Γ. Ιακωβίδη, «Γυναίκα με λουλούδια» |
Η άνθιση, το χρώμα, το μοσχοβόλημα, η τρυφερότητα, η ποικιλία των εξωτερικών χρωμάτων τους, η γοητεία η τρυφεράδα και η απαλότητά τους ή ακόμα και το ύψος και η λυγεράδα μερικών φυτών, που θυμίζουν και συγκρίνονται με το βεργολυγερό κορμί και το ανάλαφρο γυναικείο περπάτημα. Είναι τα χαρίσματα της φύσης τα οποία απολαμβάνει ο άνθρωπος. 99 ονόματα εκφράζουν τις ιδιότητες των λουλουδιών. Ταυτισμένα τα περισσότερα με τη γυναίκα, που τη θέλουμε να έχει όλα τα αρώματα και την ομορφιά των λουλουδιών.
Από τα 99, τα 80 είναι γυναικεία σε ένα σύνολο 1.762 ονομάτων που εμφανίζονται σε δείγμα 42.148 γυναικών, και έχουν 1.036 εμφανίσεις. Δηλαδή, το 2,4% των γυναικών φέρουν όνομα που σχετίζεται με τα φυτά. Τα 19 ανδρικά ονόματα σε ένα σύνολο 1.090 έχουν 301 εμφανίσεις σε δείγμα 80.532 ανδρών.
Υπάρχουν και δύο λουλούδια, η βάγια και η πασχαλιά, που είναι ταυτισμένα με τις χριστιανικές γιορτές και δεν τα συμπεριλαμβάνουμε σε αυτή την ενότητα.
Ρόδα και γαρίφαλα, γιασεμί, υάκινθοι και κρίνα «Χίλια λουλούδια που καλούν χρυσό μελισσολόι, άσπρα, γαλάζια, κόκκινα και κρύβουνε τη χλόη» (Γ. Ιακωβίδη, «Κήπος») |
«Η Ανοιξη», Γιώργου Ιακωβίδη |
Η Αγράμπελη (1 εμφάνιση) - αγρός + άμπελος - αναρριχητικό διακοσμητικό φυτό, ανελίσσεται μέχρι τις κορυφές υψηλών δένδρων, αλλά και σε στέγες σπιτιών. Τον Ιούλη και Αύγουστο, την εποχή δηλαδή της ανθοφορίας, αντιλαμβάνεται κανείς την παρουσία της αγράμπελης από μακριά, από το έντονο σαν πικραμύγδαλο άρωμά της.
Από το βάλσαμο, την αρωματική ρητίνη που εκκρίνεται από διάφορα φυτά, Βαρσάμης 4 εμφανίσεις, Βαλσάμης 2, Βαλσάμος - Βαλσαμάκης από 1 εμφάνιση, Βαλσάμη (καμία εμφάνιση), Βαρσάμω - Βαλσάμω από 1 εμφάνιση.
Από τη βαλεριάνα (το ηρεμιστικό της φύσης) - < valeriana θηλ. του valerianus < Valerria περιοχή τη Ιταλίας όπου φύτρωνε το φυτό) - προκύπτει το Βαλεριανός με 1 παρουσία στο δείγμα.
Το Φυλλίς εκτός από όνομα μυθολογικών προσώπων είναι και όνομα που έδιναν συχνά οι ποιητές σε βοσκοπούλες. Σήμερα χρησιμοποιείται, αν και ανήκει στην κατηγορία των πολύ σπάνιων ονομάτων.
Τάκη Κατσουλίδη, «Λεύκες στη Μεσσήνη» |
Τα Βέργος (2 εμφανίσεις), Βέργης - Βεργούλα (καμία εμφάνιση) από τη βέργα για το ευθυτενές. Συναντάται ήδη από την παλαιολόγεια εποχή ως βαφτιστικό και ως επώνυμο. Το βαφτιστικός Βέργος, όπως και τα παλαιότερα Βεργής - Βέργω, προήλθε από τη λέξη βεργί, ευλύγιστη ράβδος.
Πιθανά από λεπτή και εύκαμπτη βέργα, που στην Ηπειρο τη λένε βεργινάδα (υπάρχει και ομότιτλο τραγούδι), να προέρχεται το όνομα Βεργενάδα (καμία εμφάνιση).
Η Βιολέτα (38 εμφανίσεις) από το ιταλικό Violetta υποκοριστικό του viola < λατινικό viola μενεξές. [Μενεξιά ή Μενεξία (τούρκ. Menekse) από το άνθος της (3 εμφανίσεις), Ιάνθη (ίανθος το άνθος του μενεξέ), Ιάσμη (ίασμος = το γιασεμί), δεν εμφανίζονται στο δείγμα].
Πανέμορφη, ευωδιαστή με ποικιλία χρωμάτων. Ο ποιητής Chaucer το ονόμασε «το μάτι της ημέρας» επειδή κλείνει τα βράδια και ανοίγει μόλις ανατείλει.
Ο Θεόφραστος (400 π.Χ.) και ο Πλίνιος αναφέρουν στα γραπτά τους τη βιολέτα. Στα αρχαία ελληνικά ονομαζόταν «ίον» και σύμφωνα με τη μυθολογία πήρε το όνομά της προς τιμήν της Ιούς, κόρης του βασιλέα Ιναχου του Αργους. Οι βιολέτες ήταν το αγαπημένο λουλούδι της Ιωσηφίνας - γι' αυτό και έγινε το σύμβολο του Ναπολέοντα και της συζύγου του.
Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ, «Τριαντάφυλλα γιασεμιά και αγιοκλήματα στο βάζο» |
Από την ωραιότητα και το εύοσμο του γιασεμιού τα Γιασεμή (15 εμφανίσεις), Γιασίμω (1 εμφάνιση). Με δ από παρετυμολογία Διασεμή (καμία εμφάνιση) και Διασεμούλα (1 εμφάνιση).
Παρακολουθούμε το οδοιπορικό πολιτικών κρατουμένων από φυλακή σε φυλακή, τη ζωή τους κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, οι οποίες βεβαίως απέβλεπαν στην κάμψη του φρονήματος και στην ισοπέδωση της ανθρωπιάς. Ο φυλακισμένος αφηγητής, ο ίδιος ο συγγραφέας, σκηνοθετεί δυναμικές αναπαραστάσεις δραματικών γεγονότων και ζωντανεύει χαρακτήρες καμωμένους από τη γνήσια στόφα του ήρωα. Η τέχνη της αφήγησης μάς ξαφνιάζει καθώς περιγράφει, αναλύει, ερμηνεύει, κατατάσσει, κρίνει, συγκρίνει..! Η γλώσσα κυλάει σαν το γάργαρο νερό! Ακριβής, πλούσια, πολυποίκιλη, ζωγραφίζει θαυμάσια τα συμβαίνοντα, τα συναισθήματα, τις δυσκολίες. Με τη δροσιά της απαλύνει της καθημερινότητας τα προβλήματα, με θάρρος υπογραμμίζει της σκλαβιάς την ατμόσφαιρα και της τεράστιας αδικίας το βάρος! Ομως, πράγμα παράξενο, ο αναγνώστης δεν καθηλώνεται από φόβο, δεν αφήνεται στη θλίψη για την αδικία και την κτηνωδία του αυταρχικού συστήματος! Το εντελώς αντίθετο συμβαίνει! Υπερηφάνεια και θαυμασμός είναι τα συναισθήματα! Για του έντιμου ανθρώπου το ύψος!
Η «Στερνή Νύχτα» στις φυλακές της Κέρκυρας είναι ένα ιδιαίτερα εξαίρετο κομμάτι! Οι συγκλονιστικές ώρες της τελευταίας νύχτας μέσα στους τοίχους του κάτεργου, το μαστίγωμα της αγωνίας στο μπουντρούμι του Εγγλέζου αρμοστή Μέτλαντ, που το σκέπαζε το σκοτάδι σα μαύρο σάβανο. Η καταπίεση των πραγμάτων, που συμβολίζει τη δύναμη των τυράννων. Και της ανθρώπινης ψυχής η ατσαλένια θέληση!
Το σημείωμα ετούτο είναι πολύ μικρό για να χωρέσει λεπτομερέστερη παρουσίαση του μεγάλου ταξιδιού των δεσμωτών με το πλοίο «Αγγέλικα», να ζωγραφίσει την ατμόσφαιρα της άφιξης στη νύφη του Μοριά, την πανέμορφη Πάτρα, με τη φαντασμαγορική όψη, την αιώνια ομορφιά τη βόρειας Πελοποννήσου, που αγναντεύει τις κορυφές του Παρνασσού του Αντάρτικου και το μυστηριακό μεγαλείο των πανάρχαιων Δελφών!
Δεν είναι δυνατό να κλείσουμε μέσα σε μερικές προτάσεις το επικότερο κείμενο του τόμου, τη «Διαθήκη», που μέσα του ρέει το αίμα της Ελλάδας και χτυπάει ολοζώντανη η καρδιά της, ούτε και να καταπιαστούμε με τα υπόλοιπα αφηγήματα, πολλά από τα οποία μοιάζουν επίκαιρα. Σε τούτους τους περίπλοκους και δίσεχτους καιρούς, όταν η σύγχυση και η άγνοια συσκοτίζουν τη συνείδηση ακόμα και καλοπροαίρετων ανθρώπων, βιβλία σαν το «Πίσω από τα σίδερα» αποτελούν ύψιστον μάθημα!
Και κάτι ακόμα! Σε εποχές πτώσεων, εκπτώσεων, καταπτώσεων, υπνώσεων χρειάζονται τέτοια έργα και, όπως λέει του βιβλίου ετούτου ένας ήρωας, χρειάζονται και πέτρινες καρδιές!
Στις σελίδες του «παρελαύνουν» πολλά είδη εγχόρδων, πνευστών και κρουστών όλων των εποχών, που «ζωντανεύουν» μέσα από την πλούσια εικονογράφηση. Οι μικροί αναγνώστες διαβάζοντάς το θα βρουν απαντήσεις για την όπερα, την ορχήστρα και τις ιστορικές συνθήκες κάτω από τις οποίες «γεννήθηκαν». Θα εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο, αφού ερμηνεύονται μουσικοί όροι, όπως η σερενάτα, η μουσική δωματίου, η σύνθεση κ.ά. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στη μουσική γραφή.
Στις μέρες μας, που η καλλιτεχνική παιδεία απαξιώνεται μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, το βιβλίο αυτό αποκτά ιδιαίτερη χρησιμότητα.
-σαν ξόβεργα στο Απειρο στημένα-
τις ώρες που τρισέρημος παράδερνα
στη σκέψη για τα πλάνα περασμένα.
***
Και πρόσμενα συγκίνησες, που φύγανε,
ξανά μες στη ζωή μου να γυρίσουν.
(Δεν το 'θελα να ξέρω πως χαθήκανε
χωρίς την ευτυχία να μου χαρίσουν).
***
Κι αφούειδα πια κι απόειδα και γνώρισα,
πως τίποτα μ' αυτό δε θα κερδίσω,
σφιγμένες τις γροθιές μου τις προχώρησα,
τον πύργο των παλιών μου να γκρεμίσω.
***
Με πόνο στα ερείπια προσευχήθηκα,
χωρίς ούτε δυο δάκρυα να χύσω,
και μες στο σεληνόφωτο ξεκίνησα
τη νέα μου ζωή να ξεκινήσω.
(Τεύκρου Ανθία, «Νέα ζωή»)