Στο τέλος της ομιλίας του, ο Ν. Αμπατιέλος καλεί στο βήμα, για να απευθύνει χαιρετισμό, τον Δημήτρη Γόντικα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος κατά το Α' Συνέδριο της ΚΝΕ το 1976 ήταν ο Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης. Ολο το γήπεδο όρθιο, καταχειροκροτεί. Η συγκίνηση έκδηλη, σε νέους και μεγαλύτερους. Ο χαιρετισμός του Δ. Γόντικα έχει ως εξής:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στην Ιστορία της ΚΝΕ, που το 2018 συμπληρώνει 50 χρόνια ζωής και δράσης, το 1ο Συνέδριό της, πριν 40 χρόνια, ήταν πράγματι σταθμός και δικαιολογημένα τιμάμε την πραγματοποίησή του με τη σημερινή εκδήλωση.

Γνωρίζετε, ίσως, ότι ο ΓΓ της ΚΕ, σ. Κουτσούμπας, αρκετά μέλη του ΠΓ και της ΚΕ σήμερα, άλλα μέλη και στελέχη του Κόμματος πήραν μέρος ή παρακολούθησαν από κοντά τις προετοιμασίες και τη διεξαγωγή των εργασιών του 1ου Συνεδρίου.

Ολοι εμείς που ζήσαμε ή παρακολουθήσαμε την ανάπτυξη της ΚΝΕ από τα πρώτα βήματά της, με συγκίνηση και μεγάλη περηφάνια στεκόμαστε σήμερα μπροστά σας.

Χαιρετίζουμε με ιδιαίτερη ικανοποίηση τη νέα βάρδια του επαναστατικού μας κινήματος και είμαστε βέβαιοι ότι θα ανταποκριθείτε στην αποστολή σας ακόμα καλύτερα από τις προηγούμενες γενιές. Καθώς τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα είναι μπροστά μας, οι ευθύνες μεγαλώνουν.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για κάθε αγωνιστή κι αγωνίστρια που στρατεύεται στην υπόθεση της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από τη μισθωτή σκλαβιά, να ζουν και να αγωνίζονται με την ευγενική φιλοδοξία να φτάσουν έως το τέλος της ζωής τους αλύγιστοι, ατρόμητοι, με ακλόνητη εμπιστοσύνη στο μεγάλο αυτό σκοπό και στη δικαίωσή του.

Οι μπαρουτοκαπνισμένες γενιές του ΚΚΕ μάς έχουν παραδώσει τη μεγάλη αυτή αρετή και παρακαταθήκη. Συνεχίζουμε πάντα κάτω από την ίδια σημαία, με την ίδια πάντα θέληση και αισιοδοξία και καμιά δύναμη δεν μπορεί και δεν θα μπορέσει να ανακόψει αυτήν τη μεγαλειώδη πορεία.

Κόντρα σε ανέμους και θύελλες θα φτάσουμε στο τέρμα.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Καθώς ρίχνουμε τη ματιά μας προς τα πίσω και ανιχνεύουμε τις ρίζες της ΚΝΕ, αναδείχνονται ορισμένα ζητήματα που έχουν μια ξεχωριστή σημασία για το σήμερα και το αύριο.

Η ΚΝΕ μέσα σε λίγα χρόνια από την ίδρυσή της έγινε πολύ γρήγορα μια μεγάλη και μαζική Οργάνωση, ρίζωσε και απόκτησε μεγάλο κύρος και επιρροή στη νεολαία.

Τι ήταν εκείνο που έδωσε ορμή στην ΚΝΕ;

Η ΚΝΕ ιδρύθηκε μέσα σε μια ηρωική περίοδο, όπου χιλιάδες αγωνιστές πάλευαν για την ανατροπή της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας. Στις εξορίες, στις φυλακές, στα μπουντρούμια της Ασφάλειας και της Στρατιωτικής Αστυνομίας ήταν το πιο πρωτοπόρο απόσπασμα του αγώνα που ενέπνεε και τροφοδοτούσε την ασυμβίβαστη πάλη.

Το κύρος της αντίστασης απέναντι στη χούντα, όπου τα μέλη του ΚΚΕ σήκωσαν το κύριο βάρος, ήταν οπωσδήποτε ένας παράγοντας.

Αγώνα, όμως, ενάντια στη χούντα έκαναν και άλλες οργανώσεις, πολιτικές δυνάμεις και πολιτικές νεολαίες. Δεν μπόρεσαν αυτές οι οργανώσεις και ιδιαίτερα της νεολαίας να αποκτήσουν τη μαζικότητα και το κύρος της ΚΝΕ στη νεολαία.

Εκείνο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο να ξεχωρίσει η ΚΝΕ είναι η σύνδεσή της και η ένταξή της στο επαναστατικό - κομμουνιστικό κίνημα.

Αυτό είναι που έδωσε κύρος, αίγλη και δύναμη στην ΚΝΕ.

Μετά από πολλά χρόνια καλύφθηκε ένα κενό που υπήρχε, εξαιτίας της λαθεμένης τότε απόφασης του Κόμματος, το 1958, να διαλύσει τις Κομματικές του Οργανώσεις και πιο πριν την ΟΚΝΕ.

Η ίδρυση της ΚΝΕ έπεσε κυριολεκτικά σαν το νερό στο διψασμένο έδαφος από χρόνια λειψυδρία.

Με κενά, ελλείψεις, συνδέθηκε ο αγώνας της ΚΝΕ όχι μόνο με την ανατροπή της χούντας, αλλά και ενάντια στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που γεννά χούντες, δυστυχίες, πολέμους και ατελείωτα βάσανα για την εργατική τάξη και τα παιδιά της.

Η σύνδεση, λοιπόν, της ΚΝΕ με το κομμουνιστικό κίνημα, η καθοδήγησή της από το ΚΚΕ, ήταν και είναι η κύρια πηγή δύναμης της ΚΝΕ. Η αναγνώριση του καθοδηγητικού ρόλου του Κόμματος, της ηρωικής Ιστορίας και προσφοράς του, των λαμπρών επαναστατικών του παραδόσεων, των ιδεών του επιστημονικού σοσιαλισμού, είναι τα στέρεα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε η ΚΝΕ.

Παρότι η διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων είχε προκαλέσει μεγάλη ζημιά στη συνέχεια του Κόμματος, οι ρίζες του, οι παραδόσεις του ήταν πολύ βαθιές και ζωντανές.

Επίδραση, οπωσδήποτε, ασκούσε το διεθνές επαναστατικό κίνημα και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση και σε άλλες χώρες.

Αυτοί ήταν οι κυριότεροι παράγοντες που έδωσαν δύναμη στην ΚΝΕ, αντοχή, σταθερότητα και σταθερή πορεία, παρά τις πολλές δυσκολίες που προέκυπταν σε διάφορες στιγμές. Η ΚΝΕ κάτω από αυτές τις συνθήκες έγραψε και τη δική της Ιστορία, με τη δική της αυτοτελή οργάνωση και δράση. Εγραψε τις δικές της σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Απόδειξη περίτρανη είναι ότι χιλιάδες ΚΝίτες και ΚΝίτισσες συνέχισαν χωρίς διακοπή αυτήν την πορεία και εντάχθηκαν στο Κομμουνιστικό Κόμμα και η ΚΝΕ συμπληρώνει σε λίγο τα 50 χρόνια της. Εχει, πλέον, γράψει τη δική της Ιστορία. Βεβαίως, στη μεγαλειώδη αυτή πορεία υπήρξαν όχι λίγες δυσκολίες. Αρκετοί διέκοψαν την οργανωμένη ζωή και δράση, άλλοι τράβηξαν άλλους δρόμους και άλλοι πέρασαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Υπάρχουν, φυσικά, πολλοί που παρότι, για διάφορους λόγους, μένουν έξω από τις γραμμές μας, συμπορεύονται με το ΚΚΕ, αναγνωρίζουν σε αυτό έναν ακούραστο συνεχιστή, με σταθερότητα, των αρχών και ιδανικών στα οποία και εκείνοι είχαν στρατευτεί στα νιάτα τους. Τους καλούμε όλους και όλες να κάνουν ένα ακόμα βήμα συμπαράταξης μαζί μας, συνάντησης μέσα στους καθημερινούς αγώνες του λαϊκού κινήματος.

Σήμερα, βγαίνουν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα που ασφαλώς θα ολοκληρωθούν με το γιορτασμό των 50 χρόνων.

Είναι βέβαιο ότι κανένας δεν γεννιέται κομμουνιστής και στην ΚΝΕ μπαίνουν νέοι και νέες από διάφορους δρόμους ή διάφορα κίνητρα. Γεννιούνται και μεγαλώνουν σε ένα σύστημα, που, μαζί με το γάλα της μάνας τους, δέχονται ως πρωταρχικές "αρετές" και "αρχές" τη σάπια αστική θεωρία του ατομισμού. Πάνω απ' όλα το ατομικό συμφέρον περιτυλιγμένο με ψεύτικες ελπίδες και μπόλικη υποκρισία.

Η ΚΝΕ έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα και ικανότητα να αποσπά από τα νύχια της αστικής τάξης τα παιδιά των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να τα προφυλάσσει από την προδοσία της τάξης τους και να τα εντάσσει στο μεγάλο κίνημα της εργατικής τάξης με αφοσίωση στους υψηλούς σκοπούς της, στις αξίες και τις αρχές της ταξικής πάλης.

Η διαδικασία αυτή είναι αρκετά σύνθετη, είναι διαρκής αγώνας και απαιτείται μόνιμη επαγρύπνηση απέναντι στην πανούργα και αδίστακτη αστική τάξη.

Εμπλουτίζουμε διαρκώς την ικανότητά μας, το οπλοστάσιό μας και γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί, ώστε όλο και περισσότεροι νέοι που μπαίνουν στις γραμμές της ΚΝΕ να ζουν και να ωριμάζουν στον παλμό των μεγάλων γεγονότων, έστω και αν αυτά δεν φαίνονται ακόμα στον ορίζοντα ή επισκιάζονται από τις μεγάλες δυσκολίες της συγκυρίας.

Ενα είναι βέβαιο. Ζούμε τα κοιλοπονήματα της Ιστορίας. Το μέλλον είναι μπροστά μας και είναι ο Σοσιαλισμός - Κομμουνισμός.

Η ΚΕ, όλο το Κόμμα σας σφίγγουν θερμά το χέρι. Προχωράμε. Πάντα μπροστά. Στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί. Ζήτω η ΚΝΕ».