Τρίτη 30 Απρίλη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κακοί και ... χειρότεροι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Φαίνεται ότι η δημιουργία εντυπώσεων, γύρω από την «κακιά» Γερμανία της Μέρκελ και τα «καλά» αφεντικά στις ΗΠΑ, το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ, είναι ένα καλόβολο κόλπο αποπροσανατολισμού, αφού είναι απόλυτα σίγουρο ότι μέσω των μηχανισμών ταύτισης που ενδεχόμενα αναπαράγονται γύρω από τη σχηματοποίηση δύο τέτοιων πόλων, χάνεται το κύριο.

Δηλαδή, ενώ το κύριο είναι πως για ό,τι τραβάνε σήμερα εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά στην Ελλάδα και σε δεκάδες άλλες χώρες, αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το σύστημα, η οικονομική καπιταλιστική κρίση και η πολιτική αντιμετώπισής της σε όφελος του κεφαλαίου, μέσα από την αναπαραγόμενη «διαμάχη» των δύο κέντρων, πολλοί παρασύρονται να στοιχηθούν πίσω από τους μεν ή τους δε. Και το κάνουν αυτό παραβλέποντας ή ξεχνώντας ότι και οι «σκληροί» και οι «μαλακοί», όλοι μαζί παίζουν ένα -μέχρι χτες απόλυτα ελεγχόμενο- παιχνίδι για την αναδιάρθρωση του συστήματος στις σύγχρονες συνθήκες. Κι όταν αυτοί οι τύποι, σαν γνήσιοι εκφραστές των συμφερόντων του κεφαλαίου, μιλάνε για αναδιαρθρώσεις, εννοούν περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο, άρα ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα λαϊκά εισοδήματα και τις εργατικές καταχτήσεις.

Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι να απορρίψουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όλες τις φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα διαχειριστικές λογικές, είτε προέρχονται από την Γερμανία, είτε από τις ΗΠΑ, είτε από οπουδήποτε αλλού. Κάθε προβληματισμός γύρω από το ...μικρότερο κακό, στην ουσία σημαίνει αποδοχή και υιοθέτηση των αντιδραστικών, αντιλαϊκών σχεδίων της άρχουσας τάξης.

Οι εργαζόμενοι οφείλουν να απορρίψουν και τον εφιάλτη τον οποίο βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικάνων εργαζομένων και τον εφιάλτη των συνεχώς αυξανόμενων εκατομμυρίων Γερμανών που «ζουν» με 400 ευρώ το μήνα.

Μεγάλα κέρδη οι καρχαρίες στην κρίση...

Εν μέσω κρίσης διαβλέπουν νέα υπερκέρδη. Εφοπλιστές και άλλοι μεγαλοκαρχαρίες της «ελεύθερης αγοράς», πατώντας πάνω στην πολιτική κυβερνήσεων, ΕΕ, τρόικας που τσακίζει το λαό προκειμένου να περάσουν αλώβητοι την κρίση τους, ετοιμάζονται για νέο ρεσάλτο σε υπερκέρδη. Χαρακτηριστικά, μιλώντας πρόσφατα σε ειδησεογραφική ιστοσελίδα («Capital.gr») ο πρόεδρος του «Hellenic Shipbrokers Association» («μεσίτες ναυλώσεων και αγοραπωλησιών πλοίων») ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Αν συνεχισθεί η ίδια δυναμική στις αγοραπωλησίες μεταχειρισμένων πλοίων για όλο το 2013, ενδέχεται να έχουμε μια ακόμα σημαντική χρονιά σχετικά με τον αριθμό πωλήσεων. Αυτό θα έχει διπλή σημασία αν συνυπολογίσουμε ότι υπάρχει πολύ λίγη τραπεζική χρηματοδότηση των deals αυτών και ως εκ τούτου τα περισσότερα από αυτά είναι επενδύσεις ιδίων κεφαλαίων (...)». Μιλά για «επενδυτικό ενδιαφέρον τόσο σε πλοία που είναι "στο νερό" (...) αλλά και σε συμβόλαια ναυπηγήσεως νέων οικολογικών πλοίων».

Παρακάτω: «Επενδυτικά βλέπουμε ότι οι Ελληνες δείχνουν ένα αγοραστικό ενδιαφέρον και αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι τιμές των μεταχειρισμένων πλοίων έχουν βρεθεί σε χαμηλά της τελευταίας 10ετίας, και αυτό φέρνει στο μυαλό τους την λέξη "ευκαιρία". Υπάρχει κάποια πράξη σε Kamsarmax (σ.σ.: τύπος φορτηγού πλοίου μήκους έως 230 μέτρα) 83.000 τόνων Bulker (σ.σ. πλοίο μεταφοράς χύμα ξηρού φορτίου) που έχει καταγραφεί πριν ενάμιση μήνα, που το αδελφό του πλοίο είχε πωληθεί τον Αύγουστο του 2012, κατά 35% ακριβότερα. Αν συνυπολογίσουμε ότι από τον Αύγουστο του 2012 μέχρι σήμερα οι ναύλοι δεν έχουν παρουσιάσει την ανάλογη μεταβολή, καταλαβαίνουμε ότι ένα τέτοιο σοβαρό discount στην τιμή απόκτησης είναι δελεαστικό (...)»

... ενόσω ο λαός πένεται

...Για δε τις διεθνείς αγορές αναφέρει ότι «Το επενδυτικό ενδιαφέρον και η κινητικότητα στις αγοραπωλησίες πλοίων είναι αυξημένο για το πρώτο τρίμηνο του 2013. Συγκεκριμένα μέχρι τέλος Μαρτίου 2013, 358 πλοία έχουν αγορασθεί σε σχέση με 228 πλοία το ίδιο διάστημα Ιανουαρίου - Μαρτίου 2012. 40% περισσότερες αγορές πλοίων έχουν παρατηρηθεί σε κάθε μήνα της φετινής χρονιάς σε σχέση με τους ίδιους μήνες της περασμένης χρονιάς και ο ρυθμός πωλήσεων αυξάνεται κάθε μήνα ακριβώς όπως και την περασμένη χρονιά».

Πού εστιάζουν οι Ελληνες επιχειρηματίες; «Στις αγοραπωλησίες πλοίων μέχρι τώρα είχαμε ένα σενάριο που ήθελε πρωτίστως τους Ελληνες να πουλάνε πλοία και τους Κινέζους να τα αγοράζουν. Πλέον έχουμε μια αλλαγή τόσο στο σενάριο αυτό, όσο και στους πρωταγωνιστές του. Σήμερα οι Ελληνες είναι οι κύριοι αγοραστές και οι Ιάπωνες οι βασικοί πωλητές πλοίων. Σύμφωνα με τα στατιστικά μας στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο του 2013, οι Ελληνες έχουν αγοράσει 72 πλοία όλων των τύπων και έχουν επενδύσει κοντά στο 1 δισ. δολάρια. Οι Ιάπωνες είναι πωλητές για 45 από αυτά τα πλοία. Η προτίμηση πλοίων που πουλάνε Ιάπωνες έχει λογική εξήγηση, καθώς αυτά είναι τα μόνα ελκυστικά που διατίθενται προς πώληση τη συγκεκριμένη περίοδο και επειδή είχαν παραγγελθεί ως νεότευκτα από πολύ μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες όπως (...) οπότε και τα specifications (σ.σ. οι προδιαγραφές τους) τους είναι αρκετά πλούσια και τα σκαριά καλοφτιαγμένα και ποιοτικά».

Ετσι είναι... Ενόσω τα λαϊκά νοικοκυριά δε βγάζουν το μήνα και οι ναυτεργάτες πένονται, οι μεγαλοκαρχαρίες κάνουν και επιλογή, ποιο υπερωκεάνιο να διαλέξουν. Ωριμη όσο ποτέ η ανάγκη, ο λαός να βγει μπροστά, με εμπιστοσύνη στη δύναμή του, με δύναμη από το δίκιο του και να διεκδικήσει όλο τον πλούτο που με τον ιδρώτα του παράγει, κατανικώντας μονοπώλια, τη σαπίλα του συστήματός τους.

Οι συντάξεις

Ορισμένοι παριστάνουν πως τώρα ανακαλύπτουν ότι τα επόμενα χρόνια η εικόνα με τις συντάξεις θα είναι πολύ χειρότερη ακόμα και από τη σημερινή. Ομως το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση Παπανδρέου, από το Μάη του 2010 έχουν ψηφίσει το «νόμο Λοβέρδου». Το γνωστό τερατούργημα, το οποίο, όπως κατήγγειλε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ, καταργεί τις συντάξεις όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Στην ουσία, ο νόμος καταργεί τον κοινωνικό χαρακτήρα που είχε επί δεκαετίες το κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα και αντικαθιστά την ιδέα της οικονομικής εξασφάλισης των γερόντων, με τη χορήγηση ποσών επιδοματικού χαρακτήρα. Τους βαφτίζουν, μάλιστα, με βαρύγδουπες ονομασίες τύπου «βασική» ή «εθνική» σύνταξη. Οι ρυθμίσεις του νόμου που εισάγουν την ιδέα της «βασικής σύνταξης», θα αρχίσουν να ισχύουν από το 2015, ενώ το ύψος της, είναι ...360 ευρώ!!!

Ο σχετικός νόμος, λοιπόν, κατά παράβαση κάθε λογικής που ίσχυε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, εκμεταλλευόμενος όμως τους αρνητικούς, για το λαό, συσχετισμούς δύναμης, καθόρισε ότι κάθε υποχρέωση του κράτους εξαντλείται στα 360 ευρώ. Από εκεί και πέρα -και με βάση τα σημερινά δεδομένα- οι συντάξεις μπορεί να έχουν κάποιο συμπλήρωμα, στη βάση της ανταποδοτικότητας, με την προϋπόθεση ότι τα Ταμεία των εργαζομένων θα είναι σε θέση να πληρώνουν συμπληρωματικά ποσά. Μόνο που εδώ και μια τριετία η πολιτική λεηλασίας τόσο των κύριων, όσο και των επικουρικών ταμείων των εργαζομένων έχει ενταθεί σε τέτοιο βαθμό, που θεωρείται βέβαιο ότι μόνο επιδείνωση της θέσης τους θα πρέπει να περιμένει κανείς.

Η χειροτέρευση των όρων συνταξιοδότησης, που επέβαλε ο νόμος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ του 2010, έγιναν ακόμα χειρότεροι από τις επόμενες κυβερνήσεις, αρκεί μόνο να θυμηθούμε τα δύο επιπλέον χρόνια εργασίας που προστέθηκαν από πέρσι σε κάθε περίπτωση εργαζόμενου προς συνταξιοδότηση. Και δεν πρόκειται να μείνουν εδώ. Η πολιτική που ακολουθούν απέναντι στα Ταμεία προδικάζει με μαθηματική ακρίβεια την επόμενη μέρα. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι η άρση των υποχρεώσεων του κράτους απέναντι στα Ταμεία, η συνεχής μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, τα αλλεπάλληλα «κουρέματα» των αποθεματικών των Ταμείων, δεν είναι αποσπασματικές ενέργειες, για να καλυφθεί κάποιο έκτακτο κενό. Είναι στοιχεία μιας πολύ καλά επεξεργασμένης πολιτικής, που στόχο έχει να μεταφέρει όσο γίνεται περισσότερους οικονομικούς πόρους από τα Ταμεία των εργαζομένων, στα θησαυροφυλάκια της άρχουσας τάξης. Στην προκειμένη περίπτωση αυξάνοντας συνεχώς τα όρια ηλικίας και μειώνοντας παράλληλα το ύψος των συντάξεων.

Η οικονομική ολιγαρχία ήταν πάντα ταυτισμένη με την ωμή αρπαγή και τη στυγνή εκμετάλλευση. Τώρα, με την οικονομική κρίση, δε θα είναι λίγοι οι εκπρόσωποί της, που ονειρεύονται ακόμα και την πλήρη κατάργηση των συντάξεων. Δε μιλάμε για υπερβολές. Ακόμα και όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι σήμερα τα πράγματα, είναι απόλυτα βέβαιο ότι, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, σύντομα θα είναι πολλοί λίγοι εκείνοι που τελικά θα καταφέρνουν να συνταξιοδοτούνται. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, δε χωράει καμιά αναμονή. Εχει ήδη ωριμάσει η στιγμή που θα πρέπει οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, οι νέοι και οι νέες, να συσπειρωθούμε στη Λαϊκή Συμμαχία της αντίστασης για την απόκρουσή της. Στη Λαϊκή Συμμαχία της αντεπίθεσης στην κατεύθυνση της λαϊκής εξουσίας.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Εμπαιγμός με τα τιμολόγια της ΔΕΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν από λίγες μέρες είχε προκαλέσει η δήλωση του υφυπουργού ΠΕΚΑ Μ. Παπαγεωργίου, ότι «δεν πρόκειται να αυξηθούν τα τιμολόγια σε κάποιο ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, θα έλεγα μάλλον χαμηλά». Αναφερόταν στην αναμενόμενη αύξηση, κατά 8% από 1η Μαΐου, συνέχεια της αντίστοιχης 12% που επιβλήθηκε το Γενάρη, στο πλαίσιο της αντιλαϊκής και ψευδεπίγραφης επιχείρησης σύνδεσης του κόστους παραγωγής με τα τιμολόγια. Μια αυθαίρετη διαδικασία που «πατάει» σε νόμους που αυξάνουν τεχνητά το κόστος αυξάνοντας τα κέρδη της αλυσίδας στην παραγωγή και διάθεση, υπέρ των κάθε λογής «επιχειρηματιών».

Η δήλωση προκάλεσε, επειδή πολλές οικογένειες ανέργων και εργαζομένων ήδη δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ, οπότε και η «μάλλον χαμηλή» αύξηση αποτελεί πλήγμα πρώτου μεγέθους γι' αυτές.

Προκάλεσε όμως και επειδή είχε ήδη γίνει γνωστό -μετά τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- ότι η προσπάθεια της Κομισιόν για τεχνητή αύξηση της τιμής των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων δε θα υλοποιούνταν.

Η ΔΕΗ είχε υπολογίσει τιμή ανά τόνο στα 7 ευρώ για το 2013 και οι τιμές κινούνται στα 3 ευρώ και θα συνεχίσουν έτσι όπως φαίνεται. Αλλά παρότι το κόστος της ΔΕΗ φαίνεται να μειώνεται σε αυτό τον τομέα, η κυβέρνηση δε μειώνει τα τιμολόγια που έχουν προκύψει με τους μεγαλύτερους υπολογισμούς κόστους.

Αντίθετα, κοροϊδεύει τον κόσμο ανακοινώνοντας ότι τελικά δε θα γίνει αύξηση των τιμολογίων επειδή ο υφυπουργός αποφάσισε ότι «το ποσό των προς ανάκτηση δαπανών της ΔΕΗ για το έτος 2013, που αφορούν τους πελάτες Χαμηλής Τάσης, παραμένει το ίδιο με αυτό που είχε εγκρίνει τον Ιανουάριο του 2013».

Αυτό που δε λέει είναι ότι από την 1η Ιούλη θα είναι απελευθερωμένη η αγορά και τότε οι τιμές θα ανεβαίνουν με ασανσέρ...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο τα χειρότερα μπορεί να περιμένει κανείς από αυτή την πολιτική και αυτά θα έρθουν όσο συνεχίζεται απρόσκοπτα η υλοποίησή της. Εμπρός λοιπόν για πάλη ενάντια σ' αυτή την πολιτική, ενάντια στα μονοπώλια.

Για να διατηρηθεί η εκμετάλλευση

Γρηγοριάδης Κώστας

Αποκαλυπτικός ο Γ. Δραγασάκης στη συνέντευξή του στη «Real News». Απευθυνόμενος στην αστική τάξη της χώρας εξηγεί γιατί πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που θα διαπραγματευτεί το «αναπόφευκτο νέο κούρεμα του χρέους», αυτός που «θα θέσει τους στόχους και τους όρους». Γιατί; Απαντά εμμέσως: «Αν η Γερμανία πλήρωνε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ολόκληρο το χρέος της δεν θα βρισκόταν στη σημερινή οικονομική θέση (...) Αυτό που ήταν τότε λογικό για την Γερμανία γιατί να μην θεωρείται σήμερα λογικό για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που έχουν ανάλογο πρόβλημα;».

Λέει λοιπόν στους αστούς ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίνεται στα συμφέροντά τους, γιατί διαμορφώνεται στη βάση της ανάγκης τους να περισσέψει παραδάκι στο κρατικό ταμείο που θα δοθεί για την ενίσχυση των επενδύσεών τους. Ταυτόχρονα, τους διαβεβαιώνει ότι είναι έτοιμος να διαχειριστεί κάθε πιθανή εξέλιξη: «Οπωσδήποτε, μια σοβαρή στρατηγική θα πρέπει να έχει και "εξόδους κινδύνου" στην περίπτωση που το όλο οικοδόμημα πιάσει φωτιά και αυτή είναι μια πτυχή που μας απασχολεί».

Αυτά λέει ο Γ. Δραγασάκης στους αστούς και είναι απ' αυτούς απολύτως κατανοητά. Αυτά που δε λέει αφορούν στο λαό και τη δική του ζωή. Δε λέει ότι το νέο «αναπόφευκτο» κούρεμα του χρέους θα συνοδεύεται από νέα «αναπόφευκτα» αντιλαϊκά μέτρα για να ισοφαρίσουν οι καπιταλιστές τη χασούρα απ' τη νέα καταστροφή κεφαλαίου. Δε λέει ότι ακόμα κι αν ανοίξουν οι κρουνοί χρηματοδότησης των καπιταλιστικών επενδύσεων, αυτές για να υπάρξουν προϋποθέτουν πάμφθηνη και δίχως δικαιώματα εργατική τάξη. Κι ακριβώς εδώ το παράδειγμα της Γερμανίας που επικαλείται είναι αποκαλυπτικό. Η αστική τάξη της χώρας βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται και για το λόγο ότι εκεί προχώρησαν πολύ νωρίτερα οι αντιδραστικές αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που έχουν οδηγήσει εκατομμύρια εργαζόμενους στη φτώχεια. Οι Mini Jobs με μισθό 400 ευρώ, τείνουν να αποτελέσουν κανόνα στη χώρα αυτή.

Ολα αυτά και πολλά άλλα είναι λογικό να τα κάνει γαργάρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αν τα πει θα είναι σαν να ομολογεί ότι και η δική του διαχείριση θα είναι αντιλαϊκή, αφού θα είναι της ίδιας εκμεταλλευτικής, βάρβαρης αστικής εξουσίας.

Απανωτές τούμπες...

Εξπέρ στις κωλοτούμπες έχει γίνει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από δέκα μήνες εντατικής εξάσκησης. Οι λεονταρισμοί έγιναν κλαψιάρικα νιαουρίσματα και χτες στην Πορτογαλία ερωτηθείς: «Αν γίνετε πρωθυπουργός, εσείς θα πείτε ότι δεν θα πληρώσετε;» (σ.σ. το χρέος) απάντησε: «Αν γίνουμε κυβέρνηση στην Ελλάδα, θα προσπαθήσουμε να έχουμε μια κοινή θέση, μια συμμαχία με τις κυβερνήσεις της Νοτίου Ευρώπης, στην κατεύθυνση του να ζητήσουμε να γίνει μια ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής, όπως αυτή που έγινε στο Λονδίνο, το 1953, για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της ευρωπαϊκής περιφέρειας»...

Ακόμα, όμως, κι αυτά τα «αν» και τα «θα», που όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν καμία απολύτως αξία, ο Αλ. Τσίπρας σπεύδει να διευκρινίσει ότι με την έγνοια της διάσωσης της λυκοσυμμαχίας τα διατυπώνει: «Ειδάλλως, δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει η ενότητα της Ευρωζώνης και η ενότητα του ευρώ ως το κοινό μας νόμισμα (...) Η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Και πρέπει να προστατεύσουμε αυτό το σπίτι με αλληλεγγύη»!

Πάνε οι γροθιές στο τραπέζι, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα... Βέβαια, δεν αποκλείεται καθόλου να υπάρξει μια απόφαση για επιπλέον διαγραφή του χρέους, τέτοιες συζητήσεις γίνονται ήδη στο πλαίσιο της προσπάθειας διαχείρισης της κρίσης που απαιτεί παραπέρα καταστροφή κεφαλαίου. Αυτή η απόφαση όμως θα επιδράσει αρνητικά στο λαό, αφού θα συνοδεύεται από πρόσθετα μέτρα, για να ισοφαρίσουν οι καπιταλιστές τη χασούρα απ' το νέο «κούρεμα». Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εμπεριέχει διπλή κοροϊδία προς το λαό, αφενός, γιατί απέχει παρασάγγας απ' τις διακηρύξεις του προ μηνών, αφετέρου γιατί του κρύβει ότι ακόμα κι αν υλοποιηθεί θα σηματοδοτήσει νέα δεινά για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

... και εξετάσεις στο κεφάλαιο

Τέλος, η δεύτερη κωλοτούμπα που έκανε στην Πορτογαλία ο Αλ. Τσίπρας αφορούσε στην υπόθεση του κατοχικού δανείου. Ποιος δε θυμάται τους κομπασμούς μετά τη συνάντηση Τσίπρα - Σόιμπλε στο Βερολίνο, ότι υπήρξε επιτέλους ένας Ελληνας πολιτικός που τόλμησε να υποδείξει σε αυστηρούς τόνους την υποχρέωση της Γερμανίας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Στην Πορτογαλία ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε και απάντησε: «Νομίζω πως αυτή είναι μια ιστορική υποχρέωση, μια ηθική υποχρέωση της Γερμανίας και φυσικά (...) αυτή είναι η πρόθεσή μας, δηλαδή να ζητήσουμε από τη Γερμανία να ανταποκριθεί...». Ετσι ο Αλ. Τσίπρας, που αυτοπαρουσιάζεται όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο σκληρός διαπραγματευτής, μαθαίνοντας καλά τη διπλωματική γλώσσα ουσιαστικά λέει ότι θα πείσει τη Γερμανία να ικανοποιήσει μια «ηθική της υποχρέωση». Λες και ανάμεσα στους καπιταλιστές και στα καπιταλιστικά κράτη, υπάρχει η ηθική της «δικαιοσύνης» και όχι το δίκαιο του ισχυρού σε συνθήκες ανισομετρίας. Αλήθεια ποιον κοροϊδεύει;

Προς «Αυγή» Σαββάτου 27 Απρίλη

Πολύ με τις γκλίτσες του τσοπάνη ασχολείται ο Θ. Καρτερός σας. Αλλά έτσι είναι οι μπιστικοί. Γίνονται τσοπάνηδες με γκλίτσες για να σαλαγάνε τον κόσμο στο σύστημα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Νέα επίθεση στους μισθούς

Η τροπολογία του ΠΑΣΟΚ για προγράμματα που δήθεν θα ανασχέσουν την ανεργία με την προϋπόθεση όμως ότι οι εργαζόμενοι σε αυτά θα λαμβάνουν μισθό 490 ευρώ, μαρτυρά ένα και μόνο πράγμα: Κεφάλαιο και κυβέρνηση μεθοδεύουν νέο χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις και στους μισθούς και μετατρέπουν τα λεγόμενα Προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας» ως τον πολιορκητικό κριό για να συμπιεστούν ακόμα παραπέρα οι μισθοί στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Σκοπός τους δεν είναι η προστασία των ανέργων αλλά να συντρίψουν το εργατικό εισόδημα και ό,τι εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι εργαζόμενοι σε τέτοιου είδους προγράμματα, ονοματοδοτούνται ως «ωφελούμενοι άνεργοι». Κάτω από τον εκβιασμό της ανεργίας η συγκυβέρνηση προωθεί μια «γκρίζα» ομάδα «απασχολήσιμων» σε βασικούς κοινωνικούς τομείς και υπηρεσίες, όπως δήμους, σχολεία, νοσοκομεία, οι οποίοι θα αμείβονται περίπου με το επίδομα που λάμβαναν οι άνεργοι πριν ένα χρόνο, δουλεύοντας σκληρά. Να πώς το επίδομα ανεργίας μετατρέπεται σε «επίδομα εργασίας» και ο μισθός σε πρόσκαιρο βοήθημα.

Ετσι «πριν αλέκτορα φωνήσαι...», πριν δηλαδή ο ΣΕΒ προλάβει να πει, όπως το έκανε την περασμένη βδομάδα μέσω του προέδρου του, ότι σημασία δεν έχει το ύψος του μισθού και ότι αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει είναι η δουλειά και με όποια αμοιβή ελεήσουν κράτος και εργοδότες, η κυβέρνηση έσπευσε να συμμορφωθεί. Τη στιγμή μάλιστα, που χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι οδηγούνται στην απόλυση και πολλοί απ' αυτούς στην ανεργία. Γι' αυτό είναι τουλάχιστον πρόκληση να επικαλείται η κυβέρνηση τους ανέργους, όταν η ίδια απολύει υπαλλήλους. Ανακύκλωση και προσωρινή αντικατάσταση δημόσιων υπαλλήλων με δικαιώματα (όποια τους έχουν απομείνει) με φθηνούς εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης, αυτή είναι η ουσία του προγράμματος.

Με τον τρόπο αυτό εμπεδώνεται ευρύτερα ο συρρικνωμένος κατώτερος μισθός, των 490 ευρώ καθαρά για τους άνω των 25 ετών και 420 ευρώ καθαρά για τους νεότερους, ως το «ταβάνι» των αποδοχών που πρέπει να έχουν οι μισθωτοί στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, κάτι που απαίτησε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, λέγοντας ότι λίγοι μόνο εργαζόμενοι αμείβονται με τις κατώτερες αποδοχές και πως οι μέσοι μισθοί βρίσκονται πολύ πάνω από τους κατώτερους. Ετσι, στρέφουν τη συζήτηση στο πόσο κάθε φορά θα χάσει ο εργάτης και όχι στο πόσο πρέπει να αυξηθεί ο μισθός του. Αυτούς που διατυπώνουν τέτοιου είδους αξιώσεις η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τους θεωρεί «κοινωνικούς εταίρους» και συνομιλητές στην ατζέντα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Για πρώτη φορά καθορίζεται ύψος ανώτατου μισθού πιο κάτω από τον κατώτατο, ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους.

Αλλά ακόμα και αυτοί οι γλίσχροι μισθοί που όλο και επεκτείνονται, βρίσκονται υπό αμφισβήτηση, αφού οι σχετικοί νόμοι προβλέπουν τη νομοθέτηση ενός μόνιμου μηχανισμού «αυτόματης» διαμόρφωσης των κατώτερων μισθών που θα παίρνει υπόψη του τους μισθούς Βουλγαρίας και Τουρκίας, δηλαδή 180 ευρώ. Αλλωστε, όσο θα επιβάλλονται ευρύτερα οι κατώτεροι μισθοί και τα μεροκάματα πείνας, τόσο ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός θα πιέζει για εκ νέου μειώσεις και στους κατώτερους και συνολικά στην τιμή της εργατικής δύναμης, μαζί και σε νέες απαλλαγές προς τους εργοδότες για τις ασφαλιστικές εισφορές που και αυτές θεωρούνται «υψηλές» και εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Κατά συνέπεια, και αυτό το πρόγραμμα εντάσσεται στη συνολική επίθεση κατά της εργατικής τάξης, εργαζόμενων και ανέργων.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ