Στην τοποθέτησή του ο βουλευτής του ΚΚΕ, Ν. Παπαναστάσης, σημείωσε μεταξύ άλλων πως το ΚΚΕ έχει προτείνει και έχει στηρίξει μέτρα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, τονίζοντας όμως πως εκφάνσεις του οργανωμένου εγκλήματος συνιστούν κερδοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες, που καλύπτονται μέσα από την εμπλοκή κρατών, κυβερνήσεων και υπηρεσιών ασφαλείας.

«Η επίθεση σε βάρος κάθε κεκτημένου δικαιώματος των εργαζομένων, η διαρκής αντιπαράθεση για πολιτική και οικονομική κυριαρχία, η υποκίνηση τοπικών πολέμων για τον έλεγχο ζωνών επιρροής είναι οι κυριότεροι όροι και τα στοιχεία της νόμιμης εγκληματικότητας του κεφαλαίου, που όμως είναι και τα στοιχεία που παράγουν και αναπαράγουν τη συνήθη εγκληματικότητα», υπογράμμισε, συμπληρώνοντας πως «άρα, όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, όσο δεν δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ανατροπή της, τα κρούσματα θα αυξάνονται όσες συμφωνίες κι αν υπογραφούν».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στις ευθύνες της κυβέρνησης, που συνεχίζει να μην προσανατολίζει τα Σώματα Ασφαλείας στη δίωξη του εγκλήματος, ενώ επιμένει να αποδίδει την εγκληματικότητα στις σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλκανικής χερσονήσου, κρύβοντας ότι αυτές είναι απότοκα των επεμβάσεων ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, τις οποίες οι ελληνικές κυβερνήσεις στήριξαν.

Ειδικότερα για το περιεχόμενο των συμφωνιών, σημείωσε πως περιέχουν πολύ επικίνδυνες διατάξεις, καθώς «υπάρχει σε αυτές πρόβλεψη για αντιμετώπιση εξτρεμιστικών και τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως δηλώνετε, δείχνοντας ότι ήδη στην ουσία έχετε συμφωνήσει με το αντισυμβαλλόμενο κράτος, τη Ρωσία ή το Ισραήλ, στο τι είναι τρομοκρατία ή τρομοκράτες. Αλλιώς δεν θα είχε νόημα η κύρωση καμιάς συμφωνίας μεταξύ σας για την αντιμετώπισή του», ενώ για τη συμφωνία με το Ισραήλ τόνισε ότι «είναι ένα κείμενο που οι προβλέψεις του κινούνται απροκάλυπτα στην κατεύθυνση της προωθούμενης αναβάθμισης των πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων με την εγκληματική μηχανή αυτού του κράτους» που «φυλακίζει χιλιάδες αγωνιστές, βομβαρδίζει άλλες χώρες, καταπατά βάναυσα πλειάδα διεθνών Συνθηκών. Είναι το κράτος που ανενδοίαστα δολοφονεί ακόμα και μικρά παιδιά και ηλικιωμένους, που βαφτίζει τρομοκράτες αυτούς που παλεύουν κατά της κατοχής, που παλεύουν για να έχουν πατρίδα. Αυτοί είναι τρομοκράτες; Κι όμως, αυτό το κράτος με τις φρικαλεότητές του τόσο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όσο και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, χτες και σήμερα, το στηρίζουν φανατικά, διαμορφώνοντας μέσα από αυτήν τη στήριξη βασικούς άξονες της συμφωνίας, που μας φέρνετε σήμερα για ψήφιση».

Για την αντίστοιχη συμφωνία με τη Ρωσία, ο Ν. Παπαναστάσης υπογράμμισε ότι «υπάρχει πρόβλεψη συνεργασίας των ελληνικών και ρωσικών αρχών για την εξασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας», μια «ανατριχιαστική προοπτική» όπως σημείωσε.

Οσον αφορά τη συμφωνία με τη Βουλγαρία για κοινό έλεγχο στη συνοριακή δίοδο Νυμφαίας - Μακάζα, επεσήμανε ότι εκτός των άλλων έχει στόχο να προετοιμάσει το έδαφος για την πλήρη ένταξη της Βουλγαρίας στη ζώνη Σένγκεν, κάτι με το οποίο το ΚΚΕ διαφωνεί. «Δεν υποτιμάμε την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ των χωρών σχετικά με τον διασυνοριακό έλεγχο για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος. Ομως, θεωρούμε ότι ειδικά στις σημερινές συνθήκες, στα πλαίσια της σημερινής Ευρωπαϊκής Ενωσης, και αυτή η συνεργασία είναι υποταγμένη σ' αυτό που ονομάζουμε εμείς "αντιτρομοκρατικά", αντιμεταναστευτικά δόγματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που στο παρελθόν αξιοποιήθηκαν για προληπτικούς πολέμους, για το χτύπημα των λαϊκών κινημάτων», σημείωσε.

Ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής και της προσπάθειας φίμωσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, παραβίαση προσωπικών δεδομένων, όπως και της ελευθερίας της έκφρασης και ενίσχυση του κλίματος αστυνομοκρατίας προβλέπουν οι διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος 75/2020 για τη «Χρήση συστημάτων επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους» που δημοσιεύτηκε χτες στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Λίγα μόλις 24ωρα από το Προεδρικό Διάταγμα που «εξειδικεύει» και στην πραγματικότητα διευρύνει τις κατασταλτικές διατάξεις του άθλιου νόμου για την απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων, η κυβέρνηση με το νέο αυτό νομοθέτημα έρχεται να σφραγίσει τη μετατροπή κάθε δημόσιου χώρου σε «εποπτευόμενο» από τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, δίνοντας τη δυνατότητα για εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων λήψης ή καταγραφής ήχου ή εικόνας κάθε είδους - «συστήματα επιτήρησης», όπως χαρακτηριστικά τα λέει - που θα χρησιμοποιούνται από την Αστυνομία, το Λιμενικό και την Πυροσβεστική.

Με πρόσχημα όπως σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις παραπέρα περιστολής των βασικών ελευθεριών τη «δημόσια ασφάλεια», την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και τη διαχείριση της κυκλοφορίας, και με την επίκληση όλου του αντιδραστικού ευρωενωσιακού δικαίου που έχουν σπεύσει να ενσωματώσουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, το ΠΔ ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για εγκατάσταση των μέσων αυτών σε κάθε χώρο, με σκόπιμα θολές διατάξεις όπως ότι για την τοποθέτηση των μέσων αυτών «απαιτείται να συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις ότι τελούνται ή πρόκειται να τελεσθούν στον συγκεκριμένο χώρο ποινικά αδικήματα» (!), χαρακτηρίζοντας ως τέτοιες «στατιστικά ή εμπειρικά δεδομένα, μελέτες, εκθέσεις, μαρτυρίες, πληροφορίες».

Αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων είναι και η πρόβλεψη για «εγκατάσταση και λειτουργία σταθερών, περιστρεφόμενων ή κινητών συστημάτων επιτήρησης, (...) σε χώρους και κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης», παραπέμποντας έτσι στο πλήρες φακέλωμα των συγκεντρώσεων.

Ενώ παρά τις προσπάθειες να παρουσιαστεί η εισαγωγή μιας σειράς υποτιθέμενων «ασφαλιστικών δικλίδων» για την καταγραφή και επεξεργασία των δεδομένων, το ΠΔ βρίθει από κάθε λογής επικίνδυνα «παραθυράκια», που με μαθηματική ακρίβεια θα αξιοποιηθούν για την ένταση της καταστολής.

Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των δεδομένων που θα συλλέγονται, το ΠΔ προβλέπει ότι «τα δεδομένα διατηρούνται κατά μέγιστο για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) ημερών από τη συλλογή τους, εκτός αν η διατήρηση είναι απαραίτητη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, με σκοπό τη διερεύνηση αξιόποινων πράξεων», αλλά και ότι «επιτρέπεται, επίσης, η διατήρηση, όταν υπάρχουν δικαιολογημένες υπόνοιες σε βάρος του ατόμου στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα, για την προπαρασκευή ή τη διάπραξη στο μέλλον των αξιόποινων πράξεων» (!), ενώ «κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται η διατήρηση δεδομένων για εκπαιδευτικούς, αποκλειστικά, σκοπούς»!