Παράλληλα με τις αποφάσεις για τη διεκδίκηση των Συλλογικών Συμβάσεων, υιοθετείται από τα σωματεία που συνεδριάζουν και το σχέδιο νόμου που συντάχθηκε με πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για τις Συλλογικές Συμβάσεις και σκοπό μετά τη συγκέντρωση των υπογραφών να κατατεθεί σε όλα τα πολιτικά κόμματα, εκτός της Χρυσής Αυγής.

Με το σχέδιο νόμου καταργούνται διατάξεις που περιέχονται σε προηγούμενους αντεργατικούς νόμους, διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συμβάσεις, αποκαθίστανται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ, τα δώρα και τα επιδόματα σε όλους τους συνταξιούχους, οι όροι των κλαδικών Συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα του 2012, πριν από την ΠΥΣ που τους ανέστειλε, ως βάση για τις νέες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, κ.ά. Η πρωτοβουλία αυτή αποκτά ξεχωριστή σημασία, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση και η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συνεπικουρούμενες και από άλλες δυνάμεις στο κίνημα, προσπαθούν να καλλιεργήσουν εφησυχασμό στους εργαζόμενους, να καθυστερήσουν αντιδράσεις, να υπονομεύσουν την οργάνωση της πάλης, που είναι αναγκαία μπροστά στη γενικευμένη επίθεση που ετοιμάζεται στο μέτωπο των Eργασιακών.

Ηδη, ο υπουργός Εργασίας μέσα από σειρά συνεντεύξεών του ενώ προσπαθεί να φανεί καθησυχαστικός, την ίδια ώρα έχει κάνει καθαρό πως η προσεχής διαπραγμάτευση θα κινηθεί στο πνεύμα και το γράμμα του 3ου μνημονίου, όπου κυρίαρχος στόχος αναδεικνύεται η ανταγωνιστικότητα, που με τη σειρά της προϋποθέτει κι άλλο τσάκισμα εργατικών δικαιωμάτων. Κι απ' αυτή τη σκοπιά, οι διατάξεις του σχεδίου νόμου των συνδικάτων προβάλλονται ως ισχυρές διεκδικήσεις, κόντρα στην επιδίωξη του κεφαλαίου και της κυβέρνησής του.

Πρόκειται για σημαντικές διατάξεις που - για παράδειγμα - προστατεύουν τους εργαζόμενους όταν αναγκάζονται να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις. Προβλέπεται ότι οι όροι ατομικών Συμβάσεων Εργασίας, που αποκλίνουν από ρυθμίσεις Συλλογικών Συμβάσεων, είναι επικρατέστεροι, εφόσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους. Επίσης, ότι όροι εργασίας Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων. Ενώ οι κανονιστικοί όροι της ΣΣΕ έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ.

Προσδιορίζεται, επίσης, ότι: Οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Οι κλαδικές, οι επιχειρησιακές και οι εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας, για τους εργαζόμενους, από τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Στα σημαντικά του σχεδίου νόμου είναι το γεγονός ότι επαναφέρει σε ισχύ τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που ήταν σε ισχύ στις 29.2.2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της ΠΥΣ 6/2012). Επαναφέρει, επίσης, τον κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο, ορίζοντας ότι «από την έναρξη ισχύος της παρούσας το κατώτατο όριο του μηνιαίου μισθού του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου εργατοτεχνίτη ανέρχεται στο ποσό των 751 ευρώ και του ημερομισθίου στο ποσό των 33,57 ευρώ, μεικτά, ανεξαρτήτως ηλικίας». Κατά συνέπεια, η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, το άρθρο 103 του ν. 4172/2013, καθώς επίσης και κάθε άλλη αντίθετη, στην προηγούμενη παράγραφο, διάταξη, τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ή διαιτητικής απόφασης, καταργούνται.

Με το σχέδιο νόμου σε κατάργηση οδηγούνται οι ελαστικές σχέσεις και επανέρχονται δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας. Προβλέπεται ειδικότερα: Κατάργηση κάθε διάταξης νόμου, που προβλέπει καθιέρωση μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι υφιστάμενες σχέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης μετατρέπονται, αυτοδικαίως, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης. Κατάργηση κάθε διάταξης νόμου, που θεσμοθετεί την εκ περιτροπής εργασία. Κατάργηση κάθε διάταξης νόμου, που αναφέρεται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Κατάργηση των διατάξεων νόμων, που αναφέρονται στις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης (ενοικίασης εργαζομένων), ενώ από την έναρξη ισχύος του νόμου οι εργαζόμενοι των πιο πάνω εταιρειών, που απασχολούνται σε άλλους (έμμεσους εργοδότες), θεωρείται, αυτοδικαίως, ότι συνδέονται, με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, με τους έμμεσους αυτούς εργοδότες.

Με την κυβέρνηση να νομοθετεί πλέον το μοίρασμα της φτώχειας ανάμεσα στους εξαθλιωμένους και όσους είναι λιγότερο φτωχοί και να εμφανίζει τα ψίχουλα ως κοινωνική πολιτική, η αντιπαράθεση με την αντεργατική πολιτική αποκτά όλο και πιο πολιτικά χαρακτηριστικά καθώς γίνεται καθαρό ότι δεν είναι μόνοι τους οι βιομήχανοι στην πίεση για το τσάκισμα των εργατών, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση που πρωτοπορεί στην εφαρμογή των αξιώσεών τους.

Στις συζητήσεις που γίνονται στα σωματεία και σε χώρους δουλειάς γίνεται όλο και περισσότερο συνείδηση ότι χρειάζεται να δυναμώσουν η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους. Με κέντρο δράσης και πάλης κάθε χώρο δουλειάς, με βελτίωση της λειτουργίας των Σωματείων, των Επιτροπών Αγώνα, να συγκεντρώνονται και προετοιμάζονται δυνάμεις που θα μπουν μπροστά σ' αυτό το απαιτητικό μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων. Με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδικήσεων, το σχεδιασμό και τις μορφές αγώνα. Με κοινή δράση να ξεπερνιούνται απόψεις που δε δίνουν διέξοδο, που λένε ότι «τίποτα δεν αλλάζει», «τίποτα δεν μπορεί να γίνει».

Στη μοιρολατρία τα ταξικά συνδικάτα απαντούν: «Οσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Αυτήν τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα και όχι οι "κοινωνικοί διάλογοι" που στήνουν η κυβέρνηση και οι ενώσεις των εργοδοτών για να μας παγιδεύσουν και αυτοί να συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος της τάξης μας. Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών».

Καθώς προχωρά η συζήτηση στις διοικήσεις των σωματείων, στην πράξη αποδεικνύεται ότι σε κάθε κλάδο, σε κάθε σωματείο και χώρο δουλειάς υπάρχουν δυνατότητες, δυνάμεις πρωτοπόρες και τίμιες, που δεν παρασύρονται από τις Σειρήνες της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, δυνάμεις με θέληση και ικανότητα να ηγηθούν στην οργάνωση της πάλης. Εχοντας καθαρό ότι «οι εκμεταλλευτές μας έχουν εξοπλιστεί από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων με ισχυρό αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο. Τα κόμματα που ψήφισαν μαζί το 3ο μνημόνιο στηρίζουν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, αποτελούν ισχυρό μαύρο μέτωπο απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό. Ανίκητοι δεν είναι! Φαίνονται ανίκητοι, γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν δοκιμάσει την τεράστια δύναμή τους».

Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Για τη συσπείρωση στο μέτωπο για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων

-- Για την επιθετικότητα των εφοπλιστών και τη δράση των ταξικών συνδικάτων στα βαπόρια

-- Για την όξυνση της αντιπαράθεσης στα «Λιπάσματα Καβάλας»

-- Για τη δράση της Λαϊκής Επιτροπής στην Κατερίνη

Τα Εργατικά Κέντρα:

Εργατικό Κέντρο Λάρισας

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αγρινίου

Εργατικό Κέντρο Ν. Σάμου

Εργατικό Κέντρο Β. Συγκροτήματος Δωδεκανήσου

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φωκίδας

Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας

Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαυρίου

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ζακύνθου

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λευκάδας

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αρτας

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης

Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νάουσας

Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πειραιά

Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αρκαδίας

Οι Ομοσπονδίες:

Ομοσπονδία Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας

Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων & Υπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών

Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ)

Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ)

Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών (ΠΟΛ)

Ομοσπονδία Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου

Πανελλαδική Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ)

Ομοσπονδία Υπαλλήλων Υπουργείου Ανάπτυξης Τομείς Βιομηχανίας, Ενέργειας, Ερευνας και Τεχνολογίας (ΟΣΥΒΕΤ)

Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Υπ. Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ)

Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ)

Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕΔΥ)

Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Προσωπικού Τύπου και ΜΜΕ

Από τις συνεχιζόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις

Από την Τρίτη, 26 Ιούλη, πραγματοποιούν 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες στο εργοστάσιο, και από τη Δευτέρα 1η Αυγούστου προχώρησαν σε απεργία διαρκείας, με απόφαση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας, απαιτώντας την ανάκληση των απολύσεων και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με σύγχρονα δικαιώματα. Δηλώνουν ανυποχώρητοι και συνεχίζουν τον αγώνα τους, περιφρουρώντας καθημερινά την πύλη του εργοστασίου. Στο πλευρό τους, ενεργά συμμέτοχοι στον αγώνα, είναι καθημερινά οι ταξικές δυνάμεις και καλούν τους εργαζόμενους όλων των κλάδων να πάρουν θέση πλάι τους.

Οι εργαζόμενοι στα «Λιπάσματα Καβάλας», βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απολύσεις, που έχουν φτάσει τις 109, τις διαθεσιμότητες, τις μειώσεις μισθών, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την εφαρμογή όλων των αντεργατικών νόμων που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια και αποτελούν πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των καπιταλιστών. Επιπλέον, αντιμετωπίζουν την εργοδοτική τρομοκρατία που εκφράζεται με βιομηχανία μηνύσεων και συνδικαλιστικές διώξεις, αλλά και την κρατική καταστολή, με τα ΜΑΤ να έχουν στρατοπεδεύσει έξω από την πύλη του εργοστασίου, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι η δημοκρατία τους σταματά έξω από την πύλη των εργοστασίων, σταματά εκεί που οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους, εκεί που θίγεται το κέρδος των καπιταλιστών.

Το σύνολο σχεδόν των απολυμένων, οι 106 από τους 109, είναι εργαζόμενοι που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν τις κατάπτυστες ατομικές συμβάσεις που αξίωσε η επιχείρηση. Η εργοδοσία τούς απολύει και ταυτόχρονα τους μηνύει για προσχηματικές και ανυπόστατες κατηγορίες, προκειμένου να μην υποχρεωθεί να πληρώσει αποζημίωση.

Η εργοδοτική επιθετικότητα στα «Λιπάσματα Καβάλας» κλιμακωνόταν βήμα βήμα, με την ανοχή αρχικά της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στο σωματείο: Αρχικά, εκφράστηκε με τη μείωση του «εργασιακού κόστους» κατά 5 εκ. ευρώ, όπως προέβλεπε η επιχειρησιακή Σύμβαση (οργανισμός) που συνυπέγραψε το σωματείο το 2013, στο όνομα του να παραμείνει ανταγωνιστική η επιχείρηση. Μετά, με τους εργολαβικούς εργαζόμενους που περνούσαν από τη μία εργολαβική εταιρεία στην άλλη κάθε φορά έχαναν μισθούς και δικαιώματα.

Η επίθεση πέρασε στη συνέχεια στους ανειδίκευτους και τους χειριστές μηχανημάτων - κλαρκ, φορτωτών κ.λπ. - και ακολούθως στους μόνιμους, που κατέληξαν «δανεικοί», καθώς λίγο πριν από τη λήξη της μετενέργειας της Σύμβασης, η ELFE προχώρησε στο δανεισμό όλων των εργαζομένων που μέχρι τότε απασχολούνταν με σύμβαση αορίστου χρόνου, στις «καινούργιες» εταιρείες που ελέγχει ο όμιλος Λαυρεντιάδη (ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ - PFIC).

Με τη λήξη της μετενέργειας, στις αρχές του 2016 ξεκίνησε η προσπάθεια επιβολής ατομικών συμβάσεων, με μειώσεις μισθών έως και 40%, η οποία συνάντησε την αντίδραση των εργαζομένων.

Η εργοδοσία συνέχισε και πρότεινε «εθελούσια» έξοδο για όλους τους εργαζόμενους και επαναπρόσληψη στις νέες εταιρείες με ατομικές συμβάσεις διάρκειας 14 μηνών και μεγάλες μειώσεις στους μισθούς!

Ορισμένοι έφυγαν με «εθελούσια», καθώς είχαν τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση, και περίπου 70 εργαζόμενοι, αναγκάστηκαν και υπέγραψαν την ατομική σύμβαση σύγχρονης σκλαβιάς.

Οι υπόλοιποι περίπου 180 εργαζόμενοι, που αρνήθηκαν να υπογράψουν την ατομική σύμβαση, τον Ιούνη τέθηκαν σε αναγκαστική άδεια και από την 1η Ιούλη σε 3μηνη διαθεσιμότητα.

Ταυτόχρονα, η εργοδοσία ξεκίνησε και τις απολύσεις. Στα τέλη Ιούνη, απέλυσε 3 εργαζόμενους. Τον Ιούλη άρχισε να απολύει τους εργαζόμενους που είχε θέσει σε διαθεσιμότητα, καταθέτοντας ταυτόχρονα μηνύσεις σε βάρος τους, με προσχηματικές και ανυπόστατες κατηγορίες (διατάραξη οικιακής ειρήνης, κ.λπ.), προκειμένου να μην υποχρεωθεί να καταβάλει αποζημιώσεις. Με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας χρήση ενός νόμου της δεκαετίας του 1920, απέλυσε 106 εργαζόμενους. Μάλιστα, οι τελευταίες 58 απολύσεις, ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα 1η Αυγούστου, ενώ οι εργαζόμενοι πραγματοποιούσαν 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες.

Στο μεταξύ, την ώρα που μοίραζε κατά δεκάδες τις απολύσεις πραγματοποιούσε προσλήψεις μέσω των εργολαβικών εταιρειών, διάρκειας δύο - τριών μηνών, με μισθούς πείνας. Παράλληλα, δηλαδή, με την κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, η εργοδοσία προσπάθησε να εξασφαλίσει έναν απεργοσπαστικό μηχανισμό με μόνο στόχο να πιέσει τους απεργούς. Και σε αυτήν την προσπάθεια έχει τη στήριξη της κυβέρνησης, που θέτει στη διάθεσή της τις δυνάμεις καταστολής, για να εξασφαλίζει την είσοδο του απεργοσπαστικού μηχανισμού στο εργοστάσιο.

Η ατομική σύμβαση ορισμένου χρόνου (14μηνης διάρκειας), που θέλει να επιβάλει η εργοδοσία, προβλέπει πως ο εργαζόμενος αποδέχεται ότι θα αλλάζει διαρκώς πόστο, ότι οι μέχρι τώρα κατακτήσεις δεν ισχύουν, καθώς θεωρούνται αποτέλεσμα «ελευθεριότητας» της εταιρείας και δεν αποτελούν «αντάλλαγμα εργασίας». Δηλώνεται ότι αν μεταβληθεί η εργασιακή ή οικογενειακή κατάσταση δεν αυξάνεται ο μισθός, ενώ η εταιρεία έχει το δικαίωμα να αλλάζει μονομερώς το ωράριο από σταθερό σε διακοπτόμενο και ως προς τον αριθμό των ωρών. Ως ωράριο ορίζεται μόνο ο χρόνος πάνω στη μηχανή, ενώ είναι αναγκαστικές οι υπερωρίες. Ξεχωριστή αναφορά υπάρχει στην περίφημη «εχεμύθεια» και όπως αναφέρεται «ό,τι αφορά τις σχέσεις μισθωτού με την εταιρεία συμφωνείται πως θα είναι πάντοτε απόλυτα εμπιστευτικού χαρακτήρα». Αυτό ισχύει και μετά την απόλυση! Ο απολυμένος, μάλιστα, καλείται «να επιστρέψει στην εταιρεία ακόμη και τις προσωπικές του σημειώσεις ημερολόγια κ.λπ. που σχετίζονται με την εργασία του στην εταιρεία».

Και σαν να μη φτάνουν αυτά, η εργοδοσία πιέζει τους εργαζόμενους, που υπέγραψαν την ατομική σύμβαση, να στέλνουν εξώδικα στο σωματείο με τα οποία ανακοινώνουν ότι δεν θέλουν να είναι μέλη του σωματείου, γιατί αυτό έχει οδηγηθεί σε «εκτροχιασμό» και «παράγει παράνομες συμπεριφορές»!

Στήριγμα των συμφερόντων της εργοδοσίας και θεματοφύλακες της αντιλαϊκής πολιτικής, εμφανίζονται η δημοτική αρχή Καβάλας και ορισμένοι τοπικοί φορείς, που μέσα από συσκέψεις εκδίδουν καλέσματα για «εργασιακή ειρήνη» και εκφράζουν την ανησυχία τους «για τη συνεχιζόμενη αντιδικία εργοδοσίας - εργαζομένων», βαφτίζοντας «αντιδικία» την ταξική σύγκρουση. Είναι, άλλωστε, οι ίδιοι που προβάλλουν ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις εμποδίζουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη στην περιοχή.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σαν σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος «νίπτει τας χείρας της», μένει μόνο στα μεγάλα λόγια «συμπάθειας» και τις διαπιστώσεις, αφήνοντας τον Λαυρεντιάδη ανενόχλητο να συνεχίζει τον πόλεμο κατά των εργατών. Μάλιστα, μέσω των τοπικών βουλευτών της, προσπαθεί να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες για δήθεν σωτήριες παρεμβάσεις.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στα Λιπάσματα από την αρχή αυτού του αγώνα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Το σύνολο των ταξικών δυνάμεων στο νομό συμμετέχει ενεργά στην πάλη και καλεί τα σωματεία, τους Συλλόγους Αγροτών, τους φορείς του Ν. Καβάλας να συμπαρασταθούν έμπρακτα στους εργαζόμενους των «Λιπασμάτων» και με τη φυσική τους παρουσία τις μέρες της απεργίας στο εργοστάσιο.

Το ΠΑΜΕ, με τη δράση του και τις παρεμβάσεις του αναδεικνύει την ανάγκη ενότητας των εργαζομένων και συντονισμού του αγώνα, γιατί τα προβλήματα σε όλους τους χώρους δουλειάς έχουν κοινή αιτία, την επίθεση της καπιταλιστικής εργοδοσίας, με σύμμαχο την κυβέρνηση και την ΕΕ, που, για να αυξήσει τα κέρδη της, να επικρατήσει στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις επιτίθεται στους εργαζόμενους, εντείνοντας την εκμετάλλευση, καταργώντας δικαιώματα, φτηναίνοντας την τιμή της εργατικής δύναμης.

Καλεί τους εργαζόμενους που υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις, τους έκτακτους, με κάθε τρόπο να μπούνε στον αγώνα για αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις, για μόνιμη - σταθερή δουλειά για όλους. Να μην υποκύψουν στις πιέσεις της εργοδοσίας, να μη γίνουν γρανάζι του απεργοσπαστικού μηχανισμού, να μην αποδεχθούν τις εργασιακές συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς, για να αυξάνει τα κέρδη της η εργοδοσία.

Με το πλαίσιο πάλης να δώσουν ξεκάθαρη απάντηση σε όλους όσοι προσπαθούν να μεταφέρουν τεχνητά την αντιπαράθεση μεταξύ των εργαζομένων. Να προετοιμαστούν για μακρόχρονο και μεγάλο αγώνα, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Να δείξουν τη δύναμή τους και να παλέψουν για:

-- Επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων, ανάκληση όλων των απολύσεων.

-- Απόσυρση όλων των μηνύσεων και ποινικών διώξεων ενάντια σε συνάδελφους αγωνιστές. Να μπουν στο αρχείο από τον εισαγγελέα.

-- Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.

-- «Οχι» στις ατομικές συμβάσεις, στις διαθεσιμότητες. Μόνιμη - σταθερή δουλειά για όλους.

-- Η δημοτική αρχή και οι τοπικοί φορείς να πάρουν άμεσα μέτρα ανακούφισης των απολυμένων απεργών και των οικογενειών τους.

-- Να αναλάβει η κυβέρνηση τις ευθύνες της για τη σωστή λειτουργία του εργοστασίου.

Το ΚΚΕ αταλάντευτα στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και πολύμορφα παρεμβαίνει για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Την περασμένη βδομάδα, ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, συναντήθηκε στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό, με αντιπροσωπεία του ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος και του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων «Λιπασμάτων Καβάλας», στη διάρκεια της οποίας εξέφρασε τη διαχρονική στήριξη του ΚΚΕ στους αγώνες και τα αιτήματα των εργαζομένων και δεσμεύθηκε ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες για την ανάδειξη του ζητήματος και τη στήριξη του αγώνα τους.

Αυτή η στήριξη εκφράζεται έμπρακτα μέσα από την καθημερινή παρουσία των κομμουνιστών στο πλευρό των εργαζομένων, μέσα από τις ανακοινώσεις και τις δημόσιες παρεμβάσεις της ΤΟ Καβάλας του ΚΚΕ, μέσα από τις τοποθετήσεις των εκλεγμένων κομμουνιστών στο Δήμο Καβάλας, με παρεμβάσεις των βουλευτών της προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, για να σταματήσει η κρατική βία και καταστολή. Στο πλαίσιο της έμπρακτης στήριξης του αγώνα, επισκέφθηκαν τους απεργούς εργαζόμενους ο βουλευτής Γιάννης Δελής και ο ευρωβουλευτής Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ενώ κατατέθηκε μια Επερώτηση και μια Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή.

Από παλιότερη κινητοποίηση στο λιμάνι του Πειραιά

-- Την περασμένη βδομάδα ολοκληρώσατε έναν κύκλο περιοδειών σε λιμάνια και πορθμεία της δυτικής και βόρειας Ελλάδας. Ποια είναι τα βασικά ζητήματα που διαπιστώσατε σε σχέση με τις συνθήκες δουλειάς των ναυτεργατών;

-- Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» πραγματοποίησαν περιοδείες στα πλοία των λιμανιών Πάτρας, Κυλλήνης, Ρίου, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Καβάλας, Θάσου, ενημερώνοντας τους ναυτεργάτες για τις εξελίξεις που διαμορφώνονται από τον πρόσφατο νόμο - λαιμητόμο 4387/2016 για το Ασφαλιστικό - Φορολογικό καθώς και για τα νέα αντεργατικά μέτρα που προετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις κατευθύνσεις των ΕΕ, ΔΝΤ.

Οι συνθήκες δουλειάς που διαμορφώνονται για τους ναυτεργάτες σε αυτά τα λιμάνια είναι αντίστοιχες της συνολικής κατάστασης σε βάρος των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, των εργαζομένων. Δεν είναι αποσπασμένες από τη γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, για κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τσάκισμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Παραβιάζονται οι ΣΣΕ, με την απλήρωτη εργασία, μειωμένες οργανικές συνθέσεις με εξαντλητικά δρομολόγια χωρίς να εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες ώρες εργασίας και ανάπαυσης όπως καθορίζονται και από τη διεθνή νομοθεσία, υπέρβαση ωραρίων με εντατικοποίηση της εργασίας και χωρίς να καταγράφονται οι πραγματικές ώρες εργασίας.

Στη γραμμή Πάτρα - Ιταλία, δρομολογούνται πλοία με σημαίες Ελληνική, Ιταλική και Μάλτας, δεν εφαρμόζονται για το σύνολο των ναυτεργατών ΣΣΕ - Κοινωνική Ασφάλιση, οι υπουργικές αποφάσεις για τα υπό ελληνική σημαία πλοία έχουν δημιουργήσει συνθέσεις «λάστιχο» που καθορίζονται κατ' εντολή των εφοπλιστών, με εντατικοποίηση της δουλειάς των ναυτεργατών.

Αντίστοιχα στη γραμμή Ηγουμενίτσα - Ιταλία, στα 3 πλοία που δρομολογούνται και εργάζονται 141 ναυτεργάτες, ΣΣΕ - Κοινωνική Ασφάλιση έχουν μόνο οι 49!!!

Επιπροσθέτως, σε πορθμειακές γραμμές δε δίνονται ρεπό, μη εφαρμογή της ωριαίας ανάπαυσης, πραγματοποιούνται εργασίες εν πλω, ναυτεργάτες πολλαπλών καθηκόντων (παρκαδόροι από άλλες ειδικότητες κ.ά.), παραβίαση της ασφαλούς ενδιαίτησης με ναυτεργάτες να διαμένουν σε σβηστά πλοία.

Συνθήκες που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους στην ασφάλεια των ναυτεργατών, των επιβαινόντων, των πλοίων, των λιμενικών εγκαταστάσεων, για την ενίσχυση της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

-- Στις ανακοινώσεις σας τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία καταγγέλλετε την ένταση της επιθετικότητας των εφοπλιστών. Πώς εκφράζεται συγκεκριμένα αυτήν την περίοδο που διανύουμε;

-- Την ώρα που το εφοπλιστικό κεφάλαιο διατηρεί την παγκόσμια κυριαρχία και επενδύει πακτωλό δισ. ευρώ σε ναυπηγήσεις και αγορές πλοίων και απολαμβάνει σωρεία νομοθετικών φοροαπαλλαγών από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, συνεχίζεται αμείωτα η επιθετικότητά του σε βάρος των ναυτεργατών, διογκώνεται ο αριθμός των ναυτεργατών χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, η ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια δεν εφαρμόζονται για όλους οι ΣΣΕ, η Κοινωνική Ασφάλιση.

Οι ΣΣΕ των ναυτεργατών έχουν να ανανεωθούν από το 2010 σε Ποντοπόρα, Μεσογειακά και Ακτοπλοϊκά φορτηγά πλοία, ενώ στα Πορθμεία από το 2014. Στις 16 Ιούνη οι εφοπλιστές του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) συμφώνησαν με την πλειοψηφία της ΠΝΟ, τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, για την ανανέωση των ΣΣΕ σε ακτοπλοΐα και μεσογειακά - τουριστικά με μηδενικές αυξήσεις. Αποτελεί πρόκληση για τους ναυτεργάτες, όταν οι μειώσεις στις ετήσιες αποδοχές μόνο με την εφαρμογή του νόμου - λαιμητόμου 4387/2016 ανέρχονται έως 54%, από την άμεση φορολογία.

Χαρακτηριστικές είναι και οι προκλητικές δηλώσεις του προέδρου της ΕΕΕ κ. Βενιάμη που σηματοδοτούν την ένταση της επιθετικότητας σε βάρος των ναυτεργατών.

Συγκεκριμένα:

• Για τις θέσεις εργασίας: Να εφαρμόζονται «με όρους σύμφωνα με τα διεθνώς κρατούντα προκειμένου να μη θιγεί η ανταγωνιστικότητα», αυτό σημαίνει στα ποντοπόρα πλοία με ελληνική σημαία το 75%των ναυτεργατών που είναι σήμερα χωρίς ΣΣΕ και Κοινωνική Ασφάλιση να μετατραπεί σε 100%, με τραγικές συνέπειες στο σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών.
• Για το ΝΑΤ και τον ασφαλιστικό νόμο: «Να διατηρηθεί η αυτονομία του ΝΑΤ αποκλειστικά για τις κανονιστικές και ρυθμιστικές αρμοδιότητες που δεν σχετίζονται με τα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και προνοιακά θέματα».
• Για τη φορολογία των εφοπλιστών: «Βρισκόμαστε στην υψηλότερη φορολογική κλίμακα στην Ευρώπη»!!!
• Για τη ναυτική εκπαίδευση: «Να επιτραπεί επιτέλους η λειτουργία ιδιωτικών σχολών».

Στην ίδια ρότα και οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΕΝ κ. Σακέλη, για την επιβατηγό ναυτιλία: «Οι οργανικές συνθέσεις να καθορίζονται ανάλογα από τον αριθμό επιβατών», «οι ναυτεργάτες των Γενικών Υπηρεσιών δεν είναι πλήρωμα».

-- Η κυβέρνηση τι στάση κρατά απέναντι σε αυτά τα ζητήματα; Πώς αντιδρά η πλειοψηφία της ΠΝΟ;

-- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ακολουθεί την πολιτική των προκατόχων της, υλοποιώντας τις αποφάσεις των τριών μνημονίων στις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, επιτίθενται στο σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, των εργαζομένων, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού, κ. Τσίπρα, από το βήμα των «Ποσειδωνίων», λέγοντας ότι «το μοντέλο με το οποίο αναπτύσσεται η ελληνική ναυτιλία είναι θετικό παράδειγμα», εξυμνώντας το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη «ναυτιλία» και τον νόμο - έκτρωμα 2687/1953.

Με αυτόν το νόμο οργιάζει η «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία στα ποντοπόρα πλοία με ναυτεργάτες χωρίς ΣΣΕ - Κοινωνική Ασφάλιση, καθορίζει ότι οι εφοπλιστές καταβάλλουν στους αλλοδαπούς ναυτεργάτες αποδοχές με βάση τη χώρα προέλευσής τους και δεν βαρύνονται με ασφαλιστικές εισφορές στο ΝΑΤ. Συνθήκες που θέλουν να επιβάλουν σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Σ' αυτήν την κατάσταση, συνένοχη είναι και η πλειοψηφία της ΠΝΟ, με τη συμβιβαστική της τακτική και την υπεράσπιση του «κοινωνικού εταιρισμού», υπογράφει άθλιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αποτελεί τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, υπονομεύοντας αγωνιστικές - απεργιακές κινητοποιήσεις. Εσπευσαν να υπογράψουν επαίσχυντες ΣΣΕ σε Ακτοπλοΐα, Μεσογειακά - Τουριστικά, με μηδενικές αυξήσεις, για να υπονομεύσουν την οργάνωση και ανάπτυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Γνωρίζουν από πρώτο χέρι από τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση ότι τα χειρότερα είναι μπροστά σε βάρος των εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτεργατών.

Η πλειοψηφία της ΠΝΟ όχι μόνο υπογράφει ΣΣΕ που δεν εφαρμόζονται για το σύνολο των ναυτεργατών, αντίθετα ως μέλος της ITF/Διεθνούς Οργάνωσης Μεταφορών υπογράφει με τους εφοπλιστές κατάπτυστες - απαράδεκτες συμβάσεις έναντι αμοιβής με την καταβολή 5.000 - 8.000 δολάρια για κάθε καράβι με ξένη σημαία, που καταλήγουν στα ταμεία της ΠΝΟ και της ΔΟΜ, με τα ετήσια έσοδα, σύμφωνα με τον απολογισμό της ΠΝΟ για το 2015, να ανέρχονται στα 3.771.591,18 ευρώ!

Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ καταγγείλαμε αυτές τις άθλιες συμφωνίες εφοπλιστών - ΠΝΟ για τις ΣΣΕ, που είναι σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες, την αγωνιστική θέληση και το διεκδικητικό πλαίσιο αιτημάτων των ναυτεργατών. Στις 27 Ιούνη, μετά από παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ, αποτράπηκε η προσπάθεια της πλειοψηφία της ΠΝΟ να πάρει απόφαση, για να συμμετέχουν εκπρόσωποί της στην επιτροπή του υπουργείου Εργασίας για την εφαρμογή του νόμου - λαιμητόμου 4387/2016.

Η τυχοδιωκτική τακτική της πλειοψηφίας της ΠΝΟ εκφράστηκε και στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής στις 27/07/2016, στην οποία, παρότι ομόφωνα συμφώνησε στο Κείμενο - Κάλεσμα των Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αρνήθηκαν να το διατυπώσουν σε δελτίο Τύπου, αναδεικνύοντας, για άλλη μια φορά, το θλιβερό τους ρόλο να στηρίζουν την πολιτική του εφοπλιστικού κεφαλαίου, της κυβέρνησης, υπονομεύοντας το σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, των εργαζομένων.

-- Ποιες άλλες πρωτοβουλίες και σε ποια κατεύθυνση σκοπεύουν να πάρουν τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία το επόμενο διάστημα για τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στον κλάδο;

-- Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΠΡΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ, μέσα από συσκέψεις που πραγματοποιούμε σχεδιάζουμε και αναπτύσσουμε πολύμορφη δράση για τα οξυμένα προβλήματα σε ΣΣΕ, ανεργία, Κοινωνική Ασφάλιση, Φορολογία, Υγεία, Παιδεία.

Σε αυτούς τους άξονες και στη βάση των εξελίξεων θα συνεχιστούν οι περιοδείες στα πλοία, σε ναυτότοπους, στις ναυτικές σχολές με την έναρξη της νέας εκπαιδευτικής περιόδου, αναδεικνύοντας ότι αποτελεί μονόδρομο η συνέχιση του ταξικού αγώνα, ταυτόχρονα προβάλλοντας το διέξοδο για ναυτεργάτες, εργαζόμενους, ότι είναι οι δημιουργοί του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου και τον διεκδικούν από αυτούς που τους τον στερούν, που δεν είναι άλλοι από το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό.

Χρειάζεται καθημερινή δουλειά ναυτεργάτη τον ναυτεργάτη, να κατανοηθεί η αναγκαιότητα της οργάνωσης και συγκρότησης Επιτροπών Αγώνα στα πλοία, που θα συμβάλουν για την καλύτερη συμμετοχή και αλληλεγγύη στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, να αποτελούν «ασπίδα» απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, σημαντική συμβολή στην αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα με την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων.

Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα σε σωματεία, φορείς, στους ναυτεργάτες, στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, να συνταχθούν με το Κείμενο - Κάλεσμα των Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, να συνεδριάσει η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ και να πάρει σαφή θέση αν συνυπογράφει το σχέδιο νόμου. Να οργανώσουμε πολύμορφους και απεργιακούς αγώνες ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, για την υπεράσπιση του συνόλου των δικαιωμάτων μας.

Η Λαϊκή Επιτροπή συνέβαλε σε κάθε στιγμή της οργάνωσης των αγώνων

Η Λαϊκή Επιτροπή Κατερίνης συγκροτήθηκε μέσα από πλατιά σύσκεψη, τον Ιούνη του 2015. Διεκδίκησε και κατάφερε να στεγαστεί στο κυλικείο του παλιού νοσοκομείου Κατερίνης που μετά την παύση της λειτουργίας του, τα τελευταία περίπου 6 χρόνια, είχε εγκαταλειφθεί και μετατρεπόταν σταδιακά σε εστία ρύπανσης της περιοχής. Ο χώρος του κυλικείου παραχωρήθηκε στη ΛΕ με ιδιωτικό συμφωνητικό για ένα χρόνο, από το ΔΣ του νοσοκομείου Κατερίνης.

Από τις 10 Αυγούστου και επί σχεδόν δύο μήνες, περισσότερα από 30 μέλη της Λαϊκής Επιτροπής, αλλά και απλοί εργαζόμενοι και επαγγελματίες από τον κλάδο των κατασκευών, δούλεψαν εθελοντικά για την καθαριότητα και την ανάπλαση του κυλικείου, για την καθαριότητα των χώρων του παλιού νοσοκομείου και του περιβάλλοντα χώρου, ώστε να σταματήσει να αποτελεί εστία μόλυνσης.

Παράλληλα, η ΛΕ, από την πρώτη ώρα, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης για την προστασία των λαϊκών οικογενειών από τη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση. Οργάνωνε δράσεις, για να εκφραστεί η γνήσια ταξική αλληλεγγύη αλλά και η πάλη ενάντια στη φοροληστεία του λαού, την κατάσχεση της λαϊκής περιουσίας για χρέη στις τράπεζες και το Δημόσιο, τη διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, για δωρεάν κάρτα διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες για τους ανέργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους χαμηλόμισθους, για τη δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Μαζικά με αγωνιστικές παρεμβάσεις και καταλήψεις, βρέθηκε δίπλα σε οικογένειες που η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα, η ΔΕΥΑΚ το νερό, η τράπεζα ή η εφορία ετοιμάζονταν να τους πάρουν το σπίτι.

Στο πλαίσιο αυτό, η ΛΕ πήρε πρωτοβουλίες για τα οξυμένα προβλήματα του νοσοκομείου Κατερίνης, εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, αλλά και τις απλήρωτες υπερωρίες των εργαζομένων (συνάντηση με Ιατρικό Σύλλογο, ψηφίσματα συμπαράστασης, εξορμήσεις ενημέρωσης, παράσταση διαμαρτυρίας στην αντιπεριφέρεια) και συμμετείχε μαζικά στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ για την Υγεία τον περασμένο Δεκέμβρη. Μέσα από τη δράση της, διεκδίκησε στελέχωση με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό του νοσοκομείου, των Κέντρων Υγείας και των μονάδων ΠΕΔΥ. Πλήρη χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, κατάργηση όλων των πληρωμών των ασθενών. Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ανέργους και ανασφάλιστους. Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας.

Επίσης, πραγματοποίησε μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας στην εφορία για τα χαράτσια και στο ΙΚΑ για τις περικοπές των συντάξεων, συμμετείχε μαζί με τους αγρότες στις κινητοποιήσεις τους στην εφορία, και βρέθηκε μαζί τους στα μπλόκα του αγώνα.

Οργάνωσε έξι μαζικές παραστάσεις και καταλήψεις στη ΔΕΗ και κατάφερε την επανασύνδεση του ρεύματος σε 6 οικογένειες. Επίσης, οργάνωσε μια μαχητική κινητοποίηση στη ΔΕΥΑΚ που είχε αφαιρέσει το ρολόι ύδρευσης από μια άπορη οικογένεια.

Μέσα από πλατιά σύσκεψη με ανέργους, συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα Ανέργων, η οποία πραγματοποίησε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στον ΟΑΕΔ, διεκδικώντας, ενόψει του Πάσχα, έκτακτο επίδομα, χωρίς προϋποθέσεις, για όλους.

Βοήθησε διακριτικά όσους έχουν ανάγκη από τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια για τα παιδιά τους, φάρμακα. Στο πλαίσιο αυτό συγκροτήθηκε ομάδα αλληλεγγύης, για τη συγκέντρωση και διανομή τροφίμων και ρούχων, η οποία ξεκίνησε τη δράση της από το Νοέμβρη. Σήμερα, σταθερά στηρίζονται από τη ΛΕ περισσότερες από 300 οικογένειες ανέργων, χαμηλόμισθων, χαμηλοσυνταξιούχων. Οι 275 οικογένειες πήραν από δύο έως και 4 φορές βοήθεια σε τρόφιμα. Από το Γενάρη, δύο φορές τη βδομάδα (Δευτέρα και Πέμπτη) γίνεται διανομή ψωμιού σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Σε τακτά χρονικά διαστήματα διανέμουν ψάρια, που συγκεντρώνονται από προσφορές υχθειοπωλών. Από το Πάσχα, τοποθετήσανε κουμπαράδες σε 4 κρεοπωλεία, προκειμένου με τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν να αγοράσουν και να διανείμουν και κρέας στις οικογένειες που έχουν ανάγκη. Η πρώτη διανομή κρέατος έγινε την Τρίτη 2 Αυγούστου, σε 9 οικογένειες.

Τα υπόλοιπα τρόφιμα συγκεντρώνονται μέσα από εξορμήσεις που γίνονται τακτικά έξω από σούπερ μάρκετ. Τα μέλη της ΛΕ στήνουν καροτσάκια για τη συγκέντρωση των ειδών, μοιράζουν προκηρύξεις και συζητάνε με τον εργαζόμενο λαό για τη βαρβαρότητα που οικοδομούν η κυβέρνηση, η ΕΕ και οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Τον καλούν να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στις λαϊκές οικογένειες που έχουν οδηγηθεί στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ξακαθαρίζοντας παράλληλα ότι στόχος δεν είναι να κλείσουν τα στόματα των εργαζομένων με ένα πιάτο φαΐ, να συμβιβαστούν με τη μιζέρια, όπως καλλιεργείται μέσα από το έργο φιλανθρωπίας που κάνουν διάφορες οργανώσεις, ΜΚΟ, Εθελοντικές ομάδες, η κυβέρνηση και η ΕΕ.

Η προσφορά του λαού είναι συγκλονιστική. Εκφράζεται καθημερινά και με αυθόρμητες πρωτοβουλίες, νέων και μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων που μόνοι τους συγκεντρώνουν τρόφιμα και ρούχα από τις γειτονιές τους και τα πηγαίνουν στο στέκι της Λαϊκής Επιτροπής (διανομή ρούχων γίνεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη).

Παράλληλα, με τη στήριξη των λαϊκών οικογενειών, η Λαϊκή Επιτροπή οργάνωσε συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης και για τους πρόσφυγες. Και παρέδωσε σημαντική βοήθεια δύο φορές στους πρόσφυγες που βίωναν τη βαρβαρότητα της Ειδομένης στο Κιλκίς και μία φορά στους πρόσφυγες στο «κέντρο φιλοξενίας» στα Διαβατά Θεσσαλονίκης.

Επιπλέον, επεδίωξε και κατάφερε συνεργασία με πέντε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, οι οποίοι εξετάζουν δωρεάν ασθενείς που τους στέλνει η Λαϊκή Επιτροπή.

Από τον Οκτώβρη, ξεκίνησε και τη λειτουργία του Λαϊκού Φροντιστηρίου, προκειμένου να βοηθήσει τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών να δώσουν από καλύτερη θέση τον αγώνα για τη μόρφωση. Στο Λαϊκό Φροντιστήριο εντάχθηκαν 18 μαθητές (7 Δημοτικού, 5 Γυμνασίου και 6 Λυκείου) και λειτουργεί με τη συμμετοχή 12 εκπαιδευτικών.

Επίσης, η ΛΕ συγκρότησε Ομάδα Πολιτισμού. Στο πλαίσιο της δράσης της, διοργάνωσε μικρά πολιτιστικά γλεντάκια (Τσικνοπέμπτη, βραδιά μακαρονάδας, κ.λπ.), από τον Ιούνη, κάθε Τετάρτη πραγματοποιείται προβολή ταινιών, ενώ αύριο Παρασκευή 5 Αυγούστου, διοργανώνεται μια μουσική εκδήλωση στο στέκι της.

Η Ομάδα Πολιτισμού, από τον Φλεβάρη, κάθε Πέμπτη (διακόπηκε προσωρινά έως το Σεπτέμβρη) λειτουργεί και Καλλιτεχνικό Εργαστήρι δημιουργίας και έκφρασης για παιδιά, από 6 έως 12 χρόνων, όπου τα παιδιά μπορούν να ζωγραφίζουν, να κάνουν χειροτεχνίες, δημιουργίες με πηλό, να κατασκευάζουν κούκλες, κ.ά. Επίσης, συγκρότησε και θεατρική ομάδα με παιδιά.

Το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι, επιπλέον, επισκέφθηκε τον καταυλισμό των προσφύγων στη Χράνη Πιερίας απασχόλησε δημιουργικά πάνω από 60 προσφυγόπουλα, μια Κυριακή από το πρωί μέχρι το μεσημέρι.

Το στέκι της Λαϊκής Επιτροπής Κατερίνης αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τις λαϊκές οικογένειες της περιοχής. Σε κάθε διανομή βοήθειας, σε κάθε πολιτιστική δράση, σε κάθε συνάντηση έστω για έναν καφέ, ανοίγεται η συζήτηση για τις πολιτικές εξελίξεις, για τις αιτίες που γεννούν τη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο, τις πολιτικές που στερούν από τα παιδιά τη μόρφωση και το φαΐ, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, αλλά και για την προοπτική απαλλαγής του λαού από τη βαρβαρότητα του συστήματος της εκμετάλλευσης. Αναδεικνύεται ότι με μια σακούλα τρόφιμα και λίγα ρούχα δεν σώζεται ο άνθρωπος. Χρειάζεται οργάνωση της πάλης, συμμετοχή στα σωματεία, αλλαγή των συσχετισμών, είναι επείγουσα ανάγκη η ανασύνταξη του κινήματος και ο προσανατολισμός του αγώνα σε πορεία σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους που συνθλίβει τα δικαιώματα του λαού, στερεί την ελπίδα από τα παιδιά του.

Η πείρα ανέδειξε ότι ολοένα και περισσότεροι συσπειρώνονται στη Λαϊκή Επιτροπή Κατερίνης, εντάσσονται μαχητικά στις αγωνιστικές συσπειρώσεις που τη συγκροτούν. Υποχωρεί ο φόβος, κερδίζει έδαφος η επιλογή του αγώνα. Μέσα από τη δράση της ΛΕ, εργαζόμενοι ήρθανε σε επαφή για πρώτη φορά με τα σωματεία του κλάδου τους (επισιτισμό, εμπόριο, κ.ά.), συνέβαλαν να ανοίξει η παρέμβαση του ΠΑΜΕ σε εργοστάσια, να γίνουν συσκέψεις με βιομηχανικούς εργάτες, με ανέργους και άλλους κλάδους.