Στην Ηλιούπολη, στο δημοτικό άλσος «Δήμητρης Κιντής», θα παρουσιαστεί την Κυριακή 28 Σεπτέμβρη το έργο του Μπρεχτ «Η Αγία Ιωάννα των Σφαγείων», από τη Θεατρική Ομάδα του ΠΑΜΕ.

«Τους κάτω όμως τους κρατάνε κάτω

για να μείνουν επάνω οι επάνω.

Η ποταπότητα αυτών επάνω δεν έχει μέτρο.

Ακόμα κι αν βελτιώνονταν, σε τίποτα

δεν θα ωφελούσε, γιατί είναι άψογο

το σύστημα που έχουν κατασκευάσει:

Εκμετάλλευση και αταξία: κτηνώδες και συνεπώς ακατανόητο».

Ο θεατρικός λόγος του Μπρεχτ βαλμένος στα χείλη της Αγίας Ιωάννας, αν και γράφτηκε το 1929-30, αποτυπώνει τη σημερινή πραγματικότητα. Γιατί οι επάνω βιάζουν την καθημερινότητά μας με αντεργατικά νομοθετήματα. Μπροστά στα κέρδη τους και στην προσπάθειά τους για το ξεπέρασμα της κρίσης τους, στραγγίζουν κάθε γραμμάριο της αντοχής μας, αφαιρούν κάθε δευτερόλεπτο από τον πολύτιμο για μας ελεύθερο χρόνο, τσαλαπατούν ό,τι θέλει να εναντιωθεί στο διάβα τους.

Γιατί για τους επάνω η ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην πολεμική οικονομία είναι η διέξοδός τους για να κρατηθούν επάνω.

«Και αν σας πει κάποιος ότι μπορείτε να ανυψωθείτε πνευματικά

μένοντας κολλημένοι στον βούρκο,

πιάστε τον κι αυτόν και σπάστε του το κεφάλι στο λιθόστρωτο.

Μόνο η βία ωφελεί όπου εξουσιάζει η βία,

μόνο οι άνθρωποι ωφελούν όπου υπάρχουν άνθρωποι».

Η είσοδος στην παράσταση είναι ελεύθερη.

Την τρίτη ατομική της έκθεση, με τίτλο «Ανάδρομο ευχολόγιο. Wish no more», παρουσιάζει η Χρύσα Κοφίνα, στο Εικαστικό Εργαστήριο «Ηλιος», μέχρι τις 8 Οκτώβρη.

Πρόκειται για μια εικαστική διαδρομή που καλύπτει 25 χρόνια δημιουργίας, από το 2000 μέχρι σήμερα. Χαρτογραφεί την πορεία της καλλιτέχνιδας από την εσωστρεφή παρατήρηση και τον στοχασμό έως την πολιτικά αιχμηρή εικόνα, από την καταγραφή στην παρέμβαση και από την ατομική θέαση στη συλλογική διεκδίκηση.

Η παρουσίαση αναπτύσσεται σε δύο αλληλένδετους άξονες: Την εικόνα της γυναίκας ως φορέα κληρονομιάς, μνήμης και αντοχής, και τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου και των κοινωνικών συγκρούσεων. Οι άξονες αυτοί τέμνονται σε έργα που συνδυάζουν την προσωπική αφήγηση με τη συλλογική εμπειρία, μετατρέποντας την Τέχνη σε ζωντανό αρχείο.

Με υλικά όπως παλαιωμένο ξύλο, καραβόπανο, τσιμέντο, γυαλί, ακρυλικά, ήχος και κινούμενη εικόνα, η καλλιτέχνιδα δημιουργεί πολυεπίπεδες εγκαταστάσεις και video art που γεφυρώνουν το παρελθόν με το παρόν. Ενότητες όπως οι «Γυναίκες λουλούδια», «Το παρελθόν, κλειδί για το μέλλον», «Στον αγώνα», «Νύφες και γαμπροί της εργατικής τάξης», «Πόλεμος» και το κεντρικό έργο «Τέρμα οι ευχές» συνθέτουν μια εικαστική αφήγηση για τη μνήμη, την αντίσταση και τη συλλογική δράση.

Το «Ανάδρομο ευχολόγιο» δεν είναι κατάλογος ευχών για ένα καλύτερο μέλλον - είναι διακήρυξη ότι η μνήμη πρέπει να μετατρέπεται σε πράξη. Μια έκθεση που υπενθυμίζει ότι η Τέχνη οφείλει να κινητοποιεί, να ταράζει και να εμπνέει, δίνοντας στον θεατή τον ρόλο του ενεργού συμμέτοχου στην Ιστορία.

Ωρες λειτουργίας της έκθεσης: Καθημερινές 14.30 - 20.30.

Η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια για τον θάνατο του Χρήστου Λιάτη.

Ο Χρήστος Λιάτης υπήρξε σημαντικό κομμάτι του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού στο Ηράκλειο, με πολλές συνεργασίες και πολλά χρόνια στα μουσικά πάλκα.

Βρισκόταν πάντα στο πλάι του ΚΚΕ και συνέβαλε ήδη από τα νεανικά του χρόνια στη συγκρότηση της ΚΝΕ στην Καστοριά, όπου διετέλεσε Γραμματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Η παρουσία του ήταν διαρκής και πολυετής, καθώς και η συμβολή του σε πολλά Φεστιβάλ και εκδηλώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που ποτέ δεν παρέλειπε να κλείνει, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος, με το «3ο πρόγραμμα», που περιλάμβανε αντάρτικα τραγούδια.