ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Απρίλη 2000
Σελ. /36
Πρωταπριλιά σήμερα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Συγκεκριμένες, εύστοχες και καίριες οι ερωτήσεις των τριών δημοσιογράφων του «ντιμπέιτ» προς τους Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή. Ν' αναφέρουμε μερικές.

Ρωτήθηκε ο πρωθυπουργός:

- Γιατί υπογράψατε την απόφαση του ΝΑΤΟ για βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, επιτρέψατε τη διέλευση πολεμικών στρατευμάτων του από την Ελλάδα και παραδώσατε τον Οτσαλάν στους Τούρκους;

- Γιατί οργανώσατε την επιχείρηση «βουλκανιζατέρ» και στέλνετε πάνω από 10.000 αγρότες στα «αγροτοδικεία», ξαμολήσατε τους εισαγγελείς κατά των μαθητών και τα ΜΑΤ κατά των συνταξιούχων;

- Γιατί δεν περιορίσατε το στόμα του Ε. Γιαννόπουλου, που βρίζει τους πάντες και μετά τους μηνύει κιόλας;

Ρωτήθηκε ο Κ. Καραμανλής:

- Γιατί συμφωνείτε με ό,τι αποφασίσουν οι «σύμμαχοι» του ΝΑΤΟ και οι «εταίροι» της ΕΕ, αν και οι αποφάσεις τους υπονομεύουν την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας;

- Γιατί, ως αξιωματική αντιπολίτευση, δε στηρίξατε κανέναν αγώνα του λαού κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, την οποία στα λόγια κατηγορείτε, αλλά, αντιθέτως, τραβήξατε «το χαλί κάτω από τα πόδια» των αγροτών, τότε που ζητούσαν τη βοήθειά σας;

- Γιατί δεν αποκηρύξατε την επιχείρηση κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Προτίθεστε να ξεπουλήσετε όλες τις στρατηγικής σημασίας δημόσιες υπηρεσίες και να μετατρέψετε σε ιδιωτικό εμπόριο την παιδεία, την υγεία και την πρόνοια;

Τι είπατε; Δεν έγιναν αυτές οι ερωτήσεις; Ε, Πρωταπριλιά είναι σήμερα, ας πούμε και κανένα ψεματάκι...

Τραβάτε με κι ας κλαίω...

Στενοχωρημένοι εμφανίζονται οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι επιλέχτηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, για να παίξουν το ρόλο που τους ανατέθηκε στο περιβόητο «ντιμπέιτ» των «μονομάχων» του δικομματισμού. Του «διαιτητή», χωρίς «σφυρίχτρα» και «κάρτες» ο ένας και των «πασαδόρων» δι' ερωτήσεων, οι άλλοι τρεις.

Προς τι, όμως, η στενοχώρια και, τα κατόπιν εορτής, παραπονάκια; Μήπως τους ανάγκασε κανένας να συμμετέχουν σε κάτι που δεν ήθελαν; Και γιατί δεν αρνήθηκαν να συμμετάσχουν, υπερασπίζοντας και τη δημοσιογραφική τιμή κι αξιοπρέπεια, αλλά και την ουσία της πολιτικής, η οποία, προφανώς, δε βρίσκεται στις στημένες και, εν πολλοίς, ανούσιες μέχρι υπνηλίας, τηλεοπτικές «αντιπαραθέσεις» αυτού του είδους; Και ο μεν Ν. Χατζηνικολάου, είπε, το «ήθελέ στα και παθέστα», αλλά οι άλλοι τρεις, ούτε αυτοκριτική δεν έκαναν. Μήπως νομίζουν ότι με τις ερωτήσεις τους, «στρίμωξαν» τόσο πολύ τους Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, ώστε να θεωρούν πως κατάφεραν, παρά τα αντιδημοσιογραφικά πλαίσια μέσα στα οποία είχε στηθεί η τηλεοπτική «αντιπαράθεση», να πράξουν το δημοσιογραφικό καθήκον τους..;

Συγκρίσεις

Η υπόσχεση της ΝΔ, για άμεση απόδοση στους χαμηλοσυνταξιούχους 150.000 δραχμών το μήνα, είπε προχτές ο Κ. Σημίτης συνεπάγεται ένα κόστος 600 δισ. δραχμών, το οποίο θα βάλει σε κίνδυνο την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Ενα τέτοιο πρόγραμμα η ΕΕ θα το γυρίσει πίσω, συμπλήρωσε.

Τα σημειώνουμε όχι γιατί παίρνουμε τοις μετρητοίς τις προεκλογικές «φούσκες» του Κ. Καραμανλή. Ούτε, για τα όσα πράγματι αποκαλύπτουν τα παραπάνω λόγια του πρωθυπουργού, σχετικά με το ρόλο της ΕΕ και τις σχέσεις της χώρας μας μ' αυτή. Τα σημειώνουμε μόνο και μόνο για τον εξής λόγο:

Λίγες ώρες πριν διεξαχθεί το διαβόητο «ντιμπέιτ», ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας ανακοίνωσε, επισήμως και δημόσια, ότι τα καθαρά κέρδη του ομίλου, για το 1999, έφτασαν στα 361,5 δισ. δραχμές, σημειώνοντας αύξηση 98%, σχετικά με το 1998. Κι αν συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς στο τρέχον έτος, θα ξεπεράσει τα 600 δισ.

Αυτή είναι η ΕΕ, η ΟΝΕ, η πολιτική των «ευρω-μονοδρόμων» και των δυο εκπροσώπων του δικομματισμού κλπ., κλπ. Μισό εκατομμύριο και πάνω χαμηλοσυνταξιούχοι δεν έχουν δικαίωμα σε μια ανεπαρκή - τουλάχιστον - σύνταξη 150.000 δραχμών το μήνα. Ενας τραπεζικός όμιλος, όμως, μπορεί να «τσεπώνει» το αντίστοιχο ποσό.

Ενδιαφέρουσα εκδήλωση

Ενας χρόνος και κάτι μέρες έχουν περάσει από την έναρξη του ΝΑΤΟικού, άδικου και εγκληματικού πολέμου ενάντια στη Γιουγκοσλαβία και κανένας δεν έχει ξεχάσει, όχι μόνο τις τραγικές εικόνες των βομβαρδισμών, αλλά και τα όσα λέγανε οι διάφοροι, δήθεν αντικειμενικοί παρατηρητές των γεγονότων.

Σε όλους αυτούς, λοιπόν, αφιερώνουμε ένα μικρό μόνο απάνθισμα από τα πολλά, που είπαν, οι προσκεκλημένοι της ΕΣΗΕΑ, στο ενδιαφέρον διήμερο, που οργάνωσε, με αφορμή την επέτειο του πολέμου.

Τζον Πίλτζερ (Αυστραλός δημοσιογράφος): «Η είδηση είναι το αν τελικά ο κ. Τόνι Μπλερ θα πάρει γονική άδεια μετά τη γέννηση του τέταρτου παιδιού του. Δεν είναι είδηση το γεγονός ότι στο Ιράκ το 41% των θυμάτων ήταν άμαχοι, ούτε φυσικά το γεγονός ότι οι βομβαρδισμοί ουδέποτε εγκρίθηκαν από τον ΟΗΕ». «Η επίθεση ενάντια στη Γιουγκοσλαβία καλύφθηκε, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, από προπαγανδιστές και όχι από δημοσιογράφους».

Φίλιπ Νάιτλι (Βρετανός δημοσιογράφος): «Εχουν τελειοποιηθεί οι δυτικές μέθοδες στρέβλωσης της αλήθειας... Παρά την πρωτοφανή παρουσία 2.700 δημοσιογράφων στην περιοχή, δεν υπήρξε ενημέρωση». Και δε δίστασε να κάνει λόγο για «δημοσιογράφους - πράκτορες». «Οι Ελληνες δημοσιογράφοι ήταν οι μόνοι που αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό την υπόθεση... Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης φρόντισαν ώστε η αντίδραση της ελληνικής κοινής γνώμης να μην περάσει τα σύνορα της Ελλάδας».

Καλώς 'τον...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ εδώ τη στήλη θέλουμε και επίσημα σήμερα να καλωσορίσουμε τον δημοσιογράφο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο στο «κύκλωμα "Ριζοσπάστη", Κανέλλη και Νέας Δημοκρατίας», αφού πανηγυρικά τον κατέταξε με τις χτεσινές δηλώσεις του ο Ε. Γιαννόπουλος. Σιδεροκέφαλος!

Τι είναι αυτό το κύκλωμα; Μα τι άλλο, μια.... τεράστια συνωμοσία, με στόχο την καταστροφή του Βαγγέλη, που ως γνωστόν είναι η φωνή του λαού και παρά την ευγένεια και το μειλίχιο χαρακτήρα του όλοι έχουν βαλθεί να τον βλάψουν.

Αν δεν το ακούσατε, στα... μουλωχτά έκανε μήνυση και στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο με τη... συνήθη κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμισης, λόγω της γνωστής ιστορίας της χρήσης του Εφετείου για... προεκλογικό κέντρο.

Αν κάνουμε έναν μικρό απολογισμό της δράσης του Γιαννόπουλου τον τελευταίο καιρό, έχει μηνύσει εκτός από το «Ριζοσπάστη» φυσικά, τον Κατριβάνο, τον Κεδίκογλου, την Κανέλλη, τον Μανδίκο, τον Τριανταφυλλόπουλο σε επίπεδο προσώπων και είναι υπεύθυνος για τις μηνύσεις εναντίον των αγροτών και για την πράξη νομοθετικού περιεχομένου κατά των μαθητών.

Λίγο ακόμα να έμενε δηλαδή στο υπουργείο και θα άρχιζε μηνύσεις κατά νομών, περιφερειών ή ακόμα και της... χώρας ολόκληρης δημιουργώντας νέα δεδομένα στα παγκόσμια νομικά χρονικά.

Τι να πούμε πια... Αντε να δούμε πού θα φτάσει.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ με την ιστορία του «ντιμπέιτ», θα σας λύσουμε εμείς την απορία στο «ποιος νίκησε»!

Ούτε ο Σημίτης ούτε ο Καραμανλής. Νίκησε η λογική του ανούσιου, στημένου, άχρωμου και άοσμου και χωρίς πολιτική ουσία λόγου.

Επίσης, φανταζόμαστε ότι το ΠΑΣΟΚ θα πάρει άμεσα μέτρα για την υπόθεση του Ακη Τσοχατζόπουλου, που δεν είδε, όπως ομολόγησε ο ίδιος, την τηλεοπτική αναμέτρηση (αν και είναι βέβαιος, από ό,τι του είπαν, ότι καλύτερος ήταν ο πρόεδρος του κόμματός του...).

Αφού του προσκομιστεί η βιντεοκασέτα θα δώσει στη συνέχεια εξετάσεις στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Κινήματος και θα γράψει 100 φορές «δε θα κλείνω την τηλεόραση όταν μιλάει ο πρόεδρος».

«Ντιμπέιτ» για ... ένα κόμμα

Το προχτεσινό «ντιμπέιτ» το επιβεβαίωσε με απόλυτο τρόπο: Στην Ελλάδα έχουμε ένα κόμμα το οποίο ανάλογα με τα γούστα του καθενός μπορεί να αποκαλείται είτε «ΠασοκοΝεοδημοκρατία» είτε «ΝεοδημοκρατικοΠασόκ»... Ομως αυτό το κόμμα, και εδώ εντοπίζεται κυρίως η αξία του «ντιμπέητ», δεν έχει έναν, αλλά δυο αρχηγούς! Οι δυο αρχηγοί του ίδιου κόμματος, λοιπόν, αξιοποίησαν όσο γινόταν... καλύτερα τη μια ώρα που είχαν στη διάθεσή τους και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να πείσουν τους... αναποφάσιστους ότι πρεσβεύουν την ίδια ακριβώς πολιτική. «Ναι στην ΟΝΕ» ο κ. Σημίτης, «ναι στην ΟΝΕ» και ο κ. Καραμανλής. «Ναι στο Ελσίνκι», ο κ. Καραμανλής, «ναι στο Ελσίνκι» και ο κ. Σημίτης. Και στα «εξωτερικά» μαζί και στα «εσωτερικά» μαζί. Κάτι, δηλαδή, σαν το «και μέσα πάμε καλά και έξω πάμε καλά», που μας λέγανε παλιότερα, αλλά, τώρα πλέον, λίγο προς το πιο «εκσυγχρονισμένο», που το κάνει να μοιάζει με το «και σεις καλά τα κάνατε και μεις καλύτερα θα τα κάνουμε»...

***

Το «ντιμπέιτ» επομένως ήταν χρήσιμο. Οσοι θυμούνται τη διεκδίκηση της προεδρίας στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ από τους κ.κ. Σημίτη και Τσοχατζόπουλο, θα διαπίστωσαν ότι οι μεταξύ τους «διαφορές», που επικαλούνταν τότε ενώπιον του ΠΑΣΟΚικού ακροατηρίου, φαντάζουν... αβυσσαλέες μπροστά στις «διαφορές» που ανέκυψαν από τη «μονομαχία» μεταξύ Σημίτη - Καραμανλή... Το ίδιο θα διαπιστώσουν, αν συγκρίνουν τις χτεσινές «διαφορές», με αυτές, που είχαν οι κ. κ. Καραμανλής και Σουφλιάς, όταν διεκδικούσαν την αρχηγία της ΝΔ... Με δυο λόγια, ακόμα και εσωκομματικοί αντίπαλοι να ήταν οι κ. κ. Σημίτης και Καραμανλής, θα έβρισκαν τελικά κάτι λιγότερο ανούσιο για να «διαφωνήσουν». Προχτές όχι μόνο δε βρήκαν, αλλά ούτε καν προσπάθησαν να βρουν.

Ετσι είναι σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα του δικομματισμού. Τα οικογενειακά «τερτίπια», με τα οποία επιχειρούν να εξαπατήσουν τους πολίτες οι επικεφαλής του ίδιου (επαναλαμβάνουμε) κόμματος, συνιστούν έναν επιπλέον λόγο για να οδηγηθούν οι ψηφοφόροι στην απόφαση να απορρίψουν αυτή τη «γαλαζοπράσινη» παράσταση διαρκείας.

Οταν δυο πολιτικοί δεν μπορούν ούτε καν να υποκριθούν ότι «αντιπαρατίθενται» μεταξύ τους, όταν η ομοιότητα της πολιτικής τους είναι τόσο έκδηλη - μέχρι σημείου να κρατιέται ο Τσουκάτος μη χειροκροτήσει τον Καραμανλή και ο Σπηλιωτόπουλος τον Σημίτη... - τότε πάει πολύ να θέλουν να αναγκάσουν τον ελληνικό λαό να κρίνει και να επιλέξει με βάση το διαφορετικό χρώμα της... γραβάτας.

***

Μάταιο επομένως να διαμαρτύρεται κανείς - όπως συνέβη χτες σε μερικά πρωτοσέλιδα - για την «πλήξη» που προκάλεσε το «ντιμπέητ». Η πλήξη είναι παράγωγο, πρώτα και κύρια, της αδιατάρακτης ομοιομορφίας. Στην περίπτωση, δε, της αντιλαϊκής ομοιομορφίας, τότε η πλήξη καθίσταται αφόρητη, όπως η προχτεσινή. Ούτε η «έκπληξη» για το μονότονο των παράλληλων μονολόγων δικαιολογείται. Η έκπληξη θα ήταν δικαιολογημένη, μόνο αν κάποιος παρέβαινε τους κανόνες της μονοτονίας του «μονόδρομου». Αλλά αν συνέβαινε αυτό, τότε το ΠΑΣΟΚ δε θα ήταν ίδιο με τη ΝΔ και η ΝΔ δε θα ήταν ίδια με το ΠΑΣΟΚ. Τότε δε θα έβλαπταν και οι δυο τη χώρα, το ίδιο. Κάτι που ούτε στο «ντιμπέιτ» δεν μπόρεσαν να κρύψουν.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ