ΛΙΣΑΒΟΝΑ.--

H υπόθεση σχηματισμού της νέας αστικής κυβέρνησης στην Πορτογαλία είναι - όπως προβλέπεται από το σύνταγμα της χώρας που είναι ημιπροεδρικό - αρμοδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας, σήμερα του Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα, η θητεία του οποίου λήγει τον επόμενο Φλεβάρη. Μετά την πτώση της κυβέρνησης μειοψηφίας του κεντροδεξιού συνασπισμού του πρωθυπουργού Πέδρο Πάσος Κοέλιο, που καταψηφίστηκε από τη συμμαχία του σοσιαλδημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, του επίσης σοσιαλδημοκρατικού Μπλοκ της Αριστεράς (μέλος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς), του Πορτογάλικού ΚΚ και των Οικολόγων Πράσινων και ενός βουλευτής του Κόμματος για την προστασία των ζώων (συνολικά 123 ψήφους στη Βουλή των 230 εδρών) ο Πρόεδρος Σίλβα ξεκίνησε από την Πέμπτη σειρά επαφών με τους λεγόμενους «κοινωνικούς φορείς», προκειμένου, όπως λέει, να πάρει την τελική του απόφαση. Οπως δηλώνεται από πηγές της Προεδρίας, αυτή προβλέπεται να ανακοινωθεί προς το τέλος της ερχόμενης βδομάδας, αφού προηγηθεί νέος γύρος επαφών με τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Δύο είναι τα ενδεχόμενα είτε να αναθέσει την εντολή σχηματισμού στον ηγέτη των Σοσιαλιστών Αντόνιο Κόστα, το κόμμα του οποίου ήρθε δεύτερο στις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτώβρη, είτε να προχωρήσει στη σύσταση κυβέρνησης τεχνοκρατών με θητεία έως τις πρόωρες εκλογές σε διάστημα 6 μηνών.

Στις συναντήσεις με τις Ενώσεις Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών από διάφορους κλάδους διατυπώθηκε ανησυχία για μια «περίοδο πολιτικής αστάθειας που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ό,τι επιτεύχθηκε ως τώρα στο ζήτημα της ανταγωνιστικότητας και της αξιοπιστίας της πορτογαλικής οικονομίας». Οι συναντήσεις αυτές δείχνουν και τις ενδοαστικές αντιπαραθέσεις για το ποια κυβερνητική επιλογή συμφέρει καλύτερα στη δεδομένη στιγμή. Παρ' όλο που οι Σοσιαλιστές διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους ότι θα τηρήσουν τις «δεσμεύσεις της χώρας προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ», και φυσικά το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά τάζουν «δημοσιονομική ευελιξία», οι κεφαλαιοκράτες προφανώς ζητάνε και άλλες εγγυήσεις.

Ο Πρόεδρος της Πορτογαλίας συναντήθηκε επίσης χτες και με την Ενωση την Οικογενειακών Επιχειρήσεων, οι οποίοι πρωτοστατούν στη συλλογή υπογραφών στο λεγόμενο «Μανιφέστο των 100», που επίσης καλούν σε «πολιτική συνεννόηση όλων για το καλό της χώρας». Αντίστοιχη συνάντηση έγινε και με το λεγόμενο «Φόρουμ για την Ανταγωνιστικότητα», όπου πρωτοστατούν μεγάλες επιχειρήσεις και ενώσεις επιχειρηματιών.

Το απόγευμα αναμενόταν να συναντήσει τις ηγεσίες των εργατικών συνομοσπονδιών, όπως η CGTP -IN και UGT.

Ολα αυτά τα παζάρια και η τακτική του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως και τα παραμύθια της «σκληρής διαπραγμάτευσης» για τα δημοσιονομικά και το χρέος, που υπόσχονται οι Σοσιαλιστές (όπως είδαμε το «έργο» και στη χώρα μας) αφορούν στη διαπάλη που υπάρχει ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου και ανάμεσα σε αστικές τάξεις, και αν ...περισσέψουν κάποια «ψίχουλα» για το λαό. Τα «ψίχουλα» αυτά αξιοποιούνται για να χειραγωγούν τους εργαζόμενους, να ρίχνουν τον πήχη των απαιτήσεών τους και αυτοί να χάνονται μέσα στη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, και να χάνουν τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία του κεφαλαίου και το στόχο της ανατροπής της.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--

Ενώ το επόμενο διάστημα αναμένονται οι επισκέψεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, συνεχίζει τις επαφές σε χώρες της περιοχής, επιβεβαιώνοντας και έτσι την εμπλοκή της Λευκωσίας σε περισσότερες ενδοϊμπεριαλιστικές διεργασίες και αντιθέσεις, κάτι που επιδρά ασφαλώς και στις εξελίξεις για το Κυπριακό. Χτες, ο Κύπριος ηγέτης είχε προγραμματισμένη συνάντηση με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ενώ μετά θα μετέβαινε και στα Παλαιστινιακά εδάφη, για να συναντήσει τον Παλαιστίνιο ηγέτη, Μαχμούτ Αμπάς. Οι επαφές του στο Τελ Αβίβ αφορούν τη σύσφιξη της συνεργασίας «για την ασφάλεια», αλλά και την «πρωτοβουλία» που η Λευκωσία έχει αναλάβει για ώθηση στο Μεσανατολικό, προσπαθώντας να αναβαθμιστεί και μέσα από διπλωματικές κινήσεις που θεωρεί ότι θα ενισχύσουν τη θέση της στην περιοχή.

Σε αυτή την κατεύθυνση, της ενίσχυσης δηλαδή του ρόλου της στους σχεδιασμούς που διευρύνονται σε μια περιοχή - σταυροδρόμι τριών ηπείρων, εντάσσεται και η παρέμβαση που έκανε ο Κύπριος υπουργός Αμυνας, Χρ. Φωκαΐδης, σε συνέδριο με τίτλο «Προκλήσεις, Οφέλη και Ευκαιρίες της Στρατηγικής Θαλάσσιας Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Το συνέδριο συνδιοργάνωσαν το υπουργείο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας (ΕΟΑ). Ο ΕΟΑ είναι διακυβερνητικός οργανισμός που υπάγεται στην Κομισιόν, με αντικείμενο «την ανάπτυξη των αμυντικών δυνατοτήτων στον τομέα της διαχείρισης κρίσεων».

Ο Κύπριος υπουργός ανέλυσε τη σημασία που έχει η θαλάσσια ασφάλεια σήμερα, δεδομένων μεταξύ άλλων και των ασύμμετρων απειλών που συνδέονται με την «τρομοκρατία» και σημείωσε τις «πρωτοβουλίες» που αναλαμβάνει η Κύπρος με χώρες όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, «στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης πολιτικής και με απώτερο στόχο τη μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου από μια λεκάνη εντάσεων και συγκρούσεων σε μια περιοχή συνεργασίας, σταθερότητας και ευημερίας». Πρόσθεσε, δε, με νόημα ότι «σ' αυτή την ευαίσθητη και ταραγμένη περιοχή, η Κύπρος μπορεί να λειτουργήσει ως παραγωγός ασφάλειας».

Επεσήμανε, επίσης, ότι «η ανακάλυψη των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να προσφέρει κίνητρα για συνεργασία, αλλά και να καταστεί καταλύτης στην επίλυση μακροχρόνιων συγκρούσεων» και πρόσθεσε ότι «η προοπτική αυτή είναι ανοικτή και για την Τουρκία, σε περίπτωση λύσης του Κυπριακού, που θα θέτει τέρμα στον αναχρονισμό της βίαιης διαίρεσης μιας χώρας - μέλους της ΕΕ». Φυσικά, αυτά σε μια περίοδο που τα προσχήματα περί «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας» και «εγγύησης της ενεργειακής ασφάλειας» αξιοποιούνται πολύμορφα στο σφοδρό ανταγωνισμό που διεξάγεται εν μέσω κρίσης και μόνο ασφάλεια και ευημερία δεν προμηνύουν για τους λαούς.

Χτες, στην Κύπρο βρέθηκε και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, που συναντήθηκε με τον προεδρεύοντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, πρόεδρο της Βουλής, Γιαννάκη Ομήρου (που αντικαθιστά λόγω απουσίας στο εξωτερικό τον πρόεδρο Αναστασιάδη) και τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Β'.

ΝΑΪ ΠΙ ΤΑΟΥ.--

Μεγάλη αναμένεται η νίκη του κόμματος «Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία» (NLD) στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν την περασμένη Κυριακή στη Μιανμάρ. Τα τελικά αποτελέσματα δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί, ωστόσο, σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση, το NLD είχε ήδη λάβει τις 348 έδρες που χρειαζόταν για την απόλυτη πλειοψηφία.

Ο μέχρι πρότινος Πρόεδρος της χώρας (και πρώην στρατηγός) Θέιν Σέιν δήλωσε ότι θα δεχτεί το αποτέλεσμα όποιο κι αν είναι, ενώ η ηγέτης του NLD Αούνγκ Σαν Σου Κι (που είναι και κάτοχος Νόμπελ Ειρήνης) ήδη δέχτηκε και τα συγχαρητήρια του Αμερικανού Προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, που τόνισε ότι ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης θα συμβάλει στη μετάβαση «σε μια πιο δημοκρατική Βιρμανία».

Επειδή, βέβαια, όταν οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων μιλούν για «περισσότερη δημοκρατία» εννοούν πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η προσοχή όλων στρέφεται πλέον στο πόσο γρήγορα η νέα κυβέρνηση θα προωθήσει αλλαγές που θα ευνοήσουν τις επενδύσεις σε μια χώρα με πολύ «ενδιαφέρουσα» θέση, στη γοργά αναπτυσσόμενη Νοτιοανατολική Ασία που «βρέχεται» και από τον Ινδικό ωκεανό, πολύ κοντά στην ιδιαίτερα «φιλόδοξη» (επιχειρηματικά αλλά και γεωπολιτικά) Ινδία. Σύμφωνα με το ΔΝΤ και την Ασιατική Αναπτυξιακή Τράπεζα οι ρυθμοί ανάπτυξης για το τρέχον έτος θα φτάσουν στη Μιανμάρ το 8,5%.

Η Μιανμάρ είναι μια χώρα με πληθυσμό 51 εκατομμύρια, που συμμετέχει ήδη σε διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις όπως η Ενωση Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) στην οποία μάλιστα πέρυσι εκτελούσε χρέη προέδρου. Στις οικονομικές ιστοσελίδες, αρθρογράφοι επισημαίνουν ως ιδιαίτερο μειονέκτημα το χαμηλά ειδικευμένο εργατικό της δυναμικό και τους μικρούς ακόμα ρυθμούς με τους οποίους προχωρούν οι ιδιωτικοποιήσεις, παρά τις προσπάθειες που έκανε η κυβέρνηση που προέκυψε ως μετεξέλιξη της χούντας, το 2011.

Συνεχίστηκε και χτες η απεργία των πληρωμάτων καμπίνας του γερμανικού αερομεταφορέα της «Λουφτχάνσα», με τους εργαζόμενους να δηλώνουν ότι ενδέχεται να συνεχίσουν και την επόμενη βδομάδα. Η απεργία, που χτες συμπλήρωσε μια βδομάδα, ήταν η έκφραση της αντίθεσης των εργαζομένων στα σχέδια της εργοδοσίας να περικόψει, στο όνομα της μείωσης του κόστους της, τα επιδόματα πρόωρης συνταξιοδότησης και τις συντάξεις.

Στελέχη της εταιρείας κάνουν εκκλήσεις να τερματιστεί η απεργία, επικαλούμενα διαφυγόντα κέρδη που φτάνουν τα 10 εκατομμύρια ευρώ τη βδομάδα και αφορούν, εκτός από τις ακυρώσεις στις επιβατικές πτήσεις, και μεταφορές αγαθών με τη «Lufthansa Cargo», που μεταφέρει από τρόφιμα μέχρι μηχανήματα σε όλο τον πλανήτη. Ο εκπρόσωπος αυτής της θυγατρικής, Μίχαελ Γκέτγκενς, μάλιστα παραπονέθηκε ότι η απεργία αυτή γίνεται στη... χειρότερη στιγμή λίγο πριν τα Χριστούγεννα που η εταιρεία κάνει το μεγαλύτερο τζίρο της. Το γερμανικό εμποροβιομηχανικό επιμελητήριο, επίσης, υπολογίζει τις ζημιές για τη γερμανική οικονομία στα 25 εκατομμύρια ευρώ τη μέρα.

Πάντως, η διοίκηση της εταιρείας δηλώνει ότι δεν πρόκειται να πάρει πίσω τα σχέδιά της και οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι αν συνεχιστεί η αδιαλλαξία θα προχωρήσουν σε συντονισμό και με άλλους σε άλλους τομείς της εταιρείας και δεν αποκλείουν τη συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων.