Σοβαρό τραυματισμό στο χέρι υπέστη εργαζόμενος όταν κινητήρας γερανού τέθηκε σε λειτουργία κατά τη διάρκεια εργασιών επισκευής, σε ένα ακόμα εργατικό «ατύχημα», που αυτήν τη φορά συνέβη στο εργοστάσιο της μηχανικής ανακύκλωσης (ΕΜΑΚ) του ΕΔΣΝΑ, στον ΧΥΤΑ Φυλής.

«Ανάλογα "ατυχήματα", συχνά θανατηφόρα, όπως ηλεκτροπληξίες και πτώσεις από μεγάλα ύψη, τείνουν να γίνουν κανονικότητα στους χώρους δουλειάς και ειδικότερα στις βιομηχανίες. Μόνο το προηγούμενο δίμηνο, σε μια σειρά εργοστάσια στην περιοχή του Θριασίου δύο εργαζόμενοι έχουν χάσει τη ζωή τους (στον «Παΐρη» και στην «Ελαστρον»), ένας ακόμα εργαζόμενος σε αποθήκη επιχείρησης ηλεκτρονικού εμπορίου στο Μενίδι, ενώ πολλοί ακόμα ακρωτηριάστηκαν ή τραυματίστηκαν σοβαρά χωρίς καν να γίνει καταγραφή», επισημαίνουν σε ανακοίνωσή τους το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας και το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής.

Τα σωματεία απαιτούν να διαλευκανθούν πλήρως τα αίτια του «ατυχήματος» και τονίζουν: «Η απουσία ελέγχων και μέτρων όπως η εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου για κάθε εργασία, η ελλιπής συντήρηση εξοπλισμού και εγκαταστάσεων, η ανεπαρκής εκπαίδευση των εργαζομένων και η εντατικοποίηση συνθέτουν τη γενική εικόνα των χώρων δουλειάς, με τις πλάτες της κυβέρνησης και του κράτους. Αυτή η κατάσταση ενισχύεται διαχρονικά με την παρέμβαση όλων των κυβερνήσεων, μέσα από τους νόμους που υπονομεύουν το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και κάθε άλλη αρχή ελέγχου, μέσα από τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τη διάλυση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και τόσες άλλες αντίστοιχες παρεμβάσεις».

Και απαιτούν, πιο συγκεκριμένα, να προσδιοριστεί αν ο ΕΔΣΝΑ διέθετε ολοκληρωμένη μελέτη εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου για τις εργασίες στο συγκεκριμένο τμήμα, αν είχε εξασφαλίσει την απαραίτητη εκπαίδευση των εργαζομένων για τις σχετικές εργασίες, αν είχε εξασφαλίσει εκ των προτέρων κάθε διαθέσιμο μέτρο πρόληψης (μπουτόν ασφαλείας) για να αποφευχθεί, αλλά και αν οι εργαζόμενοι είχαν προμηθευτεί ειδικό εξοπλισμό (ΜΑΠ) για τις ανάγκες της συγκεκριμένης εργασίας.

Τα σωματεία καλούν τους εργαζόμενους να δυναμώσουν την οργάνωση στα σωματεία, να πάρουν στα χέρια τους την προστασία της ζωής και της υγείας τους και να συγκροτήσουν Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας, επιβάλλοντας με αγωνιστική δράση όσα είναι αναγκαία.

Στο μεταξύ, το εργατικό «ατύχημα» που κόστισε τη ζωή ενός εργαζόμενου στις 23/10/2017 υπενθυμίζει το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης, με αφορμή τη σημερινή δίκη στο ποινικό δικαστήριο. Για τον θάνατο του εργαζόμενου, που είχε προκληθεί μετά από ανατροπή απορριμματοφόρου, αντιμετωπίζουν κατηγορίες δύο αιρετοί, δημοτικοί σύμβουλοι της δημοτικής αρχής, και δύο συνάδελφοί του.

Στη δίκη θα παραστεί και το Σωματείο, μετά από αίτημα της οικογένειας του εργαζόμενου. «Το θεωρούμε χρέος μας απέναντι στον συνάδελφο που τόσο άδικα χάθηκε. Το θεωρούμε χρέος μας και απέναντι σε κάθε συνάδελφο που και σήμερα πιάνει δουλειά και δεν ξέρει αν θα γυρίσει σπίτι του», σημειώνει στην ανακοίνωσή του. Αναδεικνύει τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» που κοστίζουν ζωές εργαζομένων στους ΟΤΑ και σημειώνει ότι «δεν μπορεί, όταν ο κλάδος μας μετράει δεκάδες νεκρούς, υπεύθυνοι να είναι αυτοί που κινδυνεύουν να σκοτωθούν». Προσθέτει ότι η ευθύνη για την κατάσταση στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου δεν βαραίνει το προσωπικό και υπογραμμίζει ότι η δημοτική αρχή επιδιώκει να «κρύψει το θέμα κάτω από το χαλί», καθώς «έχει αγνοήσει πλήρως τις ευθύνες της για τις συνθήκες εργασίας στην καθαριότητα», αποδέχεται και υλοποιεί «την πολιτική που αντιμετωπίζει την υγεία και την ασφάλειά μας ως κόστος που δεν θέλει να αναλάβει», ενώ ούτε καν η απώλεια της ζωής του εργαζόμενου «δεν λειτούργησε ως καμπανάκι» προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας.

Την ακύρωση της απόλυσης του γραμματέα του επιχειρησιακού Σωματείου στη Λάρισα, στο κατάστημα της «Praktiker Hellas», χαιρετίζει το ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων νομού Λάρισας.

Πριν από έναν χρόνο περίπου, η εργοδοσία είχε προχωρήσει καταχρηστικά και μονομερώς, χωρίς τη συγκατάθεση του συγκεκριμένου εργαζόμενου, σε τροποποίηση της σύμβασης και την αλλαγή της ειδικότητάς του από «πωλητή - χειριστή κλαρκ» σε «πωλητή». Αυτό πρακτικά σήμαινε την απένταξή του από το καθεστώς βαρέων και ανθυγιεινών όπου ήταν από την αρχή της εργασιακής του σχέσης με την εταιρεία, με άμεση συνέπεια στα ασφαλιστικά του δικαιώματα. Κι επειδή ο εργαζόμενος αντέδρασε όπως όφειλε στην επίθεση αυτή, απολύθηκε.

Ουσιαστικά, η απόλυσή του εντασσόταν στο «κάδρο» των εκδικητικών απολύσεων που γίνονταν εκείνη την περίοδο σε όλη τη χώρα, με την εργοδοσία να αξιοποιεί το αντεργατικό νομοθετικό έκτρωμα Χατζηδάκη και την «ασυλία» που της παρέχει να «ξεφορτώνεται» συνδικαλιστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εργαζόμενος δικαιώθηκε από την Επιθεώρηση Εργασίας, ωστόσο «τιμωρήθηκε» από την εργοδοσία, που ήθελε να απαλλαγεί από τη συνδικαλιστική οργάνωση και τη δράση για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σε αυτό το πλαίσιο είχαν οργανωθεί τόσο στη Λάρισα όσο και πανελλαδικά πολύμορφες δράσεις, απεργίες κ.λπ. Σε αυτόν τον αγώνα αναπτύχθηκε η μαζική στήριξη και αλληλεγγύη των συναδέλφων του, οι οποίοι αντιμετώπισαν τις πρακτικές εκφοβισμού και το κλίμα τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η διοίκηση της εταιρείας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων νομού Λάρισας τονίζει ότι «η συγκεκριμένη εμπειρία είναι παράδειγμα στο πώς χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενοι τις μονομερείς βλαπτικές μεταβολές στις συμβάσεις εργασίας, την καταπάτηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας. Ο συλλογικός αγώνας είναι ο τρόπος προάσπισης των κατεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων και υπεράσπισης του δικαιώματος για εργασία με ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες. Παλεύουμε μέχρι τέλους διεκδικώντας το δίκιο μας, δεν απογοητευόμαστε ούτε υποχωρούμε στις απειλές και μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Αυτή είναι η απάντηση στους εργοδότες που θεωρούν τους εαυτούς τους αφέντες και τους εργαζόμενους σκλάβους».