ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 25 Νοέμβρη 2007
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Με αντιιμπεριαλιστική πάλη για αλλαγές

Μιλάει στο «Ρ» ο ΓΓ της Εργατικής Ομοσπονδίας Χατζί Μουχαμάντ Σαέεντ

Από την εκδήλωση αλληλεγγύης που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στις 14/11. Στο βήμα ο Χατζί Σαέεντ
Από την εκδήλωση αλληλεγγύης που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στις 14/11. Στο βήμα ο Χατζί Σαέεντ
Επικυρωμένη από το Ανώτατο Δικαστήριο του Πακιστάν και τις ΗΠΑ είναι η «νέα θητεία» του στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ, στην Προεδρία της χώρας, με... διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες. Παρά τις δηλώσεις περί «απαίτησης εκδημοκρατισμού της χώρας» από την Ουάσιγκτον και τις αξιώσεις παραίτησης του στρατηγού από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, για να είναι «δημοκρατικοφανής» πρόεδρος, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους χαρακτήρισε τον Π. Μουσάραφ «δημοκρατικό ηγέτη», σημειώνοντας ότι σε καμία περίπτωση - αν και ανέστειλε το Σύνταγμα της χώρας και εφάρμοσε στρατιωτικό νόμο - δεν «ξεπέρασε τα όρια»!..

Ανάλογη είναι και η στάση της διεθνούς κοινότητας, που συντάσσεται με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στην περιοχή και ναι μεν καλούν σε «εκδημοκρατισμό» της χώρας, αλλά δεν προχωρούν σε λήψη μέτρων κατά του καθεστώτος, που τους εξυπηρετεί...

Την Πέμπτη το Ανώτατο Δικαστήριο του Πακιστάν, επικύρωσε την εκλογή Μουσάραφ στην Προεδρία απορρίπτοντας και την τελευταία προσφυγή εναντίον του, υπό το νέο πρόεδρο του Σώματος, που πρόσκειται στο καθεστώς και αντικατέστησε τον Ιφτιχάρ Τσόντρι, που αποπέμφθηκε κακήν κακώς, μετά το δεύτερο πραξικόπημα, της 3ης Νοέμβρη. Επίσης ανακοινώθηκαν οι εκλογές για τις 8 Γενάρη, υπό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης...

Ο λαός λιμοκτονεί

Το Πακιστάν, πέρα από εκφραστής της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», είναι μία χώρα με τεράστιες κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες, όπου ο λαός, με βασικό μισθό 50 δολάρια το μήνα και μεροκάματο μισό ευρώ, κυριολεκτικά λιμοκτονεί και αναγκάζεται σε μετανάστευση κατά εκατομμύρια...

Ο Γενικός Γραμματέας της Εργατικής Ομοσπονδίας του Πακιστάν, Χατζί Μουχάμαντ Σαέεντ, μιλώντας στο «Ρ», θίγει τα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της χώρας:

-- Ποια είναι η παρούσα πολιτική κατάσταση στο Πακιστάν και πώς εκφράζεται στα εργασιακά δικαιώματα και στις ελευθερίες;

-- Στο Πακιστάν αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν ούτε δικαιώματα ούτε ελευθερίες. Σύμφωνα και με το νόμο που ψήφισε ο στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ όταν ανέλαβε την εξουσία το 2000, όπως την ανέλαβε, οι συνθήκες για τους εργαζομένους είναι ιδιαίτερα δύσκολες.

Αρκεί να αναφέρουμε ότι οι εργοδότες μπορούν να απολύουν χωρίς δικαιολογία και χωρίς αποζημίωση, μαζικά, γεγονός που αυξάνει ιδιαίτερα το πρόβλημα της ανεργίας που είναι τεράστιο στη χώρα, καθώς μαστίζει την πλειοψηφία του λαού. Ενα δεύτερο πρόβλημα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, που εντείνουν τις δυσκολίες καθώς διευκολύνουν τις απολύσεις, αφού γίνονται περικοπές υπό τη δικαιολογία της «εξυγίανσης». Αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων για τους εργάτες είναι ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας. Οι καπιταλιστές κυνηγούν το κέρδος, χωρίς να ενδιαφέρονται για το λαό και γι' αυτό έχουμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση.

Πιο εκμεταλλευόμενες οι γυναίκες;

-- Ποιος είναι ο ρόλος της εργαζόμενης γυναίκας στο Πακιστάν και τι συμβαίνει με την παιδική εργασία;

-- Οι γυναίκες δεν εργάζονται έξω από τα σπίτια συνήθως και δε συμμετέχουν - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - στα συνδικαλιστικά όργανα, με αποτέλεσμα να εργάζονται φασόν από τις 6 π.μ. έως και τις 10 μ.μ. αντί μισού ευρώ ημερησίως. Δεν έχουν δικαιώματα, ούτε ασφάλιση και τώρα προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε τα στοιχειώδη για τις εργαζόμενες γυναίκες στη χώρα.

Η παιδική εργασία... Το πρόβλημα είναι τεράστιο και τα στοιχεία απογοητευτικά. Βλέπετε, η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι άνεργοι, οι εργοδότες προτιμούν τα παιδιά ως φτηνή εργατική δύναμη, που δε διεκδικούν ασφάλιση και δικαιώματα, με αποτέλεσμα οι οικογένειες να αναγκάζονται να βγάζουν τα παιδιά τους στο μεροκάματο, γιατί τελικά δεν έχουν να φάνε. Οι αμοιβές των ανηλίκων και τα ωράρια είναι ανάλογα με των γυναικών και η εργασία εξαντλητική, δουλεύουν όλη μέρα για εξευτελιστικές αμοιβές, για να μπορέσουν να φάνε. Τώρα ξεκινήσαμε μαθήματα σε παιδιά εργατών και αγροτών, προκειμένου να μάθουν τουλάχιστον να γράφουν και να διαβάζουν, όταν όμως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας και τίθεται ζήτημα επιβίωσης, δε μένουν και πολλά να γίνουν. Ζητάμε από την κυβέρνηση δωρεάν και υποχρεωτική Παιδεία.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο βασικός μισθός στο Πακιστάν είναι 50 δολάρια το μήνα, ποσό ανεπαρκές για να επιβιώσει μία οικογένεια, έστω και ένας άνθρωπος. Δεν είναι τυχαίο ότι εκατομμύρια Πακιστανών έχουν γίνει μετανάστες. Εμείς καλούμε τους εργάτες και προσπαθούμε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Οι ΗΠΑ στηρίζουν τη δικτατορία

-- Ο Π. Μουσάραφ κάνει λόγο για ισλαμιστικό κίνδυνο, υπάρχει;

-- Ο Μουσάραφ υποστηρίζεται ξεκάθαρα από τις ΗΠΑ και πολλές κυβερνήσεις της διεθνούς κοινότητας για να προωθήσει συγκεκριμένα σχέδια. Το Πακιστάν δέχεται πολλούς πρόσφυγες από το Αφγανιστάν. Κάποιοι από αυτούς είναι φονταμενταλιστές και μάχονται με το συγκεκριμένο τρόπο τους Αμερικανούς, δημιουργώντας κάποια βίαια επεισόδια στη χώρα μας. Οι ισλαμιστές κερδίζουν από τη γενικότερη οικονομική κατάσταση που επικρατεί και τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, εκμεταλλευόμενοι τη δυσαρέσκεια του κόσμου.

-- Είδαμε κάποια στιγμή τις ΗΠΑ να «διαφοροποιούν» τη θέση τους και να ασκούν κριτική στο Μουσάραφ, θεωρείτε ότι υφίσταται ενδεχόμενο να άρουν την εμπιστοσύνη και τη στήριξή τους στο καθεστώς;

-- Σε καμία περίπτωση. Ο Π. Μουσάραφ στηρίζεται και θα στηρίζεται από τις ΗΠΑ, γιατί τις εξυπηρετεί. Λέγανε ότι η Ουάσιγκτον είναι δυσαρεστημένη με το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που επέβαλε ο στρατηγός, ωστόσο ο Π. Μουσάραφ είναι υπό τις διαταγές των ΗΠΑ. Εάν λοιπόν θέλανε πραγματικά αποκατάσταση του Συντάγματος, έπρεπε απλώς να υποδείξουν στην κυβέρνηση να εκτελέσει τις εντολές τους. Ομως οι ΗΠΑ καταδικάζουν τυπικά και δημόσια τις αντιδημοκρατικές κινήσεις, αλλά σε συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τις επικροτούν και τις στηρίζουν.

Οσον αφορά το ρόλο της Μπεναζίρ Μπούτο, λέει ότι στόχος της είναι να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στο Πακιστάν. Στην πραγματικότητα την έχουν ανάγκη οι ΗΠΑ για την ενίσχυση του Μουσάραφ. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι το 2007 δεν της επιτρεπόταν η είσοδος στη χώρα και ξαφνικά επέστρεψε, με συμφωνία συγκυβέρνησης...


Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ


Αγωγοί και συμφέροντα

Ολοι παρακολουθήσαμε στις 18-11-07 το επίσημο εορταστικό κλίμα στα τηλεοπτικά κανάλια για τα εγκαίνια εισροής αερίου από το τουρκικό έδαφος. Η επίσημη ελληνική πλευρά προσπάθησε να παρουσιάσει οποιαδήποτε κριτική για το γεγονός ως μίζερη. Ομως το εάν είναι έτσι δεν καθορίζεται από αυτή καθεαυτή την τελετουργία, αλλά υπό τις συνθήκες που πραγματοποιείται. Είναι γνωστές οι αμερικανικές αρνητικές αντιδράσεις για το ρωσικό αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Από τη στιγμή που αυτές δεν τελεσφόρησαν, έμειναν τα ανταλλάγματα που θα εισέπραττε η αμερικανική πλευρά.

Για το αέριο του Αζερμπαϊτζάν πολλά λέγονται για την ύπαρξη αμερικανικών συμφερόντων σε πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες στην περιοχή πετρελαίων της Κασπίας. Η εμβόλιμη όσο και περίεργη παρουσία του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας με δικαίωμα λόγου στην τελετή επιβεβαιώνει το γεγονός. Ομως το ζήτημα δε σταματά εδώ. Επεκτείνεται και συνεχίζεται με τις αμερικανικές πιέσεις κι ενέργειες στο τρίγωνο ΗΠΑ - Ρωσία - ΕΕ. Οι από πολλού χρόνου αρνητικές αμερικανικές αντιδράσεις για την εισαγωγή ρωσικού πετρελαίου και αερίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση ξεκίνησαν με το δόγμα της πολλαπλής, πολυκεντρικής τροφοδότησης ενέργειας στην Ευρώπη. Με δεδομένο ότι οι ελεγχόμενες από τις ΗΠΑ πηγές ενέργειας πετρελαίου και αερίου δεν ήταν τόσες και τέτοιες ώστε να διασφαλίσουν το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης, την καθιστούσαν όμηρο στον παγκόσμιο καταμερισμό εμπορίου κι εργασίας. Σ' αυτές τις συνθήκες η ελληνική αστική τάξη ως γεωστρατηγικός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανέλαβε την ευθύνη γεφυροποιού. Το εγχείρημα μεγαλεπήβολο για μια ακόμη φορά ενός ψοφοδεούς ισορροπιστή στις σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας - ΕΕ. Πρώτη πράξη γι' αυτό είναι η συμβολή της στην ευρωπαϊκή προμήθεια ενέργειας με το αμερικανικών συμφερόντων ελεγχόμενο αζέρικο αέριο.

Το γεγονός φαντάζει ως εξισορρόπηση του προηγούμενου ρωσικού αγωγού πετρελαίου που και τα δυο οδεύουν προς την ΕΕ διαμέσου Ιταλίας. Κάποιος αφελής ίσως αναρωτηθεί τι το κακό υπάρχει στον καίριο ρόλο της Ελλάδας στο διεθνή ανταγωνισμό. Δε θα υπήρχε κακό εάν ο ρόλος αυτός ήταν μιας λαοκρατούμενης και πατριωτικά ελεγχόμενης Ελλάδας. Από τη στιγμή όμως που διεκπεραιώνεται από ένα πολιτικό καθεστώς που λειτουργεί στην υπηρεσία του κεφαλαίου, τα κακά προβλέπονται πολλά. Η ελληνική αστική τάξη είναι δεμένη χειροπόδαρα στον ευρω-ατλαντικό συμμαχικό μιλιταρισμό και στην ευρω-ενωσίτικη οικονομική λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι δεσμεύεται από συμβατικές υποχρεώσεις στη βασική τουλάχιστον κατεύθυνση. Κάθε εσωτερική διασυμμαχική σύγκρουση την εκθέτει στους κινδύνους κάθε μικρής αδύναμης χώρας. Ο κίνδυνος αυτός πολλαπλασιάζεται όταν φορτώνεται με διακανονιστικούς ρόλους και υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τις δυνατότητές της. Παρά τις τυχόν φευγαλέες επιτυχίες σε συνθήκες σχετικής ενδοσυμμαχικής ύφεσης, παραμένει ένας δυνάμει γάιδαρος να φορτωθεί γεγονότα και καταστάσεις τις οποίες κατ' ουσίαν είτε αγνοεί, είτε δεν αγγίζει.

Τα προβλήματα και οι δυσμενείς εξελίξεις πρώτα στο Κοσσυφοπέδιο και μετά στη FYROM αποδεικνύουν ότι δεν αρκεί μια σωστή πολιτική θέση, ακόμη κι όταν διαμορφώνεται έστω ετεροχρονισμένα. Ανάλογοι καθοριστικοί ρόλοι στο διεθνές στερέωμα προϋποθέτουν δυνατή εσωτερική συνοχή που η κεφαλαιοκρατική οικονομία δεν τη διασφαλίζει. Εδώ άλλωστε βρίσκεται και το πρόβλημα κατάρρευσης της κυβερνητικής πολιτικής. Το πρόβλημα της συγκρότησης Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου μπαίνει εντονότερα στην ημερήσια διάταξη.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ