Αύριο, Τετάρτη 14 Γενάρη, στις 7 μ.μ., στο Δημοτικό Ωδείο, η προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος στη Λάρισα, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα
Σε δεκάδες εργοστάσια οι εργάτες πήραν το κάλεσμα να συμμετάσχουν στην προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος της τάξης τους, που μάχεται για τα συμφέροντά τους. Ταυτόχρονα, συζήτησαν με τα κλιμάκια του ΚΚΕ και τους υποψήφιους βουλευτές του για το πραγματικό διακύβευμα των ερχόμενων εκλογών, που δεν είναι ποιο από τα δυο κόμματα της αστικής διαχείρισης, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα τις κερδίσει - αυτό το ψευδεπίγραφο «δίλημμα» που καλλιεργούν, από καιρό, και πλασάρουν, κατά κόρον, στην προεκλογική περίοδο τα ΜΜΕ - αλλά το πώς θα ενισχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το ΚΚΕ για να μπορεί ο λαός, από καλύτερη θέση, μετά τις εκλογές να οργανώσει την πάλη του για να μπορεί το ΚΚΕ να συμβάλει σε μια ισχυρή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση εντός και εκτός Βουλής.
Η ίδια συζήτηση αναπτύσσεται και με τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ και τα άλλα εμπορικά καταστήματα, με τους επαγγελματίες, τους μικρούς μαγαζάτορες και βιοτέχνες, που καλούνται να συμπαραταχθούν στο ΚΚΕ μαζί με τους εργάτες κι από κοινού να δώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που τους καταστρέφει και στους κάθε λογής διαχειριστές της.
Το κάλεσμα του Κόμματος μεταφέρεται και στους εργαζόμενους υπηρεσιών κι άλλων χώρων - δήμους, νοσοκομεία, σχολές του ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, πολιτικές και αθλητικές εγκαταστάσεις κ.α. - με τη συζήτηση να περιστρέφεται στο πώς, με τους αγώνες, αλλά και με την ψήφο του λαού, μπορεί να μπουν εμπόδια στην πολιτική που καταργεί τις λαϊκές κατακτήσεις και ισοπεδώνει τα λαϊκά δικαιώματα, όλα αυτά δηλαδή που απαιτούν ισχυρό ΚΚΕ σε ρότα ν' ανοίξει ο δρόμος για ριζοσπαστικές αλλαγές, για ν' αλλάξει τάξη στην εξουσία.
Στις συγκεντρώσεις στα χωριά καλούνται η μικρομεσαία αγροτιά και οι άλλοι φτωχοί κάτοικοι της υπαίθρου να πάρουν μέρος στην προεκλογική συγκέντρωση και να ενισχύσουν, με την ψήφο τους, το Κόμμα του οποίου τα στελέχη και τα μέλη δραστηριοποιούνται στο συνεπές αγροτικό κίνημα, που πρωτοστατεί στους αγροτικούς αγώνες ενάντια στην ΚΑΠ της ΕΕ, η οποία σπρώχνει χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες στον Καιάδα του ξεκληρίσματος, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Το Κόμμα που μάχεται για τη διεκδίκηση των άμεσων αιτημάτων της μικρομεσαίας αγροτιάς - ικανοποιητικές τιμές για τα προϊόντα, μείωση του κόστους παραγωγής, κατάργηση των κάθε είδους φορολογικών επιβαρύνσεων και χαρατσιών κ.ά. - και, συνάμα, προβάλλει την προοπτική μιας διαφορετικής αγροτικής ανάπτυξης της χώρας, η οποία, μέσα από την καθετοποιημένη κοινωνική παραγωγή που δίπλα της θα έχει τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, θα εξασφαλίζει καλό εισόδημα στους αγρότες - παραγωγούς, επαρκή και υγιεινά προϊόντα για τη διατροφή και την ένδυση του ελληνικού λαού, φτηνές πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό το γνωρίζουν από πρώτο χέρι οι Θεσσαλοί αγρότες, είναι το κόμμα που δίνει όρκους πίστης και υποταγής στην αντιαγροτική ΚΑΠ κι αντιμάχεται, επί της ουσίας, τη δυνατότητα των μικρομεσαίων αγροτών να παραμείνουν στη γη τους και ν' αναπτύξουν την παραγωγή τους, όπως φαίνεται, καθαρά, από την αρνητική θέση του στο θέμα της εκτροπής του Αχελώου. Οπως δηλαδή και η ΝΔ και δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά αφού δίνει όρκους πίστης στην ΕΕ. Οσα λέει δε περί διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της ΚΑΠ (και οι έως τώρα κυβερνήσεις το έκαναν), είναι στάχτη στα μάτια των μικρομεσαίων αγροτών, αφού αυτή η πολιτική είναι μοχλός για το ξεκλήρισμά τους.
Στις συσκέψεις που οργανώνονται με τη συμμετοχή εργαζομένων, αγροτών, ΕΒΕ, νέων των σπουδών, γυναικών των λαϊκών στρωμάτων γίνεται άμεση και κατατοπιστική κουβέντα για το πραγματικό πρόσωπο των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και της αστικής διαχείρισης, το οποίο, προεκλογικά, επιχειρούν να κρύψουν με τις ανούσιες «κοκορομαχίες» στα τηλεοπτικά παράθυρα, τα συνεχή ψέματα και τις ανέξοδες υποσχέσεις στα μπαλκόνια, τα εκφοβιστικά και εκβιαστικά «διλήμματα», αναδεικνύοντας την ανάγκη την επόμενη μέρα ο λαός να είναι δυνατός, να οργανώσει τη δική του ισχυρή αντιπολίτευση, γεγονός που απαιτεί να ενισχύσουν και με την ψήφο τους το ΚΚΕ...
«Λένε ψέματα όσοι παρουσιάζουν την Ευρώπη σαν λόχο επιβολής της λιτότητας και της κοινωνικής αδικίας. Υπάρχουν χωρίς αμφιβολία και είναι ισχυρές οι δυνάμεις της συντήρησης. Αλλά η Ευρώπη αλλάζει μέρα με τη μέρα», υποστήριξε σε μία απ' τις ομιλίες του το Σαββατοκύριακο ο Αλ. Τσίπρας, σε ρόλο σοβατζή της μόστρας της ΕΕ που εκτοξεύει καντάρια λάσπης αυταπατών και ψευδαισθήσεων, για τη φύση και την αποστολή της, στα μάτια του λαού.
Σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, λένε ψέματα λοιπόν όσοι αποκαλύπτουν τη φύση της ως ένωσης καπιταλιστικών κρατών εντεταλμένη να προασπίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους και λέει αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ισχυρίζεται ότι αλλάζει, για να δικαιολογήσει το ρόλο συνηγόρου μιας στρατηγικής επιλογής του ντόπιου κεφαλαίου που έχει αναλάβει.
Μάλιστα, για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του ο Αλ. Τσίπρας αντιπαραθέτει στις «δυνάμεις της συντήρησης» τις δυνάμεις της ...ριζοσπαστικής αλλαγής της ΕΕ. Ποιες είναι αυτές; Οσες αντιτάσσονται στη λιτότητα που τους εμποδίζει να στηρίζουν με ζεστό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους και υπερασπίζονται τη θέση των επιχειρηματικών ομίλων της Ελλάδας στην ΕΕ. Μάλιστα ο Αλ. Τσίπρας τους κατονομάζει κιόλας: Ο Ντράγκι, ο Ολάντ, η εκπρόσωπος της Κομισιόν, ο Μοσκοβισί, ο γερμανικός Τύπος, επιφανείς οικονομολόγοι και διανοούμενοι της Ευρώπης κ.ά..!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, καλεί το λαό να τους εμπιστευτεί και να ακουμπήσει την ελπίδα του για καλύτερη ζωή πάνω σε γνωστά πολιτικά στελέχη των μονοπωλίων. Σαν να είναι χτεσινοί, να μην έχουν γράψει χιλιόμετρα στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Μπορεί να είναι σύμμαχοί του στην προσπάθεια να εξασφαλίσει καλύτερους όρους ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα να εξασφαλίσει ενίσχυση με ρευστό των επενδύσεων των μονοπωλιακών ομίλων. Αλλωστε, αυτό εννοούν όταν λένε «να μπει τέλος στη λιτότητα».
Είναι, όμως, αντίπαλοι του λαού. Ολοι αυτοί έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους κάτω από κάθε αντιλαϊκή απόφαση της ΕΕ, έχουν εγκρίνει το «Σύμφωνο για το Ευρώ». Εχουν αποφασίσει και διπλοσφραγίσει, εφαρμόζουν και υπερασπίζονται μια πολιτική που μεταξύ άλλων προβλέπει: «(...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα» (...) «Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ενίσχυση της αποκέντρωσης των μισθολογικών διαπραγματεύσεων» (...) Οι κυβερνήσεις της ΕΕ «δεσμεύονται να συγκρατήσουν τους μισθούς στο δημόσιο τομέα», ώστε να «μην επηρεάζουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα», (...) «Είναι απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί η ηλικία συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, να μειωθούν τα συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης και να αξιοποιηθούν στοχευμένα κίνητρα για την παραμονή στην εργασία των μεγαλύτερων εργαζομένων» (...) «Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα προωθούν την ευελιξία με ασφάλεια».
Ο λαός βιώνει στη ζωή του την αλήθεια της ΕΕ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Ακουσε πολλές φορές υποσχέσεις για ...αλλαγές που έγιναν φτερό στον άνεμο των σαρωτικών αναγκών μιας οικονομίας που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, θεματοφύλακας της οποίας είναι η ΕΕ. Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα για δαύτην φαίνεται καθαρά στις ίδιες τις αποφάσεις και τις συνθήκες της που με οδυνηρό για τους λαούς τρόπο εφαρμόζονται στην πράξη. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις όσων έχουν ήδη προγράψει τα συμφέροντα του λαού, υπογράφοντας δεσμεύσεις στο κεφάλαιο, μεταξύ των οποίων κι αυτή για σεβασμό του θεσμικού πλαισίου της λυκοσυμμαχίας του.