Πέμπτη 5 Απρίλη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μην ενοχλείτε την κ. Ρεπούση

Σε επίκληση της νομιμότητας, των θεσμών και των κανόνων, των νόμων και της πολιτείας κατέφυγε και χτες η υπουργός Παιδείας για να αναφερθεί στο μέλλον του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού.

Η Μ. Γιαννάκου αφού εμμέσως πλην σαφώς είπε ότι δε θα αποσυρθεί το βιβλίο, «έκανε πάσα» στη συγγραφική ομάδα, η οποία «αναγνωρίζει ότι πρέπει να γίνουν κάποιες διορθώσεις» και «θα κάνει το έργο της και θα φέρει, εν συνεχεία, την πρότασή της».

Αυτό βέβαια - δεδομένου ότι η συγγραφική ομάδα (επικεφαλής της οποίας είναι η κ. Ρεπούση) υπεραμύνεται του πονήματός της και της «νέας παιδαγωγικής μεθόδου» - σημαίνει αν μη τι άλλο ότι μόνο επιμέρους αλλαγούλες και φτιασιδώματα μπορεί να περιμένει κανείς. Η μεθοδολογία του βιβλίου, η αντιεπιστημονικότητα και η αποσπασματικότητα, που το διέπουν, παραμένουν ακλόνητες στη θέση τους!

Μάλιστα, προφανώς για να επιδοθεί στο έργο της απερίσπαστη η συγγραφική ομάδα, η Μ. Γιαννάκου παραίνεσε να μην «ξανασυζητήσουμε (για το βιβλίο) μέχρις ότου λήξει αυτή η υπόθεση». Μέχρι, δηλαδή, να ολοκληρωθεί η ιστορική λοβοτομή, όπως εύστοχα έχει χαρακτηριστεί η όλη επιχείρηση.

Στο ψητό...

Ο καβγάς για το... ψητό, δηλαδή τα κονδύλια του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ) σηματοδότησε την πρώτη συνεδρίαση του νεοεκλεγμένου Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ) της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ), υπό την προεδρία του νομάρχη Μεσσηνίας, Δ. Δράκου (ΝΔ).

Η ηγεσία της ΕΝΑΕ αποφάσισε να προχωρήσει στην πρόσληψη τεχνικών συμβούλων που θα αναλάβουν τη σύνταξη μελετών έργων προς ένταξη στο ΚΠΣ, μέχρι τη σύσταση ανώνυμης εταιρείας που θα το αναλάβει, κάτι που αναμένεται σε περίπου δύο χρόνια. Με την απόφαση αυτή, η υπερνομάρχης Αθηνών - Πειραιά Φ. Γεννηματά (ΠΑΣΟΚ) θεώρησε ότι «η υλοποίηση του Δ' ΚΠΣ περνά στους υμέτερους αρεστούς». Σε κάθε περίπτωση, αμφότερες οι δυνάμεις συναινούν στη φιλοσοφία διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων, τέτοια που θέλει τη σύμπραξη με το ιδιωτικό κεφάλαιο και την εκτέλεση έργων που φέρνουν κέρδος σε όσους τα διαχειρίζονται.

Κατά τα άλλα, στην προχτεσινή πρώτη συνεδρίασή του, το ΔΣ ζητά με τον νέο Κώδικα ΝΑ να επιστραφούν στις νομαρχίες όλες οι αρμοδιότητες που τους έχουν αφαιρεθεί. Καμία νύξη δεν έγινε για το πώς θα ασκούνται αυτές, όταν η κρατική επιχορήγηση που εισπράττει ο θεσμός ανέρχεται μόλις στο 0,4 τοις χιλίοις επί του κρατικού προϋπολογισμού.

«Χρυσοφόρο»... αεροδρόμιο

Για τα πολλά «ρεκόρ» που πετυχαίνει υπερηφανεύεται κάθε λίγο η γερμανική διοίκηση του Αεροδρομίου της «Χόχτιφ»... Ρεκόρ επιβατικής κίνησης, ρεκόρ εμπορικών δραστηριοτήτων, ρεκόρ αφίξεων - αναχωρήσεων και πάει λέγοντας. Τώρα, λοιπόν, ανακοίνωσε ένα ακόμα ρεκόρ: Αυτό που με τη συμπλήρωση έξι χρόνων «επιχειρηματικής αριστείας», απέφερε για το 2006 κέρδη 96,3 εκατ. ευρώ!!! Ηταν αυξημένα κατά 66,9% σε σύγκριση με το 2005. Την ίδια περίοδο, τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EDITDA), ανήλθαν σε 166,5 εκατ. ευρώ.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι το αεροδρόμιο που «χρυσοπληρώθηκε» από τον ελληνικό λαό, κόστισε σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 2,1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων οι Γερμανοί της «Χόχτιφ» δεν έχουν καλύψει καλά - καλά ούτε το 10% του κόστους, θα το εκμεταλλεύονται για 35 ολόκληρα χρόνια, εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έκαναν μια «χρυσοφόρα» επιχείρηση. Γεγονός που αποδεικνύει την αναγκαιότητα να είναι λαϊκή περιουσία για να είναι πραγματικά σε όφελος του λαού.

Η απάντηση των γυναικών

Η γυναίκα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ανεβαίνει έναν πραγματικό Γολγοθά 365 μέρες το χρόνο. Τη βασανίζουν η ανεργία και η ανέχεια, οι μισθοί πείνας, που δεν μπορούν να καλύψουν ούτε στο ελάχιστο τις σύγχρονες ανάγκες, τις δικές της και της οικογένειάς της, η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, η αγωνία για το μέλλον των παιδιών της, το βάρος των πολλαπλών ρόλων που αναγκαστικά επωμίζεται απουσία δομών που θα 'πρεπε το κράτος να εξασφαλίζει και πολιτικής που θα ελάφρυνε τη θέση της.

Αυτή είναι η πραγματικότητα κάθε γυναίκας, εργαζόμενης, άνεργης, αγρότισσας, φοιτήτριας, κλπ. Και δεν περιμέναμε φυσικά αυτή την πραγματικότητα να την ομολογήσει η κυβέρνηση. Αν το έκανε θα ήταν σα να ομολογούσε πως ναι, εφαρμόζει μια βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική με πολλαπλές συνέπειες σε βάρος των γυναικών. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι του σημείου ο υπουργός Εσωτερικών να διεκδικεί δάφνες για τα κυβερνητικά επιτεύγματα υπέρ των γυναικών πάει πολύ.

Δήλωσε ο Πρ. Παυλόπουλος: «Εχουμε υπερβεί τους στόχους μας» αναφορικά με τη μείωση - όπως εκτίμησε - της ανεργίας των γυναικών στο 13,1%. Υπερέβη πράγματι αλλά τα εσκαμμένα ο κ. Παυλόπουλος. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι η ανεργία των γυναικών - μακράν πρώτες στη λίστα των μακροχρονίως ανέργων - μειώθηκε, αυτό καθόλου δε σημαίνει ότι εξασφαλίστηκαν θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης με πλήρη δικαιώματα. Κάτι τέτοιο δε συνέβη. Τι συνέβη; Προγράμματα και ξανά προγράμματα, κατάρτισης και επανακατάρτισης, ψευτοδουλιές παρτ - τάιμ, όλα δηλαδή όσα συμβάλλουν στην επίτευξη ενός τριπλού στόχου: Και την ανεργία να εμφανίζουν μειωμένη, καταγράφοντας σαν εργαζόμενη ακόμα και κάποια που απασχολείται 2 ώρες τη βδομάδα και τη δυσαρέσκεια να αμβλύνουν και την υπερεκμετάλλευση των γυναικών να ενισχύουν.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας το έργο από εκεί που το άφησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν έλαβε ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο στην κατεύθυνση της ισοτιμίας των δύο φύλων, υπέρ των γυναικών, αλλά με την πολιτική της χειροτέρεψε ραγδαία τη θέση τους. Πού είναι, κ. Παυλόπουλε, οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί; Πού είναι η αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία, πού βρίσκονται οι υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας, οι δομές εκείνες οι οποίες θα ανακούφιζαν τις γυναίκες και που θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν και να μην υπάρχει η παραμικρή δράση ιδιωτών; `Η μήπως με τα 77 λεπτά του ευρώ αύξηση στο μεροκάματο που ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χειροκρότησαν αντισταθμίζεται η απουσία όλων αυτών; Τι έγινε για την προστασία της μητρότητας, που αποτελεί συχνότατα αιτία απόλυσης; Ποια μέτρα ελήφθησαν για τη λαϊκή στέγη, για τη συνταξιοδότηση κλπ.;

Ρητορικά τα ερωτήματα. Τέτοια μέτρα απαιτούν άλλη πολιτική. Και η πραγματική ισοτιμία των δύο φύλων απαιτεί άλλη εξουσία. Η απάντηση των γυναικών στον εμπαιγμό που γίνεται σε βάρος τους δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενεργό συμμετοχή τους στην ταξική πάλη, από τη συστράτευσή τους στον αγώνα για τη λαϊκή εξουσία. Για να κατακτήσουν όλα όσα δικαιούνται και αξίζουν, πρέπει να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στη δύναμη της πάλης και να τη στρέψουν εναντίον και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Τα υπερκέρδη πίσω... από τα λόγια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν περίμενε να ακούσει κανείς τίποτα διαφορετικό από τους τραπεζίτες που μίλησαν προχτές στις συνελεύσεις των «ευαγών» ιδρυμάτων τους. Τα ίδια αναμασάνε εδώ και χρόνια. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Οσο περνάει ο καιρός ακούγονται ολοένα και πιο προκλητικά, αφού έρχονται σε κραυγαλέα αντίθεση με την αυξανόμενη φτώχεια και εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων. Η δήθεν εμβριθής διαπίστωση του διευθύνοντος συμβούλου της Γιούρομπανκ, Ν. Νανόπουλου, ότι «μια πολιτική βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας με ενίσχυση της παραγωγικότητας, βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και τόνωση των επενδύσεων αποτελεί απαρέγκλιτη προϋπόθεση για την εξασφάλιση υψηλού ρυθμού ανάπτυξης, με στόχο την περαιτέρω πραγματική σύγκλιση, τη μείωση της ανεργίας και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών», εξοργίζει τους εργαζόμενους και τους ανέργους, ακριβώς γιατί βλέπουν ότι η εφαρμογή εδώ και χρόνια αυτής της πολιτικής έχει οδηγήσει στην πραγματική... απόκλιση και τη διεύρυνση του κοινωνικού χάσματος.

Το ίδιο προκλητικές και οι επισημάνσεις του προέδρου της Αλφα, Γ. Κωστόπουλου, ότι «οι καθυστερήσεις που σημειώνονται στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και οι αυξήσεις μισθών που δε συνδέονται με παραγωγικότητα αποτελούν εμπόδια που περιορίζουν και στρεβλώνουν την αναπτυξιακή διαδικασία».

Το χειρότερο όλων είναι ότι τα λένε μετά από μια χρονιά, το 2006, που τα κέρδη των τραπεζών έφτασαν περίπου τα 3 δισ. ευρώ, ενώ συνολικά η καθαρή κερδοφορία των εισηγμένων στη Σοφοκλέους ξεπέρασε τα 8 δισ. ευρώ!

Περί Συνδέσμων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ καλά, στους οργανωμένους Συνδέσμους των φιλάθλων των μεγάλων - κυρίως - ομάδων, δημιουργήθηκαν «πυρήνες» βίαιης δράσης κάτω από τη μύτη της κυβέρνησης και των ΠΑΕ!

Δεν το είχαν αντιληφθεί δηλαδή, κι ενώ πάσχιζαν (η κυβέρνηση και οι ΠΑΕ) για την πάταξη της βίας στα γήπεδα και την αναβάθμιση του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα, η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη.

Πολύ ωραίο το σενάριο, πλην όμως αφορά αφελείς και είναι μάλλον προσβλητικό να μας το παρουσιάζουν ως εξήγηση των τελευταίων τραγικών γεγονότων.

Εκτός αν πιστεύουν ότι δε γνωρίζουμε πως οι οργανωμένοι Σύνδεσμοι εδώ και χρόνια αποτελούν είτε ελεγχόμενες οργανώσεις από τους προέδρους των ΠΑΕ, είτε πεδίο συγκρουόμενων συμφερόντων αυτών που προσπαθούν να ελέγξουν τις ΠΑΕ.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι επιχειρήσεις που ελέγχουν τις ΠΑΕ τα ήθελαν και τα θέλουν όλα. Τους χρειάζονται και οι «ήσυχοι» οπαδοί για να αγοράζουν εισιτήρια, πιστωτικές κάρτες, και ό,τι άλλο τους πουλάνε και οι «οργανωμένοι» και ενίοτε φανατικοί για τα όποια άλλα παιγνίδια παίζουν.

Πάνω από όλα όμως, απαιτούν να παραμείνει και να διευρυνθεί αυτό το άθλιο οικοδόμημα που λέγεται «επαγγελματικός αθλητισμός» και το οποίο υποτίθεται ότι θέλουν να εκσυγχρονίσουν.

Γιατί μόνο μέσα σε αυτό μπορούν να εκμεταλλεύονται τον Ελληνα φορολογούμενο για να φτιάχνουν τσάμπα γήπεδα καταστρέφοντας το περιβάλλον, να χειραγωγούν συνειδήσεις και να εκμεταλλεύονται όλα τα «παρεπόμενα» του ποδοσφαίρου, όπως τα τυχερά παιγνίδια.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εν ολίγοις, η περίφημη αγωνία των κυβερνώντων και οι «προβληματισμοί» των προέδρων των ΠΑΕ για τη «βία στα γήπεδα» είναι ίσως το πιο «σικέ» παιγνίδι που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Ευρω-δώρα στο κεφάλαιο

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΕΕ παρέχει για μια ακόμη φορά ενισχύσεις στο κεφάλαιο, που θα φτάνουν τα 311,5 δισεκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, για να προωθηθεί η έρευνα και η τεχνολογία, με προσανατολισμό τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και για την προώθηση των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Μόνο που η Στρατηγική της Λισαβόνας σαν κύριο στόχο έχει την «ευελφάλεια» - εξισορρόπηση ευελιξίας και ασφάλειας στις εργασιακές σχέσεις - το οποίο μεταφράζεται σε ακόμη παραπέρα αφαίρεση όσων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων δεν έχουν αφαιρέσει, σε μια «Ευρώπη που γερνάει και πρέπει να εξασφαλίσει τα δημόσια οικονομικά της», με τη διάλυση του συνταξιοδοτικού, υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι ...θανάτου.

Βάσει της ανακοίνωσης της Επιτροπής, το κεφάλαιο έχει λαμβάνειν 200 δισ. ευρώ για «απευθείας επενδύσεις, με στόχο την υλοποίηση της ατζέντας της Λισαβόνας, συμπεριλαμβανομένων 50 δισ. για την έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία, καθώς επίσης και 70 δισ. ευρώ για το ανθρώπινο δυναμικό»...

Εν ολίγοις θα επιδοτήσουν οι εργαζόμενοι (από τη δική τους φορολογία προέρχονται οι κάθε είδους ενισχύσεις των επιχειρηματιών) της Ευρώπης το κεφάλαιο, για να τους απολύσει, να τους αφήσει χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και να κερδοσκοπήσει στο όνομα της έρευνας για την ανάπτυξη περιβαλλοντικής και ενεργειακής πολιτικής...

Διαπραγματευτές...

Ολοένα και περισσότερο οι μικροί και φτωχοί Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφοι αρχίζουν και αντιλαμβάνονται το «χοντρό κόλπο» που έπαιξαν σε βάρος τους, κύρια το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, μέσω της ψήφισης και εφαρμογής της καταστροφικής νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ. Οι τιμές παραγωγού, στο σύνολο σχεδόν των προϊόντων, μειώνονται (τη στιγμή που για τους καταναλωτές εκτοξεύονται στα ύψη), δυναμικές καλλιέργειες, όπως ο καπνός, βρίσκονται υπό εξαφάνιση, ενώ και άλλες, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, περιμένουν το νέο ευρω-τσεκούρωμα που έρχεται εντός των επόμενων μηνών. Ακόμη και με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ, οι μισοί σχεδόν Ελληνες αγρότες θεωρούν τη νέα ΚΑΠ ως κύρια αιτία της δεινής κατάστασης που βιώνουν, ποσοστό το οποίο αυξάνεται μέρα με την ημέρα, μαζί με την αγανάκτηση και κατά συνέπεια τις αγωνιστικές τους διαθέσεις. Κάπου εδώ εμφανίζεται και ο Συνασπισμός, ο οποίος μέσω του προέδρου του, Αλ. Αλαβάνου, και άλλων στελεχών του, «κάνουν έφοδο» στην ελληνική ύπαιθρο, με σκοπό την καταγραφή των προβλημάτων των Ελλήνων αγροτοκτηνοτρόφων...

... και πραματευτάδες

Τα στοιχεία της κατάστασης στην εγχώρια γεωργία είναι τέτοια που κανείς, ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, ακόμη και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, δεν είναι σε θέση να την παρουσιάσουν «ρόδινη», αφού όλοι εντοπίζουν προβλήματα, άσχετα με το πώς ο καθένας προσπαθεί να τα παρουσιάσει. Νομίζει, λοιπόν, ο Συνασπισμός ότι προσφέρει κάποια σπουδαία υπηρεσία στους Ελληνες γεωργούς όταν καταγγέλλει στο ελληνικό κοινοβούλιο, ή στις όποιες σχετικές δημόσιες δηλώσεις στελεχών του, τη μείωση κατά 17% του εισοδήματος των παραγωγών την τελευταία εξαετία; Οταν αυτές οι καταγγελίες συνοδεύονται από ...παροτρύνσεις προς την κυβέρνηση, να προχωρήσει σε πιο ...σκληρές διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, για την υπεράσπιση των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς; Μήπως αυτή η ΚΑΠ, που μετατρέπει ταχύτατα σε άκληρους εργάτες γης τους φτωχομεσαίους αγρότες, δεν είναι αποτέλεσμα των ...σκληρών διαπραγματεύσεων πρώτα του ΠΑΣΟΚ και μετά της ΝΔ; Και μήπως ο Συνασπισμός, την περίοδο της ψήφισής της, δεν ήταν αυτός που επί της ουσίας τη στήριζε, αφού δεν εναντιώθηκε ούτε σ' αυτή την «κοινή πολιτική», ζητώντας απλώς να γίνουν επιμέρους «φτιασιδώματά» της; Και τώρα, αν εμείς πούμε ότι ο Συνασπισμός σκόπιμα σπέρνει «φρούδες ελπίδες» στη μικρομεσαία αγροτιά, την ώρα που οι διαθέσεις της, εξαιτίας των αποτελεσμάτων που έφεραν οι... σκληρές διαπραγματεύσεις, κοχλάζουν, θα είμαστε ψεύτες;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Περιφρούρηση των αποθεματικών

Ενα ολοκληρωμένο σύνολο αιτημάτων, το μόνο ικανό να προστατέψει τα αποθεματικά των Ταμείων που δημιουργήθηκαν με τα λεφτά των εργαζομένων, κατέθεσαν προχτές οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, απαιτώντας ταυτόχρονα από τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις να κηρύξουν 24ωρη πανελλαδική απεργία για την περιφρούρηση των αποθεματικών των Ταμείων και την επιστροφή των κλεμμένων.

Οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων απαίτησαν την άμεση απόσυρση των αποθεματικών από το Χρηματιστήριο, ούτε ευρώ στο χρηματιστηριακό και στον τραπεζικό «τζόγο», καταβολή του συνόλου των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας, άμεση επιστροφή των κλεμμένων, κατάργηση της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, ξεκαθάρισαν ότι η διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ταμείων είναι υπόθεση των εργαζομένων και απαίτησαν τα αποθεματικά να αξιοποιηθούν με σταθερό και σίγουρο επιτόκιο, με σίγουρη απόδοση, χωρίς κανένα ρίσκο, χωρίς κανέναν μεσάζοντα.

Οι προτάσεις του ΠΑΜΕ μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν στόχους πάλης για τους εργαζόμενους που βλέπουν τις εισφορές τους να δίνονται προίκα στο κεφάλαιο, προκειμένου να κερδοσκοπήσει ληστρικά από την εκμετάλλευσή τους. Είναι η μόνη θέση που δείχνει τους πραγματικούς υπεύθυνους για την καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, τη φιλομονοπωλιακή πολιτική των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σε μια περίοδο που, στο όνομα των ελλειμμάτων, φουντώνει η προπαγάνδα για την «αναγκαιότητα» δήθεν των αντιασφαλιστικών μέτρων που σχεδιάζονται.

Για το ΠΑΜΕ, δεν υπάρχει «καλό» και «κακό» τζογάρισμα της περιουσίας των εργαζομένων. Δεν υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο «επικίνδυνες επενδύσεις». Δεν υπάρχουν μόνο «γαλάζιοι» ή μόνο «πράσινοι» κλέφτες, όπως προσπαθούν αποπροσανατολιστικά να πείσουν τους εργαζόμενους η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις. Είναι και οι δυο τους συνένοχοι στο έγκλημα διαρκείας σε βάρος των εργαζομένων από το 1950, όπως εύστοχα σημείωσαν οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων στην προχτεσινή σύσκεψη της ΓΣΕΕ. Φιλοδώρησαν το κεφάλαιο με αλλεπάλληλα νομοθετικά προνόμια, προκειμένου να βάλει βαθιά το χέρι στα αποθεματικά.

Αμοιρες ευθυνών όμως δεν είναι ούτε οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που συμφώνησαν και στήριξαν την επικίνδυνη αντιασφαλιστική νομοθεσία και τον χρηματιστηριακό τζόγο και τώρα απειλούν με μηνύσεις. Είναι υπόλογοι στους εργαζόμενους για το γεγονός ότι από αυτόν τον τζόγο που καθαγίασαν την περίοδο 2000 - 2002 χάθηκαν στο χρηματιστήριο περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενώ και τα επόμενα χρόνια νέα, τεράστια ποσά προστέθηκαν στην αποδεδειγμένη χασούρα των ασφαλιστικών ταμείων.

Είναι ανάγκη μέσα και από τα σκάνδαλα που σήμερα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι εργαζόμενοι να κρατήσουν την ουσία, να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα. Καμιά υπόσχεση για μεγαλύτερη «διαφάνεια» στο τζογάρισμα, ή για επενδύσεις χαμηλού μόνο ρίσκου, καμιά ποινική μόνο τιμωρία μεμονωμένων ενόχων δεν πρέπει να σκεπάσει το πραγματικό σκάνδαλο. Που δεν είναι άλλο από την πολιτική που αντιμετωπίζει τις εισφορές των εργαζομένων σαν ένα ακόμα γερό κομπόδεμα που μπορεί να διαθέσει προκειμένου να κάνει μπίζνες το κεφάλαιο.

Περάστε και από τις τράπεζες...

Φαίνεται να επιβεβαιώνονται οι αρχικές εκτιμήσεις και πληροφορίες ότι το σκάνδαλο των ομολόγων, ειδικά στο ΤΕΑΔΥ, το «κάρφωσαν» στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς εκπρόσωποι των τραπεζών, ενοχλημένες γιατί έμεναν απέξω από το «μεγάλο κόλπο» και τις «προμήθειες».

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ο πρόεδρος της «Αλφα Μπανκ» Γ. Κωστόπουλος, σχολιάζοντας την υπόθεση με τα δομημένα ομόλογα, δε δίστασε να δηλώσει ότι «τα Ταμεία θα μπορούσαν να απευθύνονται και στις τράπεζες για την αγορά ομολόγων». Και αναρωτήθηκε δήθεν αφελώς: «Δεν κατάλαβα, γιατί δεν έρχονται και σε εμάς;»...

Καθόλου δε θα μας ξαφνιάσει, λοιπόν, αν η λύση που θα δοθεί στο πρόβλημα θα είναι να μοιραστεί «δικαιότερα» η πίτα μεταξύ τραπεζών και χρηματιστών, ώστε όλοι να τρώνε καλά και να πίνουν «στην υγειά των κορόιδων», των εργαζομένων και των συνταξιούχων...



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ