Τρίτη 13 Δεκέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ποιον δουλεύει;

Μετά το Γιούρογκρουπ της περασμένης βδομάδας, η διαπραγμάτευση συνεχίζεται, με όλη την αντιλαϊκή ατζέντα πάνω στο τραπέζι

Copyright 2016 The Associated

Μετά το Γιούρογκρουπ της περασμένης βδομάδας, η διαπραγμάτευση συνεχίζεται, με όλη την αντιλαϊκή ατζέντα πάνω στο τραπέζι
Τα γραφεία του ΣΕΠΕ στη Θεσσαλονίκη επισκέφθηκε χτες η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, και έκανε λόγο για «όξυνση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας» την περίοδο 2012 - 2014. Με τις δηλώσεις της, η υπουργός επιχειρεί να «βγάλει λάδι» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη σημερινή ζούγκλα στην αγορά εργασίας, για την οποία έχει μεγάλη ευθύνη. Οχι μόνο επειδή διατηρεί ανέγγιχτους τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και επειδή επεκτείνει το αντεργατικό πλαίσιο με όσα τώρα συζητάει με το κουαρτέτο. Οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι είναι το υπόβαθρο της «εργοδοτικής αυθαιρεσίας» που καταγγέλλει υποκριτικά η υπουργός, σαν να μην ξέρει ότι η πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου είναι αυτή που δίνει το «πράσινο φως» στους εργοδότες να παραβιάζουν ακόμα και τους ελάχιστους περιορισμούς που προβλέπει η αντεργατική νομοθεσία. Για να μη μιλήσουμε για τους ελλιπέστατους ελέγχους, λόγω της υποστελέχωσης του ΣΕΠΕ, που διατηρείται και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και μιας και το 'φερε η κουβέντα, ας μας πει η υπουργός: Πώς ακριβώς θα συμβάλει στην πάταξη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας η πλήρης απελευθέρωση των «δουλεμπορικών» γραφείων ευρέσεως εργασίας που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση, η παραπέρα ευελιξία στην αγορά εργασίας και οι ομαδικές απολύσεις που μεθοδεύει με το κουαρτέτο; Αυτά δίνουν το στίγμα της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης και εκεί πρέπει να συγκεντρώσουν τα πυρά τους οι εργαζόμενοι.

Η ειδοποιός... εξαπάτηση

«Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά της σημερινής κυβέρνησης από την προηγούμενη, αλλά κι από αυτή που ονειρεύεται να φτιάξει ο Μητσοτάκης (...) Με κάθε ευκαιρία προσπαθεί να δώσει κάτι στους πιο αδύναμους - την ψηφίζουν, δεν την ψηφίζουν. Κι ας μην τα καταφέρνει πάντα... Αντίθετα, όλες οι μάχες που έδωσε μέχρι τώρα ο Μητσοτάκης, ήταν για τους... φίλους του (...) για την "υγιή" - λέμε τώρα - επιχειρηματικότητα, η οποία δύο πράγματα μισεί: Να πληρώνει φόρους και να πρέπει να σέβεται τα, έστω ψαλιδισμένα, δικαιώματα των εργαζομένων». Το παραπάνω απόσπασμα από το κύριο άρθρο της «Αυγής της Κυριακής», που εξηγούσε υποτίθεται την «ειδοποιό διαφορά» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, είναι όντως ενδεικτικό της «ειδοποιού διαφοράς» των δύο αστικών κομμάτων. Και όχι, η διαφορά φυσικά και δεν είναι ποιανού είναι «φίλοι» οι επιχειρηματικοί όμιλοι και ποιανού τα συμφέροντα υπηρετεί η αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων και της τωρινής κυβέρνησης. Αλλά το γεγονός ότι η σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ έχει όντως πάει το χαμήλωμα των απαιτήσεων του λαού σε άλλο επίπεδο. Τόσο που να παρουσιάζει σαν «ταξικά μεροληπτική» υπέρ του λαού την πολιτική του, που πετάει «ψίχουλα» από τα ματωμένα πλεονάσματα σε συνταξιούχους και εργαζόμενους, αφού πρώτα τους τα έχει πάρει στο πολλαπλάσιο, και τη μονιμοποίηση της εργασιακής ζούγκλας που ψηφίζει στη Βουλή και διαπραγματεύεται (βλέπε απελευθέρωση απολύσεων, ανατροπή συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ο.κ.) ως σεβασμό στα δικαιώματα των εργαζομένων!

Κανακέματα

Ενοχλήθηκαν τα φασιστοειδή - λαγωνικά της Χρυσής Αυγής από την επικείμενη επίσκεψη του Δ. Κουτσούμπα στη Μυτιλήνη και, με μια ανάρτηση σε σάιτ τους, «ανακάλυψαν» ανησυχίες του ΚΚΕ για τις ψήφους του στο νησί. Τα δήθεν αντισυστημικά «παλικάρια της φακής», που όταν δεν τραμπουκίζουν μεροκαματιάρηδες και αγωνιστές, Ελληνες ή μετανάστες, γλείφονται με εφοπλιστές και βιομηχάνους, ας ασχοληθούν με τίποτα άλλο. Οπως για παράδειγμα τα ύποπτα, γλυκανάλατα λογάκια, με τα οποία συχνά - πυκνά τους απευθύνονται διάφοροι εκπρόσωποι του αστικού πολιτικού συστήματος, πότε της ΝΔ και πότε του ΣΥΡΙΖΑ. Το τελευταίο κρούσμα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργό Ν. Παρασκευόπουλο είναι χαρακτηριστικό δείγμα «κανακέματός» τους από το «κατεστημένο», που μόνο άβολα δεν αισθάνεται με τους χρυσαυγίτες.

«Φρέσκες» αντιλαϊκές ιδέες

Συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής» παραχώρησε ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: «Αν παραδείγματος χάριν υπάρχουν απρόβλεπτες και πολυμερείς απεργιακές κινητοποιήσεις στον χώρο του λιμένος Πειραιώς, αμφιβάλλω αν η COSCO μείνει για πολύ στην Ελλάδα, γιατί χάνει καθημερινώς συμβόλαια λόγω μη συνεπούς παράδοσης των εμπορευμάτων στην Ευρώπη. Εύχομαι να διαψευστώ. Η Κροατία, η Αλβανία, η Ιταλία καραδοκούν υποσχόμενες λελογισμένες απεργίες. Και να μην ξεχνάμε ποτέ πώς καταστράφηκε η βιομηχανία της Πάτρας τις δεκαετίες '70 και '80. Αρα είναι εμφανής η ανάγκη διευθέτησης του τρόπου χρήσης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων σύμφωνα με τους κανόνες και τις αρχές που ισχύουν σε όλη την Ευρώπη. Η ρύθμιση των συνδικαλιστικών και των εργασιακών θεμάτων (...) είναι προϋποθέσεις που πρέπει να οικοδομηθούν πειθαρχημένα για να έρθει η ανάπτυξη». Τα παραπάνω είναι η απάντηση στην ερώτηση «ποιες αλλαγές χρειάζεται η χώρα». Καταλαβαίνει κανείς ότι ο Αλ. Παπαδόπουλος δεν προτάσσει τυχαία το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και κυρίως της απεργίας, τα οποία βρίσκονται παράλληλα στην προμετωπίδα των ανατροπών που συζητάνε κυβέρνηση και κουαρτέτο. Τόσο ...«φρέσκες» είναι οι ιδέες του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης που εμπλέκεται (σ' αυτή τη φάση) στη δημιουργία ενός νέου φορέα της σοσιαλδημοκρατίας και γενικότερα στην αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1466 Πεθαίνει ο Φλωρεντίνος γλύπτης της Αναγέννησης Ντονάτο ντι Νικολό ντι Μπέτο Μπάρντι (Ντονατέλο).

1797 Γεννιέται ο Γερμανός ποιητής Κρίστιαν Γιόχαν Χάινριχ Χάινε.

1902 Γεννιέται ο ακαδημαϊκός και πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, 2 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1918 Η αστυνομία στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας χτυπά τους απεργούς που διεκδικούσαν αύξηση μισθών και την εφαρμογή του 8ώρου, δολοφονώντας πάνω από 100 εργάτες.

1932 Πεθαίνει ο ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης («Σχολή του Μονάχου»).

1943 Η σφαγή των Καλαβρύτων. Γερμανικές δυνάμεις κατοχής και ταγματασφαλίτες συγκεντρώνουν όλους τους άνδρες των Καλαβρύτων στην πλατεία και κατόπιν στο λόφο του Καπή, όπου τους εκτελούν ομαδικά. Στο τέλος πυρπολούν και την ηρωική κωμόπολη. Ηταν ένα από τα μεγαλύτερα ναζιστικά εγκλήματα κατά αμάχων στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1944 Ο ΕΛΑΣ κατέλαβε τα αεροδρόμια Τατοΐου και Ελευσίνας, ενώ συνέχισε να περισφίγγει τον κλοιό γύρω από το κέντρο της Αθήνας. Οι εμπροσθοφυλακές του είχαν διεισδύσει έως τις οδούς Σόλωνος και Σωκράτους, στην περιοχή της αγοράς, και βρίσκονταν πλέον μόλις 1.000 μέτρα από ξενοδοχείο της «Μεγάλης Βρετανίας» και το Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, όπου ήταν εγκατεστημένα τα επιτελεία των εγχώριων αστικών και των βρετανικών δυνάμεων. Οι Βρετανοί αποσύρθηκαν από τη Σχολή Ασυρμάτου και τις Φυλακές Συγγρού. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Καισαριανή ενήργησαν αντεπίθεση προς τα Κουπόνια, σταθεροποιώντας το μέτωπο έως τα τέλη Δεκέμβρη. Στον Πειραιά, ο ΕΛΑΣ χτύπησε το Μέγαρο Σπυράκη και την Ηλεκτρική, όπου στρατωνίζονταν Βρετανοί και Χίτες, προξενώντας τους μεγάλες απώλειες. Στο μεταξύ, οι αφίξεις νέων ενισχύσεων του εχθρού συνεχίστηκαν όλη τη μέρα στην ακτογραμμή Καστέλας - Παλαιού Φαλήρου. Ο ΕΛΑΣ αναδιάταξε τις γραμμές του και το βράδυ της 13ης προς 14ης Δεκέμβρη επιχείρησε δυναμική επίθεση στη γραμμή Μοσχάτο - Φάληρο, η οποία στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία.

1959 Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εκλέγεται πρώτος Πρόεδρος της Κύπρου με ποσοστό 66,85%. Ο Ιωάννης Κληρίδης που υποστηρίχθηκε και από το ΑΚΕΛ έλαβε το 33,15%.

1967 Εκδηλώνεται βασιλικό στρατιωτικό κίνημα, το οποίο γρήγορα αποτυγχάνει. Επρόκειτο για προσπάθεια αντικατάστασης της χούντας των «συνταγματαρχών» από τη χούντα των στρατηγών. Οταν προετοιμαζόταν το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος προετοίμαζε δικό του πραξικόπημα με την ηγεσία του ελληνικού στρατού.

1968 Κυκλοφορεί ο πρώτος δίσκος του Μάνου Λοΐζου με τίτλο «Ο σταθμός».

1986 Συνεχίζονται οι αποκαλύψεις περί τηλεφωνικών υποκλοπών. Διαπιστώνεται ότι στον ΟΤΕ λειτουργεί υπηρεσία υποκλοπής τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και το θέμα προσλαμβάνει μείζονες πολιτικές διαστάσεις.

Ο σκιτσογράφος του «Ριζοσπάστη» απουσιάζει εκτάκτως



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ