Τη συνεχή επέκταση των «ευέλικτων μορφών απασχόλησης», με σταθερή άνοδο της μερικής απασχόλησης και της εκ περιτροπής εργασίας, έρχονται να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» για το Νοέμβρη του 2016, τα οποία επίσης καταγράφουν άνοιγμα της ψαλίδας στο αρνητικό ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων μέσα στον ίδιο μήνα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν χτες, το Νοέμβρη του 2016 το 57,37% των νέων συμβάσεων ήταν συμβάσεις «ευέλικτης» απασχόλησης (42,43% συμβάσεις μερικής απασχόλησης και 14,95% εκ περιτροπής εργασίας), ενώ μόνο το 42,62% ήταν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης.

Το ποσοστό της πλήρους απασχόλησης μειώνεται σταθερά τα 4 τελευταία χρόνια (από τότε που λειτουργεί το σύστημα «Εργάνη»), από το 46,68% το 2013 στο 44,77% το 2014 και στο 43,98% πέρσι, εξηγώντας έτσι και τη σχετική στατιστική αποκλιμάκωση της - τεράστιας ακόμα και με τα επίσημα στοιχεία - ανεργίας, αφού μία θέση εργασίας μοιράζεται σε δύο και τρεις εργαζόμενους...

Ανάλογη είναι η εικόνα και για το 11μηνο Γενάρης - Νοέμβρης 2016, που από τις 1.987.838 νέες συμβάσεις μισθωτής εργασίας, μόνο το 45,53% ήταν πλήρους απασχόλησης, ενώ το 40,03% ήταν μερικής απασχόλησης και το 14,44% εκ περιτροπής εργασία. Το ίδιο χρονικό διάστημα έγιναν 1.862.710 απολύσεις, εκ των οποίων 1.059.001 ήταν αποτέλεσμα καταγγελιών συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου και οι υπόλοιπες 803.709 απολύσεις ήταν - σύμφωνα με την αστική στατιστική - «οικειοθελείς αποχωρήσεις»...

Με δεδομένο ότι οι μισθωτοί με σχέση ιδιωτικού δικαίου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, είναι περίπου 1,67 εκατ. άτομα, προκύπτει ότι στους 11 μήνες του έτους ο αριθμός των συμβάσεων που καταγγέλθηκαν ή έπαψαν να υφίστανται, ξεπερνά τον αριθμό των μισθωτών της χώρας!

Η εν λόγω «κινητικότητα» αποτυπώνει μια εφιαλτική πραγματικότητα για τους εργαζόμενους, μια διαρκή περιπλάνηση για ένα πολύ μεγάλο τμήμα τους, με βάση τις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου. Η «κινητικότητα» αυτή κατοχυρώνεται από ολόκληρο το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν θεσπίσει η σημερινή κυβέρνηση και οι προκάτοχοί της, ενώ ακριβώς την παραπέρα γενίκευσή της έρχονται να υπηρετήσουν τα παζάρια κυβέρνησης και κουαρτέτου, είτε με την παραπέρα «απελευθέρωση» των απολύσεων, είτε με την αύξηση της «ευελιξίας» στις συμβάσεις στο όνομα των «οικονομικών δυσχερειών» του κάθε επιχειρηματικού ομίλου.

Παράλληλα, αρνητικό κατά 37.667 θέσεις απασχόλησης ήταν το ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων των νέων συμβάσεων μισθωτής εργασίας το Νοέμβρη.

Συνολικά έγιναν 157.385 προσλήψεις και 195.052 απολύσεις. Από τις απολύσεις αυτές, οι 128.074 προήλθαν από καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου και λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου και οι 66.978 ήταν «οικειοθελείς αποχωρήσεις». Η μείωση των θέσεων απασχόλησης τον περασμένο μήνα καταγράφεται αυξημένη κατά 34,5% σε σύγκριση με τον περσινό Νοέμβρη, όταν το αρνητικό ισοζύγιο ήταν 24.674 θέσεις εργασίας.

Ενα χαρακτηριστικό και επίκαιρο παράδειγμα της πραγματικότητας, που αποτυπώνεται στα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», είναι το νέο πρόγραμμα «εθελούσιων αποχωρήσεων» που ανακοίνωσε η Εθνική Τράπεζα, με στόχο να μειώσει το προσωπικό της κατά 1.000 άτομα το 2016 και κατά ακόμα 700 άτομα το 2017.

Την κατηγορηματική του αντίθεση στις «εθελούσιες» απολύσεις διατυπώνει με ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής. Επικαλούμενο την πείρα από τις συνέπειες των προηγούμενων «εθελούσιων» απολύσεων αναφέρει ότι το τελευταίο τέτοιο πρόγραμμα στην Εθνική Τράπεζα άφησε πίσω του «βαριά κληρονομιά, τα χρεοκοπημένα ασφαλιστικά μας ταμεία, το μειωμένο προσωπικό, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την εντατικοποίηση της εργασίας μας. Μια τέτοια εθελούσια ετοίμασε και σήμερα η διοίκηση της ΕΤΕ, με τις ευλογίες της κυβέρνησης (...) Οι εθελούσιες γίνονται για να ενισχύσουν οι τραπεζίτες την κερδοφορία τους μέσα από τη μείωση του λεγόμενου "κόστους εργασίας". Η ΕΤΕ υπολογίζει ότι κάθε χρόνο θα κερδίζει 50 εκατ. ευρώ από αυτή την εθελούσια!».

Παράλληλα, το σωματείο αναδεικνύει τις ευθύνες των ηγεσιών στους συλλόγους εργαζομένων στην ΕΤΕ - ΔΗΣΥΕ, ΔΑΚΕ και ΔΑΣ - που καλλιέργησαν κλίμα μοιρολατρίας και τώρα, για άλλη μια φορά, «κάνουν παζάρια με τη διοίκηση (...) τη στιγμή που το συμφέρον των εργαζομένων είναι η κατηγορηματική αντίθεση στις εθελούσιες».

Απευθυνόμενο σε όλους τους εργαζόμενους (μόνιμους, ενοικιαζόμενους, συμβασιούχους, ΙΚΥ), τους καλεί να απαντήσουν ενωμένοι στην αντεργατική επίθεση που δέχονται, τονίζοντας ότι «αυτή την ενότητα μόνο το κλαδικό σωματείο μπορεί να πετύχει». Τέλος, προβάλλει τα αιτήματα: Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, έξω τα «δουλεμπορικά» γραφεία από την τράπεζα, να γίνουν τώρα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που θα καλύπτεται από την κλαδική ΣΣΕ, να μονιμοποιηθούν οι ενοικιαζόμενοι και συμβασιούχοι, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αυξήσεις στους μισθούς κ.ά.