ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προσβολή και πρόκληση για τις γυναίκες

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Πρόσκληση. Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012, στο δημαρχείο του Περάματος. Ημέρα της Γυναίκας. Ενα μοναδικό δώρο μόνο σε σας, δωρεάν περιποιήσεις, χτενίσματα, μανικιούρ και μακιγιάζ»! «Ο δήμος Σαλαμίνας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σας προσκαλεί στην ομιλία (....) "Οι νέες τεχνικές της πλαστικής χειρουργικής του προσώπου και του σώματος"»! Ετσι «τιμάνε» την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ο δήμαρχος του Περάματος Π. Ζουμπούλης (ΝΔ) και ο δήμαρχος Σαλαμίνας Γιάννης Τσαβαρής («ανεξάρτητο» ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ).

Οχι μόνο προσβάλλουν ευθέως την προσωπικότητα της εργαζόμενης και βασανισμένης γυναίκας του Περάματος και της Σαλαμίνας που η ίδια και η οικογένειά της, τα παιδιά της, υποφέρουν από την φτώχεια, την ανεργία και όλα τα βάσανα που της ρίχνει στην πλάτη η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, αλλά την προκαλούν και από πάνω. Οι δήμαρχοι ως γνήσιοι μοχλοί εφαρμογής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής όχι μόνο έχουν προχωρήσει σε παύση πληρωμών σε ό,τι έχει σχέση με κοινωνικές παροχές, διαλύοντας κοινωνικές υποδομές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι στο Πέραμα είναι στον αέρα η λειτουργία των Παιδικών Σταθμών, ο τομέας της Καθαριότητας, ενώ απειλούνται με λουκέτο ο πολιτιστικός οργανισμός, κοινωνικές παροχές υγείας και πρόνοιας, όχι μόνο δε φροντίζουν για τις παραπάνω λαϊκές ανάγκες, έρχονται τώρα χωρίς τσίπα να θέλουν και να αμαυρώσουν το αγωνιστικό μήνυμα της 8ης Μάρτη, διοργανώνοντας τέτοιου είδους... ρεζιλίκια. Ομως να είναι σίγουροι ότι αυτό δεν θα περάσει έτσι. Θα πάρουν την απάντηση από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα τόσο του Περάματος όσο και της Σαλαμίνας.

Η σπορά αυταπατών στη φαρέτρα του συστήματος

Η σπορά αυταπατών είναι το ίδιον των απανταχού διαχειριστών του εκμεταλλευτικού συστήματος και των οπορτουνιστών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πώς αξιοποιείται η περίπτωση του υποψηφίου των «σοσιαλιστών» στη Γαλλία, Φρανσουά Ολάντ, στις προεδρικές εκλογές τον Απρίλη, που δήθεν θα αλλάξει τα πράγματα στην ΕΕ. Οι εξαγγελίες ότι θα «επαναδιαπραγματευτεί το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας» και ότι δήθεν θα φορολογήσει το κεφάλαιο με 75% εμφανίζονται λίγο - πολύ ως η ελπίδα για τους λαούς. Σε αυτή την παραμύθα συμβάλλουν και διάφοροι εγχώριοι αναλυτές, όπως ο δημοσιογράφος του «Εθνους» και του «Πριν» Γιώργος Δελαστίκ που σε εκπομπή του «Real FM», την Τρίτη είπε ότι «με τον Ολάντ έρχεται η ελπίδα για την Ελλάδα και όλη την ΕΕ, να υπάρξει ανάπτυξη και να σταματήσουν οι αυστηρές πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν οι Μέρκελ - Σαρκοζί». Ο αναλυτής προχώρησε και παρακάτω λέγοντας ότι «η νίκη Ολάντ θα αλλάξει το κλίμα, μπορεί να υπάρξει ρήγμα στο γαλλογερμανικό άξονα και έτσι να ωφεληθούν και άλλες χώρες όπως και η Ελλάδα». Με τη σοσιαλδημοκρατία ο δημοσιογράφος! Το τι μπορεί να γίνει, αν ο Ολάντ γίνει πρόεδρος στην Γαλλία δε θέλει και πολύ φαντασία για να το καταλάβουμε. Ο,τι συνέβη με τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση δεκαετίες τώρα που το κεφάλαιο μια χαρά κατάφερνε να εξασφαλίζει τα υπερκέρδη του και ο εργαζόμενος λαός σταδιακά να χάνει δικαιώματα και κατακτήσεις.

Ομως, το να σπέρνεις αυταπάτες και φρούδες ελπίδες στο λαό, στέλνοντάς τον στη σοσιαλδημοκρατία, τη στιγμή που είναι κρίσιμο ο αγώνας να ριζοσπαστικοποιηθεί και να θέσει το ζήτημα της συνολικής ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων, είναι τουλάχιστον συνενοχή στο έγκλημα. Και όλ' αυτά από δημοσιογράφο του «αντικαπιλιστικού» ΝΑΡ...

Η μπόχα της «αρβύλας»

Το λεγόμενο «κίνημα της πατάτας» έγινε αφορμή για να βγει στην επιφάνεια ο πιο ωμός αντικομμουνισμός από διάφορους «παρουσιαστές» - «διασκεδαστές» των ΜΜΕ. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιας υστερίας, τη Δευτέρα το βράδυ η «σατιρική» εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» όπου ξέφυγαν από κάθε όριο ακόμη και της πιο καυστικής σάτιρας. Το μόνιμο μοτίβο τους ότι «κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει το ΚΚΕ, το καταδικάζει» ή η γελοιότητα ότι το ΚΚΕ ισχυρίζεται πως «έχει τα πνευματικά δικαιώματα των λαϊκών κινητοποιήσεων» ή ότι είναι αντίθετο να καταργηθούν οι μεσάζοντες. Μετά ακολούθησε και ένας λίβελος που ντύθηκε με βίντεο, όπου με πλάνα από συγκεντρώσεις του ΚΚΕ χάριν ...σάτιρας εμφανίζονται η «1η Πανελλήνια διαμαρτυρία για τη χαμηλή τιμή της πατάτας» ή πανό «Φτηνές πατάτες χωρίς να το πει το ΚΚΕ, όχι ευχαριστώ» ενώ ακολούθησαν και άλλα ...αστειάκια.

Οι του «Ράδιο Αρβύλα» δεν τόλμησαν να αναφερθούν στην άποψη του ΚΚΕ για το θέμα. Στα ζητήματα που βάζει στους εργαζόμενους και αγρότες και όλο το λαό, ότι τέτοιες κινήσεις όπως το «κίνημα της φτηνής πατάτας» έχουν περιορισμένο χαρακτήρα και δεν μπορούν να λύσουν συνολικά το διατροφικό πρόβλημα. Χλευασμός και λοιδορία του ΚΚΕ από τους «αρβύλες» στο όνομα της σάτιρας. Η «σάτιρα της αρβύλας» έβγαλε τη μπόχα της σαπίλας του συστήματος. Γιατί το ΚΚΕ δεν σπέρνει αυταπάτες στο λαό για τα προβλήματά του και τη λύση τους. Τον καλεί να οργανώσει τον αγώνα για αξιοπρεπή μισθό, για ζωή με δικαιώματα και απαιτήσεις και όχι χαμοζωή της ευκαιριακής «ανακούφισης» και της «φιλανθρωπίας». Εχθροί του λαού δεν είναι μόνο οι μεσάζοντες αλλά και τα μονοπώλια και είναι μονόδρομος η σύγκρουση και ρήξη, για να μπορούν οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου να τον απολαμβάνουν χωρίς παράσιτα.

Ξεδιάντροπα υπέρ των χαρατσιών

Μόνο ως πρόκληση μπορεί να εκληφθεί η στάση των αστικών κομμάτων που ενώ αποφασίζουν και διευθύνουν μια πρωτοφανή φοροεπιδρομή στο πενιχρό λαϊκό εισόδημα, υποκρίνονται ότι συμπάσχουν με το λαό, όταν δεν του βγάζουν γλώσσα ότι τον χαρατσώνουν «για το καλό του» και δεν του κουνάνε το δάχτυλο για υπακοή στους άδικους νόμους τους. Το ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνοντας την προσήλωσή του στην πολιτική αφαίμαξης του λαού για τη διάσωση της πλουτοκρατίας, επιχείρησε προχτές να ακυρώσει ακόμα και τη συζήτηση στη Βουλή της πρότασης του ΚΚΕ για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, του τέλους επιτηδεύματος και του τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ. Για να κρύψει από το λαό ότι η πολιτική του είναι πολιτική υπεράσπισης των χαρατσιών και των άλλων μέτρων που τον γονατίζουν.

Το ΠΑΣΟΚ καταψήφισε την πρόταση του ΚΚΕ μαζί με τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ. σαν «μη σοβαρή» και «ανεδαφική»! Κι αυτό γιατί -όπως είπαν- η υλοποίησή της κοστίζει 4,3 δισ. - τόσα δηλαδή αρπάζουν απ' την τσέπη μας - για τα οποία δεν προτείνονται ισοδύναμα μέτρα! Αιτιολογία που δείχνει πως για το πολιτικό προσωπικό των αστών, η φοροαφαίμαξη του λαού, πρόσθετα στα άλλα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα, δεν έχει γυρισμό. Μάλιστα, στελέχη του ΠΑΣΟΚ μόνο που δεν αξίωσαν να τους ευγνωμονεί ο λαός, γιατί -όπως κυνικά ανέφεραν- το χαράτσι της ΔΕΗ απέτρεψε αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες και στο πετρέλαιο!

Πρόκληση όμως αποτελεί και το προσωπείο «κοινωνικής ευαισθησίας» που προβάρει η ΝΔ, διαμαρτυρόμενη για την ταλαιπωρία του κόσμου στα καταστήματα της ΔΕΗ και τις εφορίες «χωρίς να βρίσκει καθαρή απάντηση ως προς το τι πρέπει να κάνει». Συμφωνεί δηλαδή μ' αυτή καθαυτή τη ληστεία, αλλά ενίσταται για τη μέθοδο διεκπεραίωσής της! Από κοντά και ο ΛΑ.Ο.Σ. με μοναδική του έγνοια πώς θα εισπραχθούν τα χαράτσια, ζήτησε χτες απ' την κυβέρνηση να βρει τρόπο. Αλλωστε, εξαρχής διακήρυττε «καλός νόμος, κακός νόμος, αλλά νόμος». Δηλαδή, το χέρι στην τσέπη και τα κεφάλια κάτω. Στο ίδιο μήκος κύματος, αυτό της «τήρησης του νόμου» βρίσκεται σταθερά και η ΔΗ.ΣΥ. της Μπακογιάννη. Είναι υπόλογοι όλοι για τη ληστεία του λαού, την ίδια ώρα που ενισχύουν ξεδιάντροπα το κεφάλαιο.

Καλούν το λαό να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα τα χαράτσια και με το άλλο χέρι προχωρούν σε μείωση των φορολογικών συντελεστών για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενισχύουν με κάθε τρόπο τα μονοπώλια, αφήνοντας τον αμύθητο πλούτο που έχουν συσσωρεύσει ανέγγιχτο. Ολοι μαζί παλεύουν για τους αστούς. Ο λαός, με τη δικιά του συμμαχία, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να αντιπαλέψει την πολιτική τους, παλεύοντας για το δίκιο του. Μπορεί να καταργήσει τα χαράτσια, να παρεμποδίσει μέτρα που του φορτώνουν νέα βάρη, να αποσπάσει μέτρα ανακούφισής του. Προϋπόθεση η πάλη του να είναι ταξική, ανειρήνευτη, μαζική, στους τόπους δουλειάς και στις εργατογειτονιές να συνενώνει όλους όσοι θίγονται σε μια ισχυρή συμμαχία, που τις μικρές νίκες θα τις αντιλαμβάνεται ως προκαταβολή της οριστικής της, της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, της οικοδόμησης της λαϊκής εξουσίας.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Σκόπιμη διαστρέβλωση από τα αστικά ΜΜΕ...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ κι εμείς! Γιατί στήνονται έξω από τα γραφεία της ΔΕΗ τα τηλεοπτικά κανάλια και μας παρουσιάζουν κάθε μέρα εικόνες με ουρές και αγανάκτηση;

Αν αυτό που θέλουν είναι να «βρίσκονται δίπλα στον πολίτη» - όπως όλα δηλώνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο - μήπως θα έπρεπε να μεταδίδουν κάτι διαφορετικό από αυτό που μεταδίδουν;

Γιατί μας λένε ότι το μεγάλο πρόβλημα σε αυτή την υπόθεση είναι η προχειρότητα του κρατικού μηχανισμού και πως δεν έχει καταλάβει ο κόσμος αν και πώς μπορεί να πληρώσει και τι!

Τους διαβεβαιώνουμε -αν και το ξέρουν αλλά δε θέλουν να το πουν- ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι το ...χαράτσι αυτό καθεαυτό. Ο κόσμος εξοργίζεται γιατί του κόβουν το μισθό, τα δικαιώματα και στο τέλος τον ταράζουν και στη φορολογία.

Να είναι σίγουροι επίσης πως ακόμη και αν η χώρα είχε τους τέλειους εισπρακτικούς μηχανισμούς και κάποιος ευγενής κύριος ή κυρία έρχονταν στο σπίτι του καθενός για να εισπράξει παράλογους φόρους πάλι εξοργισμένος θα ήταν ο κόσμος.

Γενικότερα, το να μας «πλασάρουν» τα φαινόμενα φτώχειας και ανέχειας με τόσο ...ειδησεογραφικό οίστρο ας ξέρουν ότι δε λέει τίποτε. Γιατί τα φαινόμενα - πώς να το κάνουμε - έχουν αιτίες. Οι καταστάσεις έχουν αυτούς που ωφελούνται και αυτούς που πλήττονται.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως αυτά ακριβώς είναι που θέλουν να αποκρύψουν τα κανάλια -ή για την ακρίβεια οι ιδιοκτήτες τους - πίσω από ένα μανδύα ...ατελείωτης όσο και υποκριτικής ευαισθησίας.

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΠΑΝΤΕΣ ανακάλυψαν τους ιδιώτες αποταμιευτές που αποταμίευσαν σε ελληνικά ομόλογα και κινδυνεύουν. Λες και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο σε αυτή την χώρα. Λες και δεν έχει προηγηθεί το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου το 1999 και το 2000.

Αλλωστε, τι αταίριαστο υπάρχει σε αυτό; Οταν ακολουθείται μια πολιτική που ευθέως και χωρίς περιστροφές και προσχήματα παίρνει χρήματα από το λαό για να τα δώσει κατευθείαν στα μονοπώλια το «κούρεμα» των αποταμιευτών μοιάζει ...αυτονόητο.

Αντε να κάνουν το πολύ πολύ κανένα κολπάκι για να διατηρήσουν κάποια ...κορόιδα στο μέλλον.

«Σωτήρες» οι δήμιοι του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μισός μισθός ή καθόλου μισθός;», «Μισθός 400 - 300 ευρώ ή άνεργος;», «Σύνταξη - φιλοδώρημα ή καθόλου σύνταξη», «Τέλος ακινήτων ή ηλεκτρικό ρεύμα»... Δεν έχουν τέλος οι εκβιασμοί από τα κόμματα της πλουτοκρατίας προκειμένου να κρατάνε σκυμμένο στα γόνατα το λαό και να συνεχίζουν να καταστρέφουν τη ζωή του. Τη σκυτάλη πήρε χτες ο Ε. Βενιζέλος που με τον ωμό και κυνικό τρόπο έθεσε το δίλημμα: «Κούρεμα των αποθεματικών των Ταμείων ή συντάξεις τέλος;». «Εάν δε γίνει το PSI (σ.σ. η ανταλλαγή ομολόγων) δε θα δούμε την κύρια σύνταξή μας καθόλου διότι δε θα έχουμε να τη δώσουμε», υποστήριξε (στον «Realfm»). Ψεύδεται ασύστολα βέβαια ο υπουργός και τρομοκρατεί το λαό. Πρώτα απ' όλα, γιατί τα ασφαλιστικά Ταμεία τα έχουν ήδη διαλύσει και την περιουσία τους την έχουν καταληστεύσει οι μεγαλοεπιχειρηματίες με την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τις προηγούμενες δεκαετίες, «θυσιάζοντάς» τα στο βωμό της ενίσχυσης της ρευστότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το «κούρεμα» έρχεται απλά να βάλει την ταφόπλακα, ενώ το νέο ασφαλιστικό που προβλέπεται στο νέο μνημόνιο θα δώσει τη χαριστική βολή. Κι όμως, οι νεκροθάφτες της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων έχουν το θράσος να εμφανίζονται ως σωτήρες, όπως το κάνουν συνολικά για τη χώρα, τρομοκρατώντας το λαό με την «ανεξέλεγκτη χρεοκοπία», «το χάος», «τον εμφύλιο», κ.ο.κ. Είναι αδίστακτοι και επικίνδυνοι και δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι όσο περισσότερο βουλιάζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση ο λαός τόσο περισσότερο θα τον πατάνε στο σβέρκο, ενώ θα του προσφέρουν ένα ξεροκόμματο στην κυριολεξία ίσα να φυτοζωεί. Αν ο λαός θέλει φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση πρέπει να παλέψει βάζοντας εμπόδια στα μέτρα, όπως για παράδειγμα να μην περάσει στην πράξη η μείωση μισθών, να παλέψει για εργατική λαϊκή εξουσία. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση.

Ιδεολογική χειραφέτηση και ανατροπή

«Πώς θα μηδενίσετε το έλλειμμα μιας χώρας, το οποίο είχε φθάσει να είναι 15% του ΑΕΠ; Πώς θα το μηδενίσετε; Κόβοντας μισθούς, κόβοντας δαπάνες, κόβοντας συντάξεις, κόβοντας φάρμακα... Αυτό θα γινόταν μονομιάς και θα ήταν πολύ μεγαλύτερες οι επιπτώσεις για τους πολίτες αν αναγκαζόμασταν να βγούμε από το ευρώ και μπούμε σε άλλη συζήτηση...Δεν είναι θέμα εντολών (σ.σ. της τρόικας). Οφείλαμε να μειώσουμε το έλλειμμα. Αν μπορούσαμε να το μειώσουμε με άλλο τρόπο, με γεια μας με χαρά μας. Αλλά, δεν υπάρχει η άλλη δυνατότητα». Τα είπε όλα σε μια φράση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής χθες το πρωί (στον ΑΝΤ1), στην προσπάθειά του να κάνει επίδειξη αποφασιστικότητας εκ μέρους της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου να εφαρμόσει διά πυρός και σιδήρου τα μέτρα που ισοπεδώνουν το λαό. Λέει ψέματα όμως όταν υποστηρίζει ότι τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα λαμβάνονται για τη μείωση του ελλείμματος, εκτός των άλλων, γιατί τα ίδια μέτρα με μεγαλύτερη ένταση θα συνεχίσουν να παίρνονται και όταν το έλλειμμα μετατραπεί σε «πρωτογενές πλεόνασμα», τον επόμενο χρόνο όπως υπολογίζουν. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για το χρέος, η μείωση του οποίου χρησιμοποιείται ως «όχημα» για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα. Η στρατηγική επιδίωξη είναι να γίνει πολύ πιο φτηνή η τιμή της εργατικής δύναμης, μέσω της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων, και να κατεδαφιστούν τα κοινωνικά δικαιώματα. Ο λαός πρέπει να χειραφετηθεί από τα ιδεολογήματα και τα εκβιαστικά διλήμματα των αστικών κομμάτων, ώστε να κατευθύνει την πάλη του στο ζήτημα της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων για να περάσει στα δικά του χέρια.

Ο στόχος της αντιΚΚΕ επίθεσης

Η χυδαία επίθεση που εξαπέλυσε με ύφος στρατοδίκη κατά του ΚΚΕ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Ν. Δένδιας, εντάσσεται αναμφίβολα στη συνολικότερη εκστρατεία της ηγεσίας της ΝΔ και των άλλων κομμάτων της πλουτοκρατίας με στόχο να τρομοκρατηθεί ο λαός και να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που τον οδηγούν βαθιά στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Καθόλου τυχαίο δεν είναι πάντως ότι ο Ν. Δένδιας βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος της αντι-ΚΚΕ επίθεσης. Εχει «βεβαρυμένο παρελθόν» και έχει διακριθεί σε πολλά μέτωπα του πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού, μπαίνοντας στην πρώτη γραμμή για την κατεδάφιση των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων. Αξίζει να επισημανθεί ότι ήταν από τους πρώτους που τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της κατάργησης της κοινωνικής ασφάλισης και της αντικατάστασής της από το ανταποδοτικό σύστημα, ενώ ήταν από τους υπέρμαχους της κατάργησης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Καθόλου τυχαίο λοιπόν ότι ως υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση της ΝΔ πρωτοστάτησε για να περάσει το γνωστό τρομο-πακέτο με τα έξι μέτρα παρακολούθησης και καταστολής των λαϊκών αγώνων (ποινικοποίηση της κουκούλας, «ταυτοποίηση» (διάβαζε φακέλωμα) των καρτοκινητών, άρση του απορρήτου στις τηλεπικοινωνίες, δημιουργία τράπεζας DNA, λειτουργία των χαφιεδοκαμερών, αλλά και μέτρα κατά των μεταναστών. Αυτό δηλαδή που επιβεβαιώνει περίτρανα το προχθεσινό αντιΚΚΕ παραλήρημα του στελέχους της ΝΔ είναι ότι ο πραγματικός στόχος τους είναι να τρομοκρατήσουν το λαό, ώστε να περάσουν τα μέτρα που τον μετατρέπουν σε σύγχρονο σκλάβο των μονοπωλίων. Ο λαός πρέπει να εκμηδενίσει την πολιτική δύναμη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ και να συστρατευτεί με το ΚΚΕ για να παρεμποδίσει με την πάλη του την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων και να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων.

Ψίχουλα στους εξαθλιωμένους

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη σύσταση «Εθνικού Δικτύου Αμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης» για «αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού» μέσα από «ψυχοκοινωνική και υλική υποστήριξη» ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, αφορά στη δημιουργία ή συνέχιση ήδη υπαρχόντων «Κοινωνικών Δομών» όπως τα λεγόμενα κοινωνικά φαρμακεία και παντοπωλεία, προγράμματα σίτισης και υπνωτήρια αστέγων, σε συνολικά 40 δήμους πανελλαδικά. Τέτοιες δράσεις μπορεί να αναλάβουν και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με το αζημίωτο. Η διάρκεια του προγράμματος ορίστηκε σε 24 μήνες με τους όποιους εργαζομένους του να είναι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, μόνον όσο διαρκεί το πρόγραμμα και με μισθούς πείνας.

Σε συνεργασία με την Τοπική Διοίκηση και κάτω από την όξυνση των προβλημάτων που δημιουργεί η πολιτική τους σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, κάτω και από την πίεση και διεκδίκηση μέτρων άμεσης ανακούφισης για τα πληττόμενα πλατιά λαϊκά στρώματα (μέτρα προστασίας για τους άνεργους, τους άστεγους, τα παιδιά που υποσιτίζονται μαζικά) επιχειρεί να αντιμετωπίσει μέρος των εκρηκτικών προβλημάτων, χωρίς να αγγίζει την ουσία του ζητήματος. Οι δομές που σπεύδει να δημιουργήσει, και όσες άλλες ήδη λειτουργούν σε κάποιους δήμους (κοινωνικά παντοπωλεία και κοινωνικά φαρμακεία, διανομή κάποιων τροφίμων σε καλύτερες τιμές, σίτιση ορισμένων μόνο παιδιών στα δημοτικά, φιλοξενία άστεγων μόνο στην βαρυχειμωνιά) κάνουν μια προσπάθεια για επιδερμικές λύσεις στα εξαθλιωμένα από την πολιτική τους φτωχά λαϊκά στρώματα, ίσα να φυτοζωούν. «Να σε κάψω Γιάννη, να σ'αλείψω λάδι». Δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Θα πει κάποιος, από την πείνα ας είναι και ένα πιάτο φαΐ. Αλλά θα ανεχτεί ο λαός μιά τέτοια πραγματικότητα; Κυβέρνηση και δήμοι λένε ξεκάθαρα ότι με τέτοιες δράσεις έχουν σαν στόχο τη διατήρηση της «κοινωνικής συνοχής». Δηλαδή υποταγή του λαού.

Απευθύνονται σε ένα οπωσδήποτε σημαντικό (και διευρυνόμενο ελέω πολιτικής του ευρωμονόδρομου) εξαθλιωμένο κομμάτι του λαού, μα δεν προσφέρουν τίποτε παραπάνω από μια μερίδα φαγητό, μια διανυκτέρευση, μιαν ασπιρίνη, παλιά ρούχα συγκεντρωμένα στον έρανο «διά τους πτωχούς». Καλλωπίζουν δε το προφίλ των ίδιων των εκμεταλλευτών, εκείνων που δημιουργούν και συντηρούν την κατάσταση αυτή για τον λαό, προκειμένου να μην διακοπεί η κερδοφορία τους. Και αποπροσανατολίζουν τις στρατιές ημιπαπασχολήσιμων, ανέργων, γλίσχρα αμειβομένων, ανασφάλιστων, χαρατσωμένων άγρια ανθρώπων, από το κύριο: Οτι δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε μια τέτοια ζωή, εξαθλιωμένη. Οτι δεν μπορεί η εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, τα λαϊκά νοικοκυριά να συμβιβαστούν με κάποια ψίχουλα, με ένα ξεροκόμματο που θα τους πετάξει από το τρελό φαγοπότι της η άρχουσα τάξη, λέγοντάς της και «ευχαριστώ»...

Μέσα σε συνθήκες κατάπτωσης του επιπέδου διαβίωσης της λαϊκής οικογένειας, απέναντι σε ένα τέτοιο οργανωμένο σχέδιο αποπροσανατολισμού της, αναδεικνύεται αναγκαίο όσο ποτέ το πρόταγμα, η πάλη για ριζικές κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές, για διεκδίκηση μιας ζωής με αξιοπρέπεια και προοπτική, με ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών όλων των ανθρώπων του μόχθου χωρίς καμία απολύτως έκπτωση. Είναι υπερώριμη η δυνατότητα ικανοποίησης των εργατικών και λαϊκών αναγκών με τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Αλλά αυτό μόνο σε ένα πλαίσιο λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό, μπορεί να επιτευχθεί.