Από το 31ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Στη χτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής αποφασίστηκε ύστερα από πρόταση της ΤΑΔΗΣΥ, η συμμετοχή της ΑΔΕΔΥ στην αντιπολεμική συγκέντρωση στα Προπύλαια, την Πέμπτη. Η οργάνωση καλεί όλους τους δημόσιους υπαλλήλους να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση.

Πρόεδρος εκλέχτηκε και πάλι ο Σ. Παπασπύρος από την ΠΑΣΚ. Γενικός γραμματέας ο Η. Ηλιόπουλος (ΔΑΚΕ). Αντιπρόεδροι οι Κ. Παπαντωνίου (ΠΑΣΚ), Ι. Αντωνάκος (ΔΑΚΕ) και Η. Βρεττάκος (ΑΠ). Αν. γραμματέας ο Χρ. Σουλελές (ΠΑΣΚ), Οργανωτικός γραμματέας ο Χ. Καλύβας (ΠΑΣΚ) και ταμίας ο Ι. Νικήτας (ΠΑΣΚ).

Εντύπωση προκάλεσε η τοποθέτηση του Η. Βρεττάκου από την Αυτόνομη Παρέμβαση, ο οποίος άθελά του ανέδειξε την έλλειψη αρχών της παράταξής του, καθώς αφού επισήμανε: ότι το Συνέδριο είναι νόθο με ευθύνη της ΠΑΣΚ. Οτι η παράταξή του το αμφισβητεί και με ασφαλιστικά μέτρα. Οτι την παράταξή του δεν την αφορά η λογική του αντιπροσωπευτικού και προγραμματικού προεδρείου, στη συνέχεια ζήτησε τη θέση του... αντιπροέδρου!!!

Ο Δ. Αγκαβανάκης, από την ΤΑΔΗΣΥ, επισήμανε ότι και το νέο προεδρείο συγκροτείται από δυνάμεις, οι οποίες διακρίνονται για τη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού», ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους και από την ενσωμάτωσή τους στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στις επιταγές της ΟΝΕ.

Εκ μέρους της ΤΑΔΗΣΥ, τα μέλη της ΕΕ Δ. Αγκαβανάκης και Μπ. Βορτελίνος, έκαναν δήλωση, στην οποία μεταξύ άλλων επισημαίνεται: «Σήμερα, βιώνουμε μια ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στο βιοτικό μας επίπεδο. Με όχημα τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, τη νέα τάξη πραγμάτων, την ΟΝΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το κεφάλαιο εξαπολύει έναν πρωτοφανή κοινωνικό πόλεμο σε κάθε δικαίωμα και κατάκτησή μας. Πιο βάρβαρη έκφραση αυτού του πολέμου είναι ο πρόσφατος άδικος πόλεμος των ΑμερικανοΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστών στο Αφγανιστάν για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών και στρατηγικών περιοχών.

Σε κοινωνικό επίπεδο, ο πόλεμος του κεφαλαίου εκφράζεται σήμερα με την πιο ωμή και βάρβαρη επίθεση στα οικονομικά, εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά μας δικαιώματα. Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση ανασυντάσσει τις εφεδρείες της για την επέλαση σε όσα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα μας απέμειναν.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση το συνδικαλιστικό κίνημα, είναι άμεση ανάγκη, να προσανατολιστεί σε σαφή ταξική διεκδικητική κατεύθυνση.

Σε αναντιστοιχία μ' αυτή την ανάγκη, η πλειοψηφία στη διοίκηση της ΑΔΕΔΥ, με ευθύνη των ηγεσιών των άλλων παρατάξεων, κινείται στη λογική του κοινωνικοεταιρισμού και των διαβόητων κοινωνικών διαλόγων, συμπράττοντας έτσι αντικειμενικά με τις αντιλαϊκές, αντεργατικές επιλογές του κεφαλαίου».

Σε άλλο σημείο τονίζεται: «Δηλώνουμε ότι αρνούμαστε να αναλάβουμε θέση στο προεδρείο των νέων οργάνων της ΑΔΕΔΥ, που είναι μπλοκαρισμένα στα γρανάζια της συναίνεσης και της υποταγής στις αντεργατικές επιλογές.

Θέλουμε, με τη στάση μας αυτή, να σηματοδοτήσουμε την ανάγκη, σ' αυτήν την κρίσιμη στιγμή, το κέντρο δράσης όλων των αγωνιστικών ταξικών δυνάμεων να μετατοπιστεί στους χώρους δουλιάς, στις συντονιστικές επιτροπές αγώνα, στα πρωτοβάθμια σωματεία. Οτι σήμερα οι εργαζόμενοι, όλες οι ταξικές δυνάμεις δε δίνουν πίστωση χρόνου και ανοχή στη γραφειοκρατική ελίτ που βρίσκεται στην πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, για να νομιμοποιείται στη συνείδηση των εργαζομένων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η στάση μας αυτή θα προβληματίσει τους συναδέλφους που δεν έχουν άμεση εμπειρία από την κατάσταση στα όργανα της ΑΔΕΔΥ.

Δηλώνουμε ακόμη: Αυτή μας η στάση δε σημαίνει αποχώρηση από τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, όπου μας εκλέγουν οι εργαζόμενοι, για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά τους. Αξιοποιούμε την παρουσία μας στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε πιο αποτελεσματικά να αντιπαλεύουμε τη γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής, να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντά τους, την αγωνιστική ενότητα και τον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Καλούμε τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, που πιστεύουν σε μια άλλη ταξική διεκδικητική προοπτική του συνδικαλιστικού κινήματος, να συμβάλλουν μέσα από συσπειρώσεις, συντονισμούς και άλλες πρωτοβουλίες στα πλαίσια του ΠΑΜΕ, στην αναγέννηση και στον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος».