Για άλλη μια φορά, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές με την περιβόητη «Ετήσια Εκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα» επιχειρούν να εμφανιστούν ως οι θεματοφύλακες των πάντων. Στη μακροσκελέστατη έκθεσή τους που περιλαμβάνει κυριολεκτικά όλη την υφήλιο, πάντα ξεχωρίζουν οι χώρες που στοχοποιούν οι ΗΠΑ, με το ιδεολόγημα της δήθεν «εμπέδωσης της δημοκρατίας». Και βέβαια το κύριο ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι «από πού και ως πού». Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον αρχιεγκληματία να «το παίζει» εισαγγελέας;

Η έκθεση αυτή που αναφέρεται στο 2008, προλογίζεται και κατατίθεται στο Κογκρέσο από την σημερινή υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και βάζει στο στόχαστρο ιδιαίτερα χώρες που αποτελούν «εμπόδια» στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η ΛΔ Κορέας, το Βιετνάμ αλλά και η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν, χώρες της Αφρικής και της Ασίας έχουν την ...τιμητική τους. Γίνεται λόγος για «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (έτσι όπως τα ζυγίζουν οι ΗΠΑ), για «ανελευθερία της έκφρασης και του Τύπου». Ολα αυτά με παραινέσεις και προτροπές για να ...ενισχυθούν δήθεν οι δημοκρατικοί θεσμοί.

Για τη χώρα μας, η έκθεση κινείται στην πάγια γραμμή όλων των προηγούμενων χρόνων. Υπάρχουν νουθεσίες για «μεγαλύτερη ασφάλεια» σε μια πάντως ...εμπεδωμένη «συνταγματική πολυκομματική δημοκρατία», ωστόσο γίνονται κριτικές αναφορές στην αστυνομική αυθαιρεσία (περίπτωση της δολοφονίας του 15χρονου τον περασμένο Δεκέμβρη), στην κρατική διαφθορά, στην κατάσταση των Τσιγγάνων, των μεταναστών, των φυλακισμένων, ενώ δεν ξεχνάει να ανακινήσει, με έμμεσο τρόπο, θέμα «μουσουλμανικής μειονότητας» και «μακεδονικής γλώσσας». Φυσικά, όλα αυτά στη λογική να ασκηθούν μεγαλύτερες πιέσεις στην Ελλάδα, ώστε να συμβάλει πιο αποφασιστικά στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Ομως, πάει πολύ και εξοργίζει κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός να εμφανίζεται ως ο «υπεράνω» κριτής. Και αυτό γιατί είναι απύθμενη πρόκληση να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα η χώρα :

Τη φόρα και το θράσος στο κράτος αρχιτρομοκράτη των ΗΠΑ, πρέπει να την κόψουν τα λαϊκά κινήματα σε όλο τον κόσμο με τον αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό αγώνα τους. Και δε φτάνει η εναντίωση στους πολέμους. Αυτό που πρέπει να χτυπηθεί είναι η ίδια η στρατηγική του ιμπεριαλισμού, που οδηγεί στις επεμβάσεις, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Και αυτό σημαίνει ότι οι εργάτες και τα άλλα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα πρέπει να ολοκληρώσουν τον αγώνα με την κατάκτηση της δικής τους εξουσίας και την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης στη χώρα τους.