Ηταν και χτες χιλιάδες. Με πείσμα και αποφασιστικότητα, ακούραστοι, κατέβηκαν με τα πανό τους, οργανωμένα, στο κέντρο της Αθήνας, για να δώσουν τη δική τους απάντηση. Η προβοκάτσια, η τρομοκρατία και η συκοφάντηση του αγώνα τους έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα και η απάντηση για συνέχιση ήρθε μέσα από τη μαζική συμμετοχή, τα συνθήματα που ακούστηκαν, την περιφρούρηση της πορείας και τη μαχητικότητά τους. Στο χτεσινό συλλαλητήριο ήταν και πάλι χιλιάδες και χιλιάδες, κατακλύζοντας την Πανεπιστημίου από τα Προπύλαια ως κάτω στα Χαυτεία. Φοιτητές, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι αποστόμωσαν ξανά τους εντεταλμένους «κράχτες» περί μειοψηφιών και σήκωσαν τις ενωμένες γροθιές τους σε κάθε γνωστή και «άγνωστη» συκοφαντία. Δήλωσαν ξεκάθαρα πως ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να καταργηθεί στην πράξη ο νόμος - έκτρωμα.
Από νωρίς το μεσημέρι η Πανεπιστημίου άρχισε να γεμίζει από νεολαίους και εργαζόμενους. Τα πανό των φοιτητικών συλλόγων και των εκπαιδευτικών σηκώνονται. Τα τραγούδια του αγώνα που ακούγονται από τα μεγάφωνα δίνουν τον τόνο της διαδήλωσης. Στα Προπύλαια τη μεγάλη συγκέντρωση χαιρέτισαν εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών και του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, τονίζοντας την αναγκαιότητα για συνέχιση του αγώνα, ώστε ο νόμος να μην εφαρμοστεί. Κατά τη διάρκεια των ομιλιών καταγγέλθηκε πως η Αστυνομία επιδόθηκε σε «προληπτικές» αθρόες προσαγωγές ατόμων και ζητήθηκε να αφεθούν ελεύθεροι, όπως και έγινε τελικά.
Οταν η πορεία ξεκινάει, τα πυκνά μπλοκ, τα απανωτά συνθήματα κατά της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και της καταστολής των αγώνων, κάνουν ξεκάθαρο το μήνυμα και το περιεχόμενο του αγώνα.
«Οχι στην αμάθεια και τις καταρτίσεις, δεν είμαστε εργαλεία για τις επιχειρήσεις!», φωνάζουν οι φοιτητές και κάνουν «λιανά» στη συνέχεια:
«Γιωργάκη, Κωστάκη, ακούστε το καλά, αυτός ο νόμος - πλαίσιο θα μείνει στα χαρτιά». Πίσω από τα φοιτητικά μπλοκ, της Φιλοσοφικής, της Νομικής, της Παντείου, της Γεωπονικής, της Φυσικομαθηματικής, της ΑΣΟΕΕ, του Πολυτεχνείου, των σχολών των ΤΕΙ και μιας σειράς άλλων συλλόγων, ακολουθούν με μαζική και δυναμική συμμετοχή τα μπλοκ του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, της ΟΛΜΕ, της ΠΟΣΔΕΠ και της ΔΟΕ.
Το ένα σύνθημα διαδέχεται το άλλο σε όλη της διάρκεια της πορείας: «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή», «Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές» και «Ο διάλογός τους είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» είναι τα συνθήματα που κυριαρχούν. Παράλληλα, η περιφρούρηση της πορείας από τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και τους εκπαιδευτικούς λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο για να διαφυλαχτεί το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός του κινήματος. Καθώς η πορεία φτάνει στη Βουλή οι φωνές πυκνώνουν και ο τόνος ανεβαίνει: «Ο νόμος - πλαίσιο δε θα εφαρμοστεί, δωρεάν σπουδές για κάθε φοιτητή».
Ωστόσο, ο αγώνας δε σταματά στο χτεσινό εκπαιδευτικό συλλαλητήριο, αλλά συνεχίζεται πολύμορφα και τις επόμενες μέρες. Το Συντονιστικό των Φοιτητικών Συλλόγων καλεί σε πολύμορφη αγωνιστική δράση την ερχόμενη Δευτέρα και νέα συλλαλητήρια ανά πόλη την επόμενη Πέμπτη. Σήμερα φοιτητές και σπουδαστές συμμετέχουν στο αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο, ενώ προσανατολίζονται σε νέο συλλαλητήριο την ημέρα της επαναληπτικής ψηφοφορίας για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Σήμερα συνεδριάζει η ΠΟΣΔΕΠ για να καθορίσει το πρόγραμμα δράσης της στο επόμενο διάστημα.
Τσουρέκια, φραντζόλες και Ιστορία
«Εκατόν δέκα περίπου φούρνοι προμηθεύουν ψωμί στον πληθυσμό της πόλης. Οι φούρνοι φτιάχνουν επίσης τσουρέκια, καταΐφια, μπακλαβάδες, κουλούρια, γαλέτες, παξιμάδια, πίτες, καρβέλια, φραντζόλες, μπουρέκια και πίτες του Χαλεπιού και της Δαμασκού, πλακούντια, φρέσκους τραγανιστούς λουκουμάδες. Από εδώ προμηθεύονται αλεύρι τα μεγάλα αρχοντικά, καθώς και τα παλιά και νέα ανάκτορα για το ειδικό ψωμί του σουλτάνου. Μεγάλα πλοία πηγαινοέρχονται αδιάκοπα χειμώνα καλοκαίρι. Οταν ο στρατός κι ο σουλτάνος με την ακολουθία τους εδρεύουν στην Κωνσταντινούπολη, είναι επόμενο ν' αυξάνεται η κατανάλωση του ψωμιού και των λοιπών τροφίμων».Ιστορία Στ' Δημοτικού «Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια», σελ. 31.
Το απόσπασμα από το «επίμαχο» βιβλίο της Ιστορίας της έκτης Δημοτικού, αποτελεί ένα από εκείνα τα παραδείγματα που δείχνουν το πώς προσεγγίζεται η Ιστορία και προβληματίζουν για το τι τελικά μαθαίνουν οι μαθητές. Σε ένα κεφάλαιο που αναφέρεται στην ακμή και παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η αφήγηση μιας ιστορικής περιόδου, που εκτείνεται από τα μέσα του 14ου αιώνα και φτάνει μέχρι τις αρχές του 19ου, καταλαμβάνει μετά βίας μισή σε σύνολο δύο σελίδων.
Πέρα και ανεξάρτητα από την αντιπαράθεση ανάμεσα σε όσους εκφράζουν εκκλησιαστικού τύπου ενστάσεις στο περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου και σε όσους το υποστηρίζουν άνευ όρων, παραμένει το ζήτημα του περιεχομένου της μόρφωσης, το πρόβλημα της καλλιέργειας δεξιοτήτων αντί για γνώση. Ετσι, η ιστορική αφήγηση δίνει τη θέση της σε παράθεση πηγών που φωτίζουν επιμέρους πλευρές των γεγονότων. Το πρωτεύον, μπερδεύεται με το δευτερεύον ή και κρύβεται από αυτό, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου αντί οι μαθητές να γνωρίσουν τις πλευρές ενός ιστορικού γεγονότος που επηρέασε την Ιστορία για τέσσερις αιώνες, διαβάζουν για μπακλαβάδες (σαν να μην έφτανε η... παντοκρατορία των συνταγών και εδεσμάτων σε όλο το φάσμα των νέων βιβλίων, από τη γλώσσα μέχρι τα μαθηματικά)!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η «διαθεματικότητα» που ανακατεύει διάφορα επιστημονικά αντικείμενα, τα οποία μαθαίνουν τελικά τα παιδιά όλα μισά, μέσα σε ένα καθεστώς σύγχυσης για το τι είναι το κύριο, ενσωματώνεται στο ίδιο το βιβλίο.