- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Η σημασία της διεθνιστικής αλληλεγγύης και του ταξικού συντονισμού των εργαζομένων όλης της Γης αναδεικνύεται στις επαφές που συνεχίζουν στη χώρα μας
Στιγμιότυπο από τη χτεσινή συνάντηση στην «Boehringer» |
Την περασμένη Πέμπτη, οι συνδικαλιστές επισκέφτηκαν το εργοστάσιο της «Τυποεκδοτικής» και μίλησαν με μέλη της διοίκησης της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων. Το απόγευμα της ίδιας μέρας είχαν συνάντηση στα γραφεία του ΠΑΜΕ με τον Γιώργο Πέρρο, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, τον Γιάννη Τόλη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου και την Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρο της ΟΕΦΣΕΕ.
Χτες, η αντιπροσωπεία επισκέφτηκε τη φαρμακευτική εταιρεία «Boehringer Ingelheim Ελλάς ΑΕ» μαζί με την κλαδική Ομοσπονδία και το σωματείο. Στη διάρκεια της συνάντησης αναδείχτηκε η ανάγκη του αγωνιστικού συντονισμού των εργαζομένων και στον κλάδο του φαρμάκου, συνολικά των εργαζομένων σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσω της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), για την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων του χώρου, αλλά και για φάρμακο που θα είναι κοινωνικό αγαθό και θα προσφέρεται δωρεάν σε όλο το λαό.
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν οι συνθήκες που επικρατούν για τους εργαζόμενους του κλάδου. Οπως επισημάνθηκε, δέκα πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκου στον κόσμο ελέγχουν την παραγωγή πρώτων υλών και την παραγωγή φαρμάκων, την πώληση, διακίνηση και τις τιμές και επιβάλλουν μέσα και από τις κυβερνήσεις μια πολιτική φαρμάκου, τέτοια ώστε να μεγαλώνουν τα κέρδη τους κατακόρυφα. Αυτή η πίεση και ο ανταγωνισμός που υπάρχει για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς πιέζει καθοριστικά τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους και δεν είναι δυνατόν αυτά τα προβλήματα να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα από ένα Συνδικάτο ή μια Ομοσπονδία.
Οι εργαζόμενοι από τη Νότια Αφρική μετέφεραν την εμπειρία απ' τους αγώνες που έχουν δώσει για τα δικαιώματά τους, για την αύξηση των μισθών, 40ωρη εργασία, για 6μηνη άδεια μητρότητας, για κρατική φαρμακοβιομηχανία, ώστε οι εργαζόμενοι να μην είναι στο έλεος των πολυεθνικών, και την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων γυναικών, που πληρώνονται λιγότερο απ' τους άντρες ακόμα και όταν εργάζονται στο ίδιο πόστο.
Από τη συνάντηση προέκυψε η ανάγκη της ενότητας και του συντονισμού των εργαζομένων για να διατηρηθούν δικαιώματα και να αποσπαστούν κατακτήσεις, για να σταματήσει η επιχειρηματική δράση στον τομέα του φαρμάκου και συνολικά στην Υγεία, για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Κοινή ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων και του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμΕΑ Αττικής και Νήσων
Στο κλείσιμο ή την αδυναμία λειτουργίας έχει οδηγήσει μια σειρά ιδρύματα Πρόνοιας και κέντρα ειδικής αγωγής η πολιτική της υποχρηματοδότησης των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ενώ την ίδια ώρα οι γονείς αναγκάζονται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις ανάγκες εκπαίδευσης και αποκατάστασης των παιδιών τους.
Με κοινή ανακοίνωσή τους η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑμΕΑ Αττικής και Νήσων καταγγέλλουν μια σειρά προβλήματα που έχουν προκύψει το τελευταίο διάστημα:
- Κλειστό παραμένει εδώ και μια βδομάδα το μοναδικό κέντρο εκπαίδευσης για τυφλά πολυανάπηρα παιδιά «Ιριδα» στο Ελληνικό. Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι πάνω από τέσσερις μήνες, τα χρέη προς το ΙΚΑ ανέρχονται σε πάνω από 300.000 ευρώ, ενώ οι γονείς πληρώνουν από την τσέπη τους.
- Η Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης βρίσκεται σε διάλυση. Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι πάνω από πέντε μήνες, τα χρέη προς το ΙΚΑ ανέρχονται σε 700.000 ευρώ και από 120 μαθητές που φιλοξενούσε πριν 20 χρόνια σήμερα έχουν μείνει μόλις 25.
- Το Κέντρο Αποκατάστασης και Φροντίδας Κινητικά Αναπήρων (ΚΑΦΚΑ) Αμφιλοχίας έκλεισε. Ηδη από τη σύστασή του υπολειτουργούσε και αδυνατούσε να προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες αποκατάστασης. Μηχανήματα πάνω από τέσσερα χρόνια σκουριάζουν στις αποθήκες, χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό (φυσίατρους, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, κ.λπ.), πάνω από τους μισούς εργαζόμενους δούλευαν με προγραμματική σύμβαση, μέσω του Συλλόγου ΑμΕΑ Αιτωλοακαρνανίας οι οποίοι απολύθηκαν.
Η χώρα έχει ανάγκη πάνω από 2.000 κρεβάτια αποκατάστασης και λειτουργούν μόνο 200 δημόσια και αυτά μόνο στην Αθήνα. Τα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στους ιδιώτες σε Ελλάδα και εξωτερικό για τις ανάγκες αποκατάστασης, ενώ οι οικογένειες των τραυματιών και αναπήρων πουλάνε ό,τι έχουν και δεν έχουν για τις ανάγκες αποκατάστασής τους.
- Απλήρωτοι για μήνες παραμένουν οι εργαζόμενοι και στο εργαστήρι ειδικής αγωγής «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ», στην Εστία Ειδικής Αγωγής και Αποκατάστασης (ΕΣΕΠΑ) στο Ψυχικό, στη στέγη ειδικής αγωγής ΕΓΝΟΙΑ στο Λαγονήσι.
Παράλληλα, οι γονείς πληρώνουν από 130 μέχρι 1.800 ευρώ στις κατά τα άλλα φιλανθρωπικές οργανώσεις που έτσι κι αλλιώς πληρώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία και τον κρατικό προϋπολογισμό. Π.χ. στο ΚΕΠΕΑ Αγίου Δημητρίου οι γονείς πληρώνουν 130 ευρώ το μήνα, στην «Ιριδα» 300 ευρώ, στο Κέντρο Ειδικής Αγωγής «Ερμής» 350 ευρώ, στην ΕΣΕΠΑ 500 ευρώ, στο Κέντρο «Ιρις» για παιδιά με αυτισμό στον Αγιο Δημήτρη 1.800 ευρώ!
Ο Ενιαίος Σύλλογος και η ΣΕΑΑΝ καλούν τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους να παλέψουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, συστρατευμένοι με το ταξικό αγωνιστικό κίνημα.
Η ενδιαφέρουσα συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, τη γενικότερη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού. Επίσης, οι Νοτιοαφρικανοί συνδικαλιστές ζήτησαν ενημέρωση για τη δουλειά του Κόμματος μέσα στους χώρους δουλειάς και τον τρόπο δουλειάς μέσα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η συζήτηση αφορούσε ακόμα στο ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού στην Ευρώπη και στον κόσμο και στην ανάγκη ενιαίας στρατηγικής από την πλευρά του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.
