ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ

Ελλειμμα 4,1 δισ. ευρώ στο α' δίμηνο

Εκροές κεφαλαίων ύψους 1,4 δισ. ευρώ για πληρωμές τόκων, μερισμάτων και κερδών στο εξωτερικό

Ανθεκτικά ακόμη και μέσα σε συνθήκες οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης, κάθετης υποχώρησης των εμπορικών δοσοληψιών, βύθισης και του παραγόμενου ΑΕΠ, αποδείχνονται τα εμπορικά ελλείμματα της χώρας, που για φέτος σωρεύονται με ρυθμό πάνω από 2 δισ. ευρώ το μήνα. Η κατάσταση έχει να κάνει με την ανισόμετρη ανταλλαγή εμπορευμάτων με τα άλλα κράτη και αγορές, είναι αποτέλεσμα των εκτεταμένων αναδιαρθρώσεων σε κλάδους και τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, της υποκατάστασης της ντόπιας παραγωγής με εισαγωγές, της πρόσδεσης της χώρας στο λεγόμενο σκληρό πυρήνα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι και το γεγονός ότι, στο δίμηνο φέτος, οι εκροές κεφαλαίων στο εξωτερικό με τη μορφή τόκων, μερισμάτων και κερδών διαμορφώνονται στα ίδια με τα περσινά επίπεδα, έφτασαν ήδη στο 1,4 δισ. ευρώ και αποτελούν πάνω από το 53% του συνολικού ελλείμματος των τρεχουσών συναλλαγών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας, για το 2μηνο Γενάρης - Φλεβάρης του 2012 το εμπορικό έλλειμμα διαμορφώθηκε στα 4,1 δισ. ευρώ με τα ελλείμματα από τις κάθε είδους οικονομικές δοσοληψίες - ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών - να διαμορφώνονται στα 2,6 δισ. ευρώ.

Στο 2μηνο του 2012:

Εμπορικό έλλειμμα: Εφτασε στα 4,1 δισ. ευρώ (από 5,6 δισ. ευρώ πέρσι) με υποχώρηση 26,8%. Η αξία των εισαγόμενων εμπορευμάτων υποχώρησε στα 7,3 δισ. ευρώ (από 8,2 δισ. ευρώ). Η αξία των εξαγωγών έφτασε στα 3,2 δισ. ευρώ (από 2,6 δισ. ευρώ) με αύξηση 23%. Ανάγλυφα προκύπτει το γεγονός ότι βιομήχανοι και μεγαλοεξαγωγείς πέτυχαν να αυξήσουν με εκρηκτικούς ρυθμούς τους εμφανιζόμενους τζίρους τους στις αγορές του εξωτερικού σε κραυγαλέα αντίθεση με τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση του επιπέδου της βιομηχανικής παραγωγής.

Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Τα κάθε προέλευσης ελλείμματα έφτασαν σε 4,1 δισ. ευρώ (από 5,6 δισ. ευρώ πέρσι). Ο ρυθμός υποχώρησης διαμορφώνεται σε 11,6% και έχει να κάνει με τη συρρίκνωση των οικονομικών δοσοληψιών.

Υπηρεσίες: Καταγράφεται ενίσχυση του πλεονάσματος στο 1 δισ. ευρώ (από 663 εκατ. ευρώ), κυρίως λόγω των αυξημένων μεταβιβάσεων κεφαλαίων από τα κοιναγορίτικα ταμεία σε αυτά των μονοπωλίων (ντόπιων και ξένων) που δραστηριοποιούνται μέσα στη χώρα. Οι εκροές κεφαλαίων που πληρώθηκαν στο εξωτερικό με τη μορφή τόκων, μερισμάτων και κερδών φτάνουν στο 1,4 δισ. ευρώ, περίπου στα ίδια με τα περσινά επίπεδα. Το αντίστοιχο κονδύλι που εισέπραξαν οι ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες από τις «μπίζνες» τους στις αγορές του εξωτερικού ενισχύθηκε στα 514 εκατ. ευρώ (από 510 εκατ. ευρώ πέρσι). Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις εμφανίζονται στα 237 εκατ. ευρώ (από 287 εκατ. ευρώ).

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ

Βύθιση τζίρου και παραγγελιών

Ρυθμό βύθισης στο 21% εμφανίζει για το μήνα Γενάρη του 2012 η αξία των νέων παραγγελιών που έχουν δεχτεί τα ντόπια εργοστάσια της μεταποίησης και για τα εμπορεύματα που προορίζονται για κατανάλωση μέσα στη χώρα. Ο συγκεκριμένος στατιστικός δείκτης αποτελεί ένδειξη για το μελλοντικό επίπεδο της παραγωγής, που σε κάθε περίπτωση αναμένεται να συνεχίσει και για το 2012 σε ρυθμούς κατρακύλας.

Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), ο τζίρος στη βιομηχανία, οι πωλήσεις εμπορευμάτων στην ντόπια αγορά, εμφανίζει για το μήνα Γενάρη υποχώρηση σε ποσοστό 3,9%. Η εξέλιξη του τζίρου κατά κλάδο βιομηχανικής δραστηριότητας εμφανίζει αύξηση 11,4% στην Ενέργεια, έναντι ρυθμών πτώσης 29% στα διαρκή καταναλωτικά αγαθά, 5,7% στα μη διαρκή καταναλωτικά αγαθά και 26,7% στα ενδιάμεσα αγαθά.

ΑΓΟΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Διαρκής η αύξηση κερδών

Τα συστηματικά όσο και ενοχλητικά τηλεφωνήματα που δεχόμαστε όλοι μας από κάθε λογής εταιρείες προώθησης προϊόντων και ιδιαίτερα από τις εισπρακτικές εταιρείες τραπεζικών δανείων αποτελούν τα ίδια το προϊόν μιας ακόμη «αγοράς», η οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ολοένα και περισσότερα κέρδη.

Σύμφωνα με στοιχεία της ICAP, η συνολική αξία της ελληνικής αγοράς παροχής τηλεφωνικών υπηρεσιών - η οποία απαρτίζεται από μικρό σχετικά αριθμό επιχειρήσεων - το 2010 αυξήθηκε κατά 4% σε σχέση με το 2009, με το 60% περίπου της αξίας της να αφορά υπηρεσίες εξερχόμενων κλήσεων το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων σχετίζεται με υπηρεσίες τηλεπωλήσεων. Αντίστοιχα, τα έσοδα από τις υπηρεσίες εισερχόμενων κλήσεων κάλυψαν το υπόλοιπο 40% της αγοράς και αφορούσαν κατά κύριο λόγο υπηρεσίες εξυπηρέτησης πελατών. Ακόμη, το 54% των εσόδων προέρχεται από τον τραπεζικό κλάδο, το 35% από τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και το 7% από τον ασφαλιστικό κλάδο. Ακολουθούν με πολύ μικρά ποσοστά ο δημόσιος τομέας (2%) και το λιανικό εμπόριο (1%).

Από τους ομαδοποιημένους ισολογισμούς δέκα αντιπροσωπευτικών επιχειρήσεων του κλάδου παρατηρείται ότι το σύνολο του ενεργητικού τους το 2010 μειώθηκε κατά 1,1% σε σχέση με το 2009, ενώ τα συνολικά ίδια κεφάλαια αυξήθηκαν κατά 7%. Οι συνολικές πωλήσεις των εταιρειών του δείγματος αυξήθηκαν κατά 2,9% και τα μικτά κέρδη κατά 37,7% την ίδια περίοδο, ενώ το συνολικό τελικό αποτέλεσμα ήταν κερδοφόρο και τα δύο έτη, αυξημένο μάλιστα κατά 58,5% το 2010 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Η πορεία των κερδών εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί και για το 2011.

Αυτοί κλείνουν τα εργοστάσια

Είναι αξιοπρόσεκτη η ταύτιση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όταν αναπαράγουν το βρώμικο επιχείρημα ότι τάχα το ΚΚΕ με την πολιτική του και οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις τους κλείνουν τις επιχειρήσεις. Δύο κόμματα που πάντα φροντίζουν να διαφοροποιούνται φραστικά, όταν έχουν απέναντι το ΚΚΕ, εκφράζονται με απόλυτα ενιαίο τρόπο και αναμηρυκάζουν με την ίδια ακριβώς αθλιότητα τις ίδιες συκοφαντίες. Από κοντά τους, βέβαια, και δυνάμεις τύπου «Δημοκρατική Συμμαχία» και «Δράση», με απευθείας εμπλοκές σε επιχειρηματικά και εφοπλιστικά συμφέροντα.

Αυτό που συμβαίνει στη ζωή, βέβαια, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τα κατασκευάσματα των αστών, που με την μεγαλύτερη ευκολία παραποιούν και διαστρεβλώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ. Η αλήθεια είναι στο δικό τους το σύστημα, τα πάντα είναι τόσο ταυτισμένα και απόλυτα υποταγμένα στην υπόθεση «κέρδος», ώστε οι καπιταλιστές όσο εύκολα ανοίγουν μια επιχείρηση για να έχει κέρδη, με αντίστοιχη ευκολία την κλείνουν, όταν το κέρδος αυτό είναι αμφισβητούμενο. Είτε, για παράδειγμα, λόγω συνθηκών αγοράς, είτε επειδή κάποιος άλλος κλάδος του εξασφαλίζει υψηλότερη κερδοφορία, ή ακόμα - κάτι που είναι πολύ συνηθισμένο - επειδή η συγκεκριμένη επιχείρηση δεν μπόρεσε να αντέξει τον αδυσώπητο ανταγωνισμό που υφίσταται από άλλες επιχειρήσεις του χώρου. Η ουσία πάντως είναι, κι αυτό αξίζει να μένει στην προκειμένη περίπτωση, ότι οι επιχειρήσεις, όλες οι επιχειρήσεις και η καθεμιά ξεχωριστά, ανοίγουν και κλείνουν ανεξάρτητα από τις επιθυμίες και τη δράση των εργαζομένων.

Η μαζική καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της οικονομικής κρίσης. Οταν λέμε παραγωγικές δυνάμεις εννοούμε πρώτα και κύρια την εργατική δύναμη, η οποία καταστρέφεται σε πρωτόγνωρες κλίμακες, με την επίσημη ανεργία να έχει σκαρφαλώσει στο 21,8%, τα μεροκάματα να έχουν μειωθεί για πρώτη φορά σε ονομαστικές τιμές και την ελαστική εργασία να σπάει κόκαλα. Καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων όμως είναι και το κλείσιμο εργοστασίων και άλλων μονάδων παραγωγής, η υπολειτουργία τμημάτων της βιομηχανίας, η αδρανοποίηση κλάδων και υποκλάδων παραγωγικής δραστηριότητας. Μιλάμε για καταστροφή που την έχει ανάγκη το κεφάλαιο συνολικά, προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση και να μπορούν οι κεφαλαιοκράτες που θα επιβιώσουν, να ξεκινήσουν έναν νέο κύκλο κερδοφόρας δράσης. Μια καταστροφή, δηλαδή που αποτελεί βαλβίδα εκτόνωσης στο αδυσώπητο καπιταλιστικό ανταγωνισμό και συμβαίνει ανεξάρτητα από τις πολιτικές παρεμβάσεις του ΚΚΕ ή τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Αλλά ο καπιταλισμός δεν καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις μόνο όταν έχει κρίση. Κι όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, διατηρεί στρατιές ανέργων, ξεπαστρεύει παραγωγικές μονάδες, μετατρέπει εργοστάσια σε κουφάρια. Η προηγούμενη δεκαετία χαρακτηρίστηκε ως περίοδος μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης. Αν υποθέσουμε ότι ανάπτυξη είναι η άνοδος του ΑΕΠ μιας χώρας, πράγματι οι ρυθμοί αύξησής του ήταν θετικοί και υψηλοί. Κι όμως ήταν πολλές χιλιάδες οι επιχειρήσεις που έκλεισαν, επειδή έτσι υπαγόρευε το συμφέρον των καπιταλιστών και χωρίς να έχουν προηγηθεί κινητοποιήσεις και απεργίες. Τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας για την εξέλιξη του αριθμού των βιομηχανικών επιχειρήσεων με προσωπικό πάνω από 10 άτομα, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά. Από 5.016 των βιομηχανικών μονάδων το 2000, λίγα χρόνια αργότερα, το 2007 καταγράφονταν 3.674 επιχειρήσεις. Κοντολογίς, είχαν διακόψει την λειτουργία τους 1.342 επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, αφού το συγκεκριμένο διάστημα δεν είχαμε μόνο επιχειρήσεις που έκλεισαν, αλλά υπήρξαν και αρκετές δεκάδες άλλες που έκαναν έναρξη εργασιών.

Οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής που στηρίζονται στην εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, οδηγούν στη συστηματική καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Μοναδική περίπτωση να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση που σήμερα αποτελεί νομοτέλεια του συστήματος και να εξασφαλιστεί ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων σύμφωνα με τις πραγματικές δυνατότητες, αλλά και τις ανάγκες που έχει η κοινωνία και τα μέλη της, είναι να ανατραπούν οι συγκεκριμένες παραγωγικές σχέσεις και να τεθεί κάθε παραγωγική - οικονομική δραστηριότητα στην υπηρεσία των αναγκών του λαού και της προσπάθειας για ικανοποίησή τους. Μόνο που αυτό προϋποθέτει άλλα δεδομένα, ανατροπή στο συσχετισμό των κοινωνικο-πολιτικών δυνάμεων, μαζική ανάπτυξη του Λαϊκού Μετώπου, ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ. Οι επερχόμενες εκλογές αποτελούν ένα στοίχημα που οι εργαζόμενοι μπορούν να το κερδίσουν με την ψήφο τους. Καταδικάζοντας αποφασιστικά τα κόμματα του φιλομονοπωλιακού μονόδρομου και αναδεικνύοντας πανίσχυρο το ΚΚΕ, μπορούμε να κάνουμε θετικά βήματα προς το μέλλον.

Κ.