Motion Team

Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα σιγοντάρουν τις τούρκικες διεκδικήσεις στο Αιγαίο, δίνοντας πάτημα στην ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε διευθετήσεις καταστροφικές για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την άμυνα της χώρας

Ο Ιμπραήμ Καλίν, σύμβουλος του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν σε χτεσινή συνέντευξή του («Καθημερινή») υποστήριξε ότι «το ουσιαστικό ζήτημα, αν διευρύνουμε τον ορίζοντα του προβληματισμού μας, είναι πώς θα μοιραστούμε το Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο, και να δούμε όλα τα άλλα ζητήματα - εμπόριο, μετανάστευση, πάλη κατά της τρομοκρατίας κ.λπ. - ως μέρος μιας συνολικής διευθέτησης».

Το «πακέτο» των διευθετήσεων που περιγράφει ο Τούρκος αξιωματούχος, επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Ρ» στις 15 Σεπτέμβρη, όπου καταγράφονταν οι τρεις βασικές απαιτήσεις της τούρκικης πλευράς στις διμερής διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα:

• Στην όποια συμφωνία προκύψει, να γίνεται ρητή και ξεκάθαρη αναφορά στα «τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο».
• Η Ελλάδα να απεμπολήσει το δικαίωμά της να ορίσει ζώνες αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης (ΑΟΖ), ανεξάρτητα από το εύρος της υφαλοκρηπίδας.
• Στη συμφωνία να αναφέρεται ρητά ότι τελειώνει διά παντός η συζήτηση για το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Ο Καλίν, επισκέφτηκε την Αθήνα μαζί με τον Ο. Τσελίκ, αντιπρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας (ΑΚΡ), για να συμμετάσχουν σε συνέδριο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις που οργάνωσε το ΕΛΙΑΜΕΠ. Επί της ουσίας, οι δύο στενοί συνεργάτες του Ταγίπ Ερντογάν ήρθαν στην Αθήνα για να προετοιμάσουν τις επισκέψεις των Ερντογάν - Νταβούτογλου, μεταξύ 19 και 22 Οκτώβρη. Λίγο νωρίτερα, στις 15 Οκτώβρη, αναμένεται στην Αθήνα ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας, Εγκεμέν Μπαγίς.

Κατά την παραμονή του στην Αθήνα ο Ομέρ Τσελίκ συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα. Αμέσως μετά τη συνάντηση δήλωσε με νόημα ότι «μοιραζόμαστε κοινό όραμα, τα οράματά μας είναι μεγαλύτερα από τα προβλήματά μας».

Στη συνέντευξη που παραχώρησε, ο Ι. Καλίν, συνέδεσε ξανά με ανταλλάγματα την άρση της απειλής πολέμου («casus belli») που έχει διατυπώσει η Αγκυρα στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει - όπως δικαιούται από το διεθνές Δίκαιο - τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Ζητώντας από την Ελλάδα να εγκαταλείψει τα νόμιμα δικαιώματά της, σε βάρος ακόμα και της άμυνας της χώρας, ο Τούρκος αξιωματούχος είπε:

«Πρώτα απ' όλα, δε χρησιμοποιούμε ποτέ τον όρο "casus belli" για τις διμερείς μας σχέσεις ή για τα προβλήματα του Αιγαίου. Ηταν μια συγκεκριμένη αντίδραση, τον Ιούνιο του 1995, σε μια συγκεκριμένη απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου, ένα νόμο ο οποίος έλεγε ότι το Κοινοβούλιο έχει δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο στα 12 μίλια. Το τουρκικό Κοινοβούλιο απάντησε σ' αυτήν την απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου, τίποτα περισσότερο. Αυτό που προτείνουμε σήμερα είναι να αποσύρουμε ταυτόχρονα και τις δύο αποφάσεις και να αφήσουμε τη ρύθμιση του ζητήματος στη συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων».

Χαρακτήρισε μάλιστα «δίκαιη» τη θέση της χώρας του, εξηγώντας: «Είναι δίκαιη, γιατί το ουσιαστικό ζήτημα, αν διευρύνουμε τον ορίζοντα του προβληματισμού μας, είναι πώς θα μοιραστούμε το Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο, και να δούμε όλα τα άλλα ζητήματα - εμπόριο, μετανάστευση, πάλη κατά της τρομοκρατίας κ.λπ. - ως μέρος μιας συνολικής διευθέτησης».

Επί της ουσίας, ο εκπρόσωπος της τούρκικης κυβέρνησης αντανακλά με τις δηλώσεις του τα όσα συζητιούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες του ελληνοτουρκικού διαλόγου για την υφαλοκρηπίδα, ο οποίος φτάνει αισίως στον 47ο γύρο του. Οπως αποκαλύπτεται, το αντικείμενο της συζήτησης έχει διευρυνθεί κατά πολύ και ο διάλογος τείνει να καταλήξει σε αποφάσεις και διευθετήσεις καταστροφικές για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Τις δρομολογημένες αυτές αποφάσεις προσπαθεί να συγκαλύψει η ελληνική κυβέρνηση, σηκώνοντας κουρνιαχτό για τα θετικά που θα προκύψουν δήθεν από την οικονομική συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο Τούρκος αξιωματούχος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής ισχυρίστηκε ότι «η Ελλάδα έχει υπογράψει και έχει κυρώσει τη σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας μαζί με άλλες περίπου 160 χώρες. Συνεπώς, είμαστε σύμφωνοι και νόμιμοι και συντασσόμεθα με το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο είναι και ευρωπαϊκό κεκτημένο». Πρόσθεσε ακόμα ότι «είναι απαράδεκτο σήμερα το 2010 να μιλάμε για "casus belli". Τα "casus belli" ανήκουν σε άλλες εποχές. Εμείς μιλάμε για πρόοδο, μιλάμε για ανάπτυξη».

Με προπέτασμα τις καθησυχαστικές δηλώσεις Πεταλωτή, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει τα παζάρια με την Τουρκία, παρά το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει στις διμερείς μυστικές διαπραγματεύσεις ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί το δικαίωμα της Ελλάδας να ορίσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) εκεί όπου θεωρεί ότι έχει «ζωτικά συμφέροντα». Δηλαδή, στο Αιγαίο και στην περιοχή νότια του Καστελόριζου, όπου υπάρχουν πληροφορίες για διαπιστωμένα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, είναι σαφές ότι η ελληνοτουρκική συζήτηση για τη διευθέτηση των εκκρεμών ζητημάτων στο Αιγαίο, είναι μια διαπραγμάτευση επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με γνώμονα τις τουρκικές διεκδικήσεις, που σιγοντάρουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, το καθένα για τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα. Τέτοιες διευθετήσεις κανένα όφελος δε θα έχουν για τον ελληνικό και τον τούρκικο λαό, αφού εκ των πραγμάτων περιέχουν το σπέρμα μελλοντικών εντάσεων, σε μια εκρηκτική από κάθε άποψη περιοχή.

Το ρόλο του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα, που θα επεμβαίνει προληπτικά και κατασταλτικά όπου και όποτε το απαιτούν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, θα επισφραγίσει η νέα στρατηγική του ιμπεριαλιστικού οργανισμού που αναμένεται να εγκριθεί στη σύνοδο κορυφής στις 19 και 20 Νοέμβρη στη Λισαβόνα.

Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, σε χθεσινές δηλώσεις του τόνισε χαρακτηριστικά ότι «ήρθε η στιγμή για ένα ΝΑΤΟ 3». Δείχνοντας το λόγο ίδρυσης του ΝΑΤΟ, σαν στρατιωτικός συνασπισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ενάντια στην τότε ΕΣΣΔ, είπε ότι το «ΝΑΤΟ 1» ήταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ενώ το «ΝΑΤΟ 2» ακολούθησε την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, χαρακτηρίστηκε από τις επεμβάσεις στα Βαλκάνια και στο Αφγανιστάν και τη σύνδεση με νέους εταίρους.

Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ παρουσίασε τη νέα «στρατηγική αντίληψη», της οποίας συνέταξε το σχέδιο, βάσει έκθεσης εμπειρογνωμόνων, με επικεφαλής το γεράκι των ΗΠΑ Μ. Ολπμπράιτ. Η πρώτη από τις τρεις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Ράσμουσεν, είναι αυτή του «εκσυγχρονισμού» του στρατιωτικού μηχανισμού του, περιλαμβανομένης της «αποτρεπτικής» ικανότητάς του, καθώς και η προετοιμασία του για να αντιμετωπίσει τις «νέες απειλές» (τρομοκρατία, χρήση πυραύλων, κυβερνοπόλεμος, ενεργειακή ανασφάλεια).

Δεύτερη απαίτηση, «να είναι ικανό να διαχειριστεί τις κρίσεις του 21ου αιώνα», αντλώντας από τα «διδάγματα που πήραμε με υψηλό τίμημα από το Αφγανιστάν». Κατά τον ίδιο, ένα από αυτά τα διδάγματα είναι ότι θα πρέπει, στη διάρκεια μιας επέμβασης τέτοιου τύπου, «να ξεκινάει από την πρώτη στιγμή η εκπαίδευση» εθνικών δυνάμεων ασφαλείας, δηλαδή δωσίλογων στρατών, ικανών να πάρουν τη σκυτάλη και να βγάζουν τη λάντζα για τους ιμπεριαλιστές.

Τρίτη απαίτηση είναι αυτή της εμβάθυνσης των υφιστάμενων συμπράξεων με χώρες της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού όπως η Αυστραλία ή η Νότια Κορέα, με τις μεσογειακές χώρες όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, με τέσσερις χώρες του Κόλπου ή ακόμη με τη Ρωσία, γεγονός που αναπόφευκτα θα επιφέρει νέες τριβές και εντάσεις εντός και εκτός της λυκοσυμμαχίας.

Εκανε επίσης λόγο για τη δημιουργία δομών επίσημων πολιτικών και στρατιωτικών διαβουλεύσεων με «την Κίνα, την Ινδία και άλλες μεγάλες χώρες», οι οποίες (δομές) δεν υφίστανται σήμερα. Ο Ράσμουσεν επανέλαβε έτσι την περιγραφή του για το ΝΑΤΟ του μέλλοντος, ως «κεντρικής πλατφόρμας» των παγκόσμιων διαβουλεύσεων για την ασφάλεια και συμπλήρωσε με νόημα ότι προϋπόθεση γι' αυτό είναι οι Ευρωπαίοι να μην περικόψουν «υπερβολικά» τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς.