμη κι όταν είναι δίδυμη αδελφή της προηγούμενης...

Ο Σπύρος Τσάμης τραυματίστηκε και έμεινε ανάπηρος στην προσπάθειά του να σωθεί απ' τη φωτιά που έπιασε στο «Σταρ Τσάνελ» το 1983. Χτες έδωσε συνέντευξη Τύπου για τις συνθήκες νοσηλείας, αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης των πολυτραυματιών και άλλων κατηγοριών πληθυσμού στην Ελλάδα. Εμφανίστηκε οργισμένος με τις δηλώσεις της υφυπουργού Αθλητισμού Φ. Πάλλη-Πετραλιά και της Γ. Αγγελοπούλου ότι το Λεκανοπέδιο Αττικής έγινε πιο φιλικό μετά τους Παραολυμπιακούς. Στο ζήτημα της προσβασιμότητας των αναπήρων, όπως είπε, δεν έχει γίνει τίποτε σπουδαίο.

Αυτό ήρθε να επιβεβαιώσει και η μαρτυρία της παρευρισκόμενης στη συνέντευξη Γενικής Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Δεσποτοπούλου, που είπε ότι χτες κάλεσε γερανό της Αστυνομίας και σήκωσε αυτοκίνητο από ράμπα αναπήρων έξω απ' τα δικαστήρια στην Ευελπίδων. Μόλις όμως προχώρησε 20 βήματα ήρθε άλλο αυτοκίνητο και παρκάρισε. Λείπει η εκπαίδευση και Παιδεία, υποστήριξε η Γ. Δεσποτοπούλου.

Ομως το πιο βασικό είναι η έλλειψη φιλοαναπηρικής πολιτικής, τόσο απ' την κυβέρνηση όσο και απ' την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως επισημάνθηκε από παρεμβάσεις στη συνέντευξη.