Στο πρόγραμμα και τις δυο μέρες περιλαμβάνονταν συναυλίες γνωστών κι αγαπημένων καλλιτεχνών όπως των Δημήτρη Μπάση, Ρίτας Αντωνοπούλου, Μανώλη Ανδρουλιδάκη, Γλυκερίας, αλλά και τοπικών και νεανικών σχημάτων, με ξεχωριστή την παρουσία και χορευτικών ομάδων από τοπικούς φορείς. Ακόμα, αφιερώματα και θεατρικά δρώμενα πλούτισαν τις εκδηλώσεις, ενώ ενδιαφέρουσες ήταν και οι συζητήσεις, σε μια από τις οποίες, μάλιστα, με θέμα τις εξελίξεις στη Λατινική Αμερική μίλησαν και εκπρόσωποι ξένων Οργανώσεων Νεολαίας που βρίσκονται στη χώρα μας και θα παραβρεθούν στη Διεθνούπολη του κεντρικού Φεστιβάλ στην Αθήνα.

Στην ομιλία του, ο Κύριλλος Παπασταύρου, ανάμεσα σε όλα τα θέματα στα οποία στάθηκε, επισήμανε και τα εξής:

«Ο καπιταλισμός είναι "στενός κορσές" για τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες ακόμα και για την ανάκτηση ορισμένων απωλειών, την ανακούφιση των εργαζομένων από τις επιπτώσεις της κρίσης. Στην Πάτρα, εξάλλου, υπάρχει μια σημαντική εμπειρία, από τα πολλά εμπόδια που βάζει η αστική εξουσία, το κράτος που λειτουργεί για λογαριασμό του κεφαλαίου σε κάθε προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να ανακουφίσει, να ξαλαφρώσει τους εργαζόμενους, τη φτωχολογιά, τη νεολαία της πόλης.

Είναι κροκοδείλια τα δάκρυα για την άνοδο εθνικιστικών, ρατσιστικών και ξενοφοβικών θέσεων στην ΕΕ, με αφορμή το προσφυγικό πρόβλημα. Είναι πρώτα απ' όλα ο αντικομμουνισμός, που, με τις ευλογίες της ΕΕ, ανδρώθηκε σε κράτη όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία. Είναι η πολιτική ανοιγοκλεισίματος της στρόφιγγας των προσφυγικών ροών, τα γεωπολιτικά παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες των εκατομμυρίων θυμάτων προσφύγων των ιμπεριαλιστικών πολέμων που στρώνουν το έδαφος σε τέτοιες απόψεις και δυνάμεις. Είναι, επίσης, υποκριτική η αγανάκτηση για τη δράση φασιστοειδών σε μια σειρά περιοχές από τη Χίο μέχρι το Ωραιόκαστρο.

Τρία χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα, από τις δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε στελέχη του ΚΚΕ και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φασισμός, οι φασιστικές ομάδες και συμμορίες αναθρέφονται κάτω από τις φτερούγες του συστήματος, αποτελούν γνήσια τέκνα του. Η στάση της Δημοτικής Αρχής της Πάτρας, που αρνείται να παράσχει οποιαδήποτε διευκόλυνση στη φασιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, δημιουργεί πονοκεφάλους σε όσους ονειρεύονται μια σοβαρή Χρυσή Αυγή, σε όσους επιδιώκουν να ξεπλυθούν οι φασίστες από τα εγκλήματά τους, σε όσους ελπίζουν ότι σε κάτι τέτοιο θα οδηγήσει η δίκη που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η κίνηση νομικής διαδικασίας σε βάρος του δημάρχου της Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, για μια απόφαση πολιτική με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο, φανερώνει την ανάγκη, την αναμέτρηση με το φασισμό και το ναζισμό να πάρει πάνω του το εργατικό - λαϊκό κίνημα, γνωρίζοντας ότι μόνο στέλνοντας στον κάλαθο των αχρήστων το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει, μπορεί να βάλει τέλος στις φασιστικές συμμορίες. Εχει μεγάλη σημασία η με κάθε τρόπο απομόνωση της Χρυσής Αυγής, να μπουν εμπόδια σε κάθε προσπάθεια να παραπλανήσει και να δηλητηριάσει φτωχά εργατικά - λαϊκά στρώματα που απογοητεύονται ή και νιώθουν προδομένα από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τα σύννεφα είναι μαύρα πάνω απ' τα κεφάλια μας. Το ενδεχόμενο μιας πιο γενικευμένης ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης είναι υπαρκτό στο μέλλον. Η εμπλοκή της ελληνικής αστικής τάξης σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και πολέμους αποτελεί μία ακόμα πλευρά της στρατηγικής της για την ανάκαμψη, για να μπορέσει να ενισχύσει και να εδραιώσει τη θέση της στην περιοχή. Τις επιπτώσεις αυτών των επιλογών θα πληρώσει ο λαός μας και πρώτα απ' όλα η νεολαία που θα κληθεί να γίνει κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων.

Να σκεφθούμε: Η εμπλοκή, η συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές πολεμικές συγκρούσεις είναι η συνέχεια της πολιτικής που τσακίζει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Γι' αυτό, οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν τα καλέσματα περί "εθνικής ομοψυχίας", να μην στρατευτούν στις επικίνδυνες επιδιώξεις του κεφαλαίου».

Ξεχωριστή στιγμή των εκδηλώσεων ήταν το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα «70 χρόνια ΔΣΕ - Η δράση του στην Κρήτη», που πραγματοποιήθηκε από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ, η μουσικοθεατρική παράσταση από μαθητές ΕΠΑΛ της πόλης με θέμα: «Ολυμπιακοί Αγώνες - το ντόπινγκ και τα ναρκωτικά στο χώρο του αθλητισμού, οι αιτίες και η διέξοδος», καθώς και το αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι. Ακόμα, στις δύο σκηνές ανέβηκαν ερασιτεχνικά συγκροτήματα της πόλης, αλλά και οι Rebellion Connexion, οι Vanilla Swing και οι ALMA. Και οι δύο βραδιές έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο, με λαϊκό και κρητικό γλέντι.

Ο Τ. Δημουλάς σημείωσε ανάμεσα στα άλλα:

«Τις τελευταίες μέρες η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία, από την πλευρά της κυβέρνησης, με σκοπό και στόχο την εξαπάτηση και την υποταγή των εργαζομένων, της νεολαίας.

Οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα στα εγκαίνια της ΔΕΘ δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανέναν εργαζόμενο, νέο και νέα.

Το νέο παραγωγικό πρότυπο που πλάσαρε ως καινοτόμο και οδηγό για να ξεκινήσει η ανάκαμψη και να ξεπεραστεί η κρίση είναι μια συνταγή σε νέα έκδοση που στηρίζεται στα ίδια υλικά.

Καταδικάζουν το λαό να ζει στη μόνιμη φτώχεια, να συνηθίζει στην ιδέα ότι υπάρχει και η ευκαιρία να ζει με ένα ξεροκόμματο και να τρέχει στα κοινωνικά παντοπωλεία, στα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, στα ανταλλακτικά παζάρια για να συμπληρώνει τη ζωή του.

Ο λαός, όμως, πρέπει να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα με βάση τις δικές του ανάγκες και τα δικά του διλήμματα και όχι με τα διλήμματα που θέτουν το κεφάλαιο και οι διάφορες μερίδες του για να τον παγιδεύσουν.

Τώρα, όλοι έχουν αποχτήσει πείρα και μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα και να κρίνουν την κάθε πολιτική δύναμη. Να ξεχωρίσουν ποιος τους δουλεύει και ποιος όχι.

Τώρα που όλοι βλέπουμε τα αποτελέσματα της "δεύτερη φορά ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ" είναι ανάγκη να βγουν σωστά συμπεράσματα.

Πολλοί μας λένε "είχατε δίκιο", "καλά μας τα λέγατε για τον ΣΥΡΙΖΑ". Ομως αυτό δε φτάνει. Δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα με σωστές διαπιστώσεις. Το "μέλλον δε θα 'ρθει από μόνο του", αν δε βάλουμε πλάτη εμείς, λέει ο στίχος του τραγουδιού (...)

Η πραγματική αναμέτρηση δεν είναι ανάμεσα στις κυβερνήσεις που έχουν κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ή αυτές με κορμό τη ΝΔ. Είναι ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα μονοπώλια, από τη μία μεριά, και το λαό, από την άλλη.

'Η ο λαός θα ορθώσει ανάστημα και θα γίνει αφέντης στον τόπο του ή τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, η ΕΕ θα συνεχίζουν να του ρουφάνε το αίμα και θα το κάνουν μέσα από τις πολιτικές κυβερνήσεων που θα αυτοπροσδιορίζονται "αριστερές", "δεξιές", "κεντροαριστερές", "αντιμνημονιακές", "φιλελεύθερες".

Σήμερα, αυτός ο δρόμος για το λαό περνάει μέσα από τη ρήξη, την οργανωμένη σύγκρουση με τα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα, με το κράτος και την εξουσία τους, με την καπιταλιστική εργοδοσία στους χώρους δουλειάς, με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς - την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Περνάει μέσα από την οργάνωση στα συνδικάτα και την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την ισχυροποίηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, της πόλης και της υπαίθρου, σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση και πλαίσιο αιτημάτων. Μέσα από το ζωντάνεμα των συλλογικών διαδικασιών στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ και των άλλων ριζοσπαστικών συσπειρώσεων.

Μέσα από την ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, γιατί αυτός είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την αναγέννηση του κινήματος».