Πέμπτη 31 Γενάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Νοσοκομεία - σούπερ μάρκετ!

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε νέα τροποποίηση της υπουργικής απόφασης περί υγειονομικού ενδιαφέροντος (Υ.Δ.Α1β/8577/83 ΦΕΚ 526 τ.Β) προχώρησε ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, επιτρέποντας στα κυλικεία των δημόσιων νοσοκομείων και των ιδιωτικών κλινικών «την πώληση και άλλων χρήσιμων στους ασθενείς ειδών, όπως κολόνιες, χαρτομάντιλα, χαρτί καθαριότητας, σαπούνια χεριών και των ομοίων, καθώς και πιτζάμες και παντόφλες κλπ. εφόσον δεν καταλαμβάνουν ιδιαίτερο νοητώς χώρο στο κυλικείο και εφόσον δε λειτουργεί εντός του νοσοκομείου άλλο κατάστημα που να πωλεί τα εν λόγω είδη».

Ανάμεσα στους λόγους που επικαλείται είναι «η διευκόλυνση των νοσηλευομένων στα νοσηλευτικά ιδρύματα και των συγγενών τους, ως την προμήθεια των ειδών που είναι απαραίτητα για την ευπρεπή και άνετη διαμονή τους στα ιδρύματα». Επίσης επικαλείται και το νόμο 2519/1997 (ΦΕΚ 165/τ.Α) του ΠΑΣΟΚ που προβλέπει και έσοδα των νοσοκομείων από τα κυλικεία (άρθρο 28).

Η νέα τροποποίηση προοιωνίζεται τη μετατροπή των νοσοκομείων σε σούπερ μάρκετ. Είναι μια προοπτική που δε φαίνεται να 'ναι και πολύ μακριά, καθώς η κυβέρνηση έχει προχωρήσει στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την ανέγερση των νοσοκομείων, όπου οι επιχειρηματίες θα έχουν την εκμετάλλευση για πάνω από 25 χρόνια όλων - πλην, και αυτό για την ώρα, της ιατρικής και νοσηλευτικής υπηρεσίας - των υπηρεσιών των νοσοκομείων.

Καμία εμπιστοσύνη στους συμβιβασμένους

«Στη σημερινή πρώτη συνάντησή μας, θέσαμε υπόψη των εκπροσώπων των εργοδοτικών οργανώσεων, όλα τα ζητήματα που αφορούν τόσο στο εισόδημα όσο και στα εργασιακά θέματα, των μισθωτών της χώρας μας. Συμφωνήθηκε μια αποδεκτή μέθοδος με την οποία θα συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις, σε ένα κλίμα συνεργασίας, συνεννόησης και εξεύρεσης κοινά αποδεκτών λύσεων». Σίγουρα... τα χρειάστηκαν ΣΕΒ και εργοδοσία μόλις άκουσαν χτες τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να διεκδικεί «μαχητικά» τα αιτήματα των εργαζομένων όλης της χώρας. Ο Γ. Παναγόπουλος όχι μόνο δεν έβαλε κανένα, δημόσια τουλάχιστον, συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης, φοβούμενος προφανώς μήπως και κατηγορηθεί για «μαξιμαλισμό», αλλά περιόρισε την πάλη της εργατικής τάξης στις «διαπραγματεύσεις» με τους βιομηχάνους. «Καλούμαστε να κάνουμε ικανοποιητικές και παραγωγικές διαπραγματεύσεις για μια ωφέλιμη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», είπε χαρακτηριστικά, «οριοθετώντας» τον στόχο της ταξικής πάλης το επόμενο διάστημα... Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Κάθε μέρα γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή εμπιστοσύνη στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για την οργάνωση της πάλης για τα δικαιώματά τους. Οι ίδιοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να στηριχτούν σ' αυτούς που δεν τους έχουν ποτέ προδώσει...

Παγκόσμια πρωτοτυπία

Λέμε να υπενθυμίσουμε για μια ακόμα φορά την παγκόσμια κατασκευαστική ...πρωτοτυπία του μετρό της Αθήνας, μπας και ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι να δώσουν λύση. Στο υπερσύγχρονο, λοιπόν, αυτό έργο, που κόστισε πανάκριβα στον ελληνικό λαό, δεν υπήρξε πρόβλεψη για την εγκατάσταση του Κέντρου Ελέγχου Κυκλοφορίας σε ασφαλή περιοχή. Κατά παγκόσμια ...πρωτοτυπία, το Κέντρο αυτό στο μετρό της Αθήνας βρίσκεται στα έγκατα ενός σταθμού («Σύνταγμα»), 15 μέτρα κάτω από τη γη! Σημειώστε ότι το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας στα μετρό είναι αντίστοιχο με τον πύργο ελέγχου στα αεροδρόμια. Η εγκληματική αυτή προδιαγραφή σημαίνει ότι σε περίπτωση έκτακτου συμβάντος, θα τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο εκκένωσης του σταθμού για τους επιβάτες, αλλά οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Ελέγχου θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι.

Σημειώνεται ότι ακόμα και στον «ηλεκτρικό σιδηρόδρομο», που κατασκευάστηκε πολλές δεκαετίες πριν, υπάρχουν δύο αντίστοιχα κέντρα ελέγχου, τα οποία, όμως, βρίσκονται εκτός σταθμού και μάλιστα το ένα είναι στο κεντρικό κτίριο της διοίκησης ΗΣΑΠ, στον 4ο όροφο κτιρίου επί της οδού Αθηνάς.

Το σοβαρό αυτό θέμα έχει τεθεί από καιρό υπόψη των αρμοδίων και της κυβέρνησης και της διοίκησης της εταιρείας, ενώ το ΚΚΕ έχει ζητήσει στο παρελθόν, με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, τη μετεγκατάσταση του Κέντρου Ελέγχου Κυκλοφορίας σε άλλη, ασφαλή περιοχή, η οποία εκτός όλων των άλλων να πληροί και τους κανόνες υγιεινής για τους εργαζόμενους.

Σύνταξη στα 70

Η απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ να εξαναγκάσει τις καθαρίστριες στα δημόσια σχολεία να συνταξιοδοτηθούν στα 70 τους χρόνια - γιατί μέχρι τα 65 τους δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να συμπληρώσουν τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων - είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Δεν είναι ξαφνική, όπως δεν είναι τυχαίο το ότι στηρίχτηκε σε ένα Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας δεκαετίας του 20ού αιώνα.

Η απόφαση αυτή αφορά κυρίως τις καθαρίστριες με μερική απασχόληση, στις οποίες δε δίνουν ολόκληρο αλλά μισό ένσημο. Παίρνουν το μήνα από 10 μέχρι και 20 ένσημα, περίπου. Και μ' αυτή την κατάσταση δε θα πάρουν πλήρη σύνταξη αλλά την κατώτατη, των 463 ευρώ. Αυτό, λοιπόν, που αντιμετωπίζουν σήμερα οι καθαρίστριες στα σχολεία είναι αυτό ακριβώς που ετοιμάζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου για τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που εργάζονται με μερική ή προσωρινή απασχόληση, τους «ενοικιαζόμενους» και άλλους. Μια στρατιά εργαζομένων που έφτιαξαν και γιγαντώνουν, χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για να προσφέρουν ακόμα πιο φθηνά και ευέλικτα εργατικά χέρια στο κεφάλαιο ώστε το τελευταίο να αποφασίζει πότε, πού, πώς και για πόσο θα δουλέψουν.

Αυτή η στρατιά είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων με στόχο: Το χτύπημα της πλήρους, μόνιμης και σταθερής εργασίας με την εισαγωγή και γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Την πολιτική αυτή στήριξαν και στηρίζουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αρκεί να θυμηθούμε ότι η ΓΣΕΕ για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ζητά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με σύμβαση - δηλαδή, την κατάργηση του οχτάωρου και του εφτάωρου - και τη μερική απασχόληση με πλαφόν, αναπαράγοντας τις εργοδοτικές αξιώσεις.

Σήμερα οι ίδιοι πρωταγωνιστές, κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, συνολικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι δυνάμεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, ετοιμάζονται για νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση ώστε αυτή να αντιστοιχηθεί στις υπάρχουσες ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, προκαλώντας, όπως εγκαίρως σημείωνε το ΚΚΕ, «γενικευμένη χειροτέρευση του ύψους και των όρων της συνταξιοδότησης, τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης». Ενώ η αξίωση του ΣΕΒ και του κεφαλαίου συνολικά για ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ανοίγει το δρόμο για ατομικές συμβάσεις, που με τη σειρά τους προοιωνίζονται ένα ασφαλιστικό σύστημα όπου ο κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να βρει μόνος του τον τρόπο για να εξασφαλίσει μια πενιχρή σύνταξη.

Είναι, επομένως, κατανοητό ότι η συμμετοχή των εργαζομένων στην πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 13 του Φλεβάρη με το πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ και με βάση αυτό την κλιμάκωση του αγώνα, είναι παραπάνω από επιτακτική. Είναι ο μόνος δρόμος για τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλιάς για όλους και ενός ασφαλιστικού συστήματος δωρεάν, καθολικού και υποχρεωτικού. Ενας δρόμος που περνά μέσα από τη σύγκρουση και ρήξη με το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, τους εκφραστές της και τους υποστηρικτές της.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

Το χρήμα της «Ζήμενς»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΜΟΝΟ βέβαιο είναι ότι «μαύρο χρήμα» από τα ταμεία της «ΖΗΜΕΝΣ», για την Ελλάδα, έφυγε.

Δεν μπορεί να τρελάθηκαν τα μεγαλοστελέχη της, στη Γερμανία, και να αυτοκατηγορούνται χωρίς λόγο για κρυφά ταμεία και δεύτερα βιβλία.

Αν λένε αλήθεια αυτοί που μας κυβέρνησαν την επίμαχη περίοδο, τότε ήρθαν σε αυτή τη χώρα μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια και ουδείς βρέθηκε ...να τα τσεπώσει!

Περιμένουν, μήπως, να πιστέψουμε κάτι τέτοιο;

Η ΝΔ «σκίζει τα ρούχα της» ότι δεν ξέρει τίποτε για μίζες και άλλες τέτοιες ύποπτες συναλλαγές.

Το ΠΑΣΟΚ πάλι ...πέφτει από τα σύννεφα και απορεί πώς ακούγονται τέτοια πράγματα για την περίοδο της διακυβέρνησής του.

Ολοι τους, δε, έχουν ...διαφανέστατα οικονομικά και αποδέχονται έλεγχο κάθε θεσμικής μορφής.

Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι τα λεφτά είναι κάπου στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και αναμένουν παραλήπτη;

ΜΑΛΙΣΤΑ. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης κρατάει - όπως γράφεται - αποστάσεις από την υπόθεση του Κ. Κουκοδήμου. Αλλά παραμένει υπουργός Αμυνας αυτής της κυβέρνησης.

Ο Π. Τατούλης, επίσης, κάνει από εδώ κι από εκεί τα σχολιάκια του, αλλά ψηφίζει όλα τα κυβερνητικά νομοσχέδια.

Πριν από μερικές μέρες, η Ντ. Μπακογιάννη δήλωσε ότι «οι πολιτικοί δε λένε την αλήθεια», αλλά επίσης συμμετέχει στην κυβέρνηση ως υπουργός Εξωτερικών.

Τελικά, ας μας πουν καθαρά τη γνώμη τους. Βλέπουν (όπως όλος ο κόσμος) να υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Κι αν ναι, ποιο είναι αυτό;

Γιατί εδώ που τα λέμε, έτσι όπως πάνε τα πράγματα και με όσα λέγονται και αποκαλύπτονται, ή βλέπεις το τι γίνεται και το λες δημόσια, ή «κάνεις την πάπια» κατ' απόλυτο τρόπο. Μέση λύση δεν υπάρχει...


Γρηγοριάδης Κώστας

Το «Διευθυντήριο» της ΕΕ είναι εδώ...

Στα «ψιλά» πέρασε η σύνοδος του «Διευθυντηρίου» της ΕΕ, που έγινε προχτές στο Λονδίνο, με αντικείμενο την αντιμετώπιση των «παρενεργειών» της οικονομικής ύφεσης που απειλεί τις ΗΠΑ και όχι μόνο. Στη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν οι ηγέτες Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλίας, καθώς και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, επιβεβαιώνοντας ότι σε κρίσιμες αποφάσεις και για τα σημαντικά θέματα δεν έχουν όλα τα κράτη - μέλη τα ίδια δικαιώματα και ότι η «Ευρώπη των δύο ταχυτήτων» είναι πραγματικότητα εδώ και καιρό. Επί της ουσίας αυτό που αποφάσισαν οι ηγέτες των τεσσάρων ισχυρότερων κρατών της ΕΕ, ήταν «να συνεργαστούν στενά για τη διαφύλαξη της οικονομικής σταθερότητας στην Ευρώπη, την ενίσχυση και την εμβάθυνση των οικονομικών μεταρρυθμίσεων και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας». Με άλλα λόγια, η διέξοδος για την αποφυγή της οικονομικής κρίσης αναζητήθηκε στην ένταση της ολομέτωπης επίθεσης κατά των λαών και συνάμα στην ολόπλευρη στήριξη των μονοπωλίων. Αποφάσισαν, δηλαδή, να ακολουθήσουν πιο αποφασιστικά το «αμερικανικό μοντέλο» για την ανταγωνιστικότητα της ευρω-οικονομίας... Ο,τι και αν κάνει όμως ο διεθνής καπιταλισμός δεν μπορεί να βγει από τη μακροχρόνια κρίση του.

«Δημόσια δωρεάν Παιδεία»...

Οτι το ΠΑΣΟΚ ...«εγγυάται στη νέα γενιά και στην κάθε οικογένεια, τη δημόσια δωρεάν Παιδεία που έχει σήμερα ανάγκη ο τόπος», υποστήριξε η Αννα Διαμαντοπούλου, υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας του Πολιτικού Συντονιστικού Οργάνου του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, έχει πείρα η «κάθε οικογένεια» από τις «εγγυήσεις» που έδωσε στην πράξη το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση με τη γιγάντωση της παραπαιδείας, το νόμο Αρσένη, το σχολείο - εξεταστικό κέντρο, τα χιλιάδες ευρώ που δαπανώνται ετησίως για τις ξένες γλώσσες και τα φροντιστήρια, τη δημιουργία ΤΕΙ σε κάθε κωμόπολη με απίθανους τίτλους και χωρίς κανένα αντίκρισμα...

Τώρα, βέβαια, με την «αποκέντρωση» και την «αυτοτέλεια» σημαίες και στόχο το άνοιγμα της εκπαίδευσης στις επιχειρήσεις, η Α. Διαμαντοπούλου εξηγεί ότι «χρειάζεται ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, απελευθερωμένο από τα δεσμά του κρατισμού και της γραφειοκρατίας, ανοιχτό στη δημιουργία, στην ελεύθερη σκέψη, στις τεχνολογίες και τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Ενα πραγματικά δημόσιο δωρεάν σύστημα, που μειώνει δραστικά το κόστος για την εκπαίδευση στη μέση οικογένεια». Βέβαια, ένα εκπαιδευτικό σύστημα «απελευθερωμένο από τα δεσμά του κρατισμού» και «ανοιχτό στις απαιτήσεις της νέας εποχής» μόνο δημόσιο και δωρεάν δεν μπορεί να είναι... Γιατί θα είναι σύμφωνο με τις απαιτήσεις της Λισαβόνας και της Μπολόνια, «ανοιχτό» στις επενδύσεις και τις πολυεθνικές...

... και εγγυήσεις ιδιωτικοποίησης

Οσο για το πόσο ...διαφορετική πολιτική μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία από το ΠΑΣΟΚ, αυτό ξεκαθαρίζεται και στις δηλώσεις της Α. Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια: «Στόχος είναι τα αυτοτελή και αυτοδιοικούμενα πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με ισχυρή κρατική χρηματοδότηση, μηχανισμούς κοινωνικής λογοδοσίας και αυτοδιαχείριση - υπόδειγμα διαφάνειας. Κάθε πανεπιστήμιο θα προτείνει στο υπουργείο έναν τετραετή προγραμματισμό δραστηριοτήτων, με βάση τον οποίο θα γίνει και η συμφωνία με το κράτος, για χρηματοδότηση του πανεπιστημίου». Και επανέλαβε και την πρόταση του Γ. Παπανδρέου να αναρτηθούν όλα τα συγγράμματα στο Διαδίκτυο για να έχουν οι φοιτητές πρόσβαση σε αυτά και να καταργηθεί η ...μονοκρατορία του ενός συγγράμματος!

Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ, σταθερά προσηλωμένο στην εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου, υποστηρίζει πρακτικά το νόμο - πλαίσιο που ψήφισε η ΝΔ με τις τετραετείς συμβάσεις και προωθεί την ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων. Αμα είναι κοινός ο στρατηγικός στόχος, πώς να είναι διαφορετική η πολιτική;

Ανάπλαση με «βιτρίνα» την αναδάσωση

Ελκυστικούς τρόπους «σερβιρίσματος» της επέκτασης των εγκαταστάσεων του συγκροτήματος Μον Παρνές, αναζητά η εταιρεία, προκειμένου να αποφευχθεί το ...«λιντσάρισμα» από τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ετσι, θα δοθεί συνέντευξη Τύπου, με θέμα «την ανάπλαση του ιστορικού συγκροτήματος Μον Παρνές και την αναδάσωση των δασικών εκτάσεων»!

Πώς «κολλάει» η αναδάσωση με την ανάπλαση - επέκταση; Απλώς ρίχνει στάχτη στα μάτια: Οτι, δήθεν, επιχειρηματική δραστηριότητα και προστασία του περιβάλλοντος μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά, κι ότι οι επιχειρήσεις έχουν κι αυτές τις ...ευαισθησίες τους και τις περιβαλλοντικές τους ανησυχίες.

Η στάχτη, όμως, στην Πάρνηθα είναι πολύ φρέσκια ακόμα και πώς να ξεχάσει κανείς τα 62,5 στρέμματα καμένης γης που παραχωρήθηκαν στο καζίνο για να κάνει τις λεγόμενες αναπλάσεις του Μον Παρνές;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο λαός στο προσκήνιο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα σενάρια μεταμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, για τα οποία πια όλοι συζητούν, παίρνοντας θέση αναλόγως ποιου τμήματος της άρχουσας τάξης τα συμφέροντα εκφράζουν, έχουν μια παράμετρο πάνω στην οποία αξίζει να σκεφτεί και να προβληματιστεί κάθε άνθρωπος του μόχθου. Είναι σενάρια που κόβονται και ράβονται μακριά και έξω απ' τον ίδιο. Εχουν μάλιστα ως προϋπόθεση ευόδωσής τους να τα στηρίξει, ως κάτι το καινούριο, άρα και καλό για τον ίδιο.

Ο λαϊκός παράγοντας έχει τεράστια δύναμη στα χέρια του, ν' αποτρέψει αυτά τα αντιλαϊκά σενάρια, δύναμη να δρομολογήσει σενάρια που θα υπηρετούν τα δικά του συμφέροντα. Δύναμη ικανή να αχρηστέψει κάθε εργαλείο με το οποίο η άρχουσα τάξη προσπαθεί να την καταστείλει. Οι ταξικοί του αντίπαλοι «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», το ίδιο πρέπει να κάνει και ο λαός. Τώρα, χωρίς να χάσει ούτε λεπτό, οφείλει να καταστρώσει τα δικά του σχέδια και να τα θέσει αμέσως σε εφαρμογή. Να οργανώσει τη δική του παρέμβαση. Ας σκεφτεί. Γιατί το εισόδημά του δε φτάνει ούτε για τα στοιχειώδη; Γιατί κατεδαφίζουν την Κοινωνική Ασφάλιση; Γιατί εμπορευματοποιούν την Υγεία, την Παιδεία; Γιατί δίνουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες τις μεγάλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας; Γιατί όλα αυτά είναι ζωτικές απαιτήσεις για τη συνεχή αύξηση της κερδοφορίας και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Θα μπορούσαν οι κυβερνήσεις να περάσουν όλ' αυτά τα μέτρα χωρίς τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες;

Χρειάζεται, λοιπόν, ταξική ενότητα δράσης της εργατικής τάξης, συμμαχία με τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, να οργανώνουν τον αγώνα για όλες τις διεκδικήσεις τους σε σύγκρουση με την πολιτική των μονοπωλίων. Μα δε φτάνει αυτό, όσο και αν φέρνει κάποια αποτελέσματα. Οσο την πολιτική και οικονομική εξουσία την έχουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, καμιά νίκη του κινήματος δεν είναι οριστική και σίγουρη. Χρειάζεται, επομένως, και πολιτική και ιδεολογική ήττα η πλουτοκρατία στο σύνολό της και ανατροπή της εξουσίας της. Οχι μια κυβέρνηση ενός μασκαρεμένου πολιτικού συστήματος με ανακάτεμα των ίδιων υλικών.

Συσπείρωση, επομένως, γύρω από το δικό τους κόμμα, το ΚΚΕ, και την πολιτική του. Να παρέμβουν δραστικά ανατρέποντας τους συσχετισμούς παντού. Ο λαός έχει τη δύναμη να κάνει πραγματικότητα το χειρότερο φόβο της άρχουσας τάξης, των πολιτικών της εκπροσώπων και των στηριγμάτων της στο συνδικαλιστικό κίνημα, και αλλού. Εδώ ένα εκλογικό αποτέλεσμα με μείωση και των δύο κομμάτων της πλουτοκρατίας και ενίσχυση του ΚΚΕ τους έχει πονοκεφαλιάσει τόσο που δεν μπορούν να ανακόψουν τη δυσαρέσκεια.

Ας τους χαλάσουμε, λοιπόν, κάθε σχέδιο. Μπορούμε, με τον ταξικό κοινωνικοπολιτικό αγώνα, με το ΚΚΕ. Λαϊκή συμμαχία ενάντια στην πολιτική από και για το μεγάλο κεφάλαιο. Οποιο σχήμα κι αν χρεωθεί να την προωθήσει, κεντροαριστερό ή κεντροδεξιό ή οτιδήποτε άλλο. Με το ΚΚΕ, με τις δυνάμεις που μπορούν να κοιτάνε το λαό στα μάτια γιατί ήταν πάντα στο πλευρό του, να τραβήξει το δρόμο προς τη δική του, τη λαϊκή εξουσία, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων αντιλαϊκά σχέδια, μέτρα και σενάρια, τους εμπνευστές τους και τους πρωταγωνιστές τους.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ