Οι εκλογές για τον Πρόεδρο της χώρας και τα Περιφερειακά Συμβούλια πραγματοποιούνται την Κυριακή στη Βενεζουέλα, εν μέσω οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και ταυτόχρονα εξωτερικών πιέσεων από διάφορους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που επιχειρούν να απονομιμοποιήσουν το εκλογικό σύστημα της χώρας. Πρώτη η κυβέρνηση των ΗΠΑ, διάφορες αστικές κυβερνήσεις - σύμμαχοί τους που συσπειρώνονται στην λεγόμενη Ομάδα της Λίμα, ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών και η ΕΕ, εμφανίζουν τις εκλογές ως «παράνομες και μη δίκαιες», γιατί δήθεν απαγορεύουν την έκφραση αντίθετης γνώμης στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος του Νικολάς Μαδούρο. Στην πραγματικότητα είναι υποκριτική η «δημοκρατική ευαισθησία» (που την έχουν βεβαιώσει με μια σειρά εγκλήματα και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις) ή ...έγνοια για το λαό της χώρας, που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία δεν αποτράπηκε από τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση των Τσάβες και Μαδούρο. Αυτό που επιδιώκεται, μαζί με την ντόπια αντίδραση στη Βενεζουέλα, είναι η αλλαγή κυβέρνησης και προσανατολισμού των συμμαχιών της χώρας ώστε να ελεγχθεί ο πλούτος της (5η πετρελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο) και να αξιοποιηθεί η γεωστρατηγική της θέση στην περιοχή.

Τις εκλογές μποϊκοτάρει η συμμαχία κομμάτων της αντιπολίτευσης, το λεγόμενο «Προεδρείο Δημοκρατικής Ενότητας» (ΜUD - Mesa de Unidad Democratica), ένα συνονθύλευμα αστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, που πρωτοστάτησαν στις βίαιες διαδηλώσεις το 2017 με δεκάδες νεκρούς, γι' αυτό και κάποιοι από τους ηγέτες τους κρατούνται σε κατ' οίκον περιορισμό και τους έχει απαγορευτεί η συμμετοχή στις εκλογές.

Ο Μαδούρο διεκδικεί την επανεκλογή του με την εκλογική συμμαχία «Ευρύ Μέτωπο για την Πατρίδα», που στηρίζεται από το Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα, το ΚΚ Βενεζουέλας (τα δύο κόμματα έχουν υπογράψει συμφωνία - πλαίσιο, όπου μπαίνουν και ευρύτερα ζητήματα πέρα από τις εκλογές, με το ΚΚ να ζητά εμβάθυνση της λεγόμενης «Μπολιβαριανής διαδικασίας» για κατοχύρωση των όποιων κατακτήσεων και διεύρυνσή τους με λαϊκή συμμετοχή και εργατικό έλεγχο στην παραγωγή, σε ρήξη με την καπιταλιστική ιδιοκτησία). Την επανεκλογή Μαδούρο στηρίζουν και άλλα κόμματα, μεταξύ τους τα «Πατρίδα για όλους» και «Λαϊκή Ενότητα». Στις προεκλογικές δεσμεύσεις του Προέδρου και το πρόγραμμα «Πατρίδα 2025» περιλαμβάνονται η ενίσχυση της κρατικής οικονομίας, ώστε να «απαντηθεί ο οικονομικός πόλεμος», ανέγερση 5 εκατομμυρίων κατοικιών, κατοχύρωση της δημόσιας Παιδείας και όλα τα παιδιά στο σχολείο, βελτίωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων κ.λπ.

Τμήμα της αντιπολίτευσης, πάντως, συμμετέχει στις εκλογές. Υποψήφιος Πρόεδρος κατεβαίνει ο Χένρι Φαλκόν, πρώην κυβερνήτης της επαρχίας Λάρα, στρατιωτικός ε.α. και δικηγόρος, επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος «Προοδευτική Προώθηση» (Avanzada Progresista), ο οποίος διαφοροποιήθηκε από το λεγόμενο «μπολιβαριανό μπλοκ» και τον Ούγκο Τσάβες από το 2008. Τον Φαλκόν υποστηρίζουν και άλλα μικρότερα κόμματα, όπως το Κίνημα για το Σοσιαλισμό (MAS) και το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα (COPEI - συμμετείχε σε αστικές κυβερνήσεις πριν την άνοδο του Τσάβες το 1999). Ο αστός αυτός πολιτικός έχει προτείνει, υποτίθεται για το ξεπέρασμα της κρίσης, τη σύνδεση του νομίσματος της χώρας με το αμερικανικό δολάριο και προκρίνει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συντονίσουν τις δυνάμεις τους έστω και μετεκλογικά.

Αλλος υποψήφιος είναι ο Ρεϊνάλντο Κιχάδα, από το κόμμα «Λαϊκή Πολιτική Ενότητα '89», μηχανικός που εμφανίζεται ως «υπερασπιστής της επαναστατικής διαδικασίας» και του «70% με τον Τσάβες» (έφυγε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 2013) και προβάλλει ζητήματα ηθικής, αξιοποιώντας και υπαρκτά φαινόμενα κρατικής διαφθοράς. Τέταρτος υποψήφιος είναι ο κληρικός μιας αίρεσης, Χαβιέρ Μπερτούτσι, με την πλατφόρμα «Ελπίδα για την αλλαγή», που προβάλλει «χριστιανικές αξίες».

Χτες, σε μια παράλληλη εξέλιξη, η αμερικανική εταιρεία τροφίμων «Κellog's» ανακοίνωσε ότι σταματά την παραγωγική δραστηριότητα στο εργοστάσιό της στο Μαρακάι, προκαλώντας την αντίδραση των εργαζομένων, οι οποίοι σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε κατάληψη του εργοστασίου για να προχωρήσουν την παραγωγή, κάτι που στηρίζει και η κυβέρνηση της Βενεζουέλας.

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ.--

Διπλασιασμό στον αριθμό αμάχων που άφησαν τις εστίες τους λόγω συγκρούσεων το 2017 σε σχέση με το 2016 διαπιστώνει έκθεση του Κέντρου Παρακολούθησης Εσωτερικού Εκτοπισμού (ICMC) στη Γενεύη, που εκτιμά πως πέρσι ανήλθαν σε 11.800.000 οι άνθρωποι που αναγκάστηκαν, για πρώτη φορά, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι συγκρούσεις είναι στην πραγματικότητα ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γίνονται για τον έλεγχο αγορών, πηγών Ενέργειας και σφαιρών επιρροής.

Η έκθεση αναφέρει ότι το 76% των εκτοπισμένων εντοπίζεται σε δέκα χώρες, ανάμεσά τους η Συρία, το Κονγκό και το Ιράκ. Μόνο στη Συρία υπολογίζεται πως πέρσι εκτοπίστηκαν περίπου 2,9 εκατομμύρια άνθρωποι, πολλοί από αυτούς για δεύτερη ή τρίτη φορά, αυξάνοντας τον αριθμό των εσωτερικά εκτοπισμένων σε 6,8 εκατομμύρια.

Η Υεμένη, η οποία βρισκόταν προηγουμένως στην πρώτη θέση του καταλόγου, δεν συγκαταλέγεται πλέον στη δεκάδα των χωρών που πλήττονται από το φαινόμενο, επειδή οι υπηρεσίες της οργάνωσης δεν έχουν πρόσβαση στη χώρα. Εκτιμούν ωστόσο ότι ο αριθμός των εκτοπισμένων στην Υεμένη είναι μεγαλύτερος από τα 8,5 εκατ. άτομα που διαπιστώθηκαν το 2016.

Στην έκθεση του ΙDMC διαπιστώνεται επίσης ότι 18,8 εκατομμύρια άνθρωποι σε 135 χώρες αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν εξαιτίας φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, καταιγίδες, κυκλώνες...).