Το πάνελ των ομιλητών

Η Στέλλα Παπαοικονόμου, μέλος του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ, στην έναρξη της εκδήλωσης, έθεσε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα, όπως: Τι μάθαμε από τη δίκη της ΧΑ; Αρκεί η παραπομπή στη Δικαιοσύνη για την αντιμετώπιση των φασιστικών οργανώσεων, της ιδεολογίας και εγκληματικής δράσης τους; Μπορεί η σημερινή Δικαιοσύνη και το σημερινό κράτος, δηλαδή το αστικό κράτος, να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά τον φασισμό; Τι έδειξε η ιστορική πείρα του 20ού αιώνα; Πώς γεννήθηκε ο φασισμός - ναζισμός; Ποιοι τον είχαν ανάγκη και τον εξέθρεψαν, τον υποστήριξαν; Ποιους υπηρέτησε; Πώς θα αντιμετωπιστούν σήμερα, και στη χώρα μας, οργανώσεις όπως η ΧΑ και άλλα φασιστικά μορφώματα; Πώς θα ηττηθούν οριστικά οι φασιστικές ιδέες και δράση; Ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος του φασισμού; Είναι η σοσιαλδημοκρατία, οι αστικές δυνάμεις που υψώνουν τη σημαία της αστικής δημοκρατίας και του κράτους δικαίου;

Από τη χτεσινή εκδήλωση

Ο Αντ. Αντανασιώτης σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι αρνητικές υπηρεσίες στον αντιφασιστικό αγώνα προσφέρουν όσοι συσκοτίζουν την ταξική ουσία του φασισμού και ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά είναι ο οργανωμένος και μαζικός αγώνας των εργαζομένων και της νεολαίας, που θα στοχεύει όχι μόνο τον ίδιο τον φασισμό αλλά συνολικά τον πραγματικό αντίπαλο, τη ρίζα του κακού, τη δικτατορία του κεφαλαίου σε όλες τις μορφές της.

Ο Δ. Ξεκαλάκης επισήμανε: «Δεν μας αρκεί να κρυφτούν οι φασίστες στα λαγούμια τους, γιατί από εκεί μπορεί να τους ξαναβγάλουν αυτοί που τους έκρυψαν προσωρινά. Καθήκον των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων είναι το ολοκληρωτικό τσάκισμα του φασισμού, που θα γίνει πράξη με την ήττα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος».

Ο Θ. Θεοδωρόπουλος, κάνοντας μια αναδρομή στη δράση της Χρυσής Αυγής, τόνισε ότι μέχρι το 2013 και ενώ υπήρχαν δολοφονικές επιθέσεις (περίπτωση Κουσουρή, «Αντίπνοιας» κ.λπ.), οι θεσμοί τις αντιμετώπιζαν ως μεμονωμένα περιστατικά. Πρόσθεσε ότι όταν έγιναν η επίθεση στον ταξικό αντίπαλο των εργοδοτών από το τάγμα εφόδου στο Πέραμα και η δολοφονία Φύσσα, η αντίδραση του λαού και η εναντίωση στη Χρυσή Αυγή ήταν που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. «Το αίμα του Παύλου και η στάση του λαού είναι αυτά που δίκασαν τη Χρυσή Αυγή», είπε. Στη συνέχεια επισήμανε ότι σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της δίκης έπαιξε η συνένωση των δικογραφιών της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης. Θύμισε δε ότι υπήρχαν κάποιοι από τον νομικό χώρο που αντιτάχθηκαν στη συνένωση αυτή, όπως ο Δ. Βερβεσός, που έλεγαν ότι για την καθυστέρηση της έναρξης και εξέλιξης της δίκης δεν φταίνε η κυβέρνηση και οι προσχηματικές δικαιολογίες και εμπόδια που έβαζε, αλλά η συνένωση των δικογραφιών! Και πρόσθεσε ότι εάν δεν είχε γίνει συνένωση «δεν θα μπορούσαμε να είχαμε παραστεί ούτε ως πολιτικοί ενάγοντες».

Ο Αγγ. Βρεττός, συνοψίζοντας τη συζήτηση, σημείωσε ότι η πείρα αποδεικνύει πως η παραπομπή στην αστική Δικαιοσύνη επ' ουδενί δεν αρκεί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φασισμού - ναζισμού αφού αυτός είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού και αντίπαλός του δεν μπορεί να είναι το αστικό «κράτος δικαίου», η αστική Δικαιοσύνη, η αστική δημοκρατία. Γι' αυτό και η σοσιαλδημοκρατία, διαχρονικά, έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να αποτελέσει τον αληθινό και συνεπή αντίπαλο του φασισμού - ναζισμού. Πραγματικός αντίπαλος του φασισμού είναι μόνο το εργατικό - λαϊκό κίνημα με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, που στοχεύει το ίδιο το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα. «Η πάλη των κομμουνιστών, μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, το ίδιο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα είναι που πρέπει να στηριχτεί με όλα τα μέσα για να πετάξουμε έξω από κάθε χώρο μόρφωσης, χώρο δουλειάς κάθε φασιστικό μόρφωμα, τις δηλητηριώδεις ιδέες του. Για να ανοίξουμε τον δρόμο για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης, για την ανώτερη κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό», υπογράμμισε.

• Εκτενέστερο ρεπορτάζ από την χτεσινή εκδήλωση θα δημοσιευτεί στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου».

Στιγμιότυπο από την περιοδεία

Πλούσια ήταν η συζήτηση με τους εργαζομένους, ξεκινώντας από τα διάφορα σενάρια για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ναυπηγείων, ενώ την ίδια μέρα γραφόταν ένα ακόμα επεισόδιο, με την εκδήλωση ενδιαφέροντος της ιταλικής «Fincantieri» με την «Onex Shipyards» για τη «διάσωση» των ναυπηγείων. «Συνεχίζουμε να είμαστε "στον αέρα"», «είμαστε σε διαρκή αναμονή» ήταν μερικές από τις φράσεις που ακούστηκαν, την ώρα που οι πληρωμές συνεχίζουν να εξασφαλίζονται ανά τρίμηνα μέσω τροπολογιών, με το 70% να το έχει αναλάβει το υπουργείο Αμυνας και το υπόλοιπο 30% να είναι απλήρωτο.

Στο πλαίσιο της επίσκεψης έγινε αρκετή συζήτηση γύρω από τις «Αμυντικές Συμφωνίες» της ελληνικής κυβέρνησης με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. «Το περιεχόμενο αυτών των Συμφωνιών όχι μόνο δεν φέρνει κάτι θετικό για τους εργαζόμενους, αλλά εγκυμονεί και μεγάλους κινδύνους. Τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που διαλαλεί ότι θα έφερνε την κατασκευή των φρεγατών "Belharra" στην Ελλάδα, συσκοτίζουν την ουσία της συμφωνίας. Κρύβουν ότι πρόκειται για μια στρατιωτική συμφωνία που δεν αφορά την άμυνα της χώρας, αλλά τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο και ευρύτερα», τόνισε ο Γ. Γκιόκας.

Από τη συζήτηση με παλαιότερους και νεότερους εργαζόμενους αναδείχθηκαν οι δυνατότητες του κλάδου, όπως η ύπαρξη σημαντικής τεχνογνωσίας, το έμπειρο και καταρτισμένο εργατικό δυναμικό κ.ά.

Η θέση του ΚΚΕ για τη ναυπηγική βιομηχανία, υπογράμμισε ο Γ. Γκιόκας, είναι καθαρή:

«Από όλη την πορεία των ναυπηγείων τα τελευταία χρόνια προκύπτει και το βασικό δίλημμα που υπάρχει μπροστά μας. Το βασικό δίλημμα είναι πώς θα μπορούσαν να δουλεύουν τα ναυπηγεία, με βάση τις δυνατότητες που έχουν, και πώς δουλεύουν σήμερα. Η αιτία της σημερινής κατάστασης βρίσκεται στο αγκάθι του καπιταλιστικού κέρδους, στην πολιτική και τους περιορισμούς της ΕΕ. Είναι η αιτία τόσων φαινομενικά "παράλογων" εξελίξεων, όπως το να μη ναυπηγούνται πλοία στην Ελλάδα την ώρα που υπάρχει μεγάλη ανάγκη για φθηνή και ασφαλή πρόσβαση στα νησιά. Τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας να μην έχουν πλέον παραγωγή τροχαίου υλικού, όπως βαγόνια, την ίδια ώρα που δεν υπάρχουν συρμοί για να μη συνωστίζεται ο κόσμος και να προστατεύεται από την πανδημία. Αντίθετα, τα ναυπηγεία μπορούν να λειτουργήσουν κάτω από διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, με τους εργαζόμενους στην εξουσία, με τις λαϊκές ανάγκες στο επίκεντρο και αξιοποιώντας στο έπακρο το έμπειρο εργατικό δυναμικό, την τεχνογνωσία και άλλες δυνατότητες που σήμερα απαξιώνονται».

Τα πολλά προβλήματα που βιώνουν στη ζωή τους οι εργαζόμενοι, μέσα και έξω από τον εργασιακό τους χώρο, όπως η ακρίβεια ή η έλλειψη αντιπλημμυρικής προστασίας, τέθηκαν στη συζήτηση.

«Τα δεινά που αντιμετωπίζει σήμερα ο λαός δεν είναι φυσικά φαινόμενα, όπως λέει η κυβέρνηση. Το κύμα ακρίβειας είναι αποτέλεσμα - μεταξύ άλλων - της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης και "απελευθέρωσης" της Ενέργειας, της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης", που στηρίζουν όλα τα άλλα κόμματα. Ο λαός επομένως δεν πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στο αστικό κράτος και στις κυβερνήσεις του, ούτε στις εναλλαγές και στο ανακάτεμα της τράπουλας του σημερινού σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος. Αντίθετα, πρέπει να πιστέψει στη δύναμή του, να βγάλει συμπεράσματα από νικηφόρους αγώνες, όπως των διανομέων της "e-food", των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, που μπορούν να αχρηστεύσουν αντεργατικές διατάξεις, να βάλει στόχο να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης το επόμενο διάστημα, με οργάνωση, αλληλεγγύη, πανελλαδικό συντονισμό. Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις σε αυτήν την προσπάθεια, και σας καλούμε να το ενισχύσετε και να βρεθούμε πλάι πλάι στους αγώνες που έρχονται».