Το όνομα αυτού: Camp Bondsteel.

Εχει έκταση 10.000 στρέμματα. Βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του Κοσσυφοπεδίου, στην πόλη Ουρόσεβατς (όπου στρατοπεδεύουν κι ελληνικές ΝΑΤΟικές δυνάμεις). Ο «πληθυσμός» του ξεπερνά τους 7.000 «κατοίκους». Στην πραγματικότητα, ο αριθμός των «κατοίκων» του μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 20.000. Εντός της συγκεκριμένης έκτασης υπάρχει οδικό δίκτυο μήκους περί τα 30.000 χιλιόμετρα. Πάνω από 300 είναι τα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί.

Από το Camp Bondsteel δε λείπει τίποτα. Μπορείς να βρεις τα πάντα: Από πάρκα και τεράστιους χώρους υπαίθριας αναψυχής μέχρι αθλητικές εγκαταστάσεις, νοσοκομείο και «ζωή» που διαρκεί ολόκληρο το 24ωρο. Με μια λεπτομέρεια: Για να τα βρεις όλα αυτά, για να μπεις δηλαδή στο Camp Bondsteel, πρέπει να είσαι πεζοναύτης των ΗΠΑ. Γιατί το Camp Bondsteel δεν είναι παρά η τεράστια αμερικανική στρατιωτική βάση που χτίστηκε μετά τους βομβαρδισμούς του 1999 στο Κόσσοβο.

Για την ακρίβεια: Η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στον κόσμο!

*

Τόσο μεγάλη σε έκταση και σημασία είναι για τους Αμερικανούς η βάση του Camp Bondsteel, που οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να μεταφέρουν εκεί τη βάση του Αβιάνο που βρίσκεται στην Ιταλία.

Η βάση στο Κοσσυφοπέδιο μπορεί να εξασφαλίσει πολύ καλύτερα τους σκοπούς τους, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ γύρω της έχουν διαμορφώσει μια πολύ ευρύτερη «υγειονομική ζώνη», που το οδικό της δίκτυο ξεπερνά τα 300 χιλιόμετρα και μπορούν να έχουν τον έλεγχο σε πάνω από 70 γέφυρες. Η στρατηγική σημασία της βάσης του Κοσσυφοπεδίου φαίνεται από το γεγονός ότι ετοιμάζεται να αντικαταστήσει μια βάση, του Αβιάνο, από την οποία απογειώνονταν την περίοδο των βομβαρδισμών πάνω από 1.000 αεροπλάνα του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας...

*

Ενα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο σχετικά με τη βάση του Camp Bondsteel είναι η χωροταξική της τοποθέτηση (ενδεικτική του τρόπου που οι ιμπεριαλιστές «λύνουν» τα θέματα των συνόρων). Αν και τα σύνορα μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και ΠΓΔΜ δεν έχουν καθοριστεί, οι ΗΠΑ δεν είχαν κανένα πρόβλημα να εκτείνουν τη βάση τους τόσο σε περιοχές του Κοσσόβου, όσο και σε περιοχές που εκτείνονται εντός της ΠΓΔΜ...

Αλλωστε, οι δρόμοι των πετρελαίων ουδέποτε λογάριασαν σύνορα χωρών, πολύ περισσότερο όταν δεν πρόκειται για κράτη, αλλά για προτεκτοράτα.

*

Ως γνωστόν, ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Κατ' επέκτασιν, τα στρατόπεδα δεν είναι παρά η προέκταση των εγκαταστάσεων των πολυεθνικών. Ειδικά σε ό,τι αφορά στο Camp Bondsteel μιλάμε για την προέκταση των πολυεθνικών του πετρελαίου.

Η βάση στο Κοσσυφοπέδιο και η τοποθεσία που επελέγη για την οικοδόμησή της «συνέπεσε» με τη διαδρομή του αγωγού AMBO (Albania, Macedonia, Bulgaria Oil). Η έδρα, δε, της ομώνυμης εταιρείας (ΑΜΒΟ) είναι στη Νέα Υόρκη...

Σύμφωνα με τις αμερικανικές μελέτες, ο πετρελαιαγωγός της AMBO, που βασικοί μέτοχοι για την κατασκευή του είναι οι «EXXON - Mobil» και η «Chevron» (αλλά και η «Χαλιμπάρτον» του Αμερικανού αντιπροέδρου Τσένι) και ο προϋπολογισμός του ανέρχεται στα 1,5 δισ. δολάρια, θεωρείται από στρατηγικής άποψης ως «κορυφαίας σημασίας» διότι μπορεί να ελέγχει την τροφοδοσία της Ευρώπης με το πετρέλαιο της Κασπίας Θάλασσας.

Επομένως ένας αγωγός που θα ελέγχεται οικονομικά και στρατιωτικά από τις ΗΠΑ, ακόμη κι αν μεταφέρει πετρέλαιο ρώσικο, στην ουσία καθιστά τις ΗΠΑ ρυθμιστές της «κάνουλας»...

Οταν μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι και καθηγητές δε δοκίμαζαν τη σύνθεση των νέων χημικών της ΕΛ.ΑΣ., δεν ξυλοκοπούνταν από τα ΜΑΤ και δεν οδηγούνταν στη ΓΑΔΑ και τα δικαστήρια, λιθοβολούνταν από τους αρμόδιους υπουργούς και τους δημοσιογράφους - παπαγαλάκια για τις «χαμένες ώρες διδασκαλίας».

Οταν οι ναυτεργάτες - ακόμα σε επιστράτευση τους έχει η ΝΔ με διάταγμα αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ - διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους και δε δοκίμαζαν στα κεφάλια τους τα γκλομπς των «Ράμπο», επίσης κατηγορούνταν ότι «συρρίκνωναν» (!) το εισόδημα των αγροτών και των καταναλωτών.

Οταν οι εργαζόμενοι στην «Ολυμπιακή» απεργούσαν, διεκδικώντας να μην ξεπουληθεί η εταιρεία, κατηγορούνταν για «υπονόμευση του εθνικού αερομεταφορέα» και για την «ταλαιπωρία των επιβατών».

Αλλά τώρα... Τώρα βάλθηκαν να μας πείσουν ότι ο κρατικός μηχανισμός «ανταποκρίθηκε άριστα» σε μια χιονόπτωση, για την οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους ήταν ενημερωμένες εδώ και μέρες από την ΕΜΥ. Υπουργοί και δημοσιογράφοι - παπαγαλάκια δε δείχνουν να εξεγείρονται ούτε για τα κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια, ούτε για τις κατεστραμμένες αγροτικές καλλιέργειες ούτε για τους αποκλεισμένους στο «Βενιζέλος». Διότι, εν προκειμένω δε φταίει τίποτα. Εκτός από τον καιρό. Τον «κακό τους τον καιρό», δηλαδή...

Εντάξει, όλα ήταν υπέροχα από άποψη λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού όσον αφορά την αντιμετώπιση του χιονιά, αλλά μας έμεινε μια απορία.

Αφού όλα πήγαν τόσο καλά, τότε γιατί ο δήμαρχος Αθήνας κ. Κακλαμάνης τσακώνεται με το ΥΠΕΧΩΔΕ και το ΥΠΕΧΩΔΕ τσακώνεται με τον νομάρχη Αθήνας κ. Σγουρό;