Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας και η ευόδωση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή - πεδίο ισχυρών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, με την εγχώρια αστική τάξη να αξιοποιεί τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, εμπλέκοντάς την βαθύτερα σ' αυτούς με την προσδοκία αναβάθμισης του ρόλου της και ως συμβολή στην προσπάθεια της καπιταλιστικής ανάκαμψης - βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, και του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, που έφτασε χτες στην Ελλάδα και ολοκληρώνει σήμερα τη διήμερη επίσκεψή του στην Αθήνα. Χτες, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ συναντήθηκε ακόμα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλο, ενώ το βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέθεσε δείπνο στον Πρόεδρο των ΗΠΑ και όσους συμμετέχουν στην αποστολή του, όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, κυριάρχησαν τα επιχειρηματικά σχέδια μονοπωλίων των δύο κρατών.

Γύρω απ' αυτούς τους δύο άξονες ξεδιπλώθηκαν οι κοινές δηλώσεις του Προέδρου των ΗΠΑ και του Ελληνα πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου, αφού πρώτα ο Αλ. Τσίπρας, επιχειρώντας να αμβλύνει τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του ελληνικού λαού κατέβαλε μια εξοργιστική προσπάθεια εξωραϊσμού των ΗΠΑ και της διαχείρισης Ομπάμα, παρότι είναι εξόφθαλμα αντιλαϊκή για τον αμερικανικό λαό και πολεμοκάπηλη για τους λαούς άλλων χωρών, με εκφράσεις όπως ότι η θητεία Ομπάμα «άλλαξε την εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών σε ολόκληρο τον κόσμο», φτάνοντας να ισχυριστεί ότι αυτό έγινε «ακόμα και στην δική μας χώρα, όπου, στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις συσσώρευσαν ένα βαρύ ιστορικό φορτίο»!

Οι δηλώσεις αυτές του πρωθυπουργού και οι ύμνοι στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης που επέλεξαν οι ΗΠΑ κατά τη διακυβέρνηση Ομπάμα, «έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από αυτόν που η Ευρώπη επέλεξε», που τάχα «έχει οδηγήσει σε σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και σε εντυπωσιακή μείωση της ανεργίας» τις ΗΠΑ, αποτέλεσαν και τον «πρόλογο» ώστε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και ο πρωθυπουργός να παρέμβουν στις μεγάλες κόντρες που βρίσκονται σε εξέλιξη στο εσωτερικό της ΕΕ, για το ποιο καπιταλιστικό κράτος θα φορτωθεί τις μεγαλύτερες ζημιές από την καπιταλιστική κρίση, με επίκεντρο το ζήτημα του κρατικού χρέους.

Στο πλαίσιο αυτό ο πρωθυπουργός, απηχώντας και τις ανάγκες της ελληνικής αστικής τάξης, μίλησε για την ανάγκη η αντιλαϊκή επέλαση όλων των προηγούμενων χρόνων να «επιβραβευτεί» από τους εταίρους τους στην ΕΕ με διευθέτηση του χρέους και ως εξής: «Η ουσιαστική απομείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, ο επανακαθορισμός των συμφωνηθέντων πλεονασμάτων για την περίοδο μετά τη λήξη του προγράμματος και η ένταξη και της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ είναι όλα όσα δικαιούται η Ελλάδα από την ίδια τη συμφωνία της με τους εταίρους της. Και ο χρόνος για να εκπληρωθούν είναι τώρα». Ενώ χαρακτηριστική ήταν για μια ακόμα φορά η αναφορά του πρωθυπουργού στο ότι «η ισχυρή πια Γερμανία, ως οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης, οφείλει να ενεργήσει με τον ίδιο τρόπο σκέψης» όπως οι ΗΠΑ ρύθμισαν το χρέος της ηττημένης μεταπολεμικά Γερμανίας, συγκρίνοντας βέβαια δύο τελείως διαφορετικές ιστορικές περιόδους αλλά κρατώντας το «ζουμί» της ανάγκης στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και του φορτώματος της «χασούρας» στην ισχυρότερη καπιταλιστική χώρα της ΕΕ.

Για το ίδιο ζήτημα ο Αμερικανός Πρόεδρος αναφέρθηκε στο ότι «η ελάφρυνση του χρέους είναι ζωτικής σημασίας» για να πιάσουν τόπο οι αντιλαϊκές ανατροπές λέγοντας ότι και ο ίδιος θα συνεχίσει «να παροτρύνει τους πιστωτές να κάνουν ό,τι απαιτείται για να επανέλθει η Ελλάδα στον δρόμο που οδηγεί στην οικονομική ανάκαμψη». Πρόσθεσε, εξάλλου, υποδεικνύοντας ένα μείγμα διαχείρισης με λιγότερη λιτότητα για το κεφάλαιο, ότι «η λιτότητα από μόνη της δεν μπορεί να φέρει ευημερία», ενώ στις απαντήσεις προς δημοσιογράφους σημείωσε με νόημα ότι «για να μην αδικήσω και κάποιες κυβερνήσεις του Βορρά, που δεν είναι και πολύ δημοφιλείς εδώ στην Ελλάδα, οφείλω να πω ότι πρέπει από την άλλη μεριά να αναγνωρίσουμε ότι και αυτοί έχουν τη δική τους πολιτική, τους δικούς τους πολιτικούς σκοπούς, έχουν πολίτες, ψηφοφόρους και πολλές φορές δείχνουν μεγάλη διστακτικότητα, όσον αφορά την ελάφρυνση του χρέους. Ομως, έχοντας δει ότι η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα, ότι έχει κάνει δύσκολες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (...) πιστεύω πως υπάρχει μια ευκαιρία και οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε μία ανθεκτική λύση αντί κάθε χρόνο ή κάθε έξι μήνες να έχουμε διαπραγμάτευση».

Την ίδια ώρα που εκφράζονταν οι πιέσεις κυρίως προς τη Γερμανία, δεν έλειψαν οι αναφορές στην ανάγκη συνοχής της ΕΕ. Ο πρωθυπουργός σημείωσε χαρακτηριστικά πως «πήραμε δύσκολες αποφάσεις όχι μόνο για να διατηρήσουμε τη χώρα στον πυρήνα της Ευρωζώνης, αλλά και για να διασφαλίσουμε την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης», ενώ κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Μπ. Ομπάμα σημείωσε πως «η ενωμένη Ευρώπη δεν είναι καλή μόνο για τις ΗΠΑ, αλλά είναι κάτι καλό για ολόκληρο τον κόσμο».

Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ φρόντιζαν να κάνουν σαφές ότι η κόντρα αυτή αφορά τα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου και όχι βέβαια τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα που το τσάκισμά τους αποτελεί «προαπαιτούμενο» για την προσπάθεια ανάκαμψης του κεφαλαίου.

Ο πρωθυπουργός, δεσμευόμενος για κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής που απαιτεί η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, σημείωσε χαρακτηριστικά πως «προχωρήσαμε σε δύσκολες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις - στο Ασφαλιστικό, στο Φορολογικό, στη Δημόσια Διοίκηση - αλλά προωθήσαμε και μέτρα για την (...) δημιουργία ενός θετικού κλίματος για την προσέλκυση επενδύσεων. Θα συνεχίσουμε με αποφασιστικότητα να προωθούμε μεταρρυθμίσεις που ευνοούν την ανάπτυξη».

Απ' την πλευρά του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ απένειμε εκ νέου τα εύσημα στην κυβέρνηση για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που προώθησε λέγοντας ότι «ήταν απαραίτητες, ώστε να καταστήσουν την οικονομία πιο ανταγωνιστική». Προεξόφλησε τη συνέχισή τους δηλώνοντας ότι «ο δρόμος μπροστά μας παραμένει γεμάτος δυσκολίες». Αλλωστε, όπως είπε, ο Αλ. Τσίπρας τον διαβεβαίωσε για την απόφασή του να προχωρήσει «τις μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την Ελλάδα πιο ελκυστική στις επενδύσεις και θα αποτρέψουν την επανεμφάνιση των ανισορροπιών, που οδήγησαν εν πρώτοις στην κρίση του δημοσίου χρέους. Η Ελλάδα, λοιπόν, συνεχίζει στον δύσκολο δρόμο για την ανάκαμψη».

Βεβαίως, στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκαν και οι μπίζνες επιχειρηματικών ομίλων των δύο κρατών. Ο Αλ. Τσίπρας περιγράφοντας τους στόχους της αστικής τάξης της Ελλάδας που αξιοποιεί τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και την ένταξή της στο ευρωατλαντικό πλαίσιο, αναφέρθηκε σε «σημαντικές προοπτικές που ανοίγονται για επενδύσεις στην Ελλάδα, σε μια σειρά από τομείς, όπως η ενέργεια, ο τουρισμός, ο αγροτοδιατροφικός τομέας, η έρευνα και η τεχνολογία». Ιδιαίτερα οι «προοπτικές που ανοίγονται, ώστε η Ελλάδα - με τη σημαντική ναυτιλιακή της δύναμη - να καταστεί διαμετακομιστικό κέντρο εμπορίου, μεταφορών και ενέργειας, που θα ενώνει την Ευρώπη με την Ασία και τη Βόρεια Αφρική». Αλλά και τα «σημαντικά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη και αναβαθμίζουν τον ρόλο της Ελλάδας στον ενεργειακό τομέα, όπως οι αγωγοί φυσικού αερίου TAP και IGB, η αναβάθμιση του τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στη Ρεβυθούσα και η σχεδιαζόμενη πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU) στην Αλεξανδρούπολη. Και για τις προοπτικές επίσης που έχει η διάνοιξη νέων διαδρόμων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο...».

Αν και όπως ήταν φυσικό δεν έγινε γνωστό το τι ακριβώς συζητήθηκε στις χτεσινές συναντήσεις, οι δηλώσεις Ομπάμα και Τσίπρα έδειξαν επίσης ότι μεγάλο μέρος της ατζέντας του Αμερικανού Προέδρου περιλαμβάνει την προώθηση της πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή που φλέγεται από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην αντιπαράθεσή τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα αυτά ο πρωθυπουργός προεξόφλησε ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δηλώνοντας ότι στη συνάντηση συζητήθηκε «ο κρίσιμος ρόλος που διαδραματίζει η Ελλάδα» στην περιοχή «ως ενεργό μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ», ενώ αποτυπώνοντας και το πώς το Προσφυγικό αξιοποιείται ως πρόσχημα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αναφέρθηκε στη σημασία «που έχει η συνεχιζόμενη εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας και η συνέχιση της επιχείρησης του ΝΑΤΟ στην περιοχή».

Αποκαλυπτικός για το ρόλο της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στα αμερικανικά σχέδια στην περιοχή, ήταν και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ που δήλωσε πως οι ΗΠΑ μπορούν να στηρίζονται «στην Ελλάδα ως φίλη χώρα, σύμμαχο, ζωτικό σύνδεσμο με το ΝΑΤΟ και την διατλαντική εταιρική σχέση», ευχαριστώντας τον πρωθυπουργό «για την προσήλωσή σου στη Συμμαχία μας» και συγχαίροντάς τον «γιατί είναι μία από τις πέντε μόνο χώρες (σ.σ. η Ελλάδα) - μέλη του ΝΑΤΟ που συνεχίζει να δαπανά 2% του ΑΕΠ της για την Αμυνα. Και αυτό το έπραξε η Ελλάδα, ακόμη και σ' αυτές τις δύσκολες οικονομικά εποχές»! Την ίδια ώρα ο Αμερικάνος Πρόεδρος αποτύπωνε τις απαιτήσεις της αμερικάνικης πλευράς αποκαλύπτοντας ότι στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό συζητήθηκε το ζήτημα της ανταλλαγής πληροφοριών, ενώ αποτυπώνοντας και τα όρια της λεγόμενης «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» της κυβέρνησης σημείωνε τη σημασία «της διατήρησης σε ισχύ των κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά της Ρωσίας».

Τέλος, για το Προσφυγικό όχι μόνο αποποιήθηκε τις ευθύνες των ΗΠΑ για την πρόκλησή του, αλλά έφτασε να παριστάνει και το «περιστέρι της ειρήνης» ισχυριζόμενος ότι «εμείς προσπαθούμε να αποκρούσουμε τις συγκρούσεις που επιδεινώνουν την προσφυγική κρίση», ενώ νωρίτερα - κατά τη συνάντηση του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας - αποκάλυπτε το πώς αξιοποιείται το Προσφυγικό ως πάτημα για νέες επεμβάσεις λέγοντας ότι «όσον αφορά την τρομοκρατία στη Μέση Ανατολή, θα πρέπει να πούμε ότι εκτιμάμε ιδιαίτερα τις διευκολύνσεις στο Αιγαίο, στα σκάφη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ»!

Το Κυπριακό επίσης συζητήθηκε, με τον Αλ. Τσίπρα να υπερασπίζεται στα λόγια μια «δίκαιη και βιώσιμη λύση, στην βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ», προσθέτοντας ότι «αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και την κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων». Την ίδια ώρα, έβαζε το δικό του λιθαράκι στις πιέσεις για γρήγορο κλείσιμο του ζητήματος, λέγοντας ότι οι συνομιλίες που οδεύουν προς ένα νέο διχοτομικό σχέδιο «φέρνουν την ελπίδα, αλλά απαιτούν και εξαιρετική προσοχή» και μιλώντας για λύση που «συνεισφέρει στην οικοδόμηση της εμπιστοσύνης στο νησί», σταθερότητας δηλαδή προφανώς για να ανοίξει ο δρόμος για τις μπίζνες των ιμπεριαλιστών και των επιχειρηματικών ομίλων.

Τις πιέσεις αυτές επανέλαβε στην τοποθέτησή του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι «οι προοπτικές για δίκαιη και συνολική μακροπρόθεσμη, βιώσιμη λύση είναι καλύτερες από ποτέ» και μιλώντας για «μία διζωνική - δικοινοτική Ομοσπονδία» που «θα δημιουργεί οικονομικές ευκαιρίες».