Τόσο «σικέ» είναι το καινούριο σίριαλ αποπροσανατολισμού που έστησαν οι δύο μονομάχοι, ώστε κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται για το ποιος πρώτος θα καταθέσει πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα σκάνδαλα στις προμήθειες των εξοπλιστικών προγραμμάτων! Τόσο πολύ σίγουροι για την ετυμηγορία αυτών των ερευνών και επιτροπών είναι, ώστε εμφανίζονται ένθερμοι οπαδοί της διαφάνειας, της αλήθειας και της κάθαρσης! Τίποτα δεν έχει κανείς από τους δύο να φοβηθεί και, βέβαια, θέλουν να χυθεί άπλετο φως!

Ακριβώς γιατί είναι απόλυτα βέβαιοι ότι η προτεινόμενη Εξεταστική Επιτροπή θα είναι μία ακόμα «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ», που θα ξεπλύνει πολιτικές και υπαίτιους από τις εγκληματικές ευθύνες τους και θα τους παραδώσει άσπιλους και αμόλυντους στην κοινωνία. Αλλωστε, επί της ουσίας, δηλαδή γιατί αυτοί οι εξοπλισμοί, ποιον εξυπηρετούν (το ΝΑΤΟ και όχι την άμυνα της χώρας), σ' αυτό δεν πρόκειται να μπουν. Πράγματι, ο ελληνικός λαός, έχοντας αποκομίσει πλούσια εμπειρία την τελευταία δεκαπενταετία, δεν είναι δύσκολο να προβλέψει τα επόμενα επεισόδια και το ευτυχισμένο τέλος του φρέσκου σίριαλ της λεγόμενης κάθαρσης. Οι στόχοι είναι διάφανοι: Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ θα χρησιμοποιήσουν στο έπακρο την υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ως ένα κατ' εξοχήν εργαλείο αποπροσανατολισμού των λαϊκών μαζών, ώστε πίσω από τον κουρνιαχτό που θα σηκώνεται να προχωρούν, όσο το δυνατόν ανενόχλητοι, στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων. Ασφαλώς, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν διαφορετικές επιδιώξεις και συμφέροντα, αλλά μόνο στο πλαίσιο της διαμάχης για την εξουσία. Εκεί τελειώνουν οι κόντρες και οι «διαφορές». Τους ενώνουν η ίδια πολιτική και η «ανάγκη» να βάλουν πλάτη από κοινού για να εφαρμοστούν οι σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές.

Είναι χαρακτηριστική, για παράδειγμα, η σύμπλευσή τους στον Προϋπολογισμό του 2005. Η θρασύτατη και δημαγωγική «κριτική» της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποκρύψει ότι τη «δική του» αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ: Αγρια λιτότητα, σφαγή κοινωνικών δαπανών, σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις, ακρίβεια, ανεργία, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, είναι η «μοναδική» πολιτική τους. Προκειμένου να είναι αυτά καθημερινά στο προσκήνιο και να απολογούνται οι ηγεσίες του δικομματισμού, τόσο για τις ψεύτικες υποσχέσεις και προσδοκίες, όσο και για την κοινωνικά ανάλγητη πολιτική τους, είναι προτιμότεροι για χίλιους λόγους οι στημένοι σκυλοκαυγάδες περί «κάθαρσης». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είτε προχωρήσουν σε δεύτερη φάση σε προανακριτική επιτροπή, είτε σε παραγραφή, ένα και το αυτό. Στο τέλος, αυτό που θα μείνει είναι η κοινή τους προσήλωση στην εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής.

«

Σκοπός της Νέας Πολιτικής είναι ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος. Μια κοινωνία, στην οποία όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται ασφάλεια για το παρόν και αισιοδοξία για το μέλλον». Αυτά και άλλα μεγαλόστομα δήλωνε ακόμα και μέχρι τη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής. Ακριβώς επειδή δεν μπορεί να τα επαναλαμβάνει, καταφεύγει σε εξεταστικές επιτροπές...