«Στη σημερινή πρώτη συνάντησή μας, θέσαμε υπόψη των εκπροσώπων των εργοδοτικών οργανώσεων, όλα τα ζητήματα που αφορούν τόσο στο εισόδημα όσο και στα εργασιακά θέματα, των μισθωτών της χώρας μας. Συμφωνήθηκε μια αποδεκτή μέθοδος με την οποία θα συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις, σε ένα κλίμα συνεργασίας, συνεννόησης και εξεύρεσης κοινά αποδεκτών λύσεων». Σίγουρα... τα χρειάστηκαν ΣΕΒ και εργοδοσία μόλις άκουσαν χτες τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να διεκδικεί «μαχητικά» τα αιτήματα των εργαζομένων όλης της χώρας. Ο Γ. Παναγόπουλος όχι μόνο δεν έβαλε κανένα, δημόσια τουλάχιστον, συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης, φοβούμενος προφανώς μήπως και κατηγορηθεί για «μαξιμαλισμό», αλλά περιόρισε την πάλη της εργατικής τάξης στις «διαπραγματεύσεις» με τους βιομηχάνους. «Καλούμαστε να κάνουμε ικανοποιητικές και παραγωγικές διαπραγματεύσεις για μια ωφέλιμη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», είπε χαρακτηριστικά, «οριοθετώντας» τον στόχο της ταξικής πάλης το επόμενο διάστημα... Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Κάθε μέρα γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή εμπιστοσύνη στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για την οργάνωση της πάλης για τα δικαιώματά τους. Οι ίδιοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να στηριχτούν σ' αυτούς που δεν τους έχουν ποτέ προδώσει...